دانلود ترجمه مقاله اصلاح شیمیایی قیر با تیورآ دی اکسید – الزویر ۲۰۱۱

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار	۲۰۱۱
تعداد صفحات مقاله انگلیسی	۷ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله	شیمی
گرایش های مرتبط با این مقاله	شیمی پلیمر، شیمی آلی و شیمی کاربردی
مجله	سوخت – Fuel
دانشگاه	گروه مهندسی شیمی، هووالا، اسپانیا
کلمات کلیدی	قیر، دی اکسید تیواوره، اصلاح، رئولوژی، طراحی محصول
شناسه شاپا یا ISSN	ISSN ۰۰۱۶-۲۳۶۱
رفرنس	دارد ✓
لینک مقاله در سایت مرجع	لینک این مقاله در نشریه Elsevier
نشریه الزویر

• فهرست مطالب:

۱-مقدمه

۲- آزمایش

۳-نتایج و بحث

۳-۱ رفتار رئولوژیکی در دما های کاری بالا

۳-۲ رفتار قیر در دماهای خدماتی پایین

۳-۳ اصلاح شیمیایی

۴- نتیجه گیری

• بخشی از ترجمه:

۴- نتیجه گیری

اثر افزایش دی اکسید تیواوره بر روی خواص مکانیکی خرارتی دو قیر اسفالتی با درجات نفوذ مختلف ارزیابی شده است. اثرات مشابه برای هر دو نوع قیر مشاهده شد. افزایش thd در دمای ۱۳۰ درجه، ایجاد تغییرات معنی داری در ترکیب شیمیایی چسب می شود که با افزایش زمان پخت از اهمیت زیادی برخوردار می شود. نتایج حاکی از وجود واکنش های مجهول بین thd و قطبی ترین ترکیبات قیر است که تشکیل محصولات جدید، نامحلول در تولوئن می شود که با روش کروماتوگرافی نمی توان آن را تشخیص داد. همه این تغییرات شیمیایی به طور معنی داری موجب بهبود خواص مکانیکی حرارتی قیر در بازه های وسیع دمای کاری می شود. از سوی دیگر، در دماهای بالا، افزودن Thd منجر به افزایش ویسگوزیته چسب و افزایش خصوصیات الاستیک نسبی می شود. از سوی دیگر، تغییرات شیمیای توسط thd موجب کاهش دمای گذار شیشه مکانیکی، بهبود انعطاف پذیری و مقاومت ترک برداری حرارتی در دمای پایین می شود. علاوه بر بهبود مشاهده شده در خواص کاری، لازم به ذکر است که بخشی از اسفالتن ها به ترکیبات جدیدی تبدیل شدند که با تحلیل sara شناسایی نشدند. در نتیجه، کاهش در مقادیر شاخص کلوییدی مشاهده شد که تحت شرایط محیطی حتی بعد از کوبش اسفالت اادامه می یابد. این نتیجه نشان می دهد ک THD قادر به کاهش اثرات نامطلوب ناشی از پیر شدگی اولیه طی فراوری قیر و ترکیب آن با خشکی است.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

۴٫ Concluding remarks

The effect of thiourea dioxide addition on the thermo-mechanical properties of two asphaltic bitumens with different penetration grades has been evaluated. Similar effects were found for both types of bitumen. ThD addition, at 130 C, produces significant changes in binder chemical composition (and so, in its colloidal nature), more important as curing time increases. Results suggest the existence of ‘‘non-identified’’ reactions between ThD and the most polar bitumen compounds (mainly asphaltenes) forming new products, insoluble in toluene, which could not be detected by the chromatographic method followed. All these chemically-induced changes were seen to significantly enhance bitumen thermo-mechanical properties in a wide interval of in-service temperatures. On the one hand, at high temperatures, the addition of ThD leads to larger binder viscosity and increased relative elastic characteristics. On the other hand, chemical modification by ThD seems to decrease the ‘‘mechanical’’ glass transition temperature, improving both flexibility and thermal cracking resistance at low temperatures. In addition to the observed enhancement in in-service properties, it is worth remarking that a part of the asphaltenes was transformed into new compounds that were not detected by the SARAs analysis. As a result, a decrease in the colloidal index values was found, which would be able to continue under environmental conditions even after asphalt laydown has finished. Such a result would suggest ThD is able to mitigate undesirable effects due to a certain primary ageing during bitumen processing and its mixing with the arid.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد