|
نظریه نهادی نیز برای مطالعه ارتباطات و فناوری اطلاعات در محیط های دولتی استفاده شده است و این مطالعات برگرفته از تلاش های قبلی انضباطی به ویژه از جامعه شناسی، اقتصاد و علوم سیاسی (حسن و Gil-Garcia، 2008) است. ما یک چارچوب نهادی اخیر را توصیف می کنیم که فن آوری را به عنوان یکی از اجزای مهم تجزیه و تحلیل یکپارچه می سازد: چارچوب تصویب فناوری. چارچوب تصویب فناوری (Fountain، 1995، 2001) می تواند یکی از تصفیه شده ترین و یکپارچه ترین روش های نهادی برای مطالعه فن آوری در سازمان ها، به ویژه سازمان های دولتی (شکل 1) در نظر گرفته شود. تصویب فناوری بر تقاطع بین نهادها، ساختارهای بوروکراتیک، و فن آوری اطلاعات تمرکز دارد. منطق اولیه این چارچوب این است که “فن آوری های عینی» (سخت افزار، نرم افزار، شبکه، و غیره) توسط شکل های سازمانی و ترتیبات نهادی برای تبدیل شدن “فن آوری به تصویب رسیده” شکل می یابند. به طور مشابه، اشکال سازمانی و ترتیبات نهادی بر اساس انتخاب، طراحی و استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات با اذعان به روابط دو طرفه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و ساختارهای اجتماعی (Orlikowski، 1992، 2000) تحت تاثیر قرار می گیرند.
فن آوری تصویب شده می تواند به عنوان ادراک، طراحی، و استفاده از فن آوری هدف مانند اینترنت و قطعات مختلف از سخت افزار و نرم افزار (Fountain، 2001) درک شود. در سطح سازمانی، فناوری های تصویب شده می توانند به عنوان ویژگی های فن آوری مشخص شوند که در واقع (آنها در سیستم و یا سیستم های اطلاعات موجود گنجانده می شوند) در مقابل تمام ویژگی هایی قرار می گیرند که می توانند به طور بالقوه گنجانده شوند (فن آوری هدف) ، اما انتخاب نشده اند (Puron CID و Gil-Garcia، 2004). فن آوری تصویب شده, نتایج سازمانی را از نظر بهره وری، اثربخشی، و شفافیت را در میان دیگر موارد تولید می کند. همچنین این نتایج تکنولوژی به تصویب رسیده، اشکال سازمانی و ترتیبات نهادی را تحت تاثیر قرار می دهند.
اشکال سازمانی شامل ویژگی های ساختاری مانند تمرکز، رسمیت، و کانال های ارتباطی (Gil گارسیا، 2005). دیگر ویژگی های بوروکراتیک سازمان نیز در این ساختار (Fountain، 2001) گنجانده شده است. در مقابل، ترتیبات نهادی, قوانین، مقررات، و دیگر محدودیت های شناختی، فرهنگی، و یا اجتماعی و ساختاری موجود در زمینه دولت (Fountain، 2001) می باشند. بنابراین فن آوری تصویب شده و نتایج سازمانی نیز بر اشکال سازمانی و ترتیبات نهادی (Fountain، 1995، 2001) تاثیر دارند. بنابراین، چارچوب تصویب فناوری بر ماهیت بازگشتی روابط بین سازمان ها، نهادها، و فن آوری های اطلاعات اذعان می کند.
2.2. شبیه سازی دینامیک
دینامیک سیستم یک روش برای مطالعه و مدیریت سیستم های بازخورد پیچیده است Forrester, 1961; Richardson & Pugh, 1981; Roberts Andersen, Deal, Grant, & Shaffer, 1981; Sterman، 1961) است. یکی از اصول اساسی دینامیک سیستم اینست که عملکرد یک سیستم در طول زمان از نزدیک به ساختار زیرین فرایند بازخورد درون زا مرتبط است. یعنی، الگوهای رفتار در سیستم به طور عمده توسط فرآیندهای درون زا توضیح داده می شوند، نه با عوامل برونزا. فرآیندهای مدلسازی و شبیه سازی به طور عمده برای یادگیری در مورد چگونگی کارکرد جهان، کمک به سیاست گذاران در بهبود راه خود (سنگه، 1990) مد نظر قرار می گیرند. معمولاً، یک مدل کامپیوتری به دلیل محدودیت های انسانی برای پیش بینی و مدیریت رفتار این ساختارهای پیچیده مورد نیاز است (Forrester، 1971). در این روش، فرایند مدل سازی به یک روش رسمی توسعه و آزمایش فرضیه در مورد تاثیر فرآیندهای بازخورد در مورد رفتارهای مشکل خاص در یک سیستم تبدیل می شود. این دیدگاه با موفقیت در بخش دولتی اعمال شده است. بسیاری از نمونه ها به طور خاص برگرفته از از گروه دینامیک سیستم در دانشگاه در آلبانی، هستند که دینامیک سیستم را برای درک مشکلات سیاست عمومی با گروه های مدیران از سال 1987 (Richardson، Andersen، و Luna-Reyes، 2004) اعمال می می نمایند. دینامیک سیستم نیز با موفقیت برای درک بهتر مشکلات فناوری اطلاعات در سازمان ها استفاده شده است (Abdel-Hamid & Madnick, 1991; Georgantzas & Katsamakas, 2008; Luna-Reyes, Andersen, Richardson, Pardo, & Cresswell, 2007; Luna- Reyes et al., 2008; Madachy & Tarbet, 2000).
دست اندرکاران دینامیک سیستم, فرایند مدل سازی را به عنوان یک سری از مراحل از درک مشکل تا اعتبار سنجی و استفاده از مدل توصیف کرده اند (؛ Richardson و Pugh و، 1981؛ Randers، 1980 Roberts و همکاران، 1981؛. Sterman، 2000). فرآیند مدل سازی شامل تجزیه و تحلیل دینامیک مسئله و ساختار مسئله می شود. بدین ترتیب، مدل کامپیوتری دینامیک سیستم, نتیجه یک فرآیند تکرار شونده از مقایسه و تقابل مجموعه ای از فرضیات در مورد ساختار سیستم و رفتارهای شناخته شده از آن است. در واقع، دینامیک های سیستم به بهترین شکل برای مشکلاتی مناسب است که رفتارهای پویا را نشان می دهند، به ویژه هنگامی که الگو را می توان با تصمیمات و اقدامات عاملان، به صورت روابط بازگشتی درون زای ارائه شده توسط حلقه های بازخورد توضیح داد.
یک حلقه بازخورد, یک مسیر بسته از لینک های علی است. “یک حلقه بازخورد, زمانی وجود دارد که تصمیم گیری ها موجب تغییر حالت سیستم، تغییر شرایط و اطلاعاتی می شوند که تصمیم گیری های آینده را تحت تاثیر قرار می دهند (Richardson، 2000، ص 9). یک حلقه تقویت کننده (و یا حلقه مثبت) نشان دهنده یک روند در حال تغییر است که در آن, مشخصه در حال رشد است، میرایی، بی ثباتی، و یا تسریع است. یک حلقه ضد-موازنه (منفی و یا توازنی) نشان دهنده یک فرآیند است که بر مقاومت در برابر تغییر، جستجوی هدف و یا تثبیت رفتار دلالت دارد.
یک نمایش ساختاری مشترک از مدل های شبیه سازی دینامیک سیستم, نمودارها سهام و جریان هستند (شکل 2 را ببینید). سهام (یا متغیرهای حالت) نشان دهنده تجمعات در سیستم (مستطیل در شکل) است و تنها با جریان های ورودی یا جریان خروجی افزایش یا کاهش می یابد که نشان دهنده فعالیت ها در سیستم است. “ابرها” در مبدا جریان های درونی در شکل, مرزهای مفهومی سیستم را نشان می دهند. بدین ترتیب می توان گفت که همه چیز از جایی خارج از نمایش مسئله جریان می گیرد. این نمایش گرافیکی سازگار با فرض های اساسی در نظریه نهادی و چارچوب تصویب فناوری است. همانطور که در شکل. 2 نشان داده شده است، چارچوب سازمانی و نهادی, فعالیت سازمانی با محوریت توسعه یک تصویب فناوری خاص را محدود یا میسر می سازد. همچنین نشان داده می شود که فعالیت سازمانی می تواند به عنوان ترکیبی از ‘تلاش عاملان و اثربخشی عاملان نشان داده شود. ما می توانیم فکر کنیم که نهادها – شناختی، هنجاری یا مقرراتی – فعالیت های سازمانی را از طریق محدود کردن و یا ترویج تلاش یا اثربخشی محدود می کنند و یا بهبود می بخشند. مصنوعات تکنولوژیک انباشته شده در سهم تصویب فناوری, فقط قطعات نرم افزار، فرآیندها، یا اسناد و مدارک با ویژگی های خاص هستند. با این حال، ویژگی های فناورانه همراه با این آثار به صورت نشان داده شده در شکل 2 ایجاد می شوند. این انتظار منطقی است که در این فرایند ایجاد همزمان، مصنوعات مختلف دارای سطوح مختلف از هر گونه مشخصه به عنوان کیفیت هستند. بنابراین، نیازهایی که از مشخصه متوسط یک توسعه فن آوری خاص ظهور می یابند به طور بالقوه می توانند فشارهایی را به سوی اصلاح چارچوب نهادی ایجاد نمایند. حلقه بازخورد در شکل (که با فلش ضخیم مشخص شده است) نشان دهنده تعاملات بازگشتی بین متغیرها یا فرآیند تصویب فن آوری است.
3. طراحی تحقیقات و روش ها
این مطالعه بخشی از یک پروژه تحقیقاتی است که یک رویکرد چند-روشی را اتخاذ می کند. این مطالعه, از مصاحبه نیمه ساختار یافته از رهبران پروژه و شرکت کنندگان بیش از 15 طرح دولت دیجیتال در مکزیک، یک نظرسنجی برای شرکت کنندگان، و سه مطالعه موردی عمیق استفاده می کند (Creswell, 2003; Yin, 2003). هدف از این طراحی, درک مکانیسم و نتایج حاصل از دولت دیجیتال مشترک در زمینه های آمریکای لاتین بود. همچنین شواهدی از شباهت ها و تفاوت ها در رابطه با همکاری و به اشتراک گذاشتن اطلاعات در محیط های دولتی بین آمریکا و دیگر کشورهای لاتین ارائه شده است.
این مقاله, یافته هایی از مصاحبه ها را گزارش می کند و تجزیه و تحلیل چهار طرح های پورتال محتوا در زمینه های دولت (دولت-الکترونیکی)، بهداشت (سلامت الکترونیک)، آموزش (آموزش الکترونیک)، و اقتصاد (E-اقتصاد) را مستندسازی می کند که همه آنها بخشی از ابتکارهای مکزیک-الکترونیکی هستند. به طور خاص، نتایج گزارش شده در اینجا در تجزیه و تحلیل اسناد و مدارک و 26 مصاحبه نیمه ساختار یافته با مدیران دولتی درگیر در اجرای این برنامه ها در وزارت ارتباطات و حمل و نقل، موسسه آمریکایی لاتین برای ارتباطات آموزشی (ILCE)، وزارت بهداشت، وزارت امور عمومی، و وزارت اقتصاد. وزارت ارتباطات و نقش رهبری با رهبران ریاست بر هر یک از چهار حوزه به اشتