دانلود رایگان ترجمه مقاله وسیله ای برای نجات مشاغل (امرالد 2011)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) (ترجمه به صورت ناقص انجام شده است)

پرسش پژوهشیِ 1:
«آیا روایتهایی مبتنی بر ویژگی فردیِ مشارکت در نوع خاصی از بایکوت (در اینجا به دلیل نقل مکان کارخانه) وجود دارند که فقط وقتی نادیده انگاشته می‎شوند که نظریه‎ های عمومیِ بایکوت‌سازی مدنظرند؟»
جهت افزایش درک و شناخت از مشارکت در بایکوت، صرفاً مدنظر قرار دادنِ جداگانه‎ ی انواع مختلف بایکوتها کافی نیست، بلکه لازم است که حامیان گوناگونِ بایکوت را نیز مدنظر قرار دهیم. تا به امروز، محرک‎ها صرفاً در طراحی‎های کراس-لاگ تحلیل شده ‎اند و پویایی‎ های یک بایکوت را مدنظر قرار نداده ‎اند. تمام شرکت‎ کننده ‎ها بطور همزمان با هم به طرح بایکوت ملحق نمی‎شوند. ایده ‎ی بایکوت در یک بازه‎ ی زمانی و از طریق شبکه‎ های اجتماعی تحقق می‎ یابد. از آنجاکه بایکوت‎ها فقط در صورتی تاثیرگذارند که به حجم بحرانیِ فالوورها/دنبال‎ کنندگان دست یابند، این پرسش که مشتریان مختلف چطور ترغیب می‎شوند که در مراحل مختلف به بایکوت بپیوندند، پرسش نامربوطی نیست. در حالیکه پرسش پژوهشیِ 1 این فرض را بسط می‎دهد که انگیزه‎ ی بایکوت را می‎توان با مجموعه‎ ای محدود از محرک‎های عمومی، با استفاده از متغیرِ تعدیلگرِ انواع مختلف بایکوت، توضیح داد (مثلاً کارآمدیِ ادراک‌شده)، اما پرسش پژوهشی 2 نوع پذیرنده را بصورت یک تعدیلگرِ دیگر معرفی می‎کند. پرسش ما این است که وقتیکه مصرف ‎کننده ایده ‎ی بایکوت را می‌پذیرد، آیا محرک‎های عمومی و خصیص ه‎ایِ بایکوت (که بواسطه ‎ی پرسش پژوهشی 1 مشخص شدند)، به برهه‌ای از زمان بستگی دارند؟ این پژوهش مبتنی بر نظریه ‎ی انتشار راجرز است که انواع مختلفی از پذیرنده ‎ها را از هم متمایز می‎سازد. هر نوع پذیرنده (مثلاً نوآوران، کُندکاران) با خصایص و انگیزه‎های خاصی توصیف می‎شود. مثلاً نوآوران و پذیرندگانِ زودهنگام (اولیه)، شتاب‎ زده ‎تر و نسنجیده ‎تر عمل می‎کنند و نسبت به پذیرندگانِ دیرهنگام(متأخرتر)، زمان کمتری را صرف تصمیم ‎گیری راجع به این می‎کنند که یک نوآوری را بپذیرند یا خیر. ما با انتقال طبقه‎ بندیِ تحقیق مشارکت در بایکوت، مدعی می‌شویم که برهه‌ی زمانی‌ که در آن یک مشتری به طرح بایکوت می‎پیوندد، بسته به خصایص و انگیزه‎ هایی که وی جهت پیوستن دارد، تغییر می‎کند. فرضمان این است که کسانی که زودتر به بایکوت می‎پیوندند، نسنجیده ‎تر عمل می‎کنند و احتمال اینکه تصمیمات مستقلی اتخاذ کنند بیشتر است؛ اما پذیرندگان متأخرتر تصمیم خود را بر اساس ملاحظات منطقی و اثرپذیری از سایرینی اتخاذ می‎کنند که برایشان مهمند. توجه کنید که علیرغم استفاده از مثال مرتبط با تعطیلی کارخانه، تحلیلِ فرایند پذیرش، ره ‎آوردهایی نظری برای تمام انواع بایکوت‎ها و شاید برای تمام انواع ضدیت با مصرف و مقاومت مشتری داشته باشد.
پرسش پژوهشیِ 2:
آیا انگیزه ‎های پیوستن به یک بایکوت، با گذر زمان تغییر می‎کنند؟

4. نتیجه
این مقاله با بکارگیریِ رویکرد استنتاجی و استقرایی به بررسی انگیزه ‎های پیوستن به بایکوت‎ها می‎پردازد. از میان 14 روایتهایی که بصورت استنتاجی استخراج شده ‎اند، سه مورد تکراری نیستند. از سوی دیگر، ما بصورت استقرایی نُه روایت جدید را شناسایی کرده ‎ایم. این یافته‎ ها بر مبنای مطالبی است که افراد در اینترنت گذاشته‎ بودند، اما به‎ منظور مشارکت در پروژه ‎ی پژوهشی این مطالب را قرار نداده بودند. این پُست‎ها یا مطالب واگویه ‎های واقعیِ مصرف‎ کننده ‎ها در زندگی واقعی است. از این رو، تمام واگویه ‎ها اهمیت زیادی برای طومار نویسان دارند.
با توجه به پرسش پژوهشی 1، دریافتیم که برخی از عوامل تاثیرگذاری که بصورت استقرایی شناسایی کرده ‎ایم (مثلاً بحران‎ های جهان ی‎سازی، ناامیدی از سرنوشت شرکت)، به نوع بایکوت مورد نظر مرتبطند. مثلاً همبستگی و یکپارچگی به برخی از بایکوت‎ها نامرتبط است (مثلاً بایکوت‎های زیست‎محیطی). از این رو، دانشمندان علاوه بر توجه تشویق‎گران عمومیِ بایکوت (مثلاً باور به کارآمدی بایکوت) و بازدارندگان (مثلاً ترجیحِ استفاده‎ از کالاهای بایکوت‎ شده)، باید درک و شناخت خود را از انگیزه‎ های ویژه‌ی افراد برای بایکوتی که مدنظرشان است، افزایش دهند.
این پژوهش در خصوص پرسش پژوهشیِ 2، برای نخستین بار نشان می‎دهد که مصرف‌کننده ‎های مختلف باید هنگام تحلیل مشارکت در بایکوت، از هم متمایز گردند. پذیرندگان مختلف دلایل مختلفی جهت مشارکت در بایکوت دارند. کسانی که دیرتر به بایکوت می‎ پیوندند، نخست این مساله را مدنظر قرار داده ‎اند که آیا منافع بایکوت بر هزینه‎ های محرومیتِ شخصی از آن کالای تحریمی می‎چربد یا خیر (یافته‎ ی اول)؛ اما کسانی که زودتر به بایکوت پیوسته‎ اند، سطح قرابت بالاتری دارند (یافته‎ ی دوم). یافته‎ ی دوم ممکن است ناشی از دلبستگی شخصی باشد و به این ترتیب مشارکت زودهنگام در بایکوت مشروط به کانتکست و محیط می‎باشد. مصرف‎ کنندگانی که جزو پذیرندگان زودهنگامِ بایکوت هستند، ممکن است در یک بایکوتِ دیگر، جزو کُندکاران باشند. پذیرندگان زودهنگام ممکن است بلحاظ شخصیتی با پذیرندگان دیرهنگام فرق داشته باشند. آنها ممکن است دلسوزتر باشند و بنابراین همیشه احساس همبستگی بیشتری با کسانی دارند که مستقیماً تحت تاثیر بیکاریِ احتمالی قرار دارند. از این رو، آنها همیشه جزو نخستین کسانی هستند که به بایکوت محلق می‎شوند. بعلاوه، دانشمندان باید این مساله را مدنظر قرار دهند که آیا پذیرندگانِ زودهنگام، بواقع نسنجیده ‎تر تصمیم به بایکوت می‎گیرند یا اینکه راجع به مساله سریعتر فکر می‎کنند و به این ترتیب قادر به تصمیم‎ گیری سریع در این خصوص می‎باشند؟

تصویر 3. انگیزه ‎های بایکوتِ انواع مختلفِ پذیرندگان
این مقاله شواهدی به ما ارائه می‎دهد مبنی بر اینکه بایکوت‎های که ار جانب مصرف‎ کننده هستند، بلحاظ مفهومی با ضدیت با مصرف و با مقاومت مشتری همپوشانی دارند (تصویر 4). توجه کنید که بایکوت‎ها همپوشانی‎ را پُر نمی‎کنند چراکه بایکوتها کنش‎ های جمعی هستند. بعنوان شکلی از ضدیت با مصرف، محدودیت داوطلبانه ‎ای که فرد بر مصرف خود در حوزه‎ای خاص اِعمال می‎کند، نمودِ رفتاریِ بایکوت بشمار می‎رود. طبق نظر نشریات پژوهشیِ مرتبط با مقاومت مصرف‎ کننده، هدف اصلیِ مشارکت در بایکوت، تمایل مصرف‎ کننده به مقاومت در برابر یک نیروی مخالف است. در مقیاس جهانی، تحلیل محتوا نشان می‎دهد که هدف مقاومت ریشه در دو منشأ دارد. یک گروه از بایکوت‎کننده ‎ها بطور کلی از مصرف انتقاد می‎کنند که خصیص ه‎ای از ضدیت با مصرف است. بسیاری از آنها ابراز کردند که مستعد بایکوت کردن هستند و برخی از آنها حتی کلاً سیستم بازار آزاد را رد می‎کردند (بایکوت‎کنندگانِ ضدِ مصرف). با اینحال، پژوهش ما پرده از این مساله بر می‎دارد که یک رویکرد انتقادیِ کلی در قبال بازار، تنها دلیل پیوستن به بایکوت نیست. روشن است که برخی از مشارکت‎ هایی که مصرف‎ کنندگان انجام می‎دادند، صرفاً ناشی از برخی شرایط خاص بود. آنها از اخراج انبوه کارگران و کارمندان ناراحت بودند و با افراد اخراجی احساس همبستگی می‎ کردند. اگر این فاکتورها با یک فراخوانِ بایکوت منطبق باشند، افرادی که عموماً مستعد بایکوت نیستند نیز به بایکوت خواهند پیوست،. به این روش، آنها تلاش می‎کنند در مقابل شرکتِ مورد نظر که از نظرشان یک مهاجمِ مخالف است، مقاومت کنند (بایکوت‎کنندگانِ مقاومتی). در مجموع، پژوهش ما حاکی از این است که دانشمندان علاوه بر دقت به انگیزه‎هایی که ناشی از شرایط خاص هستند، باید به خصایص شخصی و نگرشِ ماندگارِ آنها توجه کنند تا درک و شناخت کاملی از مشارکت آنها در بایکوت بدست آورند.