دانلود رایگان ترجمه مقاله درمان شوره سر با شامپوی 5٪ روغن درخت چای – NCBI 2002

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

درمان شوره سر با شامپوی 5٪ روغن درخت چای

عنوان انگلیسی مقاله:

Treatment of dandruff with 5% tea tree oil shampoo

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار 2002
تعداد صفحات مقاله انگلیسی 4 صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله پزشکی، زیست شناسی و کشاورزی
گرایش های مرتبط با این مقاله علوم گیاهی، گیاهان دارویی و پوست و مو
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله آکادمی آمریکایی امراض پوستی – Journal of the American Academy of Dermatology
ارائه شده از دانشگاه گروه پوست، بیمارستان سلطنتی پرنس آلفرد، موسسه تحقیقاتی درختان چای استرالیا
نویسندگان Andrew C.Satchell MB, BS, Anne Saurajen MB, BS, Craig Bell BSc(Hons), PhD, Ross StC.Barnetson MD
رفرنس دارد 
کد محصول F1142
نشریه NCBI

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  5 صفحه با فونت 14 B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه نشده است 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه نشده است 
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است 
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است 
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب
چکیده
بیماران و روش ها
نتایج
بحث
 

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
زمینه: شوره سر مربوط به مخمر پیتزیپوروم اوال است. روغن درخت چای دارای خواص ضد قارچی با فعالیت در برابر p.ovale می باشد و می تواند در درمان شوره سر مفید باشد
هدف: ما یک مطالعه تک سو کور، تصادفی و موازی را برای بررسی کارایی و مقاومت 5 درصد روغن درخت چای و پلاسبو در بیماران با شوره خفیف تا متوسط می باشد.
روش ها: یک صد و بیست و شش بیمار زن و مرد با سن 14 سال بالاتر به طور تصادفی در معرض شامپوی 5 درصد روغن درخت یا پلاسبو قرار گرفتند و به مدت 4 هفته این درمان ارایه شد. شوره سر با یک مقیاس شدت امتیاز دهی شده و امتیازات خود ارزیابی بیماران نیز بررسی شد.
نتایج: شامپوی 5 درصد روغن چای بهبود 41 درصدی را در امتیاز شدت نسبت به 11 درصد در گروه شاهد نشان داد. بهبود معنی دار آماری نیز در زمینه امتیاز مربوطه ، امتیاز شدت کل، خارش و چرب بودن در خود ارزیابی ها مشاهده شد. 
 
1- مقدمه
شوره سر به رنگ سفید تا زرد مایل به سفید، یا خارش سر همراه است و برخی بر این باورند که این شکلی از درماتیت یا التهاب زیر پوستی است و از این روی مخمر پیتزیپوروم اوال گفته می شود که عامل اصلی شوره سر است و این توسط مطالعاتی تایید شده است که نشان می دهند عوامل ضد پیتزیپوروم اوال نظیر پرتیون روی، سلنیوم سولفید، کتوکونازول و تربنافین در درمان شوره سر موثر است. روغن درخت چای در برابر میکرو ارگانیسم ها فعال است از جمله پیتزیپوروم اوال و از این روی در درمان شوره سر موثر است.
روغن درخت چای یک روغن ضروری گرفته شده از برگ های مالوکا الترنوفالیا است که گونه درختی بوته ای بومی استرالیا است. روغن درخت چای به عنوان درمان طبیعی برای خارش پوستی استفاده می شود. در جنگ جهانی دوم، این در جعبه کمک های اولیه سربازان استرالیایی برای درمان سوخنگی، زخم و عفونت وجود داشت روغن درخت چای در درمان تینه پدیس، انی کیموزیس، تریکومونال و آکنه استفاده می شود.
روغن درخت چای یک ترکیب پیچیده از هیدروکربن ها و ترپن ها می باشد که متشکل از 100 ماده است در حالی که فعالیت ضد میکروبی مربوط به ترپنینول 4 است. و غلظت باز دارنده حداقل برای پیتزیپوروم اوال 0.25 درصد حجمی است.
تقاضای زیادی امروزه برای درمان های طبیعی وجود دارد و روعن درخت چای یگ گزینه محبوب است. هدف این مطالعه ارزیابی کارایی 5 درصد روغن درخت چای در مقایسه با درمان شوری خفیف تا متوسط است.
بیماران و روش ها
کمیته خدمات پزشکی منطقه سیدنی این مطالعه را تایید کرد. همه بیماران با رضایت نامه شرکت کردند. یک صد و بیست و شش بیمار زن و مرد با سن 14 سال بالاتر به طور تصادفی در معرض شامپوی 5 درصد روغن درخت یا پلاسبو قرار گرفتند و به مدت 4 هفته این درمان ارایه شد. شوره سر با یک مقیاس شدت امتیاز دهی شده و امتیازات خود ارزیابی بیماران نیز بررس شد. شامپو به طور روزانه استفاده شد و بیماران به طور تصادفی شامپور را دریافت کردند. از بیماران خواسته شد تا هر روز موی خود را بشویند و سپس قبل از شستن سر سه دقیقه صبر کنند و از سشوار نیز استفاده نکنند. بیماران بعد از 2 و 4 هفته ارزیابی شده و در روز امتحان و ازمایش نیز سرشان را نشستند.
شوره سر با امتیاز زخم پوست سر ارزیابی شد. زخم سر تقسیم به چهار قسمت تقسیم شده و هر قسمت، سطح دخیل و نیز شدت ارزیابی شد. سطح دحیل با امتیاز 1 تا 5 اندازه گیری شد که در آن 1 به معنی مشارکت 10 درصدی و 5 به معنی مشارکت بیش از 7 درصدی است. شدت با مقیاس 0 تا 3 اندازه گیری شد و تاریتما با زخم های سفید و زرد همراه بود. کل زخم سر با ضریب مساحت کل زخم در امتیاز شدت به دست امد. برای استفاده از آن در این مطالعهف بیماران باید یک امتیاز زخم بین 50 و 200 را داشتند و بعد از دوره شست و شو نیز نباید از بین می رفت. ارزیابی ذهنی زهم سر، خارش و چرب بودن در مقیاس اتالوگ 10 سانتی متری با دو اکستریم انجام شد.
این مطالعه یک سو کور است زیرا بوی مجزای روغن درخت چای می تواند برای بیماران آشنا باشد و این در حالی است که اطلاعات به بیماران داده نشد. داده ها در معیار ثبت شده و 2 و 4 هفته بعد نیز بررسی شد. هر دو مقیاس زخم و خود ارزیابی بیمار بدون شااره به اندازه گیری قبلی تعیین شد.
بیماران خارج شده از مطالعه افرادی با شوره شدید سر و شوره ماپایدار بودند و التعهاب پوستی نیز در صورت .و پا نشان دادند. انحراف معیار 40 درصد برای کل امتیاز زخم بر اساس کار های قبلی با این داده ها نیز تعیین شد که اندازه نمونه 63 بیمار به ازای هر گروه درمانی برای داشتن توان 80 درصدی برای شناسایی اختالاف 20 درصدی در درصد میانگین تغییرات لازم است. جمعیت درمانی استفاده شده و شامل همه بیمارانی می شود که به طور تصادفی به گروه درمانی اختصاص داده شدند و داده ها بر اساس محاسبه معیار تعیین شدند.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Background: Dandruff appears to be related to the yeast Pityrosporum ovale. Tea tree oil has antifungal properties with activity against P ovale and may be useful in the treatment of dandruff. Objective: We conducted a randomized, single-blind, parallel-group study to investigate the efficacy and tolerability of 5% tea tree oil and placebo in patients with mild to moderate dandruff. Methods: One hundred twenty-six male and female patients, aged 14 years and older, were randomly assigned to receive either 5% tea tree oil shampoo or placebo, which was used daily for 4 weeks. The dandruff was scored on a quadrant-area-severity scale and by patient self-assessment scores of scaliness, itchiness, and greasiness. Results: The 5% tea tree oil shampoo group showed a 41% improvement in the quadrant-area-severity score compared with 11% in the placebo group (P < .001). Statistically significant improvements were also observed in the total area of involvement score, the total severity score, and the itchiness and greasiness components of the patients’ self-assessments. The scaliness component of patient self-assessment improved but was not statistically significant. There were no adverse effects. Conclusion: Five percent tea tree oil appears to effective and well tolerated in the treatment of dandruff. (J Am Acad Dermatol 2002;47:852-5.)

1 Introduction

Dandruff is characterized by white to whitish yellow, dry, loose scaling and mild pruritus of the scalp, and some would argue that it is a mild form of seborrheic dermatitis. The yeast Pityrosporum ovale is thought to be the causative agent of dandruff,1,2 and this is supported by studies showing that anti-Pityrosporum agents such as zinc pyrithione, selenium sulfide,3 ketoconazole,4 and terbinafine2 are effective in treating dandruff. Tea tree oil is active against a range of microorganisms, including P ovale5 and thus may also be effective in treating dandruff. Tea tree oil (Melaleuca oil) is an essential oil extracted primarily from the leaves of Melaleuca alternifolia, a shrub-like tree native to Australia. Tea tree oil has been used as a natural remedy for a variety of skin complaints for many years. During World War I, it was included in the first-aid kits of Australian troops to treat burns, bites, and infections. Tea tree oil has been used in the treatment of tinea pedis,6 onychomycosis,7 trichomonal vaginitis,8 and acne.9 Tea tree oil is a complex mixture of hydrocarbons and terpenes, consisting of almost 100 substances, although the antimicrobial activity appears to be related to the major component, terpinen-4-ol.10 The minimum inhibitory concentration for P ovale is 0.25% vol/vol.5 There is increasing demand for natural therapies, and tea tree oil is a popular choice. The aim of this study was to assess the effectiveness and tolerability of 5% tea tree oil shampoo compared with placebo in the treatment of mild to moderate dandruff.

PATIENTS AND METHODS

The Central Sydney Area Health Service Ethics Committee approved the study. All patients freely volunteered to participate, and informed consent was obtained. One hundred twenty-six male and female patients aged 14 years or older were recruited by local advertising. After a 2-week washout period during which Johnson’s Baby Shampoo (Johnson and Johnson) was used daily, the patients were randomly assigned to receive either 5% tea tree oil shampoo or the vehicle shampoo as a placebo. Patients were asked to wash their hair daily, leaving the shampoo in for 3 minutes before rinsing, and were free to use a conditioner. Patients were reevaluated after 2 and 4 weeks and did not wash their hair on the day of examination. Dandruff was assessed by the whole scalp lesion score.11 The scalp was divided into quadrants, and for each quadrant, the area of involvement and severity were assessed. The area of involvement was measured on a scale of 1 to 5 in which a score of 1 meant less than 10% involvement, and a score of 5, more than 70% involvement. Severity was measured by a scale of 0 to 3 in which a score of 0 indicated normal skin, and a score of 3, marked erythema with thick confluent plates of yellowish white scales. The whole scalp score was then obtained by multiplying the total area of involvement score by the total severity score. For inclusion in the study, patients were required to have a whole scalp lesion score between 50 and 200, which had not changed by more than 50 after the washout period. Subjective assessments of scaliness of the scalp, itchiness, and greasiness were made on a 10-cm linear analogue scale, with the two extremes being “none” (0) and “worst ever” (10 cm). This study was single-blinded because the distinctive odor of tea tree oil could identify it to those patients familiar with tea tree oil, although this information was not volunteered to patients. Blinding of the investigator was aided by not applying the shampoo on assessment days (to prevent the odor of the shampoo from identifying the patient group) and by avoiding discussions with patients regarding their shampoo. The data were recorded at baseline and 2 and 4 weeks later. Both the whole scalp lesion score and the patient self-assessment were determined without referring to previous measurements. Patients excluded from the study included those with severe dandruff (whole scalp lesion score 200) or unstable dandruff (a change in the whole scalp lesion score 50 after the washout period), seborrheic dermatitis affecting the face and trunk, psoriasis, diabetes mellitus, immunosuppression, chronic disease not stabilized by medication, concurrent anticoagulation or systemic corticosteroid therapy, or a history of hypersensitivity to tea tree oil. A standard deviation of 40% for the whole scalp lesion score was assumed, on the basis of previous work by this department (unpublished data), and it was determined that a sample size of 63 patients per treatment group would be required to have a power of 80% to detect a difference of 20% in the mean percentage change in the whole scalp lesion score with a 2-sided  level of .05. The intention-to-treat population was used, which comprised all patients who were randomly assigned to treatment, used study medication at least once, and had data recorded after baseline evaluation. Analysis of variance was used to compare the means.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا