دانلود رایگان ترجمه مقاله تأثیر قابلیت مقایسه حسابداری بر مدیریت سود (ساینس دایرکت – الزویر 2016)

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب) 

نتایج در این مطالعه، با این حال، باید با احتیاط تفسیر شود. نخست، حتی اگر من در مقایسه سیستم حسابداری به جای مقایسه صورت های مالی در این مطالعه تمرکز کنم، قابل فهم قبلی توسط مدیران است و مدیران ممکن است باتوجه به فهم خود از دومی تحت تاثیر قرار بگیرند حسابرسان مستقل و مدیران متخصص صنعت می تواند به این فرایند یادگیری از خودی کمک کند اما این مقاله در کانال های خاص سکوت می کند و / یا روش برای ارزیابی خودی مقایسه حسابداری شرکت های خود است. دوم، من ادعا می کنم که سیستم حسابداری یک شرکت برای مدیران آن برون زاد است تا حدی که آن یک محصول تاریخی در روند درک بهترین بازی با ویژگی های کسب و کار انتخاب و اجرا می شود. با این حال، حسابداری مقایسه (و مدیریت سود) نیز بطور درونزا توسط انجام مستحبات مدیریتی تعیین می شود. برای مثال، مدیران می توانند رویدادهای مختلف از جمله ادغام، کسب و تحریم را به عنوان منبع تکنیک های حسابداری خلاق برای آماده کردن صورتهای مالی شرکت های خود کمتر در مقایسه با کسانی از شرکت های همکار قبل از درگیر شدن در AEM استفاده می کند. بنابراین، مفاهیم برگرفته از نتایج در این مقاله می تواند تبعیض یا مغرضانه باشد تا حدی که متغیر مقایسه حسابداری درون زا است. رای کاهش این نگرانی، من آزمایش استحکام را انجام و متوجه شدم که نتایج اصلی بدون تغییر می باشد.
فرایند آتی مقاله به شرح زیر است: بخش 2 پیشینه تحقیق موجود و توسعه فرضیه اصلی پژوهش را بررسی می کند ؛ بخش 3 توضیح می دهد که چگونه متغیرهای تحقیق اندازه گیری و مدل تجربی مورد استفاده برای آزمون فرضیه مشخص می شود. بخش 4 نمونه و داده منابع را توصیف و نتایج تجربی اصلی را ارائه می دهد؛ بخش 5 آزمون حساسیت و تجزیه و تحلیل اضافی، و بخش آخر نتیجه گیری مقاله را انجام می دهد.

2. تحقیقات مرتبط و توسعه فرضیه
قسمت زیادی از پیشینه تحقیق حسابداری اثر تصویب استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) در نتایج مختلف از جمله کیفیت و مقایسه حسابداری را بررسی می کند. به عنوان مثال، دفاند و همکاران(2011) مستند می کند که مالکیت صندوق های سرمایه گذاری خارجی را در شرکت های اروپایی افزایش می دهد زمانی که آنها الزاما IFRS را اتخاذ می کنند به دلیل اینکه تصویب مقایسه حسابداری را بهبود می بخشد. بارت و همکاران (2008) گزارش کردند که شرکت هایی نمایش IFRS مدیریت سود کمتر را اجرا می کنند، به موقع به رسمیت شناخته نشده است، و ارتباط ارزش بیشتر از ارقام حسابداری نسبت به شرکت های نمونه با اجرای استانداردهای داخلی غیرآمریکایی همسان می شود داسک و همکاران (2008) مستند می کنند که نقدینگی بازار و افزایش توبین Q و هزینه سرمایه برای شرکت هایی کاهش می یابد که بطور الزامی IFRS را اتخاذ می کند. هریس و مولر (1999) شواهدی ارائه می کند که درآمد ایالات متحده GAAP-آشتی و ارزش دارایی شرکت ارزشی مربوط افزایشی هستند تا اعداد حسابداری مبتنی بر IFRS با استفاده از فرم آشتی 20-F از شرکت IFRS-استفاده می شود. وو و ژانگ (2009) که حساسیت شرکت های اروپایی، از گردش مدیر عامل و اخراج کارمند برای افزایش عملکرد حسابداری بعد از قبولی داوطلبانه خود از IFRS و یا ایالات متحده مستند می کند. گاپ لانگ و همکاران (2010) گزارش کردند که درآمد جنبش شرکت هاهم افزایش می یابد، در حالی که مقایسه حسابداری (اندازه گیری شده توسط روش د فرانکو و همکاران (2011)) تغییر نمی کند، و اطلاعات محیط در پذیرندگان IFRS در مقایسه با غیر پذیرندگان بدتر شده است. بارت و همکاران (2012) بررسی می کنند اینکه آیا مقدار حسابداری مبتنی بر IFRS-قابل مقایسه با آنهایی که مبتنی بر GAAP-ایالات متحده با استفاده از شرکت های عمومی در اتخاذ کشورها 27 IFRS و ایالات متحده است. آنها مستند می کنند که پذیرندگان ارقام حسابداری IFRS، با مواردی از شرکت های ایالات متحده بعد از تصویب خودشان قابل قیاس تر می شوند، و این افزایش در مقایسه برای پذیرندگان اجباری ، شرکت ها با حقوق عرفی (قوانین مبتنی بر عرف)، و شرکت در کشورهای اجرای قوی بارزتر اعلام می شود. براون و کیم براون (2011) گزارش کردند که افزایش درآمد مختلف در سرمایه گذاری نامشهود شرکت ایالات متحده، و این رابطه در صنایع قوی است که در آن R & D بهتر محافظت شود. فرانسیس و همکاران (2014) مستند می کنند که صورت های مالی موسسه ها مقایسه افزایش می یابد زمانی که آنها توسط حسابرس مشابه حسابرسی می شود و این اثر را برای حسابرس بزرگ 4 بیان می شود.
جریان دیگر از تحقیقات مرتبط برای این مقاله، مطلعاتی در مورد اثر مقایسه حسابداری است. گانگ و همکاران (2013) اثر آن بر افشای مدیریت بررسی می کنند و گزارش می کنند که مدیران به احتمال زیاد پیش بینی درآمد را ارائه می دهند زمانیکه درآمد شرکت های خود بطور همزمان با شرکت های دیگر پایین تر است. کی نی و همکاران (2009) متوجه شدند که بخش متنوع شرکت به دلیل بهبود مشترکات میان شرکت افزایش می یابد اگر تحلیلگران متعلق به کشوری باشند که در آن مقررات حسابداری برای شرکت اجرا می شود که شامل آیتم های بیشتر حسابداری در گزارش سالانه خود می شود. انگلبرگ و همکاران (2016) اثر نزدیکی جغرافیایی و صنعت در انتخاب ساختار سهام سرمایه گذاران نهادی بررسی می کنند و مستند می کند که مدیران صندوق های سرمایه گذاری به احتمال زیاد سهام دیگران را در یک خوشه جغرافیا و صنعت نگه می دارند که در حال حاضر موقعیت زیادی از سهام دارند. کیم و همکاران (2013) یک صورت های مالی اندازه گیری مقایسه بر اساس تنوع از تنظیمات مودی برای سود گزارش شده به منظور رتبه اعتباری توسعه می دهند . با استفاده از این اقدام، آنها متوجه شدند که پیوند اختلاف قیمت پیشنهادی خرید و فروش، بازده اوراق قرضه، و سی دی (مبادله پیش فرض های اعتباری یا تبادل افول اعتبار) گسترش برای وام گیرندگان متعلق به صنایع از مقایسه بالاتر پایین تر است. د فرانکو و همکاران (2011) اثر مقایسه حسابداری بر خواص پیش بینی و پوشش تحلیلگر بررسی می کند و گزارش می دهند که پوشش تحلیلگر افزایش می یابد، دقت پیش بینی را بهبود می بخشد، و پراکندگی پیش بینی کاهش می یابد زمانیکه مقایسه حسابداری از شرکت های به پیرو بالاتر است. آنها استدلال می کنند که برای یک شرکت ارائه شده، در دسترس بودن اطلاعات در مورد شرکت های قابل مقایسه کاهش می یابد هزینه کسب اطلاعات، و مقدار کلی و کیفیت اطلاعات موجود در مورد شرکت را افزایش می دهد. مقایسه همچنین به تحلیلگران اجازه می دهد تا عملکرد بهتر تاریخی شرکت را توضیح دهند یا اطلاعات از شرکت های مشابه یا قابل مقایسه به عنوان ورودی اضافی در تحلیل های خود استفاده می کند.

