دانلود ترجمه مقاله آنالیز ریسک زلزله احتمالی و تقویت خاک (اسپرینگر ۲۰۱۶) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه اسپرینگر در ۱۸ صفحه در سال ۲۰۱۶ منتشر شده و ترجمه آن ۲۰ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار مقاله	۲۰۱۶
تعداد صفحات مقاله انگلیسی	۱۸ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله	مهندسی عمران و زمین شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله	مهندسی عمران گرایش زلزله و زمین شناسی زیست محیطی
مجله مربوطه	بولتن مهندسی زلزله – Bulletin of Earthquake Engineering
دانشگاه تهیه کننده	گروه علوم زمین و محیط زیست، جنوا، ایتالیا
کلمات کلیدی این مقاله	تحلیل خطر لرزه ای احتمالی، پاسخ زمین، اثرات سایت، پیچش
رفرنس	ندارد
شناسه شاپا یا ISSN	ISSN ۱۵۷۳-۱۴۵۶
لینک مقاله در سایت مرجع	لینک این مقاله در سایت Springer
نشریه اسپرینگر

• فهرست مطالب:

چکیده
۱٫ مقدمه
۲٫ یادداشتی در مورد تحلیل های پاسخ زمین
۳٫ PSHA سایت های خاص سطح۲
۴٫ حذف ارگودیک بودن در PSHA سطح۳ سایت های خاص
۵٫ مقایسه برآوردهای خطر سطح۰ تا سطح۳
۶٫ نتیجه گیری

• بخشی از ترجمه:

۶٫ نتیجه گیری
ملاحظات قبل به ما این اجازه را می دهد که در مورد مزایای و معایب برجسته رویکردهای مورد بررسی نتیجه-گیری کنیم. همانطور که انتظار می رفت تمام رویکردهای سطح ۰ تا سطح۲ تنها می توانند یک نمایش اولیه از خطر در یک سایت فراهم سازند (مخصوصا رویکردهای سطح ۰ و سطح۱)، بدین معنا که این رویکردها نمی توانند پاسخ “واقعی” زمین در سایت مورد نظر را بطور موثری ضبط کنند. به عبارت دیگر، این رویکردها بسته به محدوده دوره، نتیایج خطر را به گونه ای فراهم می سازند که یا بیش از حد محافظه کارانه است یا محافظه کاری بسیار کمی دارد. بنابراین ادغام عدم قطعیت های شناختیک مربوط به تشدید خاک یک مولفه جدانشدنی در هر PHSA خاک بوده و مستقل از سطح کمال رویکرد محاسباتی انتخابی است. بطور ویژه، هرچه درجه کمال کاهش یابد عدم قطعیت شناختیک باید افزایش یابد. در میان رویکردهای مورد بررسی، رویکرد سطح ۰ دارای یک اشکال مهم است که سبب می شود نتایج خطر حاصل نه احتمالی باشد و نه مختص سایت های خاص. بنابراین اگرچه مشاهده شد که برآوردهای خطر حاصل از این رویکرد با رویکرد سطح۳ در بعضی محدوده دور ها مطابقت دارد اما از آن نباید استفاده شود. PHSA سطح۱ تنها یک ارزیابی کلی از خطر ایجاد می کند زیرا اطلاعات سایت های خاص را در نظر نمی گیرد. بنابراین استفاده از آن باید به نقشه های خطر عمومی مقیاس بزرگ محدود شود. خواننده های علاقه مند می توانند برای مشاهده تحلیل آماری با هدف بررسی امکان پذیری این روش برای ارزیابی های خطر در مقیاس بزرگ در ایتالیا به مقاله Barani (2016) در همین جلد از ژورنال مراجعه کنند.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

۶ Conclusions

Previous considerations allow us to conclude the article highlighting advantages and disadvantages of the approaches examined. As expected, all Level 0-to-Level 2 approaches may provide only a basic representation (particularly the Level 0 and Level 1 approaches) of the hazard at a site, in the sense that they might not capture effectively the ‘‘actual’’ ground response at the site of interest. In other words, they may provide hazard results that can be either over-conservative or under-conservative dependently on the period range. Hence, the incorporation of epistemic uncertainties related to soil amplification appears an inseparable component of any soil PSHA, independently of the level of sophistication of the computational approach selected. In particular, as the degree of sophistication decreases, the epistemic uncertainty should be increasing. Among the approaches examined, the Level 0 one has the important drawback that it leads to hazard results that are neither site-specific nor probabilistic. Therefore, although it was found to provide results that match the Level 3 hazard estimates in some period ranges, its use should be discouraged. The Level 1 PSHA produces only a broad, generic assessment of the hazard since it does not account for site-specific information. Therefore, its use should be limited to generic large-scale hazard mapping. Interested readers may refer to the article of Barani et al.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی          خرید ترجمه فارسی مقاله