دانلود ترجمه مقاله پارادایم برنامه‌نویسی منطقی و prolog

• بخشی از ترجمه:

چکیده
زبان های برنامه های prolog که تا به حال عرضه شده اند به صورت تشریحی بوده زیرا آن ها روش تفسیر دوگانه را به عنوان فرمول می پذیرند. عملیات محاسبه در زبان برنامه نویسی prolog تا اندازه ای زیربندهای تشریحی ان را شامل می گردد. به هر حال رسیدن به یک راه حل مناسب نسبت به آنچه که که توسط طراحان اصلی این زبان برنامه نویسی ارائه شده است، مشکل می باشد. نقایص عملیات محاسبه زبان برنامه نویسی prolog ، در زبان های برنامه نویسی منطقی محدوده شده، حل شده است.
١۵.۶.١ اپراتور محاسباتی
زبان برنامه نویسی prolog اعداد صحیح و ممیز شناور را به عنوان ساختار داده های پیش ساخته را با مد نظر قرار دادن عملکردهای مشخص بر روی آن ها ایجاد می کند. این عملکردها شامل اپراتورهای محاسباتی همانند +،- ، (ضرب)، و // ( تقسیم عدد صحیح) می باشد.
هم اکنون، بر طبق به استانداردهای نشانه گذاری، برنامه نویسی منطقی و زبان برنامه نویسی prolog، روابط و نشانه های عملکردی به شکل پیشوندی نوشته می شوند، که در پیشاپیش این مباحث قرار می گیرند. در مقایسه، در ارتباط با کاربرد آن ها در محاسبات، اپراتورهای محاسبه دودویی به شکل میانوند نوشته شده که در بین مباحث قرار می گیرند. علاوه بر این نفی (خنثی سازی) عدد طبیعی به صورت پیشوند بدون قلاب “{}” نوشته می شود، یعنی بدون اینکه نشانه قلاب در بین مباحث قرار گیرد.
اختلاف در ترکیب از طریق مد نظر قرار دادن اپراتورهای محاسباتی به عنوان سمبل عملکردی پیش ساخته به صورت میانوند و پیشوند بدون قلاب نوشته می شود که به همراه اطلاعاتی در مورد مشارکت پذیری و توان ارتباط بوده که این امکان را برای ما ایجاد می کند تا ابهامات مربوط به عبارات محاسباتی را از بین بریم.
در واقع، برنامه نویسی prolog ابزاری را برای نشان دادن سمبل عملکردی قراردادی همانند نمادهای دودویی میانوند و یا علائم یکانی پیشوند بدون قلاب ایجاد کرده، که دارای اولویت ثابتی می باشد که به مشخص کردن توان اتصال و قیاس های خاصی که دلالتی بر بعضی از شکل های شرکت پذیر دارد، می پردازد. نمونه ای از چنین دستوراتی خط می باشد که در برنامه کاری نوع بالا مورد استفاده قرار می گیرد. نمادهای عملکردی که به این روش شناسایی می شوند به نام اپراتورها می باشند. اپراتورهای محاسباتی به عنوان اپراتورهایی می باشند که در بخش مقدماتی زبان برنامه نویسی از پیش شناسایی می گردند.
علاوه بر اپراتورهای عملیاتی، ما بطور نامحدود مقادیر ثابتی از عدد صحیح و بسیاری از ارقام ممیز شناور را در اختیار داریم. آنچه که ما با در نظر گرفتن این ارقام دنبال می کنیم، مقادیر ثابت عدد صحیح یا ارقام ممیز شناور می باشد. اپراتورهای محاسباتی و مجموعه ای از تمام ارقام، به طور مشخص به تعیین مجموعه ای از اصطلاحات می پردازد. ما اصطلاحات تعریف شده در این زبان را به نام معادلات محاسباتی تعریف کرده و اختصارات را برای معادلات محاسباتی پایه ( یعنی متغیر آزاد) تعریف می کنیم.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

The Prolog programs presented so far are declarative since they admit a dual reading as a formula. The treatment of arithmetic in Prolog compromises to some extent its declarative underpinnings. However, it is difficult to come up with a better solution than the one offered by the original designers of the language. The shortcomings of Prolog’s treatment of arithmetic are overcome in the constraint logic programming languages.

۱۵٫۶٫۱ Arithmetic Operators

Prolog provides integers and floating point numbers as built-in data structures, with the typical operations on them. These operations include the usual arithmetic operators such as +, -, ∗ (multiplication), and // (integer division).

Now, according to the usual notational convention of logic programming and Prolog, the relation and function symbols are written in the prefix form, that is in front of the arguments. In contrast, in accordance with their usage in arithmetic, the binary arithmetic operators are written in infix form, that is between the arguments. Moreover, negation of a natural number can be written in the bracketless prefix form, that is, without brackets surrounding its argument.

This discrepancy in the syntax is resolved by considering the arithmetic operators as built-in function symbols written in the infix or bracketless prefix form with information about their associativity and binding power that allows us to disambiguate the arithmetic expressions.

Actually, Prolog provides a means to declare an arbitrary function symbol as an infix binary symbol or as a bracketless prefix unary symbol, with a fixed priority that determines its binding power and a certain mnemonics that implies some (or no) form of associativity. An example of such a declaration was the line :- op(1100, yfx, arrow). used in the above-type assignment program. Function symbols declared in this way are called operators. Arithmetic operators can be thus viewed as operators predeclared in the language “prelude.”

In addition to the arithmetic operators we also have at our disposal infinitely many integer constants and infinitely many floating point numbers. In what follows, by a number, we mean either an integer constant or a floating point number. The arithmetic operators and the set of all numbers uniquely determine a set of terms.We call terms defined in this language arithmetic expressions and introduce the abbreviation gae for ground (i.e., variable free) arithmetic expressions.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله