دانلود ترجمه مقاله تالاب های موقتی و چالش ها موجود برای حفظ اکوسیستم ناپایدار (ساینس دایرکت – الزویر 2016) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

تالابهای موقتی: چالش ها و راه حل های موجود به حفظ اکوسیستم ناپایدار

Temporary wetlands: challenges and solutions to conserving a ‘disappearing’ ecosystem

چکیده
1- تالاب‌های موقت چه چیزی هستند؟
2- چرا این ویژگی‌ها از لحاظ زیست‌محیطی و اقتصادی دارای اهمیت می‌باشند؟
2- 1- هیدرولوژی و بیوژئوشیمی
2- 2- تنوع زیستی
2- 3- عوامل اجتماعی و اقتصادی
3- هم‌اکنون چه تهدیدات و چالش‌های مدیریتی فراروی ما قرار دارند؟
3- 1- مقررات ناکافی و ناقص
3- 2- اصلاح مستقیم تالاب‌های موقت و تغییر کاربری زمین
3- 3- تغییرات آب و هوایی
3- 4- گونه‌های مهاجم
3- 5- چالش‌های مدیریتی
4- فعالیت‌ها و روش‌های ارائه شده برای حفظ تالاب‌های موقت
4- 1- آموزش
4- 2- موجودی یا ذخایر
4- 3- محافظت
4- 4- مدیریت پایدار
4- 5- احیا یا ساخت
4- 6- حفاظت مشارکتی
5- نتیجه‌گیری

چکیده

خشک شدن مکرر آب‌های جمع شده و پشتیبانی از مجموعه‌های منحصر به فرد و بسیار تخصصی گونه‌های اغلب نادر، از ویژگی‌های تالاب‌های موقتی همچون حوضچه‌های بهاری، گیلگاها و چالاب‌های چمن‌زارها است. تالاب‌های موقت همانند اشکال (عوارض زمینی) آبی کوچک واقع در یک چشم‌انداز زمینی، تنوع زیست را افزایش داده و کارکردی زیباشناختی، بیوشیمیایی و هیدرولوژیک دارند. چالش‌های فراروی حفظ تالاب‌های موقتی که باید به آنها پرداخت، عبارتند از: (1) ادغام اولویت‌های تنوع زیستی آب شیرین و زمینی؛ (2) حفظ کل ’ pondscapeهای‘ تعریف شده با ارتباطات موجود با سایر سیستم‌های آبی و زمینی؛ (3) حفظ تجانس طبیعی در شیب‌های طبیعی در سراسر و میان تالاب‌ها در دوره‌های آبی (hydroperiod)؛ (4) بررسی تاثیر اقتصادی اعمالی بر زمین‌داران و توسعه‌دهندگان؛ (5) عمل بدون در نظر گرفتن موجودی کامل این تالاب‌ها؛ و (6) عمل در قالب حمایت‌های قانونی محدود یا غیرموجود. از آنجا که تالاب‌های موقت همانند اجزای جدایی‌ناپذیر چشم‌انداز و نه به عنوان نهادهای جدایی شده عمل می‌نمایند بنابراین تلفات تراکمی آنها از لحاظ زیست‌محیطی زیان‌بخش و در عین حال بخشی از علم حساب بقا می‌باشد. در این پژوهش به روش‌هایی خواهیم پرداخت که در آنها از روش‌هایی برای حفظ تالاب‌های موقت در چشم‌اندازهایی که به صورت روزافزون تحت سلطه انسان‌ها قرار گرفته است استفاده شده و روش‌های مشترک مدیریت بالا- پایین و پایین به بالا در آنها با هم ادغام شده‌اند. اقدامات حفاظتی متنوعی (شامل آموزش، حفاظت، مدیریت پایدار و تجدید حیات) که هزینه‌های صاحبان املاک و مدیران را کاهش داده و در عین حال به اهداف زیست‌محیطی مطلوبی دست می‌یابد، بیشترین احتمال موفقیت در رسیدن به اهداف حفاظتی را خواهند داشت.

1- تالاب‌های موقت چه چیزی هستند؟

تالاب‌هایی که به طور متناوب از آب پر می‌شوند، تالاب‌های موقت نامیده می‌شوند که به طور کلی کم‌عمق، کوچک بوده و گونه‌هایی از موجودات آبزی در دسته‌ای از این چشم‌اندازها به چشم می‌خورند. تالاب‌های موقت عمدتاً از لحاظ منابع آب و خروجی‌های غالب خود تا حد زیادی متمایز بوده و در تمام موارد از طریق ارتباطات جوی ذاتی با چرخه آب به سایر اشکال آبزی مرتبط گردیده‌اند (ماشت و همکاران، 2014). ویژگی کلیدی شاخص آنها، خشک شدن سالانه و غیرقابل پیش‌بینی آنها تا حدی است که این چشم‌اندازها فاقد هرگونه آب سطحی جمع شده می‌گردند.
خشک شدن تالاب‌های موقت به دوره‌های آبی کوتاه‌تر (یعنی طول دوره زمانی کوتاه‌تر جمع شدن آب و رسیدن به حالت غرقابی) نسبت به سیستم‌های آبی دائمی منجر می‌گردد. دوره آبی، اصلی‌ترین محرک پویایی جوامع و جمعیت بوده (بویکس و باتزر، 2016) و به حمایت این تالاب‌ها از جوامع منحصر به فرد زیستی منجر می‌گردد (ویگینز و همکاران، 1980؛ ویلیامز، 1985). از نمونه تالاب‌های موقت می‌توان به cypress domes، حوضچه‌های بهاری، خلیج‌ها، چالاب‌های چمن‌زارها، پلایاها، تالاب‌های آندروئیک شور (athalossohaline)، نمزارهای بهاری (springsoaks)، گیلگایاها، حوضچه‌های دشت‌ها تا محیط‌های آلپی، آبگیرهای مدیترانه‌ای، تورلف‌ها (turloughها) و حوضچه‌های سنگی؛ اگرچه این عوارض زمینی عمدتاً دارای اندازه کوچکی هستند اما نسبت به دریاچه‌ها سطح گسترده‌تری از زمین را پوشش می‌دهند (شکل 1؛ داونینگ و همکاران، 2006).

5- نتیجه‌گیری

تنوع زیستی، عملکرد هیدرولوژیکی و بیوژئوشیمیایی تالاب‌های موقت حامی سرویس‌های اکوسیستم و ارزش اجتماعی حائز اهمیت آنها در کشورهای مختلف، این عوارض طبیعی کوچک را در کانون توجه متخصصان و دانشمندان این حوزه قرار داده است. روش‌های مزوفیلتر تا حدی بر حفاظت از عوارض طبیعی کوچک در چشم‌اندازهای تحت تسلط انسان متمرکز است که در عین تاثیرگذاری بر مسئله حفاظت در سطوح مربوط به فرایندهای اکوسیستم مورد پشتیبانی، زمین‌داران را هم درگیر می‌سازد. بازیابی یک تالاب موقت منفرد در یک محیط پیرامونی تخریب شده، اغلب نامربوط و ناکارآمد می‌باشد. رویکرد جامع مورد استفاده برای توسعه راهبردهای انعطاف‌پذیر حفاظتی، بیشترین احتمال موفقیت در حفظ چشم‌اندازهای با عملکرد کامل‌تر را به خود اختصاص می‌دهند.

Abstract

Frequent drying of ponded water, and support of unique, highly specialized assemblages of often rare species, characterize temporary wetlands, such as vernal pools, gilgais, and prairie potholes. As small aquatic features embedded in a terrestrial landscape, temporary wetlands enhance biodiversity and provide aesthetic, biogeochemical, and hydrologic functions. Challenges to conserving temporary wetlands include the need to: (1) integrate freshwater and terrestrial biodiversity priorities; (2) conserve entire ‘pondscapes’ defined by connections to other aquatic and terrestrial systems; (3) maintain natural heterogeneity in environmental gradients across and within wetlands, especially gradients in hydroperiod; (4) address economic impact on landowners and developers; (5) act without complete inventories of these wetlands; and (6) work within limited or non-existent regulatory protections. Because temporary wetlands function as integral landscape components, not singly as isolated entities, their cumulative loss is ecologically detrimental yet not currently part of the conservation calculus. We highlight approaches that use strategies for conserving temporary wetlands in increasingly human-dominated landscapes that integrate top-down management and bottom-up collaborative approaches. Diverse conservation activities (including education, inventory, protection, sustainable management, and restoration) that reduce landowner and manager costs while achieving desired ecological objectives will have the greatest probability of success in meeting conservation goals.

1- What are temporary wetlands?

Intermittently inundated wetlands, known as temporary wetlands, are generally shallow, small, aquatic features found in a variety of landscape settings. Temporary wetlands vary greatly in their predominant water sources and outflows, and in all cases are connected to other aquatic features through atmospheric connections inherent to the water cycle (Mushet et al., 2014). Their key defining feature is that they often dry annually or unpredictably to the point that they lack ponded surface water. The drying of temporary wetlands results in shorter hydroperiods (i.e., the length of time water is ponded and frequency of flooding) relative to permanent aquatic systems. Hydroperiod is the main driver of communities and population dynamics (Boix and Batzer, 2016) and leads to these wetlands often supporting unique biotic communities (Wiggins et al., 1980; Williams, 1985). Examples of small temporary wetlands include cypress domes, vernal pools, bays, prairie potholes, playas, athalossohaline (saline endorheic) wetlands, springsoaks, gilgais, ponds from lowland to alpine environments, Mediterranean ponds, turloughs and rock pools; and, although they are mainly small in size, globally they cover a greater total area than lakes (Fig. 1; Downing et al., 2006).

5- Conclusion

The biodiversity, hydrological and biogeochemical functioning of temporary wetlands that support ecosystem services, and their important social value in different countries, make these small natural features of considerable interest to practitioners and scientists alike. Meso-filter approaches focus on conserving small natural features in a human-dominated landscapes at a scale that engages landowners while effecting conservation at scales relevant to supporting ecosystem processes. Restoring a single temporary wetland in a degraded surrounding environment is often irrelevant and ineffective. A holistic approach to developing flexible conservation strategies will have the greatest probability of success in maintaining more fully functioning landscapes.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

تالابهای موقتی: چالش ها و راه حل های موجود به حفظ اکوسیستم ناپایدار

Temporary wetlands: challenges and solutions to conserving a ‘disappearing’ ecosystem