دانلود رایگان ترجمه مقاله آماده سازی اسید گلیکول اسید چرب روغن سویا – AOCS 2000

مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF آماده دانلود رایگان میباشند

همچنین ترجمه مقاله با فرمت ورد نیز قابل خریداری و دانلود میباشد

مقاله انگلیسی رایگان (PDF)

ترجمه فارسی رایگان (PDF)

خرید ترجمه با فرمت ورد

فهرست مقاله:

چکیده
روش های آزمایشی
نتایج و بحث

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

 در طی دهه اخیر، پوشش های بر پایه آب، پذیرش زیادی در صنعت و معماری داشته است و انتظار می رود که سرعت رشد این پوشش ها در صنعت پوشش دهی هم چنان ادامه یابد. عوامل اصلی این رشد فزاینده، نگرانی های اقتصادی و محیطی برای کاهش مواد آلی فرار (VOC) بیشتر مواد پوششی می باشد. از دیرباز، پوشش های لاتکس بر اساس ذرات کوچک رزین سنتتیک نظیر پلیمر های آکریلیک ، نیازمند استفاده از عوامل منعقد کننده در مقادیر زیاد بوده اند(1). عامل انعقادی در پوشش لاتکس برای بهبود خواص تشکیل فیلم پوشش ها افزوده شد(2-3). وظیفه عامل انعقادی، نرم کردن ذرات لاتکس است به طوری که آن ها بتوانند با هم جریان یابند و تشکیل یک فیلم پیوسته با خواص فیلم بهینه بعد از تبخیر آب بدهند. بدون عامل انعقادی، پوشش لاتکس می تواند ترک بخورد یا این که به سطح سوبسترا در صورت خشک شدن در دمای محیطی نچسبد(4-9).
استر های الکلی و الکل های اتری، نظیر اتر مونوبوتیل گلیکول اتیلن و TEXANOL(2، 2، 4- تری متیل-1-3-پنتاندیول مونوایزوبوتیرات، استمن، کینگس پورت ،TN) به عنوان عوامل انعقادی در صنعت پوشش لاتکس استفاده می شوند. این عوامل انعقادی به عنوان مواد آلی فرار استفاده می شوند منجر به الودگی هوا و ایجاد دود می شود.
روغن های گیاهی نظیر روغن کتان و سویا، به عنوان روغن های خشک کننده در رزین الیکید اصلاح شده(10) و یا به عنوان سیالات پایه برای روغن های سالم از نظر محیطی(11) استفاده می شوند. در اروپا، روغن های گیاهی به عنوان سوخت دیزلی چه به صورت خالص و چه در ترکیب با روغن دیزل(12،13) استفاده می شوند. روغن سویا، به دلیل فراوانی آن، قیمت پایین تر و ایمنی محیطی، به عنوان یک افزودنی جدید برای پوشش در نظر گرفته شده است.
افزودن روغن سویای خالص بدون سورفاکتانت به لاتکس پلی آکریلیک منجر به برخی مسائل نظیر حفره ای شدن می شود زیرا روغن سویا به طور متقابل با لاتکس پلی اکریلیک حل نمی شود استر های گلیکول روغن سویا با تبادل استری روغن سویا و گلیکول با کاتالیزوری الکین در دمای بالا تهیه می شود. تلاش هایی برای جایگزینی بخش گلیسرین روغن با گلیکول برای بهبود انحلال پذیری مشتقات صورت گرفته است که موجب می شود تا آن ها با آب بیشتر از روغن خالص ترکیب پذیر شوند. روغن سویا زمانی که با گلیکول اضافی تبادل استری شود، تولید ترکیبی از مونو استر های الکل اسید چرب با گلیسرول می کند. گروه های عاملی استر و هیدروکسیل در محصول واکنش موجب بهبود آب دوستی اسید چرب و افزایش ترکیب پذیری در آب می شود. به علاوه، بخش اسید چرب زنجیره بلند محصول واکنش نه تنها یک ترکیب الی غیر فرار است بلکه می تواند اکسید شود و منجر به الیگومریزاسیون شود و این به سخت شدن پوشش بعد از انعقاد کمک می کند.
این مقاله به بررسی تهیه استر های گلیکول و خواص فیزیکی شیمیایی خاص آن ها می پردازد که به عنوان عوامل منعقد کننده استفاده می شوند نظیر اتیلن گلیکول، پروپیلن گلیکول، دی اتیلن گلیکول و دی پروپیلن گلیکول، در لاتکس فرمولاسیون رنگ. عوامل انعقادی جدید از نظر توانایی کاهش دمای حداقل تشکیل فیلم (MFFT) پلیمر لاتکس ارزیابی شدند به طوری که امکان تشکیل فیلم یکنواخت پلیمری را در دماهای محیطی برای رنک آمیزی می دهد.

نتایج و بحث
برای تبادل استری کامل روغن سویا بدون داشتن محصولات جانبی، مونو و دی گلیسرید ها، زمان واکنش با TLC پایش شد. نتایج TLC یک مقدار Rf ماده اغاز گر 0.97 پایش شد در حالی که مقدار همه محصولات مشتق برابر با 0.3 در 10 ساعت زمان واکنش بود. یک زمان واکنش 10 دقیقه ای، برای اطمینان از این که تری گلیسرید ها به محصولات مطلوب تبدیل شده اند در نظر گرفته شد.
در فرایند تخلیص، لایه بین وجهی برای تسریع واکنش سریع کنار گذاشته شد. محصول واکنش بعد از تخلیص تقریبا 85 تا 90 درصد بر پایه روغن سویا بود با این حال محصول تبادل استری بر اساس تعادل وزنی به شکل کمی اندازه گیری شد. لازم به ذکر است که مقدار کمی از دی استر در سیستم های گلیکول دی اتیلن و اتیلن مشاهده شد. دی استر معمولا کم تر از 6 درصد است. GC برای تحلیل ترکیب محصولات واکنش استفاده شد. زمان واکنش و ترکیب محصول واکنش در جدول 2 نشان داده شده است. نتایج GC دو پیک را در هر مشتق روغن سویا نشان داد. نخستین پیک هر مشتق که تقریبا 10 تا 14 درصد است، استر چرب اشباع شده بوده و دومین پیک برابر با 86 تا 90 درصد بود که مشتق استر چرب اشباع نشده بود.
نتایج مطالعه نشان داد که مقدار اسید چرب اشباع و غیر اشباع در روغن سویا برابر با 14 و 86 درصد بود.

بخشی از مقاله انگلیسی:

During the past decade, water-borne coatings have found broad acceptance in architectural as well as industrial applications and are expected to have continued good growth rates in the coating industry. The driving forces behind this trend are based upon both environmental and economic concerns to reduce volatile organic contents (VOC) of most coating materials. Traditionally, latex coatings, based upon small particles of a synthetic resin such as acrylic polymers, have required the use of a coalescent agent in substantial quantities (1). The coalescent aid in latex coatings is added to improve the filming properties of the coatings (2,3). The function of the coalescent aid is to soften the latex particles so they can flow together and form a continuous film with optimal film properties after the water has evaporated. Without the coalescent aid, the latex coatings may crack and not adhere to the substrate surface when dry at ambient temperatures (4–9). Conventionally, alcohol esters and ether alcohols, such as ethylene glycol monobutyl ether and TEXANOL® (2,2,4- trimethyl-1,3-pentanediol monoisobutyrate; Eastman, Kingsport, TN), are widely used as coalescent aids in the latex coatings industry. These coalescent aids are counted as VOC, which are considered to cause smog and air pollution. Vegetable oils, such as linseed oil and soybean oil, are used as drying oil in oil-modified alkyd resins (10) or as base fluids for environmentally safe lubricants (11). In Europe, vegetable oils have been used as diesel fuel, either neat or blended with diesel oil (12,13). Soybean oil, because of its abundance, comparatively lower prices, and environmental safety, has been considered in making a new additive for coatings. Addition of neat soybean oil, without surfactant, to polyacrylic latex will cause a surface problem such as cratering because soybean oil does not dissolve mutually with polyacrylic latex. Soybean oil glycol esters therefore are prepared by transesterification of soybean oil and glycol with an alkaline catalyst at high temperature. Attempts have been made to replace the glycerin part of the oil with glycol to enhance the solubility of the derivatives, making them more miscible with water than neat oil. Soybean oil, when transesterified with excess glycol, yields a mixture of fatty acid alcohol monoesters along with glycerol. The hydroxyl and ester functional groups in the reaction product enhance the hydrophilicity of fatty acid and increase miscibility in water. Moreover, the longchain fatty acid portion of the reaction product not only is a nonvolatile organic compound but also can be potentially oxidized, resulting in oligomerization or cure, and can help harden the coating after coalescence. This paper reports on the preparation of several glycol esters, and their specific physiochemical properties, that may be used as coalescent aids, such as ethylene glycol, propylene glycol, diethylene glycol, and dipropylene glycol, in latex paint formulations. The new coalescent aids were evaluated on their ability to lower the minimum film formation temperature (MFFT) of latex polymer so that it would allow a uniform polymer film to be formed at typical ambient temperatures for painting.

RESULTS AND DISCUSSION

To get complete transesterification of soybean oil without having side products, i.e., mono- and diglycerides, the reaction time was monitored by TLC. TLC results gave an Rf value of the starting material of 0.97, while the Rf values of all derivative products were 0.3 at approximately 10 h of reaction time. A 10-h reaction time, therefore, was chosen to ensure that all triglycerides were converted to the desired products. In the purification process, the interfacial turbid layer was discarded to expedite a rapid production. The yield of the product after purification therefore was approximately 85–90% based on soybean oil. The typical yield of transesterification, however, is nearly quantitative based upon mass balance. It should be noted that a small amount of diester was seen in ethylene and diethylene glycol systems. The diester was typically less than 6%. GC was used to analyze the composition of the reaction products. The retention times and compositions of reaction products are shown in Table 2. The GC results showed two main broad peaks in each soybean oil derivative. The first peak of each derivative, approximately 10–14%, was the saturated fatty ester, and the second peak, approximately 86–90%, was the unsaturated fatty ester derivative. These results corresponded to the amounts of saturated fatty acid (mainly palmitic acid) and unsaturated fatty acid (mainly linoleic acid and oleic acid) in soybean oil of approximately 14 and 86%, respectively.