دانلود رایگان ترجمه مقاله بازنماها و هویت ها در فضاهای نقشه گردشگری (نشریه Sage 2000) (ترجمه رایگان – برنزی ⭐️)

بازنماها و هویت ها در فضاهای نقشه گردشگری

Representations and identities in tourism map spaces

چکیده
1 مقدمه
2 فرضیه سازی هویت ها، فضا ها و نقشه های گردشگری
الف فضا و بازنمایی در مطالعات نقشه کشی و گردشگری
ب دسته بندی هویت و کارایی آن ها
ج خواندن هویت در فضاهای نقشه گردشگری
3 هویت مبهم در فضاهای نقشه گردشگری تایلند
4 نتیجه گیری

چکیده
نقشه های گردشگری در جغرافیا تحت بررسی باقی ماند. با وجود گرایش های اخیر در مطالعات گردشگری و نقشه کشی انتقادی که رابطه ی بین فضا و بازنمایی ها را مجددا تعریف می کنند، این متون جغرافیایی، روابط متنی آنها با فضایی که نمایان می کنند را به ندرت مورد بررسی قرار دادند. در این مقاله، استدلال می کنیم که نقشه های گردشگری و سایر بازنماها، نقش مهمی در ایجاد فضاهای گردشگری ایفا می کنند. با بررسی روند مشابه در مطالعات گردشگری و نقشه کشیِ انتقادی شروع نمودیم و سپس با تلفیق نظریه های هویت، فضا و بازنما، این نظریه های درونی را به طور گسترده ای به جلو راندیم. ما نقشه های گردشگری، فضاها و هویت ها را به عنوان فرآیندهای وابسته به هم تعریف نمودیم، نه به عنوان محصول نهایی. ایجاد نقشه ها به طور اجتناب ناپذیری ابهامات شناسایی شده در ایجاد فضاها و شکل گیری هویت ها بوسیله تغییر شرایط اجتماعی را در بر می گیرد. این ابهام ها در نقشه ها قابل خواندن هستند و به طور بالقوه به ما و سایر خوانندگان نقشه اجازه می دهند به روش هایی که با هدف و مفهومِ ایجاد شده در نقشه به طور کامل مشخص نشده است، فضاها و هویت های گردشگری را درک کنیم. برای کشف این استدلال نظری، یک نقشه گردشگری را برای فرآیندهای متقابل و مبهم خواندیم و در عین حال فرایند بازتولید را مورد بحث قرار دادیم، اما فضاهای گردشگری و هویت ها را به طور کامل تعیین نکردیم.
1 مقدمه
در ادبیات نقشه کشی و جغرافیای گردشگری، نقشه های گردشگری تحت بررسی باقی مانده است. اتکای این رشته ها بر مفروضات مثبت گرا، ما را مطمئن کرده که این متون جغرافیایی نادیده گرفته شده اند. به نظر می رسد که بسیاری از جغرافیدان ها به دلیل تعصبات بی ملاحظه خود مانند تبلیغات و یا بی توجهی آشکارِ به قوانین نقشه برداری برای مدلسازی دقیق، به سادگی نقشه های گردشگری را رد نمودند. در محدوده مثبت گرایی، چنین نقص هایی حاکی از آن است که نقشه های گردشگری به جای آشکار کردن اصالت سایت های گردشگری، آن را مبهم می سازند. با این حال از اواسط دهه 1980، نقشه کش های انتقادی، جغرافیدانان گردشگری و سایر محققان گردشگری روابط بین فضا و بازنمایی ها را مجددا بررسی کرده اند (وود و فلس، 1986؛ هارلی، 1988؛ 1989؛ یوری؛ 1990؛ بریتون 1991؛ شیلدز؛ 1991؛ وود؛ 1992؛ ریدن؛ 1993؛ شاو و ویلیامز؛ 1994؛ دل کاسینو؛ 1996؛ هانا، 1996) . این کارها به روش های مختلف و به طور متقاعد کننده ای بیان می کند که تولید بازنماها، از جمله نقشه ها، به تولید فضاها کمک می کنند. بسط دادنِ این استدلال به ارتباط بین نقشه های گردشگری و فضاها، یک گام ساده است؛ نقشه به بازتولید فضا به صورت منحصر به فرد، غیر بومی، مهیج، تفریحانه و یا به طور متفاوت، در تضاد با فضاهای روزانه ی کار و خانه، کمک می کند.
با این حال، نقشه های گردشگری نه تنها در تولید فضاهای گردشگری نقشی ایفا می کنند؛ بلکه به بازتولید هویت ها نیز کمک می کنند. پیرو مقاله ی ناتر و جونز (1997) و سایر نظریه پردازان هویتی، ما معتقدیم که تشکیل هویت یک فرایند بازنمایی است (لاکلائو و موفه، 1985؛ باتلر، 1988؛ 1990؛ 1993؛ رُز؛ 1993؛ بابها، 1994؛ گالاهر، 1997) . هویت ها تعریف شدند و مورد بحث قرار گرفتند و گهگاه از طریق عملکرد فردی و شیوه های نمایشی پذیرفته شده اند. بسیاری از نقشه های گردشگری شامل تصاویری از مردم یا “میزبان” هایی هستند که فضاهای گردشگری را منحصر به فرد، غیر بومی و مهیج می سازند. گردشگران از این تصاویر استفاده می کنند تا درک کنند این افراد چه کسانی هستند و چه تفاوت هایی با خودشان دارند. برخی نقشه ها، گردشگران را درگیر فعالیت هایی نشان می دهند که فضاهای گردشگری را تولید می کنند، در تایید هویت گردشگران را تایید می نمایند و بازتولید آنها از این فضاها را هدایت می کنند. در این روش و روش های دیگر، نقشه های گردشگری به ایجاد هویت کمک می کنند و می تواند در درک روابط بین هویت، بازنما و فضا به ما کمک کند.
با این وجود زمانی که نقشه های گردشگری و سایر بازنماها توسط شرکت های تبلیغاتی، آژانس های گردشگری یا سایر فعالان در صنعت گردشگری طراحی و تولید می شوند، نمی خواهیم ادعا کنیم (نقشه های گردشگری و سایر بازنماها) به طور کامل معانی فضاها و هویت ها را تعیین می کنند. در حالی که نقشه ها معنای فضاها و هویت گردشگری را به تصویر می کشند و به تشخیص آنها کمک می کنند، دارای عدم قطعیت و آثاری از سایر استثنائات هستند که ابهامات بالقوه در روابطشان با فضا و هویت را نشان می دهد. اگر فضاها، هویت ها و نقشه های گردشگری را به جای محصولات نهایی به صورت فرایندهای به هم پیوسته تعریف کنیم، زمان تولید نقشه دیگر تعیین کننده نیست. به عبارت دیگر ایجاد نقشه ها به عنوان فرآیند، به طور اجتناب ناپذیری در برگیرنده ی ابهاماتی است که در تولید فضاها و شکل گیری هویت ها و از طریق تغییر در زمینه های اجتماعی به وجود آمده است. بنابراین خوانایی در نقشه، ابهام یا درجه ی سهولتی است که به ما و به طور بالقوه به سایر خوانندگان نقشه اجازه می دهد تا فضاها و هویت های گردشگری را به گونه ای درک کنیم که به طور کامل با تولید فوری نقشه ها مشخص نمی شود. در این مقاله، برای بررسی بازتولید فرآیندهای به هم پیوسته، مبهم و در عین حال جنجالیِ فضاهای گردشگری و هویت ها که هرگز به طور کامل ثابت نیست، از نقشه ی گردشگری استفاده نمودیم.
با بررسی ادبیات مطالعات نقشه برداری و گردشگری و با تمرکز بر روابط بین فضا و بازنمایی، شروع به ساخت یک نظریه برای ارتباط بین نقشه، فضا و هویت به عنوان فرایند کردیم. سپس برای توضیح روابط بین هویت، فضا و بازنمایی، توجه خود را به تئوری هویت معطوف می نماییم. همانطور که دیگران نشان داده اند، مقصدهای گردشگری، نوشته های سفر و روابط گردشگران با غیر گردشگران، موقعیت های مناسبی برای بررسی این روابط هستند (ساویج، 1984؛ یوری؛ 1990؛ بریتون؛ 1991؛ شیلدز؛ 1991؛ کین اِیرد و همکاران، 1994؛ شاو و ویلیامز؛ 1994؛ دل کازینو؛ 1995؛ 1996) . با توجه به این ادبیات، به دنبال به چالش کشیدن ثبات و طبیعی بودن مرزهای بین نقشه و حاشیه ها، فضاهای گردشگری و فضاهای غیر گردشگری، بازنماها و واقعیت هستیم. با خواندن نقشه گردشگری شهر بانکوک تایلند در سال 1991 (نقشه ی شهر بانکوک که برای تفریحانه ی شبانه به مردم ارائه می شود) این کار را خاتمه دادیم. مطالعات ما با استفاده از سایر نقشه ها، متون و مشاهدات شخصی از بانکوک و تایلند برای فراهم کردن شرایط لازم، نشان می دهد که این نقشه به فضا و هویت گردشگری در تایلند کمک می کند، اما آن ها را تعیین نمی کند. به طور کلی معتقدیم که نقشه های گردشگری اسناد مهمی برای درک گردشگری و همچنین روابط بین نقشه، فضا و هویت هستند.

Abstract

Tourism maps remain underexamined in geography. Despite recent trends in critical cartography and tourism studies that redefine the relationship between space and representation, these geographic texts are rarely explored for their intertextual relationships with the spaces they claim to represent. In this article, we argue that tourism maps and other representations play an important role in the production of tourism spaces. We begin with an examination of the parallel trends in critical cartography and tourism studies and then push these intial theoretics further by integrating theories of identity, space and representation. We define tourism maps, spaces and identities as inter-related processes rather than final products. The creation of maps as processes inevitably includes the ambiguities introduced in the production of spaces and the formation of identities by changing social contexts. These ambiguities are readable in maps and they permit us, and potentially other map readers, to understand the spaces and identities of tourism in ways not fully circumscribed by a map’s immediate production context and purpose. To explore this theoretical argument further we read one tourism map for the inter-related, ambiguous and therefore contested processes reproducing, but never fully fixing, tourism spaces and identities. 

I Introduction

Tourism maps remain underexamined in tourism geography and cartography literatures. These subdisciplines’ reliance on positivistic assumptions has ensured that these geographic texts have been ignored. It would seem that many geographers simply dismiss tourism maps because of their blatant biases as advertisements and/or their flagrant disregard of the cartographic rules for accurately modeling reality. Within the confines of positivism, such flaws ensure that tourism maps obfuscate rather than reveal the reality of tourism sites. Since the mid-1980s, however, critical cartographers, tourism geographers and other scholars of tourism have re-examined the relationships between space and representation (Wood and Fels, 1986; Harley, 1988; 1989; Urry, 1990; Britton, 1991; Shields, 1991; Wood, 1992; Ryden, 1993; Shaw and Williams, 1994; Del Casino, 1996; Hanna, 1996). In a variety of ways these works argue convincingly that the production of representations, including maps, contributes to the production of spaces. Extending this logic to the relationship between tourism maps and spaces is a simple step; the map helps to reproduce the space as unique, exotic, exciting, leisurely or otherwise in contrast from the everyday spaces of work and home.

Yet, tourism maps do not only play a role in the production of tourism spaces; they contribute to the reproduction of identities. Following Natter and Jones (1997), and other identity theorists (Laclau and Mouffe, 1985; Butler, 1988; 1990; 1993; Rose, 1993; Bhabha, 1994; Gallaher, 1997), we hold that identity formation is a representational process. Identities are defined and contested, and at times naturalized, through representational practices and individual performances. Many tourism maps include images of the people or ‘hosts’ who make tourism spaces unique, exotic and exciting. Tourists use these images to help them understand who these people are and how they are different from themselves. Some maps portray tourists engaged in the activities for which tourism spaces are produced, thereby confirming tourists’ identities and guiding their reproduction of these spaces. In these and other ways, tourism maps contribute to the production of identity and can help us understand the relationships between identity, representation and space.

We do not want to assert, however, that tourism maps and other representations completely fix the meanings of spaces and identities when they are designed and produced by advertising companies, tourism agencies or other actors in the tourism industry. While maps draw meaning from and help to define the spaces and identities of tourism, they contain uncertainties and traces of excluded others that introduce potential ambiguities in their relationships with space and identity. If we define tourism maps, spaces and identities as inter-related processes rather than final products, the moment of map production is no longer determinant. Rather, the creation of maps as processes inevitably includes the ambiguities introduced in the production of spaces and the formation of identities through changes in social contexts. Thus, readable in maps are these ambiguities or degrees of freedom that permit us, and potentially other map readers, to understand the spaces and identities of tourism in ways not fully circumscribed by a map’s immediate production context. In this article, we use the tourism map to examine the inter-related, ambiguous and therefore contested processes reproducing, but never fully fixing, tourism spaces and identities.

We start to construct a theory of the relationship between map, space and identity as processes with a review of cartographic and tourism studies literatures focusing on the relationships between space and representation. Then, we turn to identity theory to explicate the relationships between identity, space and representation. As others have demonstrated, tourist destinations, travel writings and the relationships of tourists and non-tourists are all rich locations for exploring these relationships (Savage, 1984; Urry, 1990; Britton, 1991; Shields, 1991; Kinnaird et al., 1994; Shaw and Williams, 1994; Del Casino, 1995; 1996). Drawing on these literatures, we seek to challenge the fixity and naturalness of the boundaries between map and margins, tourism spaces and nontourism spaces, representation and reality. We conclude this work with a reading of Bangkok, Stadtplan für Männer presents the nightlife, a 1991 tourism map of Bangkok, Thailand. Using other maps, texts, and personal observations of Bangkok and Thailand to provide the necessary context, our reading demonstrates that this map contributes to, but does not fix, the spaces and identities of tourism in Thailand. More generally, we argue that tourism maps are important documents for the understanding of tourism as well as the relationships between map, space and identity.

بازنماها و هویت ها در فضاهای نقشه گردشگری

Representations and identities in tourism map spaces