دانلود رایگان ترجمه مقاله عوامل استرس زای ارگونومیک و اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه در تولید خودرو (نشریه BMJ 2004)
این مقاله انگلیسی ISI در نشریه BMJ در 7 صفحه در سال 2004 منتشر شده و ترجمه آن 17 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
عوامل استرس زای ارگونومیک و اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه در تولید خودرو: مطالعه ادامه دار یک ساله |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Ergonomic stressors and upper extremity musculoskeletal disorders in automobile manufacturing: a one year follow up study |
|
مشخصات مقاله انگلیسی | |
فرمت مقاله انگلیسی | pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
سال انتشار | 2004 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 7 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | پزشکی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | بهداشت حرفه ای |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | پزشکی حرفه ای و محیطی – Occupational and Environmental Medicine |
ارائه شده از دانشگاه | دانشگاه ماساچوست لاول ، ایالات متحده آمریکا |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1606 |
نشریه | BMJ |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله | |
فرمت ترجمه مقاله | pdf و ورد تایپ شده با قابلیت ویرایش |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 17 صفحه (2 صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت 14 B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه شده است ✓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه شده است ✓ |
ضمیمه | ندارد ☓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله پایین میباشد |
فهرست مطالب |
افراد و روش ها |
بخشی از ترجمه |
اهداف: برآورد مقاومت و پایداری کلی یک ساله اختلالات بافت نرم بالاتنه، در مجموعه ثابت کارگران تولید خودرو و کمّی سازی رابطه آنها با معرض گیری در برابر عوامل ارگونومیک.
روش ها: در خط مبنا و در مطالعه دنباله دار، نمونه های اختلالات عضلانی بالاتنه توسط مصاحبه کننده تعیین شدند که پرسشنامه ای را تجویز نمود و معایه جسمی اعضاء بالاتنه را استانداردسازی نمود. این مصاحبه به داده های جدیدی راجع به رشته اجتماعی روانی دست یافت و سوابق پزشکی و کاری را به روز رسانی نمود. شاخص معرض گیری درابر عوامل استرس زا ارگونومیک در مصاحبه خط پایه به دست آمد که متغییر عمده مستقل بود. تداوم و پشتکار تجمعی اختلالات بالاتنه (تعریف شده با علائم، معایه جسمی و علائم) در ارتباط با معرض گیری های ارگونومیک خط مبنا تحلیل شده و دیگر متغییرات مشترک تطبیق داده شدند. رخداد اختلالات جدید با استفاده از رگرسیون خطرات متناسب و چند متغییره در بین کارگرانی مدل سازی گردید که در سال نخست، نمونه مطالعه نبودندو شیوع هر دو موقعیت با تحلیل سنجه های تکرار شده مدل سازی گردید. نتایج: تعداد کل 820 کارگر (69% از اعضا گروه واجد شرایط) بررسی گردیدند. مطالعه دنباله دار اندکی بر حسب گروه مربوطه متغییر بود اما به ازای میزان معرض گیری خط مبنا یا دیگر ویژگی ها چنین نبود. از جمله موارد غیرنمونه خط مبنا، رخداد تجمعی اختلالات بالاتنه با برخی علائم 14% و با برخی علائم به علاوه یافته های معاینه 12% بود. این مقادیر با شاخص معرض گیری های فیزیکی به طور عمده در بین افرادی افزایش یافتند که دارای مشاغل یکسان در مطالعه دنباله دار یا خط مبنا بودند. معرض گیری افزایش یافته در طی مطالعه دنباله دار ریسک رخداد را افزایش داد. تداوم اختلالات بالاتنه از خط مبنا تا آزمایشات دنباله دار تقریبا 60% بود که تا حدودی به امتیاز معرض گیری خط مبنا مربوط می شد. نتایج: این نتایج طولی روابط مطالعات مقطعی قبلی اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه را با معرض گیری در برابر عوامل استرس زا ارگونمیک تایید می کند. رابطه معرض گیری-عکس العمل شبیه نمونه های رخداد بود که به تنهایی با علائم تعریف می شد و با معایه جسمانی تایید شده بود. نوشته های علت شناختی مربوط به اختلالات عضلانی اسکلتی در ارتباط با معرض گیری های حرفه ای شامل مطالعات مقطعی به جای آینده نگر می باشد. تا کنون مطالعات طولی کمی درباره عوامل ریسک حرفه ای اختلالات عضلانی اسکلتی صورت گرفته است و و بسیاری از این مطالعات منحصرا عوامل استرس زا اجتماعی روانی را مد نظر قرار داده اند. نوشته های مقطعی روابط بی شمار با معرض گیری های فیزیکی را نشان داده اند اما مسائل روش شناختی درباره این مطالعات شامل رابطه زمانی معرض گیری در برابر پیامدها می باشد، به ویژه هنگامی که علائم و معرض گیری ها به طور همزمان جمع آوری می شوند. به علاوه دانش مربوط به عوامل پیش بینی کننده بهبود یا تداوم در بین کارکنان در محل کار خود پس از شیوع اختلالات عضلانی اسکلتی کمیاب است.
در مطالعه مقطعی عوامل استرس ارگونومیک و اختلالات عضلانی اسکلتی بالاتنه در صنعت خودرو، 1314 کارگر در زمینه های تولید یک کارخانه موتور و یک کارخانه استمپ نظرسنجی شدند. اختلالات بالاتنه، شانه، و مچ/دست به معرض گیری در برابر عوامل استرس ارگونومیک جسمانی در مشاغل عادی افراد مربوط می شد. نظرسنجی ادامه دار یک سال بعد انجام شد. هدف عمده بررسی این بود که آیا معرض گیری های حرفه ای یکسانی به اختلالات بالاتنه مربوط می شد که نیز عوامل پیش بینی کننده رخداد اختلالات بالاتنه در بین غیر نمونه ها و تداوم اختلالات عضلانی اسکلتی در نمونه های خط مبنا به شمار می رفتند، لذا جهت گیری زمانی روابط از قبل گزارش شده را حل می نمودند. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Aims: To estimate the one year cumulative incidence and persistence of upper extremity (UE) soft tissue disorders, in a fixed cohort of automotive manufacturing workers, and to quantify their associations with ergonomic exposures. Methods: At baseline and at follow up, cases of UE musculoskeletal disorders were determined by interviewer administered questionnaire and standardised physical examination of the upper extremities. The interview obtained new data on psychosocial strain and updated the medical and work histories. An index of exposure to ergonomic stressors, obtained at baseline interview, was the primary independent variable. Cumulative incidence and persistence of UE disorders (defined both by symptoms and by physical examination plus symptoms) were analysed in relation to baseline ergonomic exposures, adjusting for other covariates. The incidence of new disorders was modelled using multivariate proportional hazards regression among workers who were not cases in the first year and the prevalence on both occasions was modelled by repeated measures analysis. Results: A total of 820 workers (69% of eligible cohort members) was examined. Follow up varied slightly by department group but not by baseline exposure level or other characteristics. Among the non-cases at baseline, the cumulative incidence of UE disorders was 14% by symptoms and 12% by symptoms plus examination findings. These rates increased with index of physical exposures primarily among subjects who had the same jobs at follow up as at baseline. Increased exposure during follow up increased risk of incidence. The persistence of UE disorders from baseline to follow up examination was nearly 60% and somewhat associated with baseline exposure score. Conclusions: These longitudinal results confirm the previous cross sectional associations of UE musculoskeletal disorders with exposure to combined ergonomic stressors. The exposure-response relation was similar for incident cases defined by symptoms alone and those confirmed by physical examination. View Full Text T he epidemiological literature on musculoskeletal disorders (MSDs) in relation to occupational exposures consists primarily of cross sectional rather than prospective studies.1–3 Until recently there have been few longitudinal studies of occupational risk factors for upper extremity MSDs, and many of those addressed psychosocial stressors exclusively. The cross sectional literature documents numerous associations with physical exposures, but methodological concerns about these studies include the temporal relation of exposure to outcomes; information bias, especially when symptoms and exposures are collected simultaneously by self report (common instrument bias); over-representation of long duration cases (length biased sampling); and underestimation of effect due to potential selection bias (‘‘healthy worker effect’’).4 Further, knowledge remains sparse as to the factors that predict recovery or persistence among workers who continue in their jobs after onset of a musculoskeletal disorder.5 In a cross sectional study of ergonomic stressors and upper extremity musculoskeletal disorders (UE MSDs) in automotive manufacturing, 1314 workers had been surveyed in selected production areas of one engine plant and one stamping plant.6 Upper extremity, shoulder, and wrist/hand disorders were all associated with exposure to physical ergonomic stressors in the subjects’ usual jobs. A follow up survey was conducted about one year later. The primary objective was to examine whether the same occupational ergonomic exposures associated with UE disorders cross sectionally were also predictors of occurrence of UE disorders among previous non-cases and of MSD persistence among baseline cases, thus resolving the temporal direction of the previously reported associations. |