دانلود ترجمه مقاله سرمایه گذاران پریشان و مدیریت درآمد (SSRN 2017) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

سرمایه گذاران پریشان و مدیریت درآمد

Distracted Investors and Earnings Management

۱- مقدمه
۲- ادبیات مرتبط و توسعه ی فرضیه
مدیریت درآمد
مالکیت سازمانی و نظارت
توسعه ی فرضیه
۳- داده و طراحی تحقیق
منبع داده
اندازه گیری پریشانی سرمایه گذار
طراحی تحقیق
۴ – نتایج
آمار توصیفی
مدیریت درآمد و پریشانی سرمایه گذار
۵ – نتیجه گیری

چکیده

در این مطالعه، ما به آزمایش این قضیه می پردازیم که چگونه پریشانی سرمایه گذار، مدیریت در آمد را تحت تاثیر قرار می دهد. ما از مقیاس شرکت- سطح ( firm-level ) پریشانی سرمایه گذار استفاده می کنیم، این مقیاس، در زمانی که سرمایه گذاران سازمانی توجه خود را به سمت بخش های غیر مرتبط با نمونه کار ها معطوف می کنند، به ذخیره ی زمان می پردازد. سرمایه گذاران پریشان به طور موقت شدت نظارت خود را از دست داده و مدیران می توانند از مزایای موجود استفاده کنند. یافته ی اصلی ما این است، زمانی که سهامداران پریشان می شوند، مدیران با مدیریت درآمد ها به وسیله ی دستکاری حساب ها و فعالیت های واقعی بیشتر درگیر می شوند. به دلیل ماهیت خارجی مقیاس پریشانی سرمایه گذار، استدلال ما این است که این ارتباط بیان کننده ی علت است. ما بعد ها بیان خواهیم کرد که وجود نیروی های نظارتی دیگر همانند پوشش تحلیلگر و قدرت نفوذ، اثر پریشانی سرمایه گذار بر مدیریت درآمد را کاهش می دهد .

۵- نتیجه گیری

این مقاله به آزمایش این نقضیه می پردازد که چگونه توجه سرمایه گذار، تصمیمات مدیریت درآمد را تحت تاثیر قرار می دهد. فرضیه ی کلیدی ما این است که سرمایه گذاران سازمانی، در معرض محدودیت های توجه هستند. این محدودیت ها مانع آن ها از اعمال شدت نظارت برابر برای کلیه ی شرکت هایی که به صورت همزمان ایجاد می کنند ، می گردد. در یک نقطه ی زمانی معین، سرمایه گذاران سازمانی ممکن است که تبدیل به سهامداران پریشان شوند. به این معنا که آنان توجه خود به دیگر بخش های نمونه کار های خود معطوف کرده و شدت نظارت خود را کاهش می دهند. ما از Kempf et al. (2017) پیوری کرده و از یک جایگزین سطح شرکتی استفاده می کنیم . این جایگزین در زمانی مورد استفاده قرار می گیرد که سرمایه گذاران سازمانی شوک هایی را در بخش های غیر مرتبط اوراق بهادار تجربه می کنند . طبق شواهد محکم ما، مدیران از پریشانی سهامداران، به منظور درگیر شدن در مدیریت درآمد، بهره می برند. ما به تاثیر قابل توجه تعهدات اختیاری و دستکاری فعالیت های واقعی پرداختیم. استدلال ما این است که این تاثیر بیان کننده ی علت هستند، چرا که مقیاس پریشانی، به وسیله ی شوک های اتفاق افتاده در صنایع غیر مرتبط، بر طبق توجه سرمایه گذار تغییر می کنند. علاوه بر این، ما نشان دادیم که وجود نیروهای نظارتی دیگر همانند پوشش تحلیلگر و اهرم، این اثر را کاهش می دهد.

Abstract

In this study, we examine whether investor distraction affects earnings management. We use a firm-level measure of investor distraction that captures times when institutional investors shift their attention to unrelated parts of their portfolios. Distracted investors temporarily loosen their monitoring intensity and managers may take advantage. Our main finding is that, when shareholders are distracted, managers engage more in earnings management by both manipulating accruals and real activities. Due to the exogenous nature of the measure of investor distraction, we argue that this association is causal. We further document that the presence of other monitoring forces such as analyst coverage and leverage diminishes the effect of investor distraction on earnings management.

5- Conclusion

The paper examines how investor attention affects earnings management decisions. Our key conjecture is that institutional investors are subject to attention constraints. These constraints impede them from exerting equal monitoring intensity for all firms in which they invest simultaneously. At a given point in time, institutional investors may become distracted shareholders, in the sense that they shift their attention to other parts of their portfolio and loosen their monitoring intensity. We follow Kempf et al. (2017) and use a firm-level proxy for investor distraction, which captures when institutional investors experience shocks in unrelated parts of their portfolios. We find strong evidence that managers take advantage of shareholder distraction to engage in earnings management. We document a significant impact on both discretionary accruals and real activities manipulation. We argue this effect is causal because the distraction measure captures shifts in investor attention caused by shocks in unrelated industries. Further, we show that the presence of other monitoring forces such as analyst coverage and leverage diminishes this effect. Our results are consistent with the idea that earnings management is difficult to detect (Kothari et al. 2015) and without continuous and stringent monitoring, managers have more discretion to engage in earnings management.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

سرمایه گذاران پریشان و مدیریت در آمد

Distracted Investors and Earnings Management