دانلود رایگان ترجمه مقاله مدیریت وارونگی غیر مامایی رحم با روش لاپاراسکوپی و واژينال – Ajog 2011

مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF آماده دانلود رایگان میباشند

همچنین ترجمه مقاله با فرمت ورد نیز قابل خریداری و دانلود میباشد

مقاله انگلیسی رایگان (PDF)

ترجمه فارسی رایگان (PDF)

خرید ترجمه با فرمت ورد

فهرست مقاله:

گزارش موردی
نظرات

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

 گزارش موردی
یک زن 40 سالم که قبلا 3 زایمان طبیعی را داشت و تحت برداشت هیسترسکوپی لیومیوم رحمی خوش خیم قرار گرفته بود، ( که عامل اصلی خونریزی واژینال در طی سال اخیر بوده است)، درد شکم را تحمل می کرد. این درد در طی هفته قبلی تشدید شده بود. برون زدگی 7 سانتی متری با ازمایش اسپری کولوم با خونریزی حداقل برای مشاهده دهانه رحم بررسی شد. اندازه جنین با ازمایش شکمی به دلیل درد شکمی به سختی قابل اندازه گیری بود. اولتراسونوگرافی ترانس واژینال، یک رحم اندازه میلی متری را نشان داد واندومتریوم دارای ضخامت 8 میلی متر و سرویکوایستمیک 70 میلی متر بود که این نشان دهنده تشخیص میوم بود. چون این فرضیه صحیح بود، نه تصویر برداری رزونانس و نه توموگرافی، انجام نشدند. پس از درخواست بیمار برای درمان، هیسترکتومی لاپروسکوپیک برنامه ریزی شد.
بررسی لاپروسکوپی ، غلاف شدگی کامل رحم را از طریق واژن نشان داد( شکل 1) و این موید تشخیص وارونگی رحم مرحله 2 بود. پس از اتصال سرخرگ های رحمی در مبدا، لیگامنت ها و لوله های فالوپ تقسیم بندی شدند. عمل با استفاده از روش واژینال کامل شد و کولوپتومی پس از تفکیک دیواره واژینال نرمال و بافت ایسکمی انجام شد که تحت تغیرات رنگی پس از لیگاسیون قرار گرفت( شکل 2). رحم بازیابی شده و مسدود شدن واژینال با استفاده از بخیه های باز جذب انجام شد. بررسی پاتولوژیک موید وارونگی رحم ناشی از میوم 7 سانتی متری متصل به ته رحم بود. اگرچه اکثریت اندومتریوم با سایش طولانی مدت حذف شد، استوانه های اپی تلیوم غده ای عاری از سلول های کارسینوما حفظ شد.
نظرات
وارونگی رحم در یک زن غیر باردار به ندرت رخ می دهد از 1887 تا 2006 150 مورد گزارش شده است و بیشتر آن ها در زنان بالای 45 سال گزارش شده است. در 85 درصد این موارد، وارونگی رحم ناشی از پاتوولوژی رحمی خوش خیم بوده است، در حالی که در 15 درصد موارد آن ها مربوط به تومور های بدخیم بوده اند. سارکوم رحمی به طور مکرر تر از کارسینومای اندومتریال کزارش شده است. وارونگی رحمی در تنها 5 زن زیر 45 سال گزارش شده است که از این تعداد 3 مورد دارای رابدومیوسارکوم، یک مورد با کارسینومای اندمتریال و تنها یک مورد با میوم زیر موکوزی خوش خیم بود.

بخشی از مقاله انگلیسی:

CASE REPORT

A 40-year-old woman, who had previously delivered 4 infants vaginally and who had undergone 3 hysteroscopic resections of benign submucous leiomyomas, responsible for vaginal bleeding during the last year, presented with lower abdominal pain, radiating to the vagina. The pain had become increasingly aggravated during the preceding week. A protruding mass of approximately 7 cm was found on speculum examination, with minimal bleeding and inability to visualize the cervix. The size of the uterus was difficult to appreciate by bimanual abdominopelvic examination because of the distended abdomen and abdominal pain. Transvaginal ultrasonography revealed a uterus measuring 60
92 mm, with an endometrium 8 mm thick and a cervicoisthmic mass of 70 mm, suggesting the diagnosis of a prolapsing submucous pedunculated myoma. As this hypothesis was considered accurate, neither magnetic resonance imaging (MRI) nor computed tomography were performed. Following the patient’s request for definitive treatment, a total laparoscopic hysterectomy was planned. Laparoscopic exploration showed complete invagination of the uterus through the vagina (Figure 1), confirming the diagnosis of a stage 2 uterine inversion. After ligation of the uterine arteries at their origin, the round, broad, and uterosacral ligaments and the fallopian tubes were coagulated and sectioned (Video). The procedure was then completed using a vaginal approach; circular colpotomy was performed following the line separating the normal-colored vaginal wall and the ischemic tissue, which had undergone marked color change after uterine artery ligation (Figure 2). The uterus was then retrieved, and vaginal closure was performed using interrupted resorbable sutures. The patient was discharged at postoperative day 3 and showed favorable outcomes. Pathologic examination confirmed uterine inversion resulting from a 7 cm myoma attached to the uterine fundus (Figure 3). Although the majority of the endometrium was removed by prolonged abrasion, small persistent fields of cylindric mucosecretory glandular epithelium free of carcinoma cells remained.

COMMENT Uterine inversion in a nonpregnant woman is a rare occurrence, with only 150 cases reported from 1887 to 2006, and the large majority occurring in women over 45 years old.1 In 85% of the cases these were due to benign uterine pathologies, whereas in 15% of cases they were related to malignant tumors. Uterine sarcomas (leiomyosarcoma, rhabdomyosarcoma,sarcoma of the endometrial stroma) were more frequently reported than endometrial carcinoma or mixed müllerian tumors.2Uterine inversion has previously been reported in only 5 women under 45 years of age, of whom 3 presented with rhabdomyosarcomas, 1 with endometrial carcinoma, and only 1 with a benign submucous myoma.3 Pathophysiology of uterine inversion appears to be multifactorial, including thinness of the uterine wall, rapid tumor growth, the enlarged size of the tumor located either at or adjacent to the uterine fundus, a small tumor pedicle, and distention of the uterine cavity leading to cervical dilatation. The main clinical symptoms are abnormal vaginal bleeding; lower abdominal pain or vaginal pressure; and in rare cases, acute urinary retention by urethral compression. Clinical diagnosis of uterine inversion might be made difficult where the cervix is hidden behind the tumor and the uterine fundus cannot be palpated;