این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در 10 صفحه در سال 2011 منتشر شده و ترجمه آن 23 صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.
دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی | |
عنوان فارسی مقاله: |
ارزیابی پتانسیل ساختار زمین و الگوی مکانی آن در چین |
عنوان انگلیسی مقاله: |
Assessing construction land potential and its spatial pattern in China |
|
مشخصات مقاله انگلیسی (PDF) | |
سال انتشار | 2011 |
تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 10 صفحه با فرمت pdf |
رشته های مرتبط با این مقاله | عمران، جغرافیا، مهندسی شهرسازی |
گرایش های مرتبط با این مقاله | جغرافیا و برنامه ریزی شهری، طراحی شهری و مدیریت ساخت |
چاپ شده در مجله (ژورنال) | چشم انداز و برنامه ریزی شهری – Landscape and Urban Planning |
کلمات کلیدی | زمین ساخت و ساز ، پتانسیل، طرح فضایی، شهرسازی، صنعتی شدگی، چین، الگوی مکانی |
ارائه شده از دانشگاه | موسسه مطالعات جغرافیایی و منابع طبیعی، آکادمی علوم چینی، چین |
رفرنس | دارد ✓ |
کد محصول | F1210 |
نشریه | الزویر – Elsevier |
مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word) | |
وضعیت ترجمه | انجام شده و آماده دانلود |
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش | 23 صفحه با فونت 14 B Nazanin |
ترجمه عناوین تصاویر و جداول | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه متون داخل تصاویر | ترجمه نشده است ☓ |
ترجمه متون داخل جداول | ترجمه نشده است ☓ |
درج تصاویر در فایل ترجمه | درج نشده است ☓ |
درج جداول در فایل ترجمه | درج نشده است ☓ |
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه | به صورت عکس درج شده است ✓ |
منابع داخل متن | درج نشده است ☓ |
کیفیت ترجمه | کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد |
فهرست مطالب |
چکیده |
بخشی از ترجمه |
چکیده
ارزیابی پتانسیل ساخت وساز زمین یک اصل اساسی در فرایندهای شهرسازی، توسعه و صنعتی سازی درآینده می باشد. نیاز مبرمی به ارزیابی دقیق ذخایر/ منابع زمین در چین، به خصوص پتانسیل ساخت وساز زمین در چین با توجه به سابقه ی کمبود منابع در چین، می باشد. این مقاله عوامل موثر را براساس مراجعاتی در زمینه های مختلف، تعریف هایی از فرمول محاسباتی/ ریاضی بر طبق روابط منطقی عوامل، استخراج اطلاعات از نقشه ها، و محاسبه ی نتایج نشان می دهد. در این ارزیابی از روش های تجزیه وتحلیل مکانی GIS، مدل های ارتفاع دیجیتال(DEMs)، نقشه های سنجش کاربری زمین ازراه دور (TM)، نقشه های اداری در سطح شهرستان ها واطلاعات بررسی کاربری زمین برای اقتباس الگوی مکانی پتانسیل زمین ساخت وساز در چین در سال 2008، استفاده شده است. نتایج نشان می دهد که: (1) پتانسیل زمین ساخت وسازدر چین بالغ بر 283400 کیلومتر مربع است که این مقدار بیانگر 2.99% کل مساحت زمین و0.021ha بر شخص است و(2) توزیع مکتنی عرضه وتقاضای پتانسیل ساخت وساززمین اخیرا نامتوازن است؛ مناطقی مثل چین مرکزی، شرق چین، وشهرهای مهم و عمده دارای پتانسیل پایین اما تقاضای زیاد هستند در حالی که مناطقی چون بخش شمالی چین پتانسیل بال و تقاضای کمی دارند. در این مقاله پیشنهاد شده است که پتانسیل ساخت و ساز زمین را می توان به عنوان شاخص اصلی و یکپارچه در رابطه با توان حمل زمین در مناطق مختلف تراکم جمعیت،توسعه یا صنعتی سازی و شهرسازی درآیندهدرنظرگرفت. ارزیابی پتانسیل ساخت و ساز زمین برای تشخیص ذخایر زمین وایحاد راهبردهای صحیح توسعه به منظور دستیابی به توسعه ی پایدار منطقه ای دارای اهمیت است.
1- مقدمه
در سی سال گذشته کشور چین شاهد سطوح عظیمی از رشد اقتصادی سریع و پایدار و نیز شهرسازی در مقیاس وسیع بوده است. در حال حاضر، شهرسازی در چین با سرعت بی سابقه ای به همراه توسعه ی اقتصادی ورشد جمعیت سریع درحال رخ دادن است. قابل توجه ترین میزان رشد جمعیت ، در مناطق ساحلی شرق چین؛ به خصوص در شهرهای بزرگی که شهرها و روستاهای تابع، مراکز شهری آن ها را احاطه کرده است می باشد. در نتیجه ی شهرسازی سریع، در حال حاضر چین، یعنی کشوری با جمعیتی بسیار زیاد و سرانه ی بسیار ناچیز زمین، شاهد کاهش شدید زمین های قابل کشت می باشد. بواسطه ی محیط طبیعی فلات های وسیع، کوهستان ها ومناطق بایر، دشت های نسبتا کمیاب، حوضه های رود (آبگیرها)، و رودخانه های دره ای (رودهایی که از میان دره عبور می کنند) و اساس (بیس)، جمعیتی چین؛ مغایرت (اختلاف) میان شرایط ملی کمبود سرانه ی نواحی خشک و زمین های مسکونی شدت یافته است. بر همین اساس چین باید استفاده و توسعه ی زمین را در آینده به طور موثر و جدی مدیریت کند (Fan & Li, 2009; Li & Guo, 2007). با توجه به این کمبود منابع ارضی و سیاست های حفاظت شدید از زمین های کشاورزی، اندازه گیری (سنجش) موثر پتانسیل منابع ارضی مناطق مختلف آن کشور، و به خصوص پتانسیل ساختار زمین و الگوی مکانی آن به عنوان یک اصل اساسی در توسعه ی پایدار چین ضروری می باشد.
درمناطقی با سرعت بالای شهرسازی، آثار تغییر کاربری زمین به خوبی شناخته شده است. توسعه ی شهری و بازسازی مکانی الگوهای کاربری زمین در دلتای رودخانه ی مروارید در جنوب چین مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت وعوامل موثر در تغییرکاربری زمین شناسایی شدند. سیستم تجزیه و تحلیل بر پایه ی GIS (GIS مبنا)، رویکردهای بیوفیزیکی و اصولی به منظور مدیریت کاربری (استفاده از) زمین و شبیه سازی آن توسعه یافت. Yeh و Li (1988) مدل توسعه ی زمین پایدار را جهت حصول اطمینان ازتساوی میان بهره وری و کارایی در کاربری زمین تکمیل کردند. Liu, WangوLong (2010) ، با توضیح روند از دست رفتن زمین زراعی و الگوی مکانی آن در ایالت جیانگ سو، تاثیر تغییر کاربری زمین را بر Eco environment و توسعه ی پایدار روستایی دریافتند. ص 208 بهرحال، بررسی پیشین درباره ی تغییر کاربری زمین در چین در مواجهه با پتانسیل کاربری زمین و نقش آن در توسعه ی پایدار، با شکست مواجه شد. اگرچه مطالعات پیشین تاثیر این تغییرات بر محیط را مورد ارزیابی قرار داده بودند؛ اما این مطالعات تنها بر تغغیر کاربری زمین تمرکز داشتند. به علاوه، اکثر مطالعات به طور کلی بر تغییر کاربری زمین و یا کاربری یک نوع زمین مثل زمین زراعی متمرکز بودند. تحقیقات کمی به بررسی مساله ی پتانسیل ساختار زمین و الگوی مکانی آن، در مقیاس نسبتا وسیع و از بعد توسعه ی پایدارو منطقه ای درچین پرداختند. این دستاوردهای عظیم رشد اقتصادی سریع و پایدار و شهرسازی در مقیاس وسیع در چین بدون خسارت های زیان آور برای منابع و محیط زیست رخ نداد. اکثر مناطق دارای رشد اقتصادی سریع، مخصوصا مناطق پایتخت نشین (چند ملیتی) دارای هرج و مرج در لایه های صنعتی و اختلال در فضای شهری هستند. مشکلات دیگری نیز وجود دارد؛ برای مثال؛ ناکارآمدی کاربری (استفاده از) زمین به علت ساخت وساز غیر معقول و غیر منطقی درساختمان شهری، کاهش شدید مناطق دارای زمین های زراعی به علت شهرسازی در مقیاس وسیع و آلودگی های محیطی خطرناک به خاطرتوزیع پراکنده ی محوطه های صنعتی به وجود آمده است. در 15 تا 20 سال آینده، اقتصاد و توسعه ی شهری چین همانند گذشته به رشد سریع و پایدارخود ادامه می دهد و تراکم حجم اقتصادی حدود 14000 تا 19000 میلیارد دلار آمریکا خواهد شد و کل جمعیت شهری به 800 تا 900 میلیون نفر خواهد رسید (شورای دولتی 2010). تنظیم یک راهبرد علمی برای توسعه در سال های آتی، که بتواند اقتصاد بسیار بزرگ (کلان) و درحال رشد و نیز جمعیت شهری درحال افزایش را مورد توجه قرار دهد؛ برای دولت چین حائز اهمیت است. هدف کلی این مقاله؛ تعیین کمیت یا مقدار پتانسیل ساختار زمین در تمام استان های کشور چین و الگوی مکانی آن از لحاظ توسعه ی پایدار منطقه ای می باشد؛ که در آینده قابل بهره برداری در زمینه ی رسیدگی به تراکم جمعیت، ساماندهی صنعتی و توسعه ی شهری باشد. این اهداف ویژه شامل: 1- تعریف پتانسیل ساختار زمین و توسعه ی متریک/ metric آن به منظور تعیین کمیت آن ، 2- به کاربردن این اندازه متریک برای همه ی شهرستان های کشور چین که درحال استفاده از مونتاژ در سال 2008 می باشند، 3- بحث و استدلال درباره ی اجرای این اندازه متریک وپتانسیل کاربری آن در توسعه ی شهرسازی و صنعتی سازی در آینده جهت دستیابی به توسعه ی پایدار در مقیاس منطقه ای. |
بخشی از مقاله انگلیسی |
Abstract The assessment of construction land potential is a key foundation in the processes of future urbanization, development, and industrialization. Given its background of land resources scarcity, there is a critical need to precisely evaluate land resources in China, especially its construction land potential. This paper determines the thresholds of factors based on references in different fields, defines the arithmetic formulae according to the logical relations of the factors, extracts data from the maps, and calculates the results. This assessment uses GIS spatial analysis techniques, Digital Elevation Models (DEMs), TM remote sensing land use map, administrative maps at the county level, and land use investigation data to derive the spatial pattern of construction land potential of China for 2008. The results show that: (1) construction land potential in China amounts to 283,400 km2, which accounts for 2.99% of total land area and 0.021 ha/person; and (2) the spatial distribution of supply and demand of construction land potential currently is unbalanced, with areas such as Central China, East China, and metropolitan regions having low potential but high demand, while areas such as the northern part of China having high potential but low demand. It is suggested here that construction land potential could be seen as a key integrative indicator of the land carrying capacity of various regions for future population aggregation, industrialization and urbanization development. The assessment of construction land potential would be significant to diagnosing land resources and making sound development strategies in order to achieve regional sustainable development. 1 Introduction In the past 30 years, China has experienced tremendous levels of rapid and sustained economic growth and large-scale urbanization. Urbanization now is taking place at an unprecedented rate in China, with rapid economic development and population growth (Liu, Wang, & Long, 2008). The most remarkable growth occurred in coastal areas of East China, especially in those large cities whose urban centers are surrounded by secondary cities and rural townships (Deng & Huang, 2004). As a result of rapid urbanization, China now is experiencing a dramatic loss of arable land (Ding et al., 2007; Gao, Liu, & Chen, 2006; Xu, Wang, & Xiao, 2000), in a country with a vast population and scarce land per capita (Yang & Li, 2000). The national conditions of scarce land area per capita and acute humanland conflict have been exacerbated by the natural environment of vast plateaus, mountains and arid regions and relatively scarce plains, basins and river valleys and the huge population base in China. As such, China’s future land use and development must be efficient and intensely managed (Fan & Li, 2009; Li & Guo, 2007). Given these shortages of land resources and rigid farmland conservation policies, it is critical to effectively measure the potential of land resources of its various