دانلود ترجمه مقاله اثر آنتی لیستریا لاکتوباسیلوس برویس MF179529 گاو (BMC 2019) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه BMC در ۹ صفحه در سال ۲۰۱۹ منتشر شده و ترجمه آن ۱۵ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار مقاله	۲۰۱۹
تعداد صفحات مقاله انگلیسی	۹ صفحه با فرمت pdf
نوع مقاله	ISI
نوع نگارش	مقاله پژوهشی (Research Article)
نوع ارائه مقاله	ژورنال
رشته های مرتبط با این مقاله	صنایع غذایی، پزشکی، زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله	علوم مواد غذایی، کنترل کیفی و بهداشت، علوم جانوری، باکتری شناسی پزشکی
چاپ شده در مجله (ژورنال)	طب مکمل و جایگزین – Complementary and Alternative Medicine
کلمات کلیدی	لاکتوباسیلوس برویس، پروبیوتیک، باکتری اسید لاکتیک، پیشگیری، لیستریا مونوسیتوژنز
کلمات کلیدی انگلیسی	Prophylactic – Listeria monocytogenes – Lactobacillus brevis – Probiotic – Lactic acid bacteria
ارائه شده از دانشگاه	گروه جانورشناسی ، دانشگاه پنجاب ، لاهور ، پاکستان
نمایه (index)	MedLine – PubMed Central – Master Journal List – JCR – Scopus – DOAJ – ISC
نویسندگان	Ayesha Riaz، Saleha Noureen، Iram Liqat، Muhammad Arshad and Najma Arshad
شناسه شاپا یا ISSN	ISSN ۱۴۷۲-۶۸۸۲
شناسه دیجیتال – doi	https://doi.org/10.1186/s12906-019-2444-5
ایمپکت فاکتور(IF) مجله	۲٫۶۰۷ در سال ۲۰۱۸
شاخص H_index مجله	۷۲ در سال ۲۰۱۹
شاخص SJR مجله	۰٫۷۵۴ در سال ۲۰۱۸
شاخص Q یا Quartile (چارک)	Q2 در سال ۲۰۱۸
بیس	نیست ☓
مدل مفهومی	نیست ☓
پرسشنامه	نیست ☓
متغیر	نیست ☓
رفرنس	دارای رفرنس در داخل متن و انتهای مقاله ✓
کد محصول	۹۹۶۸
لینک مقاله در سایت مرجع	لینک این مقاله در سایت BMC
نشریه BMC

•  

  مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
  وضعیت ترجمه	انجام شده و آماده دانلود
  کیفیت ترجمه	ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️
  تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش	۱۵ صفحه (شامل ۱ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
  ترجمه عناوین تصاویر و جداول	ترجمه شده است ✓
  ترجمه متون داخل تصاویر	ترجمه شده است ✓
  ترجمه متون داخل جداول	ترجمه شده است ✓
  درج تصاویر در فایل ترجمه	درج شده است ✓
  درج جداول در فایل ترجمه	درج شده است ✓
  منابع داخل متن	به صورت عدد درج شده است ✓
  منابع انتهای متن	به صورت انگلیسی درج شده است ✓

   

  فهرست مطالب

  چکیده سوابق مواد و روش ها سویه باکتریایی و شرایط کشت آماده‌سازی ماده تلقیحی حیوانات تعیین مقدار لیستریا (مطالعه آزمایشی) تاثیر و ایمنی درون جانداری لاکتوباسیلوس برویس بررسی سلامت عمومی (GHS) دما، وزن بدن و جذب خوراک اندازه‌گیری‌ها میزان لیستریا مونوسیتوژنز در اندام های مختلف ترکیب باکتری روده بررسی خون شناسی و سرم شناسی بررسی آماری نتایج بررسی نتیجه‌گیری علائم اختصاری منابع

   

  بخشی از ترجمه

  چکیده پیشینه: لیستریا مونوسیتوژنز یک عامل بیماری زا غذایی است که باعث شیوع بیماری لیستریا و مرگ و میر بالا در انسان به ویژه در افراد مسن می‌شود. زنان باردار بیشتر در معرض ابتلا به عفونت cytogenes هستند که منجر به سقط‌جنین می‌شود. در مطالعه حاضر، فعالیت ضد لیستریا لاکتوباسیلوس برویس LBMF179529، سویه باکتریایی پروبیوتیک، در جانور شناسی موشی مورد بررسی قرار گرفت. روش‌ها : ابتدا یک مطالعه آزمایشی برای تعیین مقدار لیستریا مونوسیتوژنز مورد نیاز برای ایجاد علائم بیماری لاکتوباسیلوس انجام شد. در آزمایش اصلی، موش‌ها به ۴ گروه تقسیم شدند. گروه اول کنترل منفی، گروه دوم در معرض لیستریا مونوسیتوژنز به عنوان گروه کنترل مثبت بیان شد. گروه سوم فقط با لاکتوباسیلوس برویس تغذیه شد در حالی که گروه چهارم ۳ روز قبل از عفونت لیستریا مونوسیتوژنز، لاکتوباسیلوس برویس را دریافت کرد. حجم ۲۰۰ میکرولیتر از لیستریا مونوسیتوژنز ATCC 19115 و لاکتوباسیلوس برویس MF179529 مشابه با چگالی سلولی CFU 109میلی‌لیتر به گروه‌های مربوطه از طریق مسیر داخل مغزی داده شدند. جریان عفونت به مدت ۷ روز از جمله بررسی سلامت عمومی، پخش لیستریا در اندام ها، بار باکتریایی در روده و بیوشیمی خون در روزهای سوم، پنجم و هفتم پس از عفونت (dpi)ثبت شد. نتایج: لیستریا آزمایشگاهی توسط cfu ۱۰۹ میلی‌لیتری مونوسیتوژنز به موش‌ها اعمال شد. حیوانات گروه چهارم علائم کوچکی از عفونت را به نمایش دادند. فرآورده برویس منجر به کاهش عمده مقدار و پخش مونوسیتوژنز در کبد، طحال و روده شد. مصرف ۱۷۹۵۲۹ برویس منجر به افزایش قابل‌توجه تعداد باکتری اسید لاکتیک و کاهش تعداد کل کلنی ها، تعداد باکتری غیر هوازی و جمعیت کلیفرم در روده شد. علاوه بر این، تعداد زیادی از حیواناتی که تحت درمان قرار گرفتند، مشابه گروه کنترل منفی هستند، در حالی که گروه کنترل مثبت تعداد بالاتری را نمایش می‌دهند. ارزیابی ایمنی برویس با نظارت بر سلامت عمومی، خون شناسی و عوامل سرم شناسی برویس در گروه کنترل منفی (گروه۳ و۱) انجام شد. تفاوت قابل‌توجهی در جذب خوراک، دمای بدن، وزن بدن و تصویر خون را می توان در فرآورده برویس و گروه‌های کنترل تشخیص داد. نتیجه‌گیری: نتایج ما نقش بهبودی برویس در عفونت مونوسیتوژنز را نشان می‌دهد و بیان شده که از برویس می‌تواند برای پیشگیری استفاده کرد.   بررسی لیستریا مونوسیتوژنز یک خطر عمومی در سطح جهانی است و به دلیل مصرف مواد غذایی آلوده ایجاد می شود. مطالعه حاضر برای درک تاثیر لاکتوباسیلوس برویس MF179529 در مقابل لیستریا مورد نیاز در موش ها انجام شده است. لیستریا مونوسیتوژنز ATCC 19115 به عنوان یک مدل از عفونت باکتریایی در موش‌ها انتخاب شد. اولین مانع در این مطالعه ایجاد عفونت LM ATCC ۳۵۲۱۸ در موش‌ها بود. تراکم باکتریایی عوامل بیماری زا برای ترشح عفونت بسته به سویه میکروب، فعالیت های بدنی و میزان عوامل بیماری زا متفاوت است [۱۷]. از آنجایی که LM مقاوم به اسید نیست، به احتمال زیاد به خاطر pH پایین شکم، کشته می‌شوند [۱۸]. نیاز بیشتری به پخش باکتریایی عوامل بیماری زا برای ترشح عفونت از طریق فعالیت های بدنی در مقایسه با فعالیت درون شکمی و زیر پوستی است. قبلا، نویسندگان مختلفی، عفونت زایی موفقت آمیزی در آزمایشات حیوانی در مقادیر ۱۰۹ LM گزارش دادند [۱۹–۲۱].

   

  بخشی از مقاله انگلیسی

  Abstract Background: Listeria monocytogenes is an opportunistic foodborne pathogen that causes human Listeriosis and high mortality particularly in immunocompromised individuals. Pregnant women are more prone to L. monocytogenes infection resulting in abortions. In the present study, antilisterial activity of Lactobacillus brevis (LB) MF179529, a probiotic bacterial strain, was investigated in a murine model. Methods: Initially a pilot study was conducted to determine the dose of L. monocytogenes required to cause symptomatic listeriosis. In the main trial, mice were divided into 4 groups. Group I was kept as negative control, group II was exposed to L. monocytogenes and maintained as positive control. Group III was fed with L. brevis only, while group IV received L. brevis for 3 days prior to L. monocytogenes infection. A volume of 200 μl of L. monocytogenes ATCC 19115 and L. brevis MF179529 bacterial suspension corresponding to cell density of 109 CFU/ml were given to respective groups by intragastric route. Progress of infection was monitored for 7 days including general health scoring, listeria dispersion in organs, bacterial load in intestine and blood biochemistry were recorded on 3rd, 5th and 7th days post infection (dpi). Results: Clinical listeriosis was induced by 109 CFU/ml of L. monocytogenes ATCC 19115 in mice. Animals of group IV displayed minor signs of infection. L. brevis supplementation resulted in significant reduction in dispersion and propagation of L. monocytogenes in liver, spleen and intestine. L. brevis MF179529 consumption led to a significant elevation of number of lactic acid bacteria and reduction of total plate count, anaerobic count and coliform population in intestine. Moreover, total leukocyte and neutrophil counts of treated animals were similar to the negative control while positive control group displayed higher number. Safety evaluation of L. brevis was performed by monitoring general health, hematological and serological parameters of L. brevis fed and negative control group (group III and I). No significant difference in feed intake, body temperature, body weight and blood picture could be detected in L. brevis supplemented and control groups. Conclusion: Our results indicate ameliorative role of L. brevis in L. monocytogenes infection and suggest that L. brevis could be used for prophylactic measure.   Discussion Listeria monocytogenes is a worldwide public health threat and cause listeriosis by consumption of contaminated food. The current study was performed to comprehend the impact of Lactobacillus brevis MF179529 against orally acquired Listeriosis in mice.Listeria monocytogenes ATCC 19115 was chosen as a model of bacterial infection in mice. First obstacle in the study was the establishment of LM ATCC 19115 infection in mice. The bacterial density of pathogen for induction of infection varies depending on virulence of strain, route of exposure and dose of pathogen [17]. Since LM is not acid tolerant and most likely to be killed due to low pH in stomach [18]. Higher bacterial density of pathogen is required to induce infection through oral route as compared to intraperitoneal and subcutaneous. Previously, various authors reported successful infection in experimental animals at the dose of 109 of LM [19–۲۱].