دانلود ترجمه مقاله الیاف میکرو پلاستیک در اکوسیستم جزر و مدی اینترتایدال – الزویر 2014

الیاف میکرو پلاستیک در اکوسیستم جزر و مدی اینترتایدال بندر Halifax، Nova Scotia

Microplastic fibers in the intertidal ecosystem surrounding Halifax Harbor, Nova Scotia

چکیده

1- مقدمه

1-1 منشاء و توزیع ریزپلاستیک ها

1-2 خسارت های بالقوه

1-3 هدف مطالعه حاضر

2- مواد و روش ها

2-1 جمع آوری نمونه ها و توضیح محل

2-2 تجزیه و تحلیل اندازه ذره

2-3 تیمار پراکسید هیدروژن

2-4 غوطه وری و فیلتراسیون محلول نمکی (NaCl)

2-5 کارایی استخراج ریزپلاستیک

2-6 شمارش ریزپلاستیک

2- 7 ارزیابی آلودگی

2-8 تجزیه و تحلیل آماری

3- نتایج

3-1 رسوبات ساحلی و جزر و مدی

3-2 رسوبات جزرومدی پایین و کیست های مدفوع کرم پرتار

3-3 صدف های وحشی و صدف های پرورش داده شده

3-4 توزیع اندازه دانه

3-5 کارایی استخراج ریزپلاستیک

4- بحث

4-1 رسوبات ساحلی و جزر و مدی

4-2 رسوبات پایین جزرومدی و کیست های مدفوع کرم پرتار

4-3 صدف های وحشی و پرورشی

4-4 توزیع اندازه دانه

4-5 کارایی استخراج ریزپلاستیک

5- نتیجه گیری

چکیده

مصرف و دفع پلاستیک ها با تولید بیش از 240 میلیون تن در سال توسط انسان ها در حال افزایش است و اقیانوس ها با زباله های مداوم آلوده می شوند. بیشتر پلاستیک ها در اقیانوس ها، ریزپلاستیک ها هستند (کمتر از 5 میلی متر). در این مطالعه، آلودگی فیبرهای ریزپلاستیک در رسوبات نواحی بین یک ساحل در معرض و دو ساحل حفاظت شده در امتداد ساحل شرقی نووا اسکوشیا اندازه گیری شد. از دو سواحل حفاظت شده، کیست های مدفوع کرم پرتار و صدف های آبی زنده (Mytilus edulis) از نظر محتوای ریزپلاستیکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. همچنين صدف های خریداری شده از یک محل آبزي پروري نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. متوسط فراوانی ریزپلاستیک مشاهده شده در 10 گرم رسوب، بین 20 تا 80 فیبر بود. بیشترین غلظت در خط جزرومدی بالا از ساحل در معرض و در خط جزرومدی پایین از سواحل محافظت شده مشاهده شد. غلظت ریزپلاستیک ها در کیست های مدفوع کرم پرتار مشابه غلظت های موجود در رسوبات جزرومدی پایین بود. در دو تجزیه و تحلیل جداگانه ی صدف، تعداد ریزپلاستیک ها در صدف های پرورشی نسبت به صدف های وحشی به طور معنی داری بیشتر بود.

5- نتیجه گیری
این مطالعه وجود فیبرهای ریزپلاستیکی را در رسوبات جزرومدی، کیست های مدفوع پرتاران و صدف های وحشی در مجاورت بندر هالیفاکس و همچنین صدف های کشت شده در حدود 800 کیلومتر دورتر از محل صدف های وحشی نشان می دهد. غلظت ریزپلاستیک ها در هر سه ساحل مورد بررسی مشابه بود؛ زیرا در مجاورت یکدیگر قرار داشتند و همه آن ها در حومه بندر شهری قرار داشتند. ساحل در معرض دارای بیشترین غلظت ریزپلاستیک در خط بالای جزرومدی بود. در این محیط با انرژی زیاد، پلاستیک های کوچک با تراکم کم در سوسپانسیون باقی می مانند تا زمانی که در حد بالای فعالیت موج قرار گیرند. در دو ساحل حفاظت شده، غلظت ریزپلاستیک ها در خط جزرومدی بالا بیشتر از همه بوده و اختلاف معنی داری با تالاب پشت ساحل Rainbow Haven داشت. این تجمع کم جزرومدی، احتمالا به دلیل افزایش رسوب از کاهش فعالیت موج بوده و همچنین ممکن است تحت تاثیر برهمکنش با فیلم های میکروبی باشد.

Abstract

Humans continue to increase the use and disposal of plastics by producing over 240 million tonnes per year, polluting the oceans with persistent waste. The majority of plastic in the oceans are microplastics (<5 mm). In this study, the contamination of microplastic fibers was quantified in sediments from the intertidal zones of one exposed beach and two protected beaches along Nova Scotia’s Eastern Shore. From the two protected beaches, polychaete worm fecal casts and live blue mussels (Mytilus edulis) were analyzed for microplastic content. Store-bought mussels from an aquaculture site were also analyzed. The average microplastic abundance observed from 10 g sediment subsamples was between 20 and 80 fibers, with higher concentrations at the high tide line from the exposed beach and at the low tide line from the protected beaches. Microplastic concentrations from polychaete fecal casts resembled concentrations quantified from low tide sediments. In two separate mussel analyses, significantly more microplastics were enumerated in farmed mussels compared to wild ones.

5- Conclusions

This study documented the presence of microplastic fibers in intertidal sediments, polychaete fecal casts, and wild mussels adjacent to Halifax Harbor, in addition to coastal, farmed mussels approximately 800 km away from the wild mussel sites. Microplastic concentrations were similar between the 3 beaches analyzed, as they were in close proximity to one another, in addition to all being located on the outskirts of an urbanized harbor. The exposed beach had highest microplastic concentrations at the high tide line. In this high-energy environment, small, relatively lowdensity plastics remain in suspension until they are stranded at the upper limit of wave action. At the 2 protected beaches analyzed, microplastic concentrations were highest at the low tide line, with statistical significance at Rainbow Haven Beach back lagoon. This low tide accumulation is most likely due to enhanced deposition from reduced wave action, and may also be influenced by interactions with microbial films.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

الیاف میکرو پلاستیک در اکوسیستم جزر و مدی اینترتایدال بندر Halifax، Nova Scotia

Microplastic fibers in the intertidal ecosystem surrounding Halifax Harbor, Nova Scotia