مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

والیس و کریتزوفلدت (۱۹۹۱، ۵۰۴) ارتباط بین عوامل مختلف ریسک و مقدار مطلق تعدیلات حسابرسی را بررسی کردند. تنها عوامل ریسک چشمگیر در تجزیه و تحلیل آن‌ها وجود مستقل یک گروه حسابرسی داخلی و دارایی‌های کل است. این محققان مقدار R2 را ۴۶ .۰ دریافت کردند. در ادامه مطالعات والیس و کریتزوفلدت (۱۹۹۵) رابطه بین عوامل ریسک کنترل و ذاتی را با تعداد تعدیلات حسابرسی بررسی کردند. مطالعه آن‌ها نشان می‌دهد که ۲۶۰ مشتری/ حسابرسی‌ها، مقادیر R2 (تعدیل نشده) به میزان ۳۴ .۰ و ۴۰ .۰ را کسب کرده‌اند. در مجموع، این مطالعه رابطه بین عوامل ریسک و تعدیلات حسابرسی را مطابق با پیشنهاد ARM تایید می‌کند.

طراحی نمونه و تحقیق
نمونه
نمونه ما توسط شرکت ۴ بزرگ در آلمان تهیه شده است. برای شکل‌دهی به نمونه‌ای که نشان‌دهنده پورتفوی مشتری شرکت حسابرسی است، جمعیت تمامی مشتریان تحت بررسی در سال ۲۰۰۷ به یک ماتریس۳ در ۳ تقسیم شده بود. یک بعد برای شمارش اندازه مشتری است (که به عنوان حجم‌کاری اندازه‌گیری شده در ساعت مورد نیاز برای انجام حسابرسی است: <200 ساعت؛ ۲۰۰ الی ۱۰۰۰ ساعت و ۱۰۰۰ ساعت>) و بعد دیگر بخش صنعتی شرکت را در نظر می‌گیرد (بازارهای صنعتی، بازاهای مشتری و اطلاعات/ ارتباطات/ سرگرمی) . جمعیت مشتری حسابرسی (n = به طور تقریبی ۷۵۰۰ حسابرسی بوده است) در تمامی بخش‌ها بوده است که به خوشه‌های ۳*۳ = ۹ تخصیص یافته بود و یک نمونه تصادفی از ۴۵ شرکت مشتری بوده است که از هر کدام خوشه‌ای کسب شده بود و در نتیجه تعداد کل نمونه‌ها ۴۰۵ مورد بوده است (۹ خوشه * ۴۵ شرکت مشتری). پاسخ‌های جمع‌آوری شده در نیمه دوم سال ۲۰۰۸ شامل ۲۵۵ شرکت مشتری (نرخ پاسخ ۰ .۶۳ درصد بوده است) با ۱۱۴۸ تعدیلات بوده است. این تعدیلات شامل تعدیلات اصلاح‌شده و تعدیلات اصلاح‌نشده («چشم‌پوشی‌شده») بوده است. برای ۷۸ مشارکت، هیچگونه تعدیلاتی وجود نداشته است، همینطور هیچ تحریفاتی نیز مورد شناسایی قرار نگرفت. هیچ شواهدی از پیشقدری غیرپاسخگویانه وجود ندارد زیرا دلایل معتبری برای تقریبا تمام موارد به جز موارد پاسخ‌های گم‌شده وجود داشته است.
داده‌ها با استفاده از یک پرسشنامه که با خلاصه‌ای از قالب‌های متفاوت برای هر مشارکت حسابرسی تکمیل شده بود و توسط تیم مشارکتی تحت نظارت شرکای مشارکتی جمع‌آوری شده بود. ما داده های ناشناس را بر روی هر یک از شرکت‌های مشتری برای نمونه (پرسشنامه) استخراج کردیم و داده های مربوط به تعدیلات، از جمله میزان و تاثیر هر یک از تعدیلات بر سود مشتری، جمع‌آوری شده است. در طراحی پرسشنامه و قالب، ما به طور نزدیکی با شرکت حسابرسی همکاری کردیم تا اطمینان حاصل کنیم که سوالات قابل فهم، مرتبط و مناسب برای مطالعه فعلی است. علاوه بر این، ما پیش‌آزمونی را نیز انجام دادیم.
این نمونه شامل حسابرسی صورتهای مالی در آلمان است. صورتهای مالی مطابق با GAAP یا استانداردهای گزارشگری مالی بین‌المللی (IFRS) تهیه شده است .

اکثریت شرکت‌های مشتری در نمونه ما تحت قانون آلمان برای ارائه یک حسابرسی قرار دارند . روش حسابرسی، شرکت حسابرسی شرکت‌کننده، نیاز دارد که حسابرسی‌ها به طور کامل با الزامات ISA مطابقت داشته باشد. علاوه بر انطباق با ISA، حسابرسی‌ها نیز مطابق با استانداردهای حسابرسی آلمان انجام می‌شود. ما متوجه شدیم که استانداردهای حسابرسی آلمان با ISA از نظر چگونگی حسابرسی صورت‌های مالی تفاوتی ندارد .

طراحی تحقیق
ما در پی بررسی رابطه بین عوامل ریسک ذاتی و کنترل و تعدیلات حسابرسی هستیم. ARM ارتباطات مثبتی بین تعدیلات حسابرسی و این عوامل ریسک را نشان می‌کند. تعداد و مقیاس تعدیلات باید در حضور عوامل ریسک ذاتی و کنترلی بالاتر باشد که در شکل ۱ نشان داده شده است.

متغیرهای وابسته
تعدیلات حسابرسی را می‌توان با تعداد یا اندازه تحلیل کرد. مدل ۱ از تعدادی تعدیلات حسابرسی به عنوان متغیر وابسته استفاده می‌کند که با تحقیقات قبلی سازگار است (والیس و کریتزوفلدت ۱۹۹۱). مدل های ۲-۵ از مقدار تعدیلات و همچنین زیرمجموعه های مختلف به عنوان متغیر وابسته (کل درآمد، افزایش درآمد و تعدیل درآمدها) استفاده می‌کنند. با این حال، میزان تعدیل یک حسابرسی معنادار نیست، مگر اینکه در رابطه با اهمیت در نظر گرفته شوند. بنابراین، ما از مقدار نسبی تعدیلات حسابرسی استفاده می‌کنیم که توسط مقیاس بزرگ بودن مقدار مطلوب برنامه‌ریزی مختص به مشتری توسط حسابرس محاسبه می‌شود. علاوه بر این، ما تعدیلات را در هر مشارکت جمع می‌کنیم تا از مجموع تعدیلات به جای تعدیلات جداگانه استفاده کنیم.
این طرح تحقیقاتی به طور قابل توجهی از مطالعات قبلی متفاوت است. مطالعه ی جانسون (۱۹۸۷) مقادیر مطلق تعدیلات جداگانه را با درآمد مشتری محاسبه می‌کرد. والیس و کریتزوفلدت ۱۹۹۵ از مقدار مطلق تعدیل تکی به عنوان متغیر وابسته خود استفاده کردند و شامل اندازه مشتری با اندازه گیری کل دارایی‌ها به عنوان متغیر مستقل در مدل خود برای کنترل اهمیت است. با این حال، نه درآمد و نه کل دارایی‌ها یک نماینده خوب برای اهمیت به خودی خود نیست. اولا وقتی که به طور جداگانه استفاده می‌شود، هر دو عامل دیگر نکات رایج مشترک را برای محاسبه اهمیت کمی حذف می‌کنند. دوما، هیچ یک از عوامل جنبه‌های کیفی اهمیت را در بر نمی‌گیرند. در استفاده از مقدار نسبی مجموع تعدیلات به ازای هر مشارکت بر اساس اهمیت مختص به مشارکت به عنوان متغیر وابسته، مشخصات مدل ما نشان‌دهنده مدل تصمیم‌گیری حسابرس است. هنگام ارزیابی تحریفات تشخیص داده می‌شود (تعدیلات حسابرسی)، حسابرس‌ها بر آستانه‌های مربوط به اهمیت خاص مشتری تمرکز می‌کنند و به این ترتیب، بر میزان مرتبط با اهمیت تعدیلات کلی تمرکز می‌کنند. علاوه بر این، این طراحی تحقیقاتی تضمین می‌کند که متغیرهای مستقل و پارامترهای برآورد شده آنها به تنهایی معنی دار هستند و می توانند بدون توجه به اندازه مشتری تفسیر شوند.

متغیرهای مستقل
متغیر‌های مستقل بر اساس داده‌های نمونه، پیشینه تحقیق و دستورالعمل‌های استانداردهای حسابرسی بوده است ما چهار عامل ریسک ذاتی و چهار عامل ریسک کنترلی را در سطح مشارکت انتخاب می‌کنیم. جدول ۱ تعریف و اندازه‌گیری تمامی متغیرها را توضیح می‌دهد.

عوامل ریسک کنترل و ذاتی: کیفیت (برای مثال صداقت و شایستگی) مدیریت مشتری به طرز پایداری بر روی ریسک ذاتی تاثیر می‌گذارد. مطابق با استانداردهای حسابرسی، نقص‌هایی مانند عدم شایستگی مدیریتی مشتری می‌تواند تاثیری فراگیر بر صورت‌های مالی داشته باشد این دیدگاه توسط حسابرس‌ها به اشتراک گذاشته شده است (نتایج مطالعه حاصل از کوئیک (۱۹۹۶ صفحه ۳۱۹) را ببینید). محققان به طور پیسوته متوجه شدند که شایستگی حسابرسی مدیریت مشتری یا پرسنل، مرتبط با تعدلایت حسابرسی است (برای مثال هیلاس و اشتون ۱۹۸۲، جانسون ۱۹۸۷، رایگ و اشتون ۱۹۸۹، هوگتون و فوگارتی ۱۹۹۱، مالیتا و رایت ۱۹۹۶).
مجموعه‌ دیگری از عوامل ریسک ذاتی مرتبط با موقعیت اقتصادی مشتری بوده است. موقعیت ضعیف اقتصادی ممکن است فشارهایی را بر مدیریت مشتری تحمیل کند و منجر به گزارش‌های جعلی یا تهاجمی شود . برای ثبت موقعیت اقتصادی مشتری، ما نمره ALTMANZ را اصلاح کردیم و یک شاخص جدید برای زیان (LOSS) را نیز در آن گنجاندیم.

طرح اجرت بر اساس صورت‌های مالی است که عامل ریسک ذاتی دیگری را نشان می‌دهد (هیلی ۱۹۸۵، دی‌جرج، پتل و زسخاوسر ۱۹۹۹) . جانسن در سال ۱۹۸۷ متوجه شد که انگیزه‌های مدیریتی مانند پاداش‌های مدیریتی در ارتباط با میزان و جهت سود ناشی از تعدیلات حسابرسی است.
مطالعات تجربی نشان می‌دهد که عوامل ریسک کنترل به میزان بروز تحریفات مرتبط است (والیس و کریتزوفلدت۱۹۹۵، رایت و رایت ۱۹۹۶، الیسفن و میسر ۲۰۰۰ صفحه ۱۹) در حالیکه عوامل ریسک کنترل مرتبط با روندهای حسابرسی است (توسط حسابرس‌ها اعمال می‌شود) و برای شناسایی تعدیلات به کار می‌رود (رایت و اشتون ۱۹۸۹، صفحه ۷۱۹). عوامل ریسک کنترل با یک سیستم کنترل داخلی مشتری در ارتباط است که شامل فعالیت‌های کنترلی است که در فرآیند‌های کسب و کار مشتری ادغام شده است (برای مثال ماژول‌های نرم‌افزاری حسابرسی تعیبه شده) و فعالیت‌های کنترلی که در داخل فرآیند‌های کسب و کار مشتری ادغام نشده است (برای مثال عملیات در کنار فعالیت‌های کسب و کار مشتری).