دانلود ترجمه مقاله توسعه مالی، محدودیت مالی و سرمایه گذاری شرکت (ساینس دایرکت – الزویر 2018)

توسعه مالی، محدودیت مالی و سرمایه گذاری شرکت: شواهدی از تایلند

Financial development, financial constraint, and firm investment: Evidence from Thailand

چکیده
مقدمه
مرور مقالات
روش‌ها
جمع‌آوری داده
تحلیل داده
نتایج و بحث
نتایج اثر محدودیت مالی شرکت بر سرمایه‌گذاری شرکت
نتایج اثر توسعه مالی بر روش تاثیرگذاری محدودیت مالی شرکت روی سرمایه‌گذاری شرکت
تست نیرومندی
نتیجه‌گیری و پیشنهادات
منابع

چکیده
این مقاله به بررسی اثر محدودیت مالی و توسعه مالی روی سرمایه‌گذاری شرکتی می‌پردازد که از داده‌های شرکت‌های غیرمالی تایلند از 1999Q1 تا 2015Q4 استفاده می‌کند. نتایج تجربی نشان‌دهنده اثر قابل توجه محدودیت مالی شرکت بر سرمایه‌گذاری آن‌ها بود. جریان نقدی شرکت‌ها اثر مثبتی روی سرمایه‌گذاری شرکت دارد در حالی که اثر منفی روی نسبت اهرم شرکت‌ها می‌گذارد. توسعه اقتصادی باعث تضعیف اثر محدودیت مالی شرکت روی سرمایه‌گذاری آن شده است. این اثرات در شرکت‌هایی که محدودیت مالی بیشتر داشتند نسبت به شرکت‌های با محدودیت کمتر، بسیار بالاتر بود.

مرور مقالات
چندین مطالعه به بررسی رابطه بین محدودیت‌های مالی شرکت و سرمایه‌گذاری شرکت پرداختند و دریافتند هرچه شرایط ترازنامه شرکت بهتر یا محدود مالی شرکت کمتر باشد، سرمایه‌گذاری آن‌ها بیشتر خواهد بود. چاتلین و همکاران (2003) اثر محدودیت مالی شرکت روی سرمایه‌گذاری شرکت را در آلمان، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا بررسی کردند و دریافتند افزایش جریان نقدی شرکت می‌توانست اثر مثبتی بر سرمایه‌گذاری شرکت بگذارد. آنگلوپولو و گیبسون (2007) و کاپلان و زینگالس (1997) بیان کردند افزایش جریان نقدی شرکت آمریکایی منجر به افزایش فرصت‌های سود، بهبود شرایط مالی شرکت‌ها و افزایش نقدینگی و بنابراین افزایش سرمایه‌گذاری شرکت می‌شود. سایر مطالعات مثل کار آگکا و موزومدار (2008)، باند و همکاران (1997) چاتلینو تیومو (2001) نیز به نتایج مشابهی دست یافتند. گایوتی و ژنراله (2001) دریافتند اثر جریان نقدی شرکت روی سرمایه‌گذاری در شرکت‌های با محدودیت مالی بیشتر در ایتالیا که شرکت‌های کوچک در نظر گرفته می‌شدند، در مقایسه با شرکتهای بزرگ، بالاتر بود. این نتیجه تایید می‌کند شرکت‌های با محدودیت مالی بیشتر، فرصت‌های کمتری برای کسب منابع تامین وجه خارجی دارند و بنابراین سرمایه‌گذاری شرکت‌های با محدودیت مالی وابستگی بیشتری به تامین وجه داخلی آن‌ها، یعنی جریان نقدی شرکت، به جای تامین وجه خارجی خواهد داشت. رونگسومبون (2005) دریافت اثر جریان مالی روی سرمایه‌گذاری شرکت در تایلند بویژه در شرکت‌های با محدودیت مالی بیشتر، بالاتر بود. بوتزن و همکاران (2001) و لونمان و ماتها (2001) نیز به نتایج مشابه دست یافتند. گوآریگلیا (1999) نشان داد هرچه نسبت اهرم شرکت‌های بریتانیایی بیشتر باشد، منجر به کاهش سرمایه‌گذاری آن‌ها به دلیل ریسک پیش‌فرض بالاتر و افزایش هزینه تامین وجه خارجی می‌شود. آگونگ، مورنا، پرامونو و پراستوو (2002)، گیلکریست و هیملبرگ (1995)، کاپلان و زینگالس (1997) و ون اس و گرتسن (1994) بیان کردند اثر اهرم شرکت و جریان نقدی آن روی سرمایه‌گذاری در شرکت‌های با محدودیت مالی بیشتر، بالاتر خواهد بود.

توسعه مالی نیز بر سرمایه‌گذاری و روش تاثیرگذاری محدودیت یا شرایط مالی شرکت بر سرمایه‌گذاری آن نیز اثر می‌گذارد. اگرچه مطالعات این زمینه نسبتاً محدود و اکثراً متمرکز بر کشورهای توسعه یافته است و هیچ مطالعه موردی در تایلند صورت نگرفته است. گلوس و ورنر (2002) دریافتند اثرات جریان نقدی شرکت روی سرمایه‌گذاری شرکت پس از دوره آزادسازی مالی در مکزیکو، نسبتاً پایین‌تر بود. نتایج مشابهی در مطالعه موردی لائون (2003) روی گروهی از کشورهای درحال‌توسعه پیدا شد. اسلام و موزومدار (2007)، لائون (2003) و لاو (2003) نیز دریافتند توسعه بازار سرمایه می‌توانست اثر جریان نقدی شرکت روی سرمایه‌گذاری شرکت را تضعیف کند و این اثر برای شرکت‌های با محدودیت‌ مالی بیشتر، بالاتر بود. به علاوه، توسعه مالی می‌تواند وابستگی شرکت‌ها به تامین مالی داخلی آن‌ها را کمتر کند و شرکت‌های با محدودیت مالی بیشتر که قبلاً هم در یافتن منابع تامین وجه خارجی مشکل داشتند، اثرات توسعه اقتصادی را بیشتر از شرکت‌های با محدودیت کمتر، حس می‌کنند. آربلائز و اشاواریا (2002)، گالیندو و همکاران (2007) و هریس و همکاران (1994) به همین صورت دریافتند اثر توسعه مالی می‌تواند اثر جریان نقدی شرکت روی سرمایه‌گذاری آن را کاهش دهد چرا که توسعه اقتصادی می‌تواند فرصت‌های بیشتری برای تامین وجه خارجی شرکت فراهم کند و وابستگی آن به وجوه داخلی‌اش را کاهش دهد.