دانلود ترجمه مقاله بکارگیری هیدروژل ها برای احیا غضروف ها (MDPI 2017) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

بکارگیری هیدروژل ها برای احیا غضروف ها، از پلی ساکارید ها تا هیدروژل های مخلوط

Hydrogels for Cartilage Regeneration, from Polysaccharides to Hybrids

چکیده
۱- مقدمه : روش های فعلی بالینی و نیاز برای توسعه ی روش های جدید
۲- هیدروژل ها در بازسازی های بالینی
۲-۱- چارچوب های هیدروژل بدون سلول
۲-۲- چارچوب های هیدروژل همراه با سلول
۳- پلی ساکارید ها در مقایسه با هیدروژل های ترکیبی
۳-۱- تکنیک های تولید و تاثیر آن ها بر روی ویژگی های هیدروژل ها
۳-۲- جنبش شناسی تخریب، ویژگی های فیزیکی ( قابلیت کاربرد) و تاثیرات زیستی
۳-۳- ویژگی های هیدروژل های مبتنی بر پلی ساکارید ها
۳-۴- پاسخ های زیستی هیدروژل های مبتنی بر پلی ساکارید ها
۴- گرایش های آتی : از ترکیب مواد تا هیدروژل های ترکیبی
۵- نکات جمع بندی
منابع

چکیده

هدف این مقاله : ۱) مرور کردن جدید ترین موضوعات در زمینه ی جایگزین کردن غضروف ها و بازسازی آن ها ؛ ۲) ارزیابی کردن زیست مواد ثبت شده ی فعلی که در مرحله های پیش بالینی و بالینی مورد استفاده قرار می گیرد ؛ ۳) ارزیابی کردن پتانسیل استفاده از هیدروژل های پلیمری برای این کاربرد ها و دلایل محدودیت موفقیت بالینی آن ها می باشد. مطالعه های دیگر در رابطه با هیدروژل هایی که از آن ها به عنوان مواد زیستی شده است، در این مرور مورد استفاده قرار می گیرند و در دو گرایش اصلی در مهندسی بافت تقسیم شده است : ۱) استفاده از مواد زیستی بدون سلول ؛ و۲) استفاده از مواد زیستی همراه با سلول های طبیعی داخل آن ها. تکنیک های آماده سازی و ویژگی های ایجاد شده در هیدروژل ها نیز در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است . پیشنهاد های اخیر که بر اساس ترکیب پلیمر های مختلف و روند های ترکیبی هستند تا بتوانند موجب بهبود ویژگی این مواد شوند هم مورد بررسی قرار گرفته اند. ترکیب المان هایی مانند چهارچوب های سلولی ( قاب های سلولی) ، ماتریس ها ( قسمت های مبتنی بر هیدروژل ها)، عامل های رشد و تحریک های مکانیکی در این قسمت برای بهینه سازی کردن ویژگی مواد مورد نیاز برای تسهیل شکل گیری بافت، بازسازی غضروف و در نتیجه کاربرد نهایی مورد نیاز می باشند. ترکیب های پلیمر ها و مواد ترکیبی ، امید بخش ترین مواد برای این کاربرد هستند. چارچوب های ترکیبی می توانند منجر به حداکثر شدن رشد و ادغام محلی بافت با شکل گیری بافت های شبه غضروف با ویژگی های زیست تقلیدی بشوند.

۵- نکات جمع بندی

در حال حاضر هیچ گونه راه حل مفید بالینی برای بازسازی غضروف وجود ندارد. به همین دلیل، ما باید روش های جدید و مواد جدیدی را ایجاد کنیم تا چارچوب های مناسب را طراحی کنیم که بتوان از آن ها برای بازسازی غضروف استفاده کرد. ارزیابی ها مبتنی بر چارچوب های هیدروژل بدون سلول بیشتر بر روی بهینه سازی کردن ویژگی های مکانیکی و شیمیایی – فیزیکی این ماتریس ها متمرکز بوده است. اما، مطالعه های چارچوب های هیدروژل همراه با سلول ها بیشتر بر روی این موضوع متمرکز بوده است که آیا این چارچوب ها می توانند محیط های زیست شیمی و زیست مکانیکی مورد نیاز برای بقای سلول ها و بازسازی کردن غضروف های هیالینی با ماندگاری بالا فراهم کند یا خیر. به دلیل این که بسیاری از این ترکیب ها نه ضریب اصطکاک پایینی دارند و نه می توانند چرخه های مختلف بار را تحمل کنند، بسیاری از ترکیب ها از پلی ساکارید ها و هیدروژل های ترکیبی در این قسمت ارزیابی شده اند تا بتوان ویژگی های زیستی و مکانیکی مورد نیاز را مشابه با بافت های طبیعی به دست آورد. اما ، بعضی از مسئله ها هنوز حل نشده باقی مانده است که منجر می شود کاربرد این مواد در زمینه ی بالینی محدود شود : ۱) سمی شدن بعضی از عامل های اتصال بین مولکول ها ؛ ۲) کمبود یکپارچگی مکانیکی ؛ ۳) کنترل ضعیف جنبش شناسی ژلاتینی ؛ ۴) جنبش شناسی تخریب نامناسب

Abstract

The aims of this paper are: (1) to review the current state of the art in the field of cartilage substitution and regeneration; (2) to examine the patented biomaterials being used in preclinical and clinical stages; (3) to explore the potential of polymeric hydrogels for these applications and the reasons that hinder their clinical success. The studies about hydrogels used as potential biomaterials selected for this review are divided into the two major trends in tissue engineering: (1) the use of cell-free biomaterials; and (2) the use of cell seeded biomaterials. Preparation techniques and resulting hydrogel properties are also reviewed. More recent proposals, based on the combination of different polymers and the hybridization process to improve the properties of these materials, are also reviewed. The combination of elements such as scaffolds (cellular solids), matrices (hydrogel-based), growth factors and mechanical stimuli is needed to optimize properties of the required materials in order to facilitate tissue formation, cartilage regeneration and final clinical application. Polymer combinations and hybrids are the most promising materials for this application. Hybrid scaffolds may maximize cell growth and local tissue integration by forming cartilage-like tissue with biomimetic features.

۵- Concluding Remarks

Currently, there are no clinical satisfactory solutions for cartilage tissue regeneration. From this problem, it raises the need for developing new types of materials and designing more suitable scaffolds which can be used for cartilage regeneration. Investigations based on cell-free hydrogel scaffolds have focused on the optimization of physical-chemical and mechanical properties of matrices. Whereas, cell-seeded hydrogel scaffold studies focus on whether or not they provide an appropriate biochemical and biomechanical environment for regenerating a long-lasting hyaline-type cartilage. Since many materials neither exhibit a low friction coefficient nor withstand several loading cycles, many combinations of polysaccharides and synthetic hydrogels have been assayed to obtain load-bearing and tribological properties similar to native cartilage tissue ones. However, some unsolved problems hinder the application of these materials to the clinic: (1) toxicity of some crosslinking agents; (2) lack of mechanical integrity; (3) poor control of gelation kinetics; (4) unsuitable degradation kinetics.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

بکارگیری هیدروژل ها برای احیا غضروف ها، از پلی ساکارید ها تا هیدروژل های مخلوط

Hydrogels for Cartilage Regeneration, from Polysaccharides to Hybrids