دانلود ترجمه مقاله چگونگی تاثیر رژیم غذایی با چربی بالا و بازه تمرینی با فشار بالا (Wageningenacademic 2018) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

چگونگی تاثیر رژیم غذایی با چربی بالا و بازه تمرینی با فشار بالا، متابولیسم چربی در کبد و بافت چربی احشایی موش ها

How high-fat diet and high-intensity interval training affect lipid metabolism in the liver and visceral adipose tissue of rats

چکیده
۱- مقدمه
۲- مواد و روش ها
حیوانات
رژیم غذایی
تمرین
نمونه برداری از خون و بافت
آنالیز بیوشیمیایی
آنالیز مولکولی
آنالیز آماری
۳- نتایج
وزن گیری
پروفایل لیپید پلاسما و سطوح انسولین
بیان ژن نسبی FXR
بیان ژن نسبی SREBP-1c
۴- بحث
۵- نتایج
منابع

چکیده

مسیرهای لیپوژنیک و لیپولیتیک به شدت توسط رسپتورهای هسته ای و پروتئین های اتصالی، مانند رسپتور فارنزوئید X (FXR) و پروتئین اتصال به عنصر تنظیمی ۱c (SREBP-1c) تنظیم می شوند. ما این پژوهش را برای مطالعه اثرات بازه تمرینی با شدت بالا (HIIT) و رژیم غذای با چربی بالا (HFD) روی بیان ژن SRBP-1c و FXR بافت چربی و کبدی، در کنار سطوح پلاسمایی پروفایل لیپیدی و انسولین ۲۴ ساعته رت های ویستار که به صورت تصادفی به گروه های نرمال (۱۲%- چربی) و HFD (56%- چربی) با یا بدون شرکت در پروتوکل ۸ هفته ای HIIT تقسیم بندی شده بودند، طراحی کردیم. نتایج به دست آمده از تست-های ANOVA دوطرفه و پیرسون (P<0.05) نشان داد که رت های HFD یک وزن گیری بالاتری را تجربه می کنند که با دیس لسپیدمی و انسولین بالا، بیان بالاتر SRBP-1c بافت چربی و کبدی و بیان پایین تر FAX کبدی در مقایسه با رت های تغذیه شده با رژیم نرمال در ارتباط می باشد. اگرچه، رت های HIIT بیان بالاتر FXR کبدی و بیان پایین تر SREBP-1c بافت چربی و کبدی را در مقایسه با رت های ورزش داده نشده نشان داده بودند اما سطوح پروفایل لیپیدی پلاسما هیچ تفاوت معنی داری بین رت های تمرین داده شده و تمرین داده نشده نداشت. جالب تر اینکه، بیان کبدی FXR به صورت منفی با وزن گیری و بیان SREBP 1c در هر دو بافت مرتبط بود در حالی که فقط SREBP-1c کبدی به صورت مثبت با سطوح انسولین مرتبط بود. در نتیجه، دیس لیپیدمی القا شده با HFD می تواند توسط فعال سازی مسیر SREBP کبدی تحت پروفایل تاثیر انسولین رخ دهد. اگرچه رت های HIIT، SREBP-1c پایین تری در ارتباط با فعال سازی FXR کبدی نشان داده بودند اما به نظر می رسد که رژیم غذایی روی پروفایل لیپیدی موثرتر از HIIT باشد. همچنین، در حضور HFD، HIIT فقط لیپولیز چربی را تحت تاثیر قرار داده بود.

۵- نتایج

رت های تغذیه شده با چربی بالا در این پژوهش، وزن گیری و دیس لیپیدمی بیشتری را تجربه کرده بودند که احتمالا توسط فعال سازی مسیر SREBP-1c در بافت کبد تحت تاثیر انسولین می باشد. HIIT به نظر می-رسد که فعالیت FXR کبدی را افزایش دهد و بیان SREBP-1c کبدی و بافت چربی را مهار کند اما با وجود وزن گیری پایین تر در رت های HIIT، بهبود پروفایل لیپیدی توسط این نوع از ورزش، نیاز به مطالعه ی بیشتر دارد. به نظر می رسد که رژیم غذایی، اثر بیشتری روی پروفایل لیپیدی نسبت به ورزش داشته باشد و در حضور HFD، HIIT فقط لیپولیز بافت چربی را افزایش می دهد و هیچ اثری روی متابولیسم کبدی ندارد. ما به بهترین شکل محدودیت های این مطالعه را توسط همگن سازی گروه ها از نظر سن، جنس، وزن و حضور گروه کنترل حذف کردیم اما پایش وضعیت متابولیک اولیه ی هر رت برای یک نتیجه گیری بهتر مفید خواهد بود. از آنجایی که رت ها، دسترسی ad libitum به غذا داشتند، ما سنجش مصرف غذا را پیشنهاد کردیم تا ببینیم که آیا رت هایی با رژیم غذایی با چربی بالا، در مقایسه با رت های دارای رژیم نرمال، مقدار مشابهی از غذا را مصرف کرده بودند یا نه.

Abstract

Lipogenic and lipolytic pathways are tightly regulated by nuclear receptors and binding proteins, such as farnesoid x receptor (FXR) and sterol regulatory element binding protein 1c (SREBP-1c). We designed this research to study the effects of high-intensity interval training (HIIT) and high-fat diet (HFD) on hepatic and adipose FXR and SREBP-1c gene expression beside the plasma levels of lipid profile and insulin. 24 male Wistar rats were randomly divided into normal (~12% fat) and HFD (~56% fat) groups with or without participating in the 8 weeks HIIT protocol. Results from two-way ANOVA and Pearson tests (P<0.05) showed that the HFD rats experienced a larger weight gain correlated with dyslipidemia and hyperinsulinemia, higher hepatic and adipose SREBP-1c expression and lower hepatic FXR expression compared with normal diet fed rats. Although HIIT rats showed higher hepatic FXR and lower hepatic and adipose SREBP-1c expression and lower weight gain compared with untrained rats, plasma lipid profile levels had not any significant difference between trained and untrained rats. Interestingly, hepatic FXR expression was negatively correlated with weight gain and SREBP1c expression in both tissues while only the hepatic SREBP-1c was positively correlated to insulin levels. In conclusion, HFD-induced dyslipidemia could occur via the activation of the hepatic SREBP-1c pathway under the insulin effect. Although HIIT rats showed lower SREBP-1c correlated to hepatic FXR activation it seems diet is more effective on lipid profile than HIIT. Also, in presence of HFD, HIIT only affects adipose lipolysis.

۵- Conclusions

High-fat diet fed rats in this research experienced more weight gain and dyslipidemia probably via activation of the SREBP-1c pathway in the liver tissue under the insulin effect. HIIT seems to enhance hepatic FXR activity and inhibits hepatic and adipose SREBP-1c expression but despite lower weight gain in HIIT rats, the lipid profile improvement by this type of exercise needs more studies. It seems that diet has more effect on lipid profile than exercise and in presence of HFD, HIIT enhances only adipose lipolysis and has no effect on hepatic metabolism. We did our best to eliminate limitations of the study using homogenisation of the groups by age, gender, weight and presence of the control group, but monitoring the initial metabolic state of each rat would be helpful for a better conclusion. Because rats had ad libitum access to the food, we suggest measuring the food consumption to see whether rats with high-fat diet had consumed the same quantity of food compared with normal diet rats.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

چگونگی تاثیر رژیم غذایی با چربی بالا و بازه تمرینی با فشار بالا، متابولیسم چربی در کبد و بافت چربی احشایی موش ها

How high-fat diet and high-intensity interval training affect lipid metabolism in the liver and visceral adipose tissue of rats