regions, especially construction land potential and its spatial pattern, as a fundamental principle in the sustainable development of China. The effects of land use change in rapidly urbanizing areas are well known (Quan, Zhu, & Romkens, 2007; Wu, Su, & Zhang, 2006; Xu, 2001). Urban expansion and spatial restructuring of land use patterns in the Pearl River Delta of South China have been analyzed (Li & Yeh, 2004), and the factors responsible for causing land use changes also have been identified (MacLeod & Moller, 2006; Rasul, Thapa, & Zoebisch, 2004; Tzanopoulos & Vogiatzakis, 2011). GISbased analysis system, biophysical and system approaches have also been developed for land use management and its simulation (Lee, Huang, & Chan, 2008; Liu et al., 2007). Yeh and Li (1998) developed a sustainable land development model to ensure equity between productivity and efficiency in land use. Liu, Wang, and Long (2010) explored the impact of land use change on the ecoenvironment and sustainable rural development in southern Jiangsu Province by elucidating the trend of arable land loss and its spatial pattern. Previous work on land use change in China, however, has failed to address land use potential and its role in sustainable development. These previous studies limited their focus on the land use changes, even though they have assessed the impact of these changes on the environment. Further, most studies concentrated on land use change in general, or on a specific land use type such as arable land. Few studies have examined the issue of construction land potential and its spatial pattern at a relatively large scale from the perspective of regional sustainable development in China (Fan & Li, 2009). These tremendous achievements of rapid and sustained economic growth and large-scale urbanization in China have not occurred without detrimental costs to resources and the environment. Most regions with rapid economic growth, especially metropolitan regions, have chaotic industrial layouts and disordered urban spaces (Zhang & Li, 2007). There are additional problems such as inefficiency of land use caused by irrational structure of urban construction, a sharp decline of arable land area caused by large-scale urbanization, and serious environmental pollution caused by dispersive industrial parks distribution (Zhang & Feng, 2007). In 15–20 years, China’s economic and urban development will maintain a rapid and sustained growth as before, and the aggregate economic volume will be about 14,000–19,000 billion USD, and the total urban population will reach to 800–900 million (The State Council, 2010). It is important for the Chinese government to formulate a scientific strategy for future developmentthat can effectively address a very large and growing economy and expanding urban population. The overall aim of this paper is to quantify a measure of the construction land potential of all counties in China and its spatial pattern from a perspective of regional sustainable development, which could be used to address future population agglomeration, industrial organization, and urban development. The specific aims are: (1) to define construction land potential and develop a metric for its quantification;(2)to apply this metric to all counties in China using assembled for 2008; and (3) to discuss the implementation of this metric and its potential use in future expansion of urbanization and industrialization to achieve sustainable development at the regional scale. |