دانلود ترجمه مقاله تعریف رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت (ساینس دایرکت – الزویر 2015) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

تعریف رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت

Defining biocultural approaches to conservation

چکیده

فراتر از مباحث مربوط به حفاظت از تنوع زیستی

رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت از تنوع زیستی چه رویکردهایی هستند؟

اصول رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت

تایید کنید که حفاظت می تواند اهداف و ذینفعان متعددی داشته باشد

اهمیت برنامه ریزی و موسسات بین نسلی را در حکمروایی تطبیقی طولانی مدت تشخیص دهید.

تشخیص دهید که فرهنگ پویا است و این پویایی به استفاده و حفاظت از منابع شکل می دهد.

اقدامات مناسب با بستر اجتماعی- زیست محیطی انجام دهید.

چارچوب های نهادی، متنوع و جدید را تعبیه و ترسیم کنید.

اهمیت مشارکت و برقراری ارتباط را در کسب نتایج حفاظت اولویت بندی کنید.

حقوق و مسئولیت های متمایز تمام طرفین را ثبت کنید.

به جهان بینی ها و سیستم های اطلاعاتی مختلف احترام بگذارید و آنها را در برنامه ریزی مربوط به حفاظت ادغام کنید.

چرا از رویکردهای زیست فرهنگی به منظور حفاظت استفاده می شود؟

رویکردهای زیست فرهنگی در زمینه ی حفاظت با چه چالش های روبرو هستند؟

نتیجه گیری

ما ادعا می کنیم که رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت از تنوع زیستی می توانند در عین اینکه به فرسایش تنوع فرهنگی و زیستی می پردازند؛ به نتایج موثر و عادلانه ی حفاظت برسند. در این مقاله، ما مجموعه ای از دستورالعمل ها را برای اتخاذ رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت از تنوع زیستی پیشنهاد می کنیم. اول، ما درس هایی را از کار بر روی تنوع و میراث زیست فرهنگی، نظریه ی سیستم های اجتماعی- زیست محیطی، حفاظت و توسعه ی یکپارچه، مدیریت مشترک و حفاظت از جامعه آموختیم تا رویکردهای زیست فرهنگی را برای حفاظت تعریف کنیم. دوم، ما 8 اصلی را توضیح می دهیم که چنین رویکردهایی را توصیف می کنند. سوم، ما دلایل اتخاذ رویکردها و چالش های زیست فرهنگی را مورد بحث قرار می دهیم. رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت اگر به خوبی مورد استفاده قرار گیرند؛ می توانند ابزار قدرتمندی برای کاهش از دست دادن جهانی تنوع زیستی و فرهنگی باشند.

فراتر از مباحث مربوط به حفاظت از تنوع زیستی

روش ها و حوزه ی حفاظت از تنوع زیستی منبع بحث و گفتگوی مداوم بوده است. استدلال های موجود بر روی نقش جوامع بشری به ویژه جوامعی که در مجاورت مناطق مورد حفاظت هستند و اینکه تا چه اندازه حفاظت از تنوع زیستی با منافع این افراد سازگاری دارد؛ متمرکز شده اند (4-1). این مباحثات بر روی تاثیرات واقعی یا احتمالی که مردم بر روی تنوع زیستی دارند؛ مرحله ای که در آن مزایا و هزینه های حفاظت از تنوع زیستی باید بین مردم تقسیم شود، در چه گروه هایی باید این تقسیم بندی انجام شود و اینکه چه کسی باید روند حفاظت را کنترل کند؛ تمرکز کرده اند (6،5).

نتیجه گیری

به طور کلی، ما ادعا می کنیم که مزایای رویکردهای زیست فرهنگی در زمینه ی حفاظت قابل توجه هستند و از چالش های مهمی که ما در متن به آنها اشاره کردیم؛ پیش خواهند گرفت. آنچه که در حال حاضر مورد نیاز است؛ توجه مداوم پژوهش ها به روش ها و فرآیندهای خاص برای پرداختن به این چالش ها، حمایت آنها توسط بودجه های بلند مدت و در نظر گرفتن بودجه برای تحقیق پیرامون رویکردهای زیست فرهنگی در زمینه ی حفاظت است. جامعه ی علمی چندین دهه است که به این موضوع پی برده است که تنوع فرهنگی و بیولوژیکی با چالش های فراوان، مبرم و مرتبط با یکدیگر روبرو است؛ اما ما هنوز ابزار کافی را برای پرداختن به عوامل از بین برنده ی تنوع و همگن سازی جهانی نداریم. ما امیدواریم که گسترش مستندات پیرامون رویکردهای زیست فرهنگی در زمینه ی حفاظت بتواند به کاهش سرعت این روند کمک کند.

We contend that biocultural approaches to conservation can achieve effective and just conservation outcomes while addressing erosion of both cultural and biological diversity. Here, we propose a set of guidelines for the adoption of biocultural approaches to conservation. First, we draw lessons from work on biocultural diversity and heritage, social–ecological systems theory, integrated conservation and development, co-management, and community-based conservation to define biocultural approaches to conservation. Second, we describe eight principles that characterize such approaches. Third, we discuss reasons for adopting biocultural approaches and challenges. If used well, biocultural approaches to conservation can be a powerful tool for reducing the global loss of both biological and cultural diversity.

Transcending conservation debates

The methods and scope of biodiversity conservation have been a source of constant debate. Arguments have centered on the role of human communities, particularly ones in close proximity to areas of conservation interest, and the degree to which interests of these people should define conservation [1–4]. These debates have focused on the real or potential impacts that people have on biodiversity, the degree to which benefits and costs of conservation should be shared, across what groups should this sharing occur, and who should control the conservation process [5,6].

Concluding remarks

Overall, we contend that the benefits of biocultural approaches to conservation are significant and will outweigh the major challenges that we have noted above. What is now needed is sustained research attention to processes and specific methods for addressing these challenges, backed by long-term and forecasted funding for research and practice of biocultural approaches to conservation. The scientific community has known for decades that cultural and biological diversity are facing numerous, urgent, and inter-related challenges, but we still lack sufficient tools to address drivers of diversity loss and global homogenization. We hope that a well-documented expansion of biocultural approaches to conservation will assist in slowing these trends.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

تعریف رویکردهای زیست فرهنگی برای حفاظت

Defining biocultural approaches to conservation