دانلود رایگان ترجمه مقاله یک اندازه گیری مبتنی بر رویکرد مالی ارزش ویژه برند در صنعت رستوران (نشریه Sage 2017)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Sage در ۸ صفحه در سال ۲۰۱۷ منتشر شده و ترجمه آن ۱۱ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

یک اندازه گیری مبتنی بر رویکرد مالی ارزش ویژه برند در صنعت رستوران

عنوان انگلیسی مقاله:

A financial approach-based measurement of brand equity in the restaurant industry

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی 
فرمت مقاله انگلیسی pdf 
سال انتشار ۲۰۱۷
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۸ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله مدیریت
گرایش های مرتبط با این مقاله بازاریابی، مدیریت بازرگانی، مدیریت کسب و کار
چاپ شده در مجله (ژورنال) اقتصاد گردشگری – Tourism Economics
کلمات کلیدی ارزش ویژه برند، اندازه گیری ارزش ویژه برند، رویکرد مالی، صنعت رستوران
ارائه شده از دانشگاه دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، ایالات متحده آمریکا
رفرنس دارد  
کد محصول F1640
نشریه سیج – Sage

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله 
فرمت ترجمه مقاله pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۱۱ صفحه (۱ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل جداول ترجمه شده است  
ضمیمه ندارد   
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه  به صورت عکس درج شده است  
منابع داخل متن به صورت فارسی درج شده است/به صورت انگلیسی درج شده است/به صورت عدد درج شده است/ به صورت عدد در داخل متن و انگلیسی در پاورقی درج شده است/ درج نشده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

چکیده
داده ها و روش شناسی
نتایج
نتیجه گیری و بحث

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
با توجه به مزیت رقابتی به دست آمده از تمایز، ارزش ویژه برند نقش مهمی در صنعت رستوران ایفا می کند. این مقوله به عنوان جزء اصلی دارایی های نامشهود شناخته شده است که ارزش بازار یک شرکت در صنعت را تعیین می کند. گرچه اهمیت ارزش ویژه برند در نوشته های مرتبط با رستوران ها به خوبی شناخته شده است، تحقیقات کمی در مورد چگونگی ارزیابی عینی ارزش ویژه برند به خصوص با استفاده از داده های بازار ثانویه صورت گرفته است. علاوه بر این، تاکنون داده های دردسترس عمومی درباره ارزش ویژه برند در مورد شرکت های رستورانی در دسترس نوبده است. به این دلایل، این مطالعه با هدف توسعه یک رویکرد در مورد چگونگی تخمین ارزش ویژه برند رستوران, نه تنها با استفاده از داده های بازار ثانویه بلکه همچنین با ترکیب ویژگی های منحصر به فرد شرکت های رستوران صورت گرفته است. با پیشنهاد یک مدل خاص-رستوران برای برآورد ارزش ویژه برند، این مطالعه به طور کلی سهمی در نوشته های رستوران و صنعت به عنوان خواهد داشت.
 
از دهه ۱۹۸۰، مدیریت برند در صنعت بازرگانی توجه قابل ملاحظه ای را به خود جلب کرده است و تبدیل به یک موضوع اصلی در زمینه بازاریابی شده است (Berthon et al.، ۲۰۰۱؛ Dev و همکاران، ۲۰۱۰). به طور خاص، برآورد ارزش ویژه برند تبدیل به یک موضوع مهم شده است، زیرا ارزش ویژه برند اغلب به عنوان شاخص عملکرد مدیریت برند (Keller and Lehman، ۲۰۰۶؛ Prasad and Dev، ۲۰۰۰) استفاده شده است. اگر چه اهمیت مدیریت برند قطعاً در مورد صنعت رستوران نیز صدق می کند (کوب والگرن و همکاران، ۱۹۹۵؛ Kim و همکاران، ۲۰۰۳؛ Prasad و Dev، ۲۰۰۰)، تحقیقات کمی در مورد چگونگی ارزیابی ارزش ویژه برند، به ویژه با استفاده از داده های بازار ثانویه صورت گرفته است.
به دلایل زیر, صنعت رستوران های ایالات متحده به طور شایان و مستقل مورد توجه قرار می گیرد: اولاً، اهمیت اقتصادی این بازار بسیار قابل توجه است (۲۰۱۵ پیش بینی صنعت رستوران، ۲۰۱۵)؛ دوم، این صنعت, مانع زیادی برای ورود به بازار ندارد که انحصار آن را دشوار ساخته است (Skalpe، ۲۰۰۳). این مشخصه, رقابت بین برندهای مختلف را تسریع می کند (Beneda، ۲۰۰۹). در نتیجه، حداقل نمودن عدم قطعیت از طریق مزیت رقابتی به دست آمده توسط تمایز در این صنعت بیش از پیش تقویت شده است (Kim et al.، ۲۰۰۴؛ Tavitiyaman et al.، ۲۰۱۱)، و بنابراین مدیریت برند تبدیل به یک استراتژی ضروری برای دستیابی به این اهداف برای شرکت های رستوران شده است (Hyun and Kim، ۲۰۱۱؛ Kim و همکاران، ۲۰۰۴).

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Brand equity plays a significant role in the restaurant industry due to the competitive advantage gained by differentiation. It has been identified as a main component of intangible assets that decides the market value of a firm in the industry. Although the importance of brand equity has been well recognized in the restaurant literature, there has been little investigation regarding how to objectively quantify brand equity, especially by using secondary market data. Further, there is no publicly available brand equity data of restaurant firms thus far. For these reasons, this study aims to develop an approach on how to estimate a restaurant’s brand equity not only by utilizing the secondary market data but also by incorporating the unique characteristics of restaurant firms. By proposing a restaurant-specific model to estimate brand equity, this study contributes to the restaurant literature and to the industry as a whole.

Since the 1980s, brand management has attracted considerable attention in the business industry and has become a core subject in the marketing area (Berthon et al., 2001; Dev et al., 2010). In particular, the brand equity estimation has become animportant topic because the brand equity was often used as a performance indicator of brand management (Keller and Lehman, 2006; Prasad and Dev, 2000). Although the significance of brand management certainly applies to the restaurant industry (CobbWalgren et al., 1995; Kim et al., 2003; Prasad and Dev, 2000), little investigation has been done regarding how to objectively quantify brand equity, especially by using secondary market data.

The US restaurant industry is well worth being viewed independently for the following reasons: First, the economic significance of the market is substantial (2015 Restaurant Industry Forecast, 2015); second, this industry has a low barrier for market entry, making it difficult to accomplish monopoly (Skalpe, 2003). This characteristic tends to accelerate competition among different brands (Beneda, 2009). Consequently, they are encouraged to minimize uncertainty through the competitive advantage acquired by differentiation (Kim et al., 2004; Tavitiyaman et al., 2011), and so brand management has become an essential strategy to achieve such goals for restaurant companies (Hyun and Kim, 2011; Kim et al., 2004).

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا