تعریف هیپوگلیسمی یا کاهش قند خون
هیپوگلیسیمی (کمی قند خون) یک مشکل عمومی ورزش و تمرین است و به سادگی به وسیله مصرف کربوهیدرات درمان می شود. به هیپوگلیسیما توجه خاصی می شود زیرا ، مصرف کربوهیدرات پیش از ورزش به نظر می آید که هیپوگلیسیمای واکنشگر را رالقا کند. توجه کنید اگرچه علائم هیپوگلیسیما که ممکن است در حین ورزش طولانی مدت رخ دهد ، برای نتایج حاصل از هیپوگلیسیمای احیا شده مشخص شده است ، ولی دلایل ایجاد آن بسیار متفاوت است. این موضوع با جزئیات بیشتری در بخش «خوردن کربوهیدرات 30 تا 60 دقیقه قبل از تمرین» بحث شده است تا ورزشکاران اغلب در روزهای متوالی تمرین یا (رقابت) می کنند ، که در این مورد پر شدن سریع گلیگوژن عضله می تواند بحرانی باشد. کاستیل و همکارانش (1971) گزارش کردند که در افرادی در سه روز متوالی 1/16 کیلومتر دویده بودند ، رژیمی که تنها مقادیر متوسط کربوهیدرات را شامل می شود (40- 50%) ، ممکن است برای ذخیره کامل گلیگوژن عضله کافی نباشد.
یک کاهش مشخص در در گلیگوژن عضله بلافاصله پس از دویدن رخ می دهد و اگرچه برخی مقادیر گلیگوژن پیش از دویدن منتشر شده است ، در روز بعد غلظت گلیگوژن عضله اولیه کمتر بود. پس از سه روز از دویدن ، غلظت گلیگوژن عضله به طور چشمگیری کاهش می یابد. شرمن و همکارانش (1993) ، یک رژیم شامل 5 یا 10 گرم کربوهیدرات به ازای کیلوگرم وزن بدن انسان در هر روز طی 7 روز ورزش را به افراد مورد نظر خوراندند. رژیم غذایی محتوی 5 گرم کربوهیدرات به کاهش در غلظت گلیگوژن عضله در 5 روز نخست انجامید و این مقدار در بقیه مطالعات ثابت ماند. با یک رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا (10گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن انسان در هر روز) ، غلظت گلیگوژن عضله، علیرغم تمرین روزانه ، ثابت می ماند.