دانلود ترجمه مقاله اختلال استخوان زایی در بزرگسالان – ۲۰۱۴

• فهرست مطالب:

پیشرفت های تحقیقاتی

توصیه ها و پیشنهادات

• بخشی از ترجمه:

 توصیه ها و پیشنهادات
از حیث بیماران فوق، شاخص های سبک زندگی می توانند به حفظ سلامت استخوان آن ها کمک کنند. اطمینان از مصرف کافی لبنیا ت و ویتامین D ازمداخلات درمانی مهم محسوب می شود. کمک به تحرک در این موارد نیاز نیست بلکه پایش منظم شنوایی و دندان مهم است. ۵۰ درصد بزرگ سالان با اختلال استخوان زایی دارای کاهش شنوایی در سن ۵۰ سالگی هستند. متاسفانه، داشتن اختلال استخوان زایی مانع از پوکی استخوان نمی شود و شکستکی استخوان در زمان یائسگی در زنان با اختلال استخوان زایی نیز دیده می شود. به این ترتیب بررسی منظم و مراجعه به متخصص شیوه ای موثر برای اطمینان از پایش منظن برای مسائل بالقوه است. چون بزرگ سالان با اختلال استخوان زایی ضعیف هستند، بیماران در این شرایط باید تحت فیزیوتراپی قرار گیرند. برای افراد با کاهش تحرک، درمان حرفه ای امکان بهبود فعالیت های روزانه را از طریق تعدیلات ساده در محیط کار و خانه می دهد. بزرک سالان و کودکان باید به خدمات تخصصی مطابق با نیاز های آن ها به شیوه ای جامع دسترسی داشته باشند. تا زمان اثبات درمان های مناسب برای تغییر و بهبود کیفیت مواد استخوان، شکستکی استخوان، دفورمیته و درد، بیماران با استخوان زایی اختلالی نیازمند پشتیبانی مستمر برای کاهش آسیب و اطمینان از کیفیت خوب زندگی هستند.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Recommendations In terms of our patient described above, lifestyle measures may help to preserve her bone health. Ensuring good dairy product intake and vitamin D sufficiency are simple adjuncts to any other therapeutic intervention. Aids to mobility are not required in this instance, but regular monitoring of hearing and dentition is important; 50% of adults with OI have substantial hearing loss by 50 years of age. Unfortunately, having OI does not preclude patients from ageassociated bone loss, and menopausal bone loss still occurs in women with OI; therefore, regular review in a specialist bone clinic is an effective way to ensure appropriate monitoring for potential problems. Because adults with OI are often weak, the patient in this instance might benefit from physiotherapy to strengthen muscles, especially in the core or hip girdle. For those with reduced mobility, occupational therapy input allows for improvements in activities of daily living, often through simple adjustments to home and work environments. Adults as well as children need access to specialized services that can meet their multiple needs in a coordinated and holistic manner. Until we have proven therapies that can substantially alter and improve bone material quality, bone fragility, deformity, and pain, patients with severe OI will likely need ongoing support to limit damage and ensure a good quality of life.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد