دانلود ترجمه مقاله بر درک بهتر امنیت و تاثیر کنترل بیولوژیک علف های هرز – ۲۰۱۳ Cambridge

مروری بر درک بهتر امنیت و تاثیر کنترل بیولوژیک علف های هرز با بوم شناسی شیمیایی

Improved Understanding of Weed Biological Control Safety and Impact with Chemical Ecology: A Review

شیمی بنیادین تخصصی بودن عوامل کنترل بیولوژیک نسبت به میزبان

تغییرات تکاملی در شیمی گیاه و اثرات آن بر کنترل بیولوژیک

القای گیاه خواری شیمی ثانویه گیاه و تاثیر آن بر کنترل بیولوژیک

تغييرات درون گونه ای در شیمی ثانويه گیاهی علف هاي هرز

تجزیه ی شیمی دفاعی

نتیجه گیری

منابع

مقالات اکولوژی شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت، زیرا به کنترل بیولوژیک علف های هرز مربوط بود و در مورد چگونگی افزایش این روش های کنترلی گیاهان مهاجم توسط چندین روش تحقیق معتبر و شناخته شده بحث می کرد. رابط بین اکولوژی شیمیایی و کنترل بیولوژیک علف های هرز، فرصت مناسبی را برای بهره برداری از روابط همبسته بین عوامل و گیاهان فراهم می کند که در آن فاکتورهای شیمیایی به عنوان واسطه ها بسیار مهم هستند. پنج موضوع به نظر مرتبط می رسد که در صورت اجرا می تواند قابلیت پیش بینی تعیین دامنه میزبانی، استقرار عامل و تاثیر آن بر علف هرز هدف را بهبود بخشد. (۱) شیمی ثانویه گیاه میزبان و واکنش عامل کنترل بیولوژیک آن به این شیمی می تواند برای بهبود قابلیت پیش بینی دامنه ی میزبانی عامل بیوکنترل مورد بهره برداری قرار گیرد. (۲) تغییرات تکاملی ممکن است در شیمی گیاهی ثانویه علف های هرز مهاجمی رخ دهد که به محیط های جدید معرفی شده و در معرض مجموعه ای جدید از عوامل تنش زای زیستی و غیر زیستی قرار می گیرد. علاوه بر این، این سناریو تغییرات تکاملی سریع صفات فنوتیپی را تسهیل می کند که به نوبه خود می تواند به توضیح یکی از مکانیزم های تهاجمی کمک کند و بر نتایج کنترل بیولوژیک و سایر گزینه های مدیریتی تأثیر می گذارد. (۳) گیاهخواران می توانند باعث القای تولید ترکیبات ثانویه گیاه شوند. (۴) تغییرات شیمی ثانویه علف های هرز، که ساختاری یا القایی است، می تواند به عنوان عامل مهمی باشد که به طور بالقوه بر عملکرد برخی از عوامل کنترل بیولوژیک و تاثیر آنها بر علف های هرز تاثیر می گذارد. (۵) در نهایت تجزیه ی شیمی ثانویه گیاهی می تواند گیاه-خواران را نسبت به شکارگرهای علف هرز محافظت کند، که ممکن است باعث بهبود استقرار یک عامل کنترل بیولوژیک معرفی شده به محدوده ی جدید شود و در نهایت بر علف های هرز تاثیر بگذارد. شناخت این الگوها و فرایندها می تواند به شناسایی عوامل موثر در موفقیت برنامه کنترل بیولوژیک کمک کند.

نتیجه گیری

رابط بین این دو رشته، اکولوژی شیمیایی و کنترل بیولوژیک علف های هرز، فرصت هایی را برای بررسی موضوعات بنیادین و کاربردی فراهم می کند که مکانیسم های شیمیایی موجود در تعاملات بین گیاهان و حشرات را هدف قرار می دهد. دانشمندان ممکن است از یکنواختی و تاخیر این نوع از بررسی ها برای ارائه ی هدف نهایی ارئه ی عوامل موثر و ایمن به عنوان روش های جایگزینی کنترل گونه های مهاجم ناامید شوند. با این حال، در این بررسی، بر اهمیت و مزیت دانستن مبانی شیمیایی تعاملات بین این گونه های مهاجم و عوامل کنترل کننده ی آن ها تأکید شد. دانستن ترکیبات گیاهی ثانویه که به عنوان نشانه های رفتاری برای یک عامل بالقوه عمل می کند، می تواند مفید باشد تا دامنه میزبانی آن را محدود کرده و هنگام جمع آوری فهرستی از گیاهان میزبان برای تعیین خطرات بالقوه و ارزش یک عامل مورد استفاده قرار گیرد. دانستن اینکه چگونگی بهبود تهاجم توسط شیمی ثانویه و چگونگی تاثیر تغییرات تکاملی بر کنترل بیولوژیک، یک پیوند جذاب را بین بسیاری از رشته های تعاملی ایجاد می کند. تعيين تغييرات ترکيبات ثانويه گياهي و القای افزايش غلظت آنها به دلیل گیاهخواری نه تنها مي تواند دامنه ی میزبانی عوامل بالقوه را توضيح دهد، بلكه پس از رهاسازی، تنظيم جمعيت علف هاي هرز و ساختار جمعیتی آن را توضيح مي دهد. جستجو برای عوامل بالقوه ای که تركيبات گياهي را که باعث حفاظت آن ها در برابر شکارگرهای مومی می شود را تجزیه مي كنند، مي تواند باعث بهبود استقرار و تأثير نهايي آن ها بر علف هاي هرز شود. خوشبختانه تحقیقات موجود در مورد بررسی این برهمکنش ها توسط دانشمندانی با دیدگاه های مختلف انجام شده است و این مقاله به طور گسترده بر چندین رشته ی مجاور و همپوشان از کنترل بیولوژیک و اکولوژی شیمیایی متمرکز است.

We review chemical ecology literature as it relates to biological control of weeds and discuss how this means of controlling invasive plants could be enhanced by the consideration of several well-established research approaches. The interface between chemical ecology and biological control of weeds presents a rich opportunity to exploit potentially coevolved relationships between agents and plants where chemical factors mediating interactions are important. Five topics seem relevant, which if implemented could improve the predictability of host range determination, agent establishment, and impact on the target weed. (1) The host secondary plant chemistry and a potential biological control agent’s response to that chemistry can be exploited to improve predictability of potential agent host range. (2) Evolutionary changes may occur in secondary plant chemistry of invasive weeds that have been introduced to novel environments and exposed to a new set of biotic and abiotic stressors. Further, such a scenario facilitates rapid evolutionary changes in phenotypic traits, which in turn may help explain one mechanism of invasiveness and affect the outcome of biological control and other management options. (3) Herbivores can induce production of secondary plant compounds. (4) Variability of weed secondary chemistry which, either constitutive or inducible, can be an important factor that potentially influences the performance of some biological control agents and their impact on the target weed. (5) Finally, sequestration of secondary plant chemistry may protect herbivores against generalist predators, which might improve establishment of a biological control agent introduced to a new range and eventually impact on the target weed. Recognition of these patterns and processes can help identify the factors that impart success to a biological control program.

Conclusion

The interface between these two disciplines, chemical ecology and biological control of weeds, offers fertile opportunities to investigate both basic and applied topics that target the chemical mechanisms behind insect–plant interactions. Scientists may be frustrated by the tedium and delays this type of research brings to the ultimate goal of delivering safe and host specific agents as alternative means of invasive species control. However, we stress in this review the importance and benefit of knowing the chemical basis of the interactions between these invasive species and the agents we develop to control them. Knowledge of the secondary plant compounds that act as behavioral cues for a potential agent can be useful to delimit its host range and when compiling a meaningful host-plant test list to determine potential risks and value of an agent. Understanding how secondary plant chemistry facilitates invasiveness and how evolutionary changes affect biological control provides a fascinating link between many interacting disciplines. Determination of the variability of secondary plant compounds and their induction to increased concentrations by herbivory can help not only explain the host range of potential agents but, after release, explain weed population regulation and community structure. Searching for potential agents that sequester plant compounds that protect them from generalist predators can improve establishment and ultimate impact on the target weed. Fortunately research examining these interactions is being conducted by scientists from many perspectives and this review draws broadly on several adjacent and overlapping disciplines of biological control and chemical ecology.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

مروری بردرک بهتر امنیت و تاثیر کنترل بیولوژیک علف های هرز با بوم شناسی شیمیایی

Improved Understanding of Weed Biological Control Safety and Impact with Chemical Ecology: A Review