دانلود رایگان ترجمه مقاله فناوری اطلاعات در هتلداری (تیلور و فرانسیس ۲۰۰۹)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

شناخت نیاز مصرف کننده
درک رفتار مصرف کننده و به ویژه رفتار جستجوی اطلاعات مصرف کننده می تواند به مدیران صنعت کمک کند تا موتور جستجو را توسعه دهند و بهینه سازی کنند و وب سایت های خود را سفارشی کنند تا نیازهای مشتریان خود را برآورده سازند. اینترنت به یکی از مهمترین منابع اطلاعات مصرف کننده (Zins، ۲۰۰۷)، به ویژه برای مصرف کنندگان جوان و با تحصیلات عالی (Beritelli، Bieger و Laesser، ۲۰۰۷؛ Casanova، Kim و Morrison، ۲۰۰۵؛ Seabra، Abrantes و Lages ، ۲۰۰۷ تبدیل شده است) با این حال، مسافران بزرگسال و سالخورده هنوز بروشورهای چاپی را به عنوان منبع اصلی اطلاعات خود ترجیح می دهند (لین، ۲۰۰۵)، و بسیاری از مسافران از اینترنت به همراه اطلاعات آفلاین برای برنامه ریزی سفر استفاده می کنند (Lee، Soutar و Daly، ۲۰۰۷). علاوه بر این Lin، Wu وChano (2006) از یک بررسی آنلاین برای بررسی ادراکات اعضای جامعه آنلاین مسافرت مقصد خاص استفاده کردند. به غیر از سفر، گریفیتس، پارک، وود و پارک (۲۰۰۶), تأثیر روانی اجتماعی قمار و عوامل مرتبط با اعتیاد به قمار را مورد بررسی قرار داده اند.

جستجوی اطلاعات
مصرف کنندگان با جنس، سن، ملیت، زمینه تحصیلات و سبک زندگی متفاوت, الگوهای متفاوت جستجو را نشان می دهند (کیم، لشتو و موریسون، ۲۰۰۷؛ هال و گورسوی، ۲۰۰۶). بسیاری از مردم, رزرو آنلاین را در هنگامی که قبلاً به یک مقصد سفر کرده باشند و با محل آشنا باشند، ترجیح می دهند, اگرچه بسیاری هنوز هم روابط ثابت خود را با آژانس های مسافرتی حفظ می کنند (شین، داونز و لگگ، ۲۰۰۶). Kozak (2007) مسافران از ۳۶ کشور به ترکیه را بررسی کرد و نتیجه گرفت که ملیت های مختلف نیاز به منابع اطلاعات متنوعی دارند. مسافران, اطلاعات مختلفی را از اینترنت در مراحل مختلف مسافرت مورد نیاز می دانند. برای مثال، قبل از خروج، دسترسی به اطلاعات می تواند برنامه ریزی سفر را تحت تأثیر قرار دهد، در حالی که بعداً ممکن است از سایت های بازرسی که از محصولات مورد نظر خود را انتخاب کرده اند، اطمینان حاصل کنند (Lehto، Kim، و Morrison، ۲۰۰۶). هاید (۲۰۰۶), شش استراتژی جستجوی استفاده شده بازدید کنندگان تعطیلات در اولین بار در نیوزیلند در طی ۲۴ ساعت اول ورود آنها را شناسایی کردند. DiPietro، وانگ، Rompf، و Severt (2007) دریافتند که پس از ورود، اطلاعاتی که بازدیدکنندگان دریافت می کندن, می توانند بر تصمیمات آنها در مورد محل آنها تأثیر بگذارند.
برای مشتریانی که در اینترنت, برای کمترین هزینه ها جستجو می کنند، وب سایت های نماینده های مسافرتی و نماینده های رزرو به احتمال زیاد بهترین انتخاب هستند (Law، Chan، و Goh، ۲۰۰۷). در عصر اینترنت، موتورهای جستجو در جستجوی اطلاعات, نقش مهمی ایفا می کنند (Ho و Liu، ۲۰۰۵)، و موتور جستجوی گوگل به ویژه به عنوان مهم ترین ابزار شناخته می شود (Law و Huang، ۲۰۰۶). برای درک بهتر الگوهای جستجوی مشتریان با استفاده از یک موتور جستجو، محققان فرمول پرس و جوی جستجو (Pan، Litvin، و O’Donnell، ۲۰۰۷) و کلمات کلیدی را تجزیه و تحلیل کرده اند (Pan و Fesenmaier، ۲۰۰۶). اخیرا، فناوری های تلفن همراه که یک راه جدید و راحت برای گردشگران به منظور جمع آوری اطلاعات از هر مکان و شاید مهم تر از همه, مقصد را فراهم می کنند, معرفی شده است. فن آوری های موبایل از خدمات مبتنی بر مکان، تفسیر در مقصد و تعامل پویا با تامین کنندگان گردشگری (Buhalis و Law، ۲۰۰۸) پشتیبانی می کنند. Rasinger، Fuchs وHopken (2007) نیات استفاده گردشگران از راهنماهای تلفن همراه را بررسی کردند.
IT همچنین می تواند به بررسی جنبش گردشگری و تحقیقات بازاریابی کمک کند. لاو و مک کرچر (۲۰۰۶) از سیستم اطلاعات جغرافیایی [GIS] برای ردیابی الگوی حرکت گردشگران در یک مقصد استفاده کردند. این تکنیک می تواند مزایای زیادی برای بازاریابان گردشگری به منظور درک رفتار مصرف کننده و در عین حال مقصد و ایجاد استراتژی برای ایجاد تجارب گردشگری در برداشته باشد. جالب توجه است، هرچند گردشگران می توانند اطلاعات سفر را در اینترنت پیدا کنند، یک مطالعه نشان داد که فقط سه درصد از گردشگران مورد مطالعه در رستوران هایی که در اینترنت پیدا کرده اند (Litvin، Blose، و Laird، ۲۰۰۵) غذا خوردند.

ارزیابی گزینه ها
مصرف کنندگان از IT به طور گسترده ای برای ارزیابی فرصت های سفر جایگزین و برای مقایسه و ارائه پیشنهادات متقابل استفاده می کنند. با استفاده از موتورهای فراجستجو مانند کایاک و Kelkoo، مسافران بالقوه می توانند محصولات را با توجه به تنظیمات، فیلترها و الزامات آنها شناسایی و ارزیابی کنند (Buhalis و O’Connor، ۲۰۰۵).
Choi، Lehto، و O’Leary (2007) اظهار داشتند که مشتریان, محتوای اطلاعاتی مختلف در سراسر سطوح مختلف وب سایت های سازمان بازاریابی مقصد (DMO) را ترجیح می دهند و نیازهای اطلاعات و رفتار آنها در مراحل مختلف مسافرت تغییر می کنند. علاوه بر این، انگیزه خرید آنلاین بر اساس پیچیدگی وب سایت متغیر است، و تغییرات آن وابسته به سطح مهارت کاربران اینترنت (Beldona، Morrison، و O’Leary، ۲۰۰۵) می باشد. با توجه به یافته های یک مطالعه انجام شده در استرالیا، انواع مختلف بازدیدکنندگان در هنگام استفاده از تکنولوژی در جاذبه های توریستی (Benckendorff، Moscardo، و Murphy، ۲۰۰۵) دارای سطوح مختلفی از راحتی بودند. علاوه بر این، Pfaffenberg و Burnett (2007) نشان دادند که نظرات و اولویت مصرف کنندگان, هیچ گونه تفاوت یا ارتباطی در نوع وب سایت هایی که در درجه اول از آنها استفاده می کنند را نشان نمی دهند.
تصمیم خرید
بیشتر مشتریان اکنون محصولات گردشگری را از طریق وب سایت ها خریداری می کنند و تصور می کنند که تصویر و قابلیت استفاده وب سایت به طور مستقیم بر اهداف خرید تاثیر می گذارد (Chiang و Jang، ۲۰۰۶؛ Law و Cheung، ۲۰۰۶b؛ Law و Hsu، ۲۰۰۶). به این ترتیب، درك نظرات مشتریان برای توسعه یک وب سایت موفق بسیار مهم است (Benckendorff، ۲۰۰۶؛ Davidson و Yu، ۲۰۰۵؛ Law و Ngai، ۲۰۰۵). علاوه بر این، یافته های Lu و Feng (2006) نشان می دهد که گردشگران داخلی چینی در هنگام خرید خدمات و محصولات هتل, دقت کمتری نسبت به گردشگران بین المللی خرج می دهند و این که میز و خدمات خانگی و اندازه اتاق مهمترین عوامل هستند که به ادراک آنها از استانداردهای هتل کمک می کنند. علاوه بر این، مشخص شد که در هنگام رزروهای آنلاین, مشتریان چینی کمتر بر برند هتل تکیه می کنند, و در عوض بر روی اطلاعات الکترونیکی شفاهی و امنیت آنلاین تکیه می کنند، اگر کاربران اینترنتی باتجربه تر باشند (Kim، Ma، و Kim، ۲۰۰۶) . مسافران تجاری که به دنبال خدمات جامع فناوری اطلاعات در هتل ها هستند مایل به پرداخت هزینه خدمات IT خاص هستند، زیرا آنها درک می کنند که هتل ها باید هزینه های بالایی برای اجرای چنین فناوری بپردازند (Yeh، Leong، Blecher و Lai، ۲۰۰۵). چنین مهمان هایی به هتل هایی روی می آورند که تجارت الکترونیک و کاربردهای IT را برآورده می سازند (Yeh، Leong، Blecher، و Hu، ۲۰۰۵). درک رفتارهای آنلاین مصرف کننده های مختلف می تواند امکان تکمیل تراکنش های آنلاین را افزایش دهد (Lee، Qu، و Kim، ۲۰۰۷؛ Lexhagen، ۲۰۰۵).

رفتار پس از خرید
پس از بازگشت مسافران به خانه، آنها اغلب دوست دارند تجربه سفر خود را به اشتراک بگذارند و مبادله کنند. سایت هایی مانند Tripadvisor یا Holidaycheck.de و وبلاگ ها و پلت فرم های محبوب دیجیتال را برای مسافران ابرازکننده احساسات و امتیاز دهنده به تجربه خود (Thevenot، ۲۰۰۷) مرور کنید. Pudliner (2007) وبلاگ ها در زمینه گردشگری را به عنوان شکل گفتگو و ارتباط میان مسافران تعریف کرد. او گردشگری را در سه الگوی گردشگری، به عنوان یک زبان؛ محل تجربه در فضا و زمان؛ و به عنوان یک تجربه معتبر مورد بحث قرار داد. زمانی که گردشگران از طریق اشتراک خاطرات مسافرت و آلبوم های عکس خود لذت می برند، ایجاد یک محیط سه بعدی برای گردشگری الکترونیکی به منظور ارتقای ایفای نقش در محیط دیجیتال (Berger، Dittenbach، Denk، Merkl، و Pesenhofer، ۲۰۰۷) توصیه شده است. این امر با برنامه های جدیدی که در بازار مانند مایکروسافت از طریق برنامه Photosynth ظاهر می شوند، امکان پذیر است.
پس از مرور وبلاگهای متعدد سفر، Yeoman وMcMahon-Beattie (2006) , 16 روند را شناسایی کردند که به آینده جامعه اطلاعاتی شکل خواهد داد، از جمله دسترسی اینترنت پهنای باند و موبایل، دسترسی به اینترنت و بازاریابی آنلاین، و یک فرهنگ بازی بدون پول. آنها پیش بینی کرده اند که تا سال ۲۰۱۵، اکثر مصرف کنندگان از طریق اینترنت در تعطیلات خریداری می کنند و جامعه دیجیتال, رفتار خرید آنها را تغییر خواهد داد. وبلاگ ها خودشان چهره ارتباطات را تغییر داده اند و ممکن است منجر به شرکت هایی بزرگ شود که احتمالا کنترل اطلاعات را از دست می دهند. اگر مدیران بر جامعه دیجیتال نظارت دقیق نداشته باشند، آنها دیدگاه های مشتریان خود و بحث و بررسی آنلاین در مورد برند خود را نمی دانند (Dwivedi، Shibu، و Venkatesh، ۲۰۰۷). پان، مک لورن وCrotts (2007) بیشتر معتقد بودند که محتوای وبلاگ, درک خوانندگان از تصویر یک مقصد را تحت تأثیر قرار می دهد. منابع داده های مختلف مانند وبلاگ ها، مجلات مسافرتی آنلاین، وب سایت های بررسی، وب سایت های سفر و وب سایت های گردشگری رسمی، تصاویر مختلف پروژه که اغلب به صورت ناهماهنگ و آشفته منعکس می کنند، زیرا آنها محتویات را از منابع مختلف و مخاطبان مختلف, هدف قرار می دهند (Choi، Lehto، و Morrison، ۲۰۰۷).

مدیریت ریسک
یکی از مهمترین اجزا در تجارت الکترونیک، پرداخت است و فرایند خرید را نمی توان بدون دخیل شدن پول تکمیل کرد. با توجه به کیم، کیم، و لئونگ (۲۰۰۵) و میلر (۲۰۰۶)، خطر درک شده کسب و کار الکترونیکی به طور مستقیم با قصد خرید مشتری در ارتباط است. زمانی که صنعت گردشگری به تدریج به شدت به IT متکی می شود، نگرانی فزاینده ای در مورد مصرف کنندگان در مورد حفظ حریم خصوصی وجود دارد (Brown، Muchira، و Gottlieb، ۲۰۰۷)، هرچند مصرف کنندگان به تدریج قبول می کنند که باید حریم خصوصی را فدای خدمات بهتر به مشتریان کنند.

آموزش
به طور کلی توافق بر اینست که فناوری اطلاعات می تواند به دانش آموزان و متخصصان کمک کند تا به طور موثری یاد بگیرند (Connolly و Lee، ۲۰۰۶؛ داونی و DeVeau، ۲۰۰۵؛ Feinstein، Dalbor و McManus، ۲۰۰۷). کاربردهای وب و محیط های یادگیری مجازی می توانند پلت فرمی برای دانش آموزان به منظور مطالعه گروهی برای تبدیل شدن به دانش آموزان فعال و بازتابنده را فراهم کنند (Altinay و Paraskevas، ۲۰۰۷؛ Cranage، Lambert، Morais و Lane، ۲۰۰۶؛ Hassanien، ۲۰۰۶؛ Dale و Lane، ۲۰۰۷ ؛ McGugan و Peacock، ۲۰۰۵). با توجه به میزان بالای گردش مالی و هزینه آموزش بالا در صنایع گردشگری و هتلداری، آموزش کامپیوتر (CAI) یک راه موثر برای ارائه برنامه های آموزشی به کارکنان است. فن آوری های مبتنی بر اینترنت همچنین می توانند تبادل اطلاعات بین انواع کارکنان را تسهیل کنند (Zakrzewski، Sammons، و Feinstein، ۲۰۰۵). این به ویژه در مورد شرکت های گردشگری کوچک و متوسط صحت دارد که ممکن است منابع لازم برای آموزش رسمی را نداشته باشد (Peters و Buhalis، ۲۰۰۵).
دانشجویان ملزم به کسب دانش خاص تجارت الکترونیک می باشند تا نیازهای آینده صنعت گردشگری را تامین کنند، با این حال یافته های تحقیق نشان می دهد که همه موسسات دانشگاهی, تجارت الکترونیکی را در برنامه های درسی خود نمی گنجانند (Dopson، ۲۰۰۵). لشلی و روسون (۲۰۰۵) از این مورد پیشتیبانی نمودند که فناوری اطلاعات باید به عنوان یک مهارت اصلی در صنعت هتلداری و گردشگری در نظر گرفته شود و آموزش دهندگان باید سواد کامپیوتری را برای بهبود دانش دانشجویان تدریس نمایند. پارك و خان (۲۰۰۶) عواملي را شناسایی نمودند كه مشاركت دانشجويان در نظرسنجي هاي آنلاین را تحت تاثير قرار مي دهند. به غیر از ابزاری برای آموزش، اینترنت, کانال بازاریابی مهم برای موسسات دانشگاهی برای استخدام دانشجویان نیز می باشد (Han، Hu، Bai، و Jang، ۲۰۰۵).
پیامدهای مدیریتی
در صنایع هتلداری و گردشگری، فناوری اطلاعات برای ارتقای آگاهی مشتری، ایجاد یک وعده واقعی و ارائه خدمات جامع، حیاتی است. بنابراین مدیران باید از فناوری اطلاعات برای مدیریت پیشنهادات خود با توجه به دایره رفتار مصرف کننده خود استفاده کنند. به عنوان مثال، مدیران باید اطمینان حاصل کنند که اطلاعات وب سایت آنها بر نیازهای مشتری تمرکز می کنند و باید رتبه بندی موتور جستجوی بالا را ادامه دهند. آنها همچنین باید یک انتظار واقعی از کاربران هدف در مورد اجرای فناوری اطلاعات خود داشته باشند و راهکارهای جامع برای برآوردن نیازهای همه ذینفعان خود داشته باشند. به عنوان مثال، مدیران رستوران باید از وب سایت خود به عنوان یک کانال تبلیغاتی برای هدف مشتریان محلی استفاده کنند، و نه صرفا برای جذب گردشگران. IT نه تنها می تواند تجربه یادگیری و کاهش هزینه های آموزشی را از طریق CAI ارتقا دهد، بلکه یک کانال بازاریابی مهم برای موسسات دانشگاهی و صنایع به منظور استخدام دانش آموزان و کارکنان است (Zakrzewski، Sammons، و Feinstein، ۲۰۰۵). دست اندکاران صنعتی نیز باید به نظرات مشتری در وبلاگها و انجمنهای گفتگو نگاه کنند تا از تجربیات یکدیگر یاد بگیرند (Peters و Buhalis، ۲۰۰۵). در نهایت، سیاست های مربوط به حفاظت از حریم خصوصی مشتری در رابطه با استفاده از فناوری اطلاعات باید به وضوح بیان شوند.