مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

با این وجود، می توان پیچیدگی را بدون از دست دادن انسجام و با تمرکز بر روندهای بسیار بحرانی بیماران انجام داد. در این مطالعه، هر دو روند اولیه و ثانویه بیماران در نظر گرفته شده اند.

۳٫ تحلیل داده ها
سوابق کامپیوتری بیمارستان از همه پذیرشهای FCA در سال ۲۰۰۳ برای تحلیل الگوی ورود بیماران جدید استفاده شد. همچنین روند بیماران با استفاده از این داده ها سنجیده شد، در نتیجه توزیع های LOS و مسیریابی های مختلفی در CCU و NC تعیین شد.

۳٫۱٫ ورود بیماران
داده های قبلی نشان می دهد که جمع تعداد نوسانات ورودی های سالانه (روند بیماران اولیه) تقریبا ۳۰۰۰ می باشد. در سال ۲۰۰۳، جمع تعداد ورودی ها در FCA تعداد ۲۸۳۸ بود. پس میانگین تعداد بیمارانی که در هر روز وارد می شوند ۷٫۷۸ می باشد. ورودی های برنامه ریزی نشده در FCA به عنوان یک فرایند پواسون با شدت l=7.78 مدل شده است. شکل ۲ را ببینید. فرضیه ورود پواسون برای تناسب در مطالعات ورودی های برنامه ریزی نشده نشان داده شده است.(۱۹)
FCA با زمان اختلاف ورودی در طول روز مشخص شده است. در نتیجه، الگوی ورود در طول ۲۴ ساعت تعیین شده است.شکل ۳ را ببینید. به ترتیب، ۱۴٫۵۵ و ۳۱% همه ورودی های بیماران در فاصله ۰۰٫۰۰-۰۸٫۰۰ ، ۰۸٫۰۰-۱۶٫۰۰ و ۱۶٫۰۰-۲۴٫۰۰ می باشد.
همچنین LOS در FCA (±۶ h) ترتیب مشابهی با طول فاصله در الگوی ورودی (۸h) دارد که اثرات انتقالی رخ می دهد. جریان ثانویه بیماران نیز زمانبندی نشده است و مانند فرایند پواسون با پارامتر l=1.37 مدلسازی شده است.

۳٫۲٫ مسیریابی
در بخش ۲، مسیریابی های مختلف بیماران در یک فلوچارت نشان داده شد. این مسیریابی ها در جدول ۱ اندازه گیری شده است. به آلارم دادن مقدار بیماران پذیرش نشده توجه کنید. به طور کلی، درصد بالایی از بیمارانی که پذیرش نشده اند برای بخش اورژانس غیر عادی نبوده اند(۱۰). در نتیجه، سازمان مراقبتی اورژانس موضوع مهمی برای متخصصین، مدیران و خط مشی گذاران بیمارستان است. بیمارانی که پذیرش نشده اند، به عنوان درصد مجموع تعداد FCA و فقط در روند اولیه بیماران دیده شد. کلمه «بیماران پذیرش نشده» کمی گمراه کننده است.
تمام بیماران رسیده برای مداوای اولیه در FCA پذیرش می شوند. بعد از این کمک اولیه، به علت نبود تخت در انتهای این زنجیره، بعضی از بیماران بایستی به بیمارستان های اطراف منتقل شوند. این آن چیزی است که ما عدم پذیرش می نامیم.

۳٫۳٫ توزیع زمان اقامت
تعداد روزهای ماندن در بیمارستان برای یک بیمار، طول مدت اقامت(LOS) نامیده می شود. در ارتباط با زمان خدمات صنعتی، توزیع LOS با تغییرات نسبتا زیاد و دنباله سنگین شناخته می شود. در نظریه احتمال، ضریب تغییرات (CV) معیار پراکندگی یک توزیع احتمال است.این به عنوان نسبت انحراف معیار (σ) با میانگین (μ) می باشد:

این ضریب یک معیار مهم در توضیح فرایندهای مراقبت سلامت است. مقدار CV همیشه ≥۱ است. برای توزیع نمایی CV برابر یک می باشد. عامل مهم دیگر این است که LOS ( اندازه گیری شده) یا واقعی عموما با LOS نشان داده شده توسط متخصصین بیمارستان نیست. دلایل لجستیکی و پزشکی LOS را تعیین می کنند. بین این دو تفاوت وجود دارد، LOS اضافی اغلب در اثر تراکم یا تاثیرات زنجیره ای ایجاد می شود (۱۱). وقتی یک بیمار آماده انتقال به واحد دیگری است و هیچ تخت خالی وجود ندارد، بیمار در این حالت باقی می ماند و منتظر آزاد شدن تخت می شود. این نوع تراکم نیز بین بیمارستانها و سار موسسات مراقب سلامت مثل خانه های پرستاری اتفاق می افتد.به عبارت دیگر، یک قسمت معینی از یک LOS از زمان اضافی تشکیل می شود(۲). این کسر جزئی اغلب بسیار حیاتی است؛ اندازه گیری مقدار ۲۰-۳۰% کل LOS را نشان می دهد.
در سه بخش بعدی، مقایر LOS آورده شده است که از سیستم اطلاعاتی بیمارستان کسر شده اند، در نتیجه متناسب با LOS واقعی، شامل زمان اضافی می شوند.

۳٫۳٫۱٫ کمک های اولیه قلبی (FCA)
برای تعداد ۲۴۰۱ نفر یعنی ۸۵% ورودی ها مقدار LOS ثبت شده است. مقدار ALOS در FCA به اندازه ۶٫۴h است و بیماران هرگز بیش از ۲۴h اقامت ندارند. میانه آن ۵h است و ضریب CV برابر ۰٫۷ است.

۳٫۳٫۲٫ بخش مراقبتهای قلبی (CCU)
در CCU، دو نوع مریض شناسایی شد. اولین گروه شامل روند اولیه بیماران می شود که در FCA به بیمارستان وارد می شوند. روند بیماران دوم شامل PTCA اورژانس می شوند. شکل ۱ را ببینید. ALOS در روند اولیه بیماران در CCU به مقدار ۶۷h می باشد، میانه ۴۸h و ضریب تغییرات برابر ۰٫۹۹ می باشد.
برای روند دوم بیماران، ALOS مقدار ۱۸h و میانه ۵ می باشد، که نسبتا مقایسه کوچکی با روند بیماران اولیه در CCU دارد. با این وجود، تغییرات بسیار چشمگیر است CV=2.6. تقریبا ۸۰% همه بیماران (گروه ۱، N=394) h بین ۱۲ ساعت در بیمارستان اقامت دارند. باقیمانده ۲۰% (گروه۲، N=100)مدت اقامت طولانی شده ای در بیمارستان دارند و منابع قابل توجهی را اشغال می کنند. ما این تقاضا را به عنوان مصرف نهایی منابع (TRC) تعریف می کنیم که به عنوان جمع همه مقادیر LOS انفرادی هر دو گروه می باشد. TRC گروه ۱و ۲ به ترتیب ۱۹ و ۸۱ درصد می باشد.پس ما می بینیم که تقریبا ۸۰% منابع موجود فقط توسط ۲۰% بیماران مصرف می شود.