2.1 مقایسه حسابداری و AEM
مطالعه در مورد اثر مقایسه حسابداری در مدیریت درآمد (یعنی، AEM) اندک است. جین جین و استولی (2008) مستند می کند که مدیریت سود شرکت در سه کشور انتخاب شده IFRS یعنی (استرالیا، فرانسه، و انگلستان) در بعد از IFRS در مقایسه با دوره قبل از IFRS کاهش نمی یابد که با یافته های بارت و همکاران (2008) در تضاد است. با این حال، تمرکز در هر دو مقاله، کیفیت استانداردهای حسابداری داخلی که با IFRS با توجه به مدیریت سود مقایسه می شود. از آنجا که شرکت در یک کشور معین توسط GAAP مشابه اداره می شود، مقایسه ناشی از تفاوت استاندارد حسابداری برای شرکت در همان کشور در تنظیمات هر دو مطالعه ثابت می ماند. با این حال، حسابداری لزوما در سراسر شرکت های مشابه نیست حتی اگر آنها از مجموعه ای مشابه از استاندارد های حسابداری در همان کشور پیروی کنند. با توجه به انواع روش های حسابداری جایگزین توسط GAAP و فضای بزرگی از انجام مستحبات مجاز می شود زمانی که اجرای آنها، مقایسه حسابداری در سطح موسسه می تواند به طور قابل توجهی شرکت با شرکت را تغیر دهد . بنابراین علاقه تحقیقات من در این مطالعه این است که اثر سطح شرکت مقایسه حسابداری در مدیریت درآمد مدیران (هر دو AEM و REM) رفتار درون رژیم مشابه GAAP را بررسی کند. من انتظار دارم که فعالیت مدیران AEM به میزان بیشتری محدود می شود زمانیکه حسابداری شرکت خود با از شرکت های دیگر قابل مقایسه است.
تئوری و شواهد نشان می دهد که انگیزه ها برای بد جلوه دادن عملکرد شرکت از طریق AEM از منافع فرصت طلب خودی شرکت افزایش می یابد (زینگالس، 1994، شلایفر و ویشنی، 1997؛ بال و همکاران، 2000؛. لوز و همکاران، 2003؛ همکاران هاو و همکاران، 2004). خودی، از جمله مدیران و کنترل سهامداران، می تواند از مزایای خصوصی با استفاده از کنترل خود بر شرکت در هزینه خارجی از جمله اقلیت سهامداران و طلبکاران لذت ببرند. به هر حال، اگر این مزایا شناسایی شده است، به احتمال زیاد بیگانه از اقدامات انضباطی (برای مثال، تغییر مدیران) در برابر آنها انجام خواهد داد. بر این اساس، خودی انگیزه دارند تا درامد گزارش شده به منظور پنهان عملکرد شرکت واقعی مدیریت کنند و مزایای کنترل های خصوصی خود از بیگانه را پیچیده تر می کند ( لوز و همکاران 2003). نظام های حقوقی کارآمد از بیگانگان با اعطا حقوق آنها حمایت می کند و همچنین با اجرای قراردادها برای محدود کردن منافع کنترل خصوصی خودی را تادیب کند (لاپورتا و همکاران، 1998؛ کلاسنز و همکاران، 2002؛ ننووا، 2003؛ دایک و زینگالس، 2004). مطالعات نشان می دهد که حسابرسی با کیفیت بالا نقش مشابه ای، به خصوص در کشورهای با نظام های حقوقی قوی، برای محدود کردن انگیزه خودی با تکیه بر AEM به منظور پنهان کردن تعقیب خود از مزایای کنترل خصوصی (خورانا و رامان، 2004؛ فرانسیس و وانگ، 2008؛ ال گول و همکاران، 2016) ایفا می کند. من فرض می کنم که مکانیسم مقایسه حسابداری دیگری برای کاهش انگیزه مدیران برای انجام فرصت طلب AEM است. اگر سیستم حسابداری یک شرکت و نتایج آن قابل مقایسه با مواردی از شرکت های دیگر باشد، فعالان بازار در خارج مانند تحلیلگران، سرمایه گذاران، و تنظیم کنندگان می تواند عملکرد اقتصادی واقعی شرکت را با دقت بیشتری با مقایسه اطلاعات حسابداری شرکت و همسالان خود را ارزیابی کنند. دلیل این است که مقایسه حسابداری هزینه های نهایی برای این ذینفعان برای به دست آوردن اطلاعات و روند حسابداری شرکت های مشابه افزایش یافته همانطورکه در مطالعات مذکور پیشنهاد شده را کاهش می دهد (گانگ و همکاران، 2013؛ کینی و همکاران، 2009؛ انگلبرگ و همکاران، 2016. ؛ د فرانکو و همکاران، 2011) که برای بررسی اصول شرکت مورد سوال مفید است. به عبارت دیگر، محیط حسابداری یک شرکت برای بیگانگان شفاف تر می شود به طوری که مدیران فضای کمتری دارند تا در فعالیت های کنترل درآمد برای پنهان کردن عملکرد واقعی خود در گیر شوند اگر مقایسه حسابداری شرکت بالاتر است. علاوه بر این، مدیران عملکرد خوب را گزارش کردند (به عنوان مثال، از طریق افزایش درامد AEM)که بیشتر احتمال دارد به عوامل خارجی نسبت به توانایی های مدیران نسبت داده شود زمانیکه درآمد یک شرکت اشتراک بالاتر با افرادی از شرکت های دیگر در بازار (کیم براو و وانگ، 2014 ) را نشان می دهد، در نتیجه انگیزه های خود را برای AEM کاهش می دهد. بر اساس مباحث فوق، من اولین فرضیه قابل آزمون به شرح ذیل را رسمی کردم (در فرم جایگزین):
H1. میزان AEM یک شرکت کوچکتر است زمانیکه سیستم حسابداری آن ارقام حسابداری قابل مقایسه بیشتری با مواردی که از شرکت های دیگر، در صورت عدم تغیر سایر چیزها تولید می شود.

2.2 مقایسه حسابداری و REM
رویکوهوری (2006) مدل های تجربی را توسعه داده است که به پژوهشگران اجازه می دهد تا سطوح طبیعی از فعالیت های عملیاتی واقعی را جدا کنند همانطورکه در جریان های نقدی از عملیات (CFO)، هزینه های تولید و هزینه های اختیاری از سطوح غیر طبیعی خود منعکس می شود. تجزیه و تحلیل خود نشان می دهد که مدیران شرکت در کنترل فعالیت های واقعی ، اهداف درآمد خاص را برآورده می کند. از آنجا که کار رویکوهوری، مطالعات بعدی با مسائل REM سروکار دارد شواهد حمایتی را ارائه کرده اند، در حالی که انتظار می رود، سطح نرمال فعالیت های واقعی با تصمیم های عملیاتی بهینه همراه می باشد، سطوح غیر طبیعی ، غیر منتظره خود، فرصت طلبی مدیریتی را جذب می کند تا در فرایند گزارشگری مالی شفاف مداخله می کند.
یک رشته قابل توجه پژوهش REM قبلی در مورد اینکه آیا مدیران REM را به عنوان یک جایگزین، یا مکمل برای، AEM استفاده می کنند، تمرکز می کنند. هنگامیکه تصمیم گیری استراتژیک در مورد زمان و شدت کنترل درآمد می کنند. برای مثال، ژانگ (2012) تعویض بین AEM و REM و گزارش های را بررسی می کند که AEM (REM) را کاهش می دهد (افزایش می دهد) هنگامی که هزینه AEM بالاتر است (به عنوان مثال، کیفیت حسابرسی بالا) و REM (AEM) کاهش (افزایش) می یابد زمانی که هزینه رم بالاتر (به عنوان مثال، نرخ بالا مالیات) است. کوهن و همکاران (2008) تاثیر قانون –آکسلی ساربن (SOX) بررسی می کندکه بر انتخاب های مدیریتی بین AEM و REM تصویب می شود و مستند می کند که تصوب انگیزه SOX شرکت ها برای تغییر از REM AEM به است. این تعویض رخ می دهد زمانیکه REM برای حسابرسان خارجی، تنظیم کنندگان، و سایر ذینفعان برای شناسایی، در مقایسه با AEM سخت تر است. علاوه بر این، هزینه های مسئولیت قانونی مورد انتظار با افزایش قابل توجهی AEM در- ارسال محیط زیست SOX با توجه به مقررات گزارشگری مالی افزایش و الزامات گواهی های اضافی، در ارتباط است در حالی که هزینه های مشابه مرتبط با REM نیست. در نتیجه، REM (نسبتا) برای مدیران در دوره پس از SOX نسبت به AEM کم هزینه می شود. شواهد بالا با نتایج تحلیلی اورت و واگن هوفر (2005) سازگار است و نشان می دهد که مدیران از AEM به REM در یک محیط استانداردهای حسابداری تنگ تر و یا اجرای دقیق تر تبدیل می شوند. نتایج این تحقیق از گراهام و همکارانش (2005) نیز نشان می دهد که اکثریت بزرگی مدیران تمایل به تاخیر انداختن زمان پروژه های سرمایه گذاری جدید برای برآورده کردن هدف درآمد خاص دارند حتی زمانی که چنین تاخیر هایی پیامدهای منفی بر ارزش بلند مدت دارد. مطالعات بعدی توسط کوهن و زاروین (2010) رفتار REM وAEM را در مورد پیشنهادات متعادل فصلی (سئو) بررسی می کند، یعنی، دوره ای که در طی آن مدیران انگیزه های نسبتا بالایی دارنند تا بطور مصنوعی درآمد دوره جاری را متورم کند. سازگار با زانگ (2012) ، کوهن و همکاران (2008)، آنها نیز متوجه شدند که شرکت های SEO از AEM به REM در دوره بعد از -SOX جایگزین شده است همانطورکه SOX ، AEM را پر هزینه تر از REM ساخته است. نتایج بالا، در کل، نشان می دهد که مدیران هزینه های بالقوه در ارتباط با انتخاب خود بین AEM و REM را بررسی کرده اند .
به اعتقاد من، به هر حال، هیچ یک از تحقیقات قبلی اثر احتمالی مقایسه حسابداری در تجارت بین AEM و REM را بررسی نمی کند . من انتظار دارم که فعالیت های REM مدیران افزایش خواهد یافت زمانیکه حسابداری شرکت های خود قابل قیاس با شرکت های دیگر باشد همانطور که در H1 فرض می شود، مدیران فضای کمتری دارند تا عملکرد حسابداری گزارش شده را با استفاده از AEM کنترل کنند اگر مقایسه حسابداری شرکت خود بالاتر است، زیرا خارجی ها به راحتی می توانند اطلاعات حسابداری لازم از شرکت های مشابه جمع آوری و پردازش کنند و در نتیجه عملکرد واقعی مدیران را دقیق تر ارزیابی کنند . با توجه به گزارش سطح هدف از سود، مدیران انگیزه های قوی تری برای جبران کاهش AEM با استفاده از افزایش REM برای تحقق این هدف درآمد دارند. بر خلاف AEM، REM کمتر احتمال دارد توسط مقایسه حسابداری افزایش یافته و شفافیت نشان داد دلیل آن است که با دستکاری فعالیت های واقعی مانند قیمت فروش، شرایط اعتبار، حجم تولید و مخارج R & D به جای اقلام تعهدی حسابداری انجام می شود (که به طور مستقیم کیفیت حسابداری را تحت تاثیر قرار می دهد. یعنی، حتی اگر مقدار حسابداری با توجه به افزایش مقایسه حسابداری برای بیگانگان شفاف تر شد، آن لزوما توانایی خود را برای درک کردن از طریق فعالیت های فرصت طلب مدیران REM بهبود نمی دهد . در نتیجه، مدیران وسوسه می شوند تا دسته بندی کنند در این ” تثبیت “ابزار کنترل درآمد با بیگانگان بهتر مسلح مواجه شوند. این استدلال منجر به انتظار یک رابطه مثبت بین مقایسه حسابداری و REM می شود، که آن هم مطابق با مستند پیشینه تحقیق REM فوق الذکر رابطه بین AEM و REM را جایگزین کنند. بنابراین من این بحث را به فرضیه دوم به شرح زیر (به صورت جایگزین) تبدیل می کنم:
H2. میزان REM یک شرکت بزرگتر است زمانیکه سیستم حسابداری خود ارقام حسابداری قابل مقایسه بیشتر با مواردی که از شرکت های دیگر تولید می کند، در صورتیکه شرایط ثابت باشد.