دانلود رایگان ترجمه مقاله تعیین رفتار متقابل DNA تیموس گوساله با بربرین هیدروکلراید (نشریه تیلور و فرانسیس ۲۰۱۹)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه تیلور و فرانسیس در ۱۹ صفحه در سال ۲۰۱۹ منتشر شده و ترجمه آن ۴۱ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

تعيين رفتار تعاملی DNA تیموس گوساله با بربرين هیدروکلريد در حضور هيستون پیونددهنده : يک مطالعه بيوفيزيکی

عنوان انگلیسی مقاله:

Determining the interaction behavior of calf thymus DNA with berberine hydrochloride in the presence of linker histone: a biophysical study

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی 
فرمت مقاله انگلیسی pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
سال انتشار ۲۰۱۹
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۱۹ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله زیست شناسی
گرایش های مرتبط با این مقاله ژنتیک، علوم سلولی و مولکولی، بیوشیمی و علوم جانوری
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله ساختار بیومولکولی و پویایی شناسی – Journal of Biomolecular Structure and Dynamics
کلمات کلیدی برهمکنش DNA، بربرین کلرید، طیف سنجی، مدل سازی مولکولی، کشت سلولی، تست MTT، هیستون پیونددهنده
ارائه شده از دانشگاه گروه زيست شناسی، دانشكده علوم، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ايران
رفرنس دارد  
کد محصول F1607
نشریه تیلور و فرانسیس – Taylor & Francis

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله 
فرمت ترجمه مقاله pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش 
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۴۱ صفحه (۳ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه شده است  
ضمیمه ندارد   
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است 
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است 
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه  به صورت عکس درج شده است  
منابع داخل متن به صورت انگلیسی درج شده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
بخش آزمایشگاهی
داکینگ مولکولی
شبیه سازی دینامیک مولکولی (MD)
نتایج و بحث
اندازه گیری طیف سنجی فلورسانس
اندازه گیری پراکنش نور رزونانس
طیف فلورسانس اتصال رقابتی بربرین و EB برای ctDNA و ctDNA-H1
مطالعات ویسکومتر بربرین کلرید
اثر NaCl و KI بر ctDNA-Berberine HCl و (ctDNA-H1) Berberine HCl
مطالعات نقطه فراگذر (Tm)
اندازه گیری طیف CD
تست سمیت سلولی MTT
شبیه سازی های MD
نتیجه گیری
 

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
اتصال مولکول های کوچک با کمپلکس های هیستون- DNA می تواند باعث تداخل در فرایندهای حیاتی سلولی مانند تقسیم سلولی و رشد سلول های سرطانی شود که منجر به آپوپتوز می شود. مطالعه اثر متقابل مولکول های کوچک با کمپلکس هیستون- DNA با هدف درک بهتر مکانیسم عمل آن ها و همچنین طراحی ترکیبات دارویی جدید و مؤثرتر مهم است. خاموشی فلورسنت ct-DNA پس از برهمکنش با بربرین، اتصال بربرین به ct-DNA را با Ksv= 9.46 107 M1 تعیین کرده است. مقدار Ksv بربرین-ct-DNA در حضور H1، به میزان ۳٫۱۰ ۱۰۷ M1 به دست آمد، که نشان می دهد که H1 موجب کاهش اتصال بربرین به ct-DNA می شود. در طیف انتشار رقابتی، اتیدیم برومید (EB) و آکریدین اورنج (AO) به عنوان intercalators از طریق اضافه کردن بربرین به کمپلکس های ct-DNA مورد بررسی قرار گرفت که شامل ctDNA-EB و ctDNA-AO است. گرچه در حضور هیستون H1، نشانه هایی از رقابت از طریق تغییرات القا شده در طیف های انتشار مشاهده شد، اما ظاهرا رقابتی بین لیگاندها و پروب ها وجود ندارد. نتایج ویسکوزیته، رفتارهای مختلف برهمکنش بین ctDNA و بربرین را در سیستم های دوتایی و سه تایی تایید کرده است. IC50 و درصد زنده مانی در سه دوره ی مختلف زمانی از برهمکنش بین بربرین و سلول های بنیادی MCF7 به دست آمد. آزمایش های مولکولی با دستیابی به نتایج حاصل از آزمایش MTT تکمیل شدند که به خوبی مطابق با مطالعات مدل سازی مولکولی است.
 
۱- مقدمه
سرطان به عنوان فروپاشی تنظیم سلولی و تقسیم کنترل نشده سلول ها شناخته شده است. DNA حاوی اطلاعات ژنتیکی منحصر به فرد درباره همه موجودات زنده است که تنظیمات سلولی را کنترل می کند و به عنوان عامل هدایت کننده برای روش های زیستی سلول ها است که منجر به تکثیر رونویسی و سنتز پروتئین می شود (Agarwal, Jangir, & Mehrotra, 2013; Anbazhagan & Renganathan, 2008; Arrondo, Muga, Castresana, & Goni, 1993; Asadi, Safaei, Ranjbar, & Hasani, 2004). DNA سلول به عنوان شکل فشرده ی کروماتین شناخته شده است که در میان گروهی از پروتئین ها به نام هیستون که در تشکیل کروماتین دخیل هستند، قرار دارد. هیستون H1 به عنوان مهم ترین هیستون برچسب گذاری می شود. از این رو، DNA و کمپلکس هیستون -DNA می تواند به عنوان اهداف درمانی برای طراحی داروهای ضد سرطان مورد استفاده قرار گیرند (Bazett-Jones, Cote, Landel, Peterson, & Workman, 1999).
به طور کلی، سه روش مختلف وجود دارد که داروهای ضد سرطانی می توانند با DNA ارتباط داشته باشند، از جمله اتصال به شیار DNA (برهمکنش اتصال شیار)، اتصال بین دو رشته DNA (تعامل بین لایه ای ) و پیوند کووالانسی. داروها با برهمکنش های بین لایه ای می تواند سلول های سرطانی را از طریق ایجاد اتصال بین دو رشته DNA از بین ببرد (Bera, Sahoo, Ghosh, & Dasgupta, 2008; Bi et al., 2006; Blake et al., 1999; Borchman, Yappert, & Herrell, 1991; Burton et al., 1978; Cao & He, 1998; Chen et al., 2005; Chi & Liu, 2011; Du et al., 2011; Sowrirajan, Yousuf, & Enoch, 2014). برهمکنش بربرین کلرید با DNA و کمپلکس هیستون H1-DNA در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است. بربرین (C20H18NO4) یک ترکیب شیمیایی با وزن مولی ۳۶۱۲۲/۳۶۶ گرم/مول است (شکل ۱) (Gallori et al., 2000; Gittelson & Walker, 1967; Guo, Yue, & Gao, 2011; Hossain & Kumar, 2009; Huang & Zou, 2006; Ivankin, Carson, Kinney, & Wanunu, 2013; Jordan & Wilson, 2004; Kashanian et al., 2008; Khare & Pande, 2012; Kumar, Naik, Girija, Sharath, & Pradeepa, 2012; Kypr & Vorlıckova, 2002; Lerman, 1961). بربرین به طور گسترده به عنوان یک آلکالوئید ایزوکوئینولین متعلق به رده ی ساختاری پروتوببرین شناخته شده و دارای ساختار مشابه کلسترول است. طبق داده های موجود، بربرین قادر به فعالیت های مختلف بیولوژیکی و بالینی مانند اثرات ضد میکروبی، ضد سرطان، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است (Li & Dong, 2009; Macquet & Butour, 1978; Nafisi, Saboury, Keramat, Neault, & Tajmir-Riahi, 2007; Neelam, Gokara, Sudhamalla, Amooru, & Subramanyam, 2010). این ماده خاص می تواند باعث القای آپوپتوز از طریق مسیر NFKB و ممانعت از تکثیر سلول ها و همچنین جلوگیری و ایجاد تاخیر در پیشرفت آنژیوژنز شود (Oohara & Wada, 1987). علاوه بر این، جین و همکاران تاثیر بربرین را بر لاین سلولی سرطانی SKOV3 مورد مطالعه قرار داده و گزارش کردند که این ترکیب اثرات ضد توموری دارد (Jin, Zhang, & Li, 2015). بربرین همچنین باعث جلوگیری از تکثیر سلول های سرطانی از طریق کاهش بیان ژن های ضد آپوپتوز BCL2 و افزایش بیان ژن پیش آپوپتوزی می شود. علاوه بر این، این ماده جالب می تواند از طریق کاهش بیان BCL2 و افزایش بیان ژن های CytC، باعث القای آپوپتوز در لاین سلولی سرطانی پستان MCF-7 شود. بربرین به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته و اثبات شده است که این ماده دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی، ضد باکتری، ضد TB و ضد تومور است (Tang et al., 2009).
در این مطالعه، تحقیقاتی در مورد نوع تعامل بین بربرین کلرید با DNA و کمپلکس هیستون H1- DNA از طریق روش های مختلف از جمله طیف سنجی فلورسانس، طیف سنجی جذبی، پراکندگی رزونانس نوری، دورنگ نمایی دایره ای ( CD)، اندازه گیری دمای ذوب، اندازه گیری ویسکوزیته، مدل-سازی مولکولی و آزمون ۳-(۴،۵-سیمتیل تیازول-۲-yl)-2،۵ دیفنیل تترازولیوم برومید (MTT) انجام شد.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

The binding of small molecules with histone-DNA complexes can cause an interference in vital cellular processes such as cell division and the growth of cancerous cells that results in apoptosis. It is significant to study the interaction of small molecules with histone-DNA complex for the purpose of better understanding their mechanism of action, as well as designing novel and more effective drug compounds. The fluorescence quenching of ct-DNA upon interaction with Berberine has determined the binding of Berberine to ct-DNA with Ksv= 9.46 107 M1 . Ksv value of ct-DNA-Berberine in the presence of H1 has been observed to be 3.10 107 M1 , indicating that the H1 has caused a reduction in the binding affinity of Berberine to ct-DNA. In the competitive emission spectrum, ethidium bromide (EB) and acridine orange (AO) have been examined as intercalators through the addition of Berberine to ct-DNA complexes, which includes ctDNA-EB and ctDNA-AO. Although in the presence of histone H1 , we have observed signs of competition through the induced changes within the emission spectra, yet there has been apparently no competition between the ligands and probes. The viscosity results have confirmed the different behaviors of interaction between ctDNA and Berberine throughout the binary and ternary systems. We have figured out the IC50 and viability percent values at three different time durations of interaction between Berberine and MCF7 cell line. The molecular experiments have been completed by achieving the results of MTT assay, which have been confirmed to be in good agreement with molecular modeling studies.

۱ Introduction

Cancer is acknowledged as the collapse of cellular regulation and uncontrolled cell division. DNA carries unique genetic information about all the living creatures and controls cellular regulations, which acts as the guiding agent for the biological procedures of cells that result in transcription replication and protein synthesis (Agarwal, Jangir, & Mehrotra, 2013; Anbazhagan & Renganathan, 2008; Arrondo, Muga, Castresana, & Goni, ~ 1993; Asadi, Safaei, Ranjbar, & Hasani, 2004). Cell DNA is known as the compact form of chromatin, and among the group of proteins called histones, which are involved in the formation of chromatin, histone H1 is labeled as their most important member. Hence, the DNA and histone–DNA complex have the potential of being utilized as therapeutic goals for designing anticancer drugs (Bazett-Jones, Cot ^ e, Landel, Peterson, & Workman, 1999).

Generally, there are three different ways that the anticancer drugs can interact with DNA including binding to DNA groove (groove binding interaction), the binding between two strands of DNA (intercalation interaction) and covalent binding. Drugs with intercalation interactions can eliminate the cancer cells by creating a binding between two DNA strands (Bera, Sahoo, Ghosh, & Dasgupta, 2008; Bi et al., 2006; Blake et al., 1999; Borchman, Yappert, & Herrell, 1991; Burton et al., 1978; Cao & He, 1998; Chen et al., 2005; Chi & Liu, 2011; Du et al., 2011; Sowrirajan, Yousuf, & Enoch, 2014). We have investigated the interaction of Berberine chloride with DNA and histone H1–DNA complex throughout this study. Berberine (C20H18NO4) is a chemical compound with the molar mass of 366.36122 g/mol (Figure 1) (Gallori et al., 2000; Gittelson & Walker, 1967; Guo, Yue, & Gao, 2011; Hossain & Kumar, 2009; Huang & Zou, 2006; Ivankin, Carson, Kinney, & Wanunu, 2013; Jordan & Wilson, 2004; Kashanian et al., 2008; Khare & Pande, 2012; Kumar, Naik, Girija, Sharath, & Pradeepa, 2012; Kypr & Vorlıckova, 2002; Lerman, 1961). It has been widely studied as an isokoinoline alkaloid that belongs to the Protobebrine structural class and contains a cholesterol-like construction. In accordance with the available data, Berberine is capable of various biological and clinical activities such as antimicrobial, anticancer, antiinflammatory and antioxidant effects (Li & Dong, 2009; Macquet & Butour, 1978; Nafisi, Saboury, Keramat, Neault, & Tajmir-Riahi, 2007; Neelam, Gokara, Sudhamalla, Amooru, & Subramanyam, 2010). This particular substance can induce apoptosis through NFKB pathway and inhibit cell proliferation, as well as prevent and cause a delay in the progress of angiogenesis (Oohara & Wada, 1987). In addition, Jin et al. have studied the outcomes of Berberine on SKOV3 cancer cell line and reported that it has shown antitumor effects (Jin, Zhang, & Li, 2015). Berberine is also carried out to inhibit cancer cell proliferation by reducing the expression of BCL2 anti-apoptotic genes and increasing the expression of proapoptotic genes. Moreover, this interesting substance can induce apoptosis in the MCF-7 breast cancer cell line by causing a decrease in the expression of BCL2 and increasing the expression of CytC genes. Berberine has been widely studied and proven to contain antioxidant, antibacterial, antiTB and antitumor properties (Tang et al., 2009).

In this research, we have performed investigations on the type of interaction between Berberine chloride with DNA and histone H1–DNA complex throughout a variety of methods including fluorescence spectroscopy, absorption spectroscopy, resonance light scattering, circular dichroism (CD), melting temperature measurement, viscosity measurements, molecular modeling and 3-(4,5-cimethylthiazol-2-yl)-2,5- diphenyl tetrazolium bromide (MTT) assay

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا