دانلود ترجمه مقاله تنوع گیاهی جنگل های باقی مانده هیرکانیان

• بخشی از ترجمه:

چکیده
جنگل های هیرکانیان از تالش در کشور جمهوری آذربایجان گسترده میشود و دامنه های شمالی کوههای البرز در شمال ایران در استان های گیلان، مازندران و گلستان را پوشش میدهد. پوشش گیاهی اساسا از جنگل های برگ ریز تشکیل می دهد. گونه های گرمادوست Arcto-Tertiary مانند Parrotia persica، Gleditsia caspica، Zelkova carpinifolia و Pterocarya fraxinifolia پوشش گیاهی در ارتفاعات کم را تشکیل می دهد. تنوع گونه های درختی در ارتفاعات زیاد افزایش میابد . در این ارتفاعات جنگل های نیمه آلپی (subalpine) و خلنگ زارهای کم بوتۀ مرز جنگل جای خود را به علفزارهای آلپی در دامنه های شمالی و جلگۀ thorn-cushion ایران و تورانیان رو به قله ها و دامنه های شمالی میدهند. تا کنون ٣٢٣۴ گونه متعلق به ٨۵۶ دسته و ١۴٨ خانوادۀ گیاهان آوندی از استان های شمالی ایران و تالش جمهوری آذربایجان گزارش شده است. انواع اصلی پوشش گیاهی منطقۀ جنگلی هیرکانیان شامل موارد زیر می شود: ١) پوشش گیاهی تپه ماسه ایی در امتداد سواحل دریای خزر ٢) اجتماع علفزارهای پوشیده C۴ بر روی چینه های صخره ایی ٣) پوشش گیاهی آبی بر روی تالاب ها ۴) جنگل های دره ایی و رودخانه ایی ۵) جنگهای برگریز پست و آبرفتی ۶) جنگل های برگریز کوهستانی و کوهپایه ایی ٧) جنگلهای برگریز دامنه ایی (Quercusmacranthera) ٨) درختزارها و خلنگزارهای انتقالی و وراثتی ٨) درخت زارهای Cupressus sempervirens و Thuja orientalis ٩) جنگل های سرو کوهی ١٠) چمنزارهای آلپی و نیمه آلپی ١١) جلگۀ کوهستانی پوشیده با گونۀ thorn-cushion و گیاهان خشک زی ١٢) اجتماعات صخره ایی ١٣) اجتماع گیاهان شوره زی ١۴) جلگۀ Artemisia spicigera و بیابان شبیه تپه ١۵) رستنگاه های میان مواد پوسیده و فاسد ١۶) مناظر فرهنگی و جنگلهای مصنوعی.
شواهد بدست آمده از مطالعات انجام شده بر روی سلسله خاک های بادآورده / palaeosol، تغییرات طولانی مدت سطح دریای خزر ورسوبات دریاچه ایی/ذغال کک در شمال ایران نشانگر سابقۀ پوشش گیاهی و جوی منطقۀ جنوب خزر می باشد. مطابق این بررسی ها، در طی اوایل دوران پلیستوسن، حداقل قسمت هایی از منطقه تحت پوشش گیاهی جلگه مانند بود و آب و هوا نسبتا از آب و هوای فعلی گرمتر بود. علاوه بر این تصور میشود که شمال ایران منطقۀ وسیعی بوده که تجمع گرد و غبار و تشکیل خاک های باد آورده در طی دوران یخ زدگی پلیستوسن افزایش داشته و این رویداد همزمان با تغییرات عمدۀ آب و هوا در جنوب شرقی اروپای مرکزی و آسیای مرکزی است. این مطالعات علاوه بر این تغییرات قابل توجه جوی در شمال کشور را نشان می دهد که آب و هوای سرد و خشک در این منطقه شرایط گرم و مرطوب در طی یخبندان پلیستوسن تغییرکرد.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract

The Hyrcanian forests stretch from Talish in Republic of Azerbaijan and cover the northern slopes of the Alborz Mountains in North Iran, in Gilan, Mazandaran and Golestan provinces. The vegetation is composed mostly of deciduous forests. In the lower altitudes it is represented by a number of relict Arcto-Tertiary thermophilous species such as Parrotia persica, Gleditsia caspica, Zelkova carpinifolia and Pterocarya fraxinifolia. The diversity of tree species increases at higher elevations where the subalpine forests and scrubs of low shrubs of the timber-line are replaced by alpine grasslands in the northern slopes and the Irano-Turanian thorn-cushion steppe at the exposed summits and southern slopes. So far, 3234 species belonging to 856 genera and 148 families of vascular plants have been reported from the northern provinces of Iran and Talish in the Republic of Azerbaijan. Main vegetation types of the Hyrcanian forest zone include: i) sand dune vegetation along the Caspian Sea coasts; ii) C4-dominated grass communities on rocky outcrops; iii) aquatic vegetation on wetlands; iv) riverine and valley forests; v) alluvial and lowland deciduous forests; vi) submontane and montane deciduous forests; vii) subalpine deciduous forests (Quercus macranthera); viii) successional and transitional scrub and woodlands; ix) Cupressus sempervirens and Thuja orientalis woodlands; x) juniper woodlands; xi) subalpine and alpine meadows; xii) montane steppe dominated by xerophytic and thorn-cushion species; xiii) rock cliff communities; xiv) halophytic communities; xv) Artemisia spicigera steppe and desert like dunes; xvi) ruderal habitats and xvii) cultural landscapes and artificial forests. Evidence from studies on loess/palaeosol sequences, long-term Caspian Sea-level fluctuations, and peat/lake deposits in northern Iran give some indication of the climate and vegetation history of the south Caspian region. Based on these investigations, during the early-Pleistocene, at least parts of the area were covered by steppe-like vegetation and the climate was slightly warmer than today.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله