دانلود رایگان ترجمه مقاله فرم های پایدار شهری – Sage 2006
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
فرم های ماندگار شهری: تیپولوژی، مدل ها و مفاهیم آن ها |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Sustainable Urban Forms Their Typologies, Models, and Concepts |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | ۲۰۰۶ |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | ۱۵ صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | معماری و شهرسازی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | طراحی شهری و تکنولوژی معماری |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | مجله برنامه ریزی آموزشی و تحقیقاتی – Journal of Planning Education and Research |
کلمات کلیدی | شهر فشرده، طراحی، توسعه سنتی جدید، برنامه ریزی، حمل و نقل، فرم شهری، تحدید شهری |
ارائه شده از دانشگاه | گروه مطالعات شهری و برنامه ریزی موسسه فناوری ماساچوست |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F963 |
نشریه | سیج – Sage |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | ۲۷ صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin |
ترجمه عناوین جداول | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه نشده است ☓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج نشده است ☓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
فهرست مطالب |
چکیده
روش
مفاهیم طراحی فرم شهری ماندگار
۱٫ حمل و نقل ماندگار
۲٫ تراکم
۳٫ استفاده ترکیبی از زمین
۴٫ تنوع
۵٫ طراحی خورشیدی غیرفعال
۶٫ تولید فضای سبز
۷٫ فرم های شهری
۸٫ محدودسازی شهری
۹٫ شهر فشرده و متراکم
۱۰٫ اکو – شهر
۱۱٫ ارزیابی ماندگاری فرم های شهری
۱۲٫ نتیجه گیری
|
بخشی از ترجمه |
شکل شهر معاصر به صورت منبعی از مشکلات محیطی تصور می شود. EPA (2001) در “محیط های طبیعی و ساخته دست ما” نتیجه می گیرد که فرم شهری مستقیما بر بومگاه، اکوسیستم ها، نمونه های در معرض خطر و کیفیت آب از طریق استفاده از زمین، قطعه بندی و جایگزینی پوشش طبیعی با سطوح غیرقابل نفوذتاثیر می گذارد. به علاوه فرم شهری بر رفتار سفر اثر می گذارد که این بهم به نوبه خود بر کیفیت هوا؛ فقدان زمین های کشاورزی، زمین های مرطوب و فضای باز؛ آلودگی خاک؛ آب و هوای جهان و نویز تاثیر خواهد داشت. به علاوه دلیل فزاینده ای از اطراف جهان نشان می دهد که به دلیل استفاده بیش از حد ما از سوخت های فسیلی بخصوص در کشورهای ثروتمند، غلظت گازهای گلخانه ای با یک نرخ هشداردهنده در حال تجمع است. چشم انداز آینده واقعا ترسناک است مگر اینکه مجموعا دست به کار شویم تا سبک زندگی وابسته به انرژی خود را تغییر دهیم. تغییرات ضروری نه تنها در رفتار ما لازم هستند بلکه در طراحی فرم های ساخته شده نیز مهم هستند.
ضرورت “توسعه بادوام” به عنوان یک مفهوم محبوب بحث درباره شکل شهرها را احیا کرده است. بدون شک این دانشمندان و کارپردازان در رشته های مختلف را برانگیخته است تا به دنبال فرم هایی برای سکونت انسان باشند بطوری که ملزومات ماندگاری را براورده کرده و محیط های ساخته شده را قادر سازد تا به صورتی سازنده تر از حالا عمل نمایند. مفهوم توسعه ماندگار این سوال را برانگیخته است که فرم های شهری خاص شاید با مصرف انرژی کمتر و میزان آلودگی کمتر ساخته شوند.
این چالش دانشمندان، برنامه ریزان، ان جی او های محلیو بین المللی، جوامع مدنی و دولت ها را بر آن داشته است تا چارچوب های جدیدی را برای طراحی و ساخت مجدد مکان های شهری پیشنهاد دهند تا به ماندگاری برسند. این رویکردها سطوح فضایی مختلفی را مخاطب قرار داده اند: ۱) سطوح منطقه ای و پیشرفته نظیر رویکر منطقه بیو؛ ۲) سطح شهری، ۳) سطح جامعه؛ ۴) سطح ساختمانی.
یک مرور مهم از این رویکردها عدم توافق درباره مطلوب ترین فرم شهری را در مفهوم ماندگاری نشان می دهد. به علاوه هیچ چارچوب مفهومی معمولی وجود ندارد که به ما اجازه دهد تا این رویکردها، پیشنهادهای برنامه ریزی و سیاست ها را مقایسه نماییم. مثلا فقدان این نظریه وجود دارد که به ما کمک می کند تا ارزیابی کنیم که آیا یک فرم شهری مفروض در ماندگاری سهیم است یا نه یا شکل های مختلف را برطبق سهم آنها در اهداف و برنامه توسعه ماندگار مقایسه نماییم. بنابراین این مقاله به دنبال پاسخگویی به پرسشهای زیر است: شکل های شهری متمایز پیشنهادی از سوی هر یک از این رویکرد ها چه هستند؟ و اصول و مفاهیم طراحی که این فرم ها به اشتراک می گذارند چه هستند؟ به علاوه این مقاله بر آن است تا یک چارچوب مفهومی را برای ارزیابی ماندگاری فرم های شهری ارائه نماید.
باقی این مقاله شامل پنج بخش است. بخش دوم بر روش تحقیق و بخش های آن استوار است. این تحقیق از تحلیل موضوعی استفاده می کند که یک روش مناسب در هنگام بررسی بخش بزرگی از متون بین رشته ای است. علاوه بر ان ابعاد عملیاتی از فرم شهری را نمایش می دهد تا آن را دقیق تر بررسی نماید. سومین بخش به شناسایی و توضیح مفاهیم طراحی شکل های شهری بادوام می پردازد. چهارمین بخش درباره شکل های شهری با دوام خاص که در مقالات وجود دارند بحث می کند. پنجمین بخش یک چارچوب مفهومی را برای ارزیابی ماندگاری فرم های شهری ارائه می دهد. بخش آخر نتیجه گیری می کند و چند موضوع را برای تحقیق های آتی پیشنهاد می کند.
روش
تعریف فرم و شکل آسان نیست. بنابراین برای به کار بردن ان در این تحقیق بهتر است تا آن را عملیاتی کنیم. بطور کلی فرم شهری ترکیبی از ویژگی های مرتبط با الگوهای استفاده از زمین، سیستم حمل و نقل و طراحی شهری. کوین لینچ فرم شهری را به صورت یک الگوی فضایی از اشیای فیزیکی دائمی بزرگ و بی جان در یک شهر تعریف می کند. فرم نتیجه ای از بزرگنمایی عناصر کم و بیش تکراری است. درنتیجه فرم شهری نتیجه ای از جمع کردن بسیاری از مفاهیم – عناصر است: الگوی شهری. الگوهای شهری بیشتر از تعداد محدودی از انواع عناصر نسبتا غیرمتفاوت ساخته می شوند که تکرار شده و ترکیب می شوند. از این رو این الگوها مشابهت های بسیاری دارند و می توانند از نظر مفهومی به آنچه مفاهیم نامیده می شوند تقسیم بندی گردند. بخصوص عناصر مفاهیم می توانند الگوهای خیابانی، اندازه و فرم بلوک،طراحی خیابان، طرح کلی پارک ها و فضاهای عمومی و غیره باشند.
این مقاله فرض می کند که مفاهیمی وجود دارند که خودشان را تکرار می کنند و فرم های بادوام و متمایز شهری را ترکیب می نمایند. از این رو مقاله روش های کیفی را به کار می برد تا این فرم ها و مفاهیم طراحی آنها را مشخص کرده و درنهایت مفاهیم پشت انها را شناسایی نماید.
در یک مقیاس وسیع، بررسی های کیفی در نهایت به توصیف و توضیح الگویی از روابط می پردازند، فرآیندی که نیازمند یک مجموعه گروه های مفهومی مشخص شده است. مایلز و هوبرمان مجموعه ای از تاکتیک های کیفی را پیشنهاد می کند که به تولید معانی از متون مختلف کمک می نمایند. به دنبال کردن آنها، یک تحلیل موضوعی برای شناخت این فرم ها و مفاهیم طراحی آنها برای مفهومی سازی پایه نظری پشت این فرم ها و مفاهیم طراحی شده است. تحلیل موضوعی یک روش تحلیلی استنباطی است که شامل کشف الگوها، موضوعات و مفاهیم در داده هایی است که شامل برنامه ریزی و مقالات بین رشته ای می شود.
مراحل اصلی در این روش تحقیق عبارتند از:
۱٫ مرور برنامه ریزی، طراحی و دیگر مقالات بین رشته ای که به توسعه ماندگار مرتبط است. هدف جدا کردن یک زمینه بین رشته ای مرتبط با فرم شهری ماندگار است. نتایج این فرآیند موضوعات مختلفی هستند (در این مورد مفاهیم طراحی) که به فرم شهری مرتبط می شوند.
۲٫ تشخیص الگو – توانایی مشاهده الگوها در اطلاعات ظاهرا تصادفی. هدف، توجه کردن به مفاهیم و الگوهای اصلی در محدوده نتایج نخستین مرحله است. این مرحله دوم به دنبال مشابهت ها یا الگوهایی در محدوده نمونه است و نتایج را به وسیله مفاهیم کدگذاری می کند.
۳٫ شناسایی فرم های شهری برای تشخیص فرم های شهری خاص و متمایز.
۴٫ مفهومی سازی برای یافتن روابط نظری در بین مفاهیم مشخص و فرم های شهری.
|
بخشی از مقاله انگلیسی |
The form of the contemporary city has been perceived as a source of environmental problems (Alberti et al. 2003; Beatley and Manning 1997; U.S. Environmental Protection Agency [EPA] 2001; Haughton 1999, 69; Hildebrand 1999b, 16; Newman and Kenworthy 1989). The EPA (2001) concludes in Our Built and Natural Environments that the urban form directly affects habitat, ecosystems, endangered species, and water quality through land consumption, habitat fragmentation, and replacement of natural cover with impervious surfaces. In addition, urban form affects travel behavior, which, in turn, affects air quality; premature loss of farmland, wetlands, and open space; soil pollution and contamination; global climate; and noise (Cervero 1998, 43-48). Moreover, growing evidence from around the world indicates that, owing to our excessive use of fossil fuels, especially in affluent countries, greenhouse gas concentrations are accumulating at an alarming rate. Prospects for the future are dire indeed, unless we act collectively to alter our energy-dependent lifestyles. Urgent changes are needed not only in our behavior but also in the design of the built form. The emergence of “sustainable development” as a popular concept (see Jabareen 2004) has revived discussion about the form of cities. Undoubtedly, it has motivated and provoked scholars and practitioners in different disciplines to seek forms for human settlements that will meet the requirements of sustainability and enable built environments to function in a more constructive way than at present. The concept of sustainable development has given a major stimulus to the question of the contribution that certain urban forms might make to lower energy consumption and lower pollution levels (U.K. Department of the Environment [DoE] 1996; Breheny 1992a, 138). This challenge has induced scholars, planners, local and international NGOs, civil societies, and governments to propose supposedly new frameworks for the redesigning and restructuring of urban places to achieve sustainability. These approaches have been addressed on different spatial levels: (1) the regional and metropolitan levels, such as the Bio-Region approach (see Forman 1997; Wheeler 2000); (2) the city level (e.g., Girardet 1999; Nijkamp and Perrels 1994; Gibbs, Longhurst, and Braithwaite 1998; Roseland 1997; Engwicht 1992; OECD 1995; Jenks, Burton, and Williams 1996); (3) the community level (e.g., Nozick 1992; Paulson 1997; Corbett and Corbett 2000; Rudin and Falk 1999; Van der Ryn and Calthorpe 1991); and (4) the building level (e.g., Roelofs 1999; Edwards and Turrent 2000; Boonstra 2000; Woolley, Kimmins, and Harrison 1997). A critical review of these approaches demonstrates a lack of agreement about the most desirable urban form in the context of sustainability (see Williams, Burton, and Jenks 2000, 347; Hildebrand 1999a; Tomita et al. 2003, 17). Moreover, there is no common conceptual framework that allows us to compare these approaches, planning propositions, and policies. For example, there is a lack of theory that helps us to evaluate whether a given urban form contributes to sustainability or to compare different forms according to their contribution to the sustainable development objectives and agenda. Therefore, this article seeks to answer the following questions: What are the distinctive urban forms proposed by each of these approaches? And what are the design concepts and principles that these forms share? In addition, the article aims to offer a conceptual framework for assessing the sustainability of urban forms. The remainder of this article consists of five sections. The second section focuses on the methodology of the study and its parts. The study applies thematic analysis, which is an appropriate methodology when analyzing a large body of interdisciplinary texts. In addition, it presents the operational aspects of urban form to examine it more accurately. The third section identifies and describes the design concepts of sustainable urban forms. The fourth section discusses the specific sustainable urban forms that appear in the literature. The fifth section offers a conceptual framework for assessing the sustainability of urban forms. The final section draws some conclusions and suggests several issues for future research. Method Form is not easy to define; therefore, it is useful to operationalize the term in order to apply it in this study. Generally, urban form is a composite of characteristics related to land use patterns, transportation system, and urban design (Handy 1996, 152-53). Kevin Lynch (1981, 47) defines urban form as “the spatial pattern of the large, inert, permanent physical objects in a city.” Form is a result of aggregations of more or less repetitive elements. Urban form, then, is a result of the bringing together of many elements-concepts: the urban pattern. Urban patterns are made up largely of a limited number of relatively undifferentiated types of elements that repeat and combine. Hence, these patterns have strong similarities and can be grouped conceptually into what are called concepts (Lozano 1990, 55). Specifically, elements of concepts might be street patterns, block size and form, street design, typical lot configuration, layout of parks and public spaces, and so on. This article assumes that there are concepts that repeat themselves and compose distinct urban sustainable forms. Therefore, the article uses qualitative methods to identify these forms and their design concepts (design concepts) and, eventually, to identify the concepts behind them. In a broad sense, qualitative studies ultimately aim to describe and explain a pattern of relationships, a process that requires a set of conceptually specified categories (Mishler 1990). Miles and Huberman (1994) suggest a set of qualitative “tactics” that might help in generating meanings from different texts. Following them, a thematic analysis has been designed for identifying the forms and their design concepts and for conceptualizing the theoretical base behind these forms and concepts. Thematic analysis is an inductive analytical technique that involves discovering patterns, themes, and concepts in the data that includes planning and multidisciplinary literature. The main steps of this study’s methodology are as follows: 1. Review of planning, design, and other multidisciplinary literature that is related to sustainable development. The aim is to deconstruct (“take apart”) a multidisciplinary text related to urban sustainable form. The outcomes of this process are numerous themes, “design concepts” in this case, that are related to urban form. 2. Pattern recognition—“the ability to see patterns in seemingly random information” (Boyatzis 1998, 7). The aim is to note major patterns and concepts within the results of the first step. This second step looks for similarities or patterns within the sample and codes the results by concepts. 3. Identifying urban forms—to recognize specific and distinctive urban forms. 4. Conceptualization—to find theoretical relationships among the identified concepts and urban forms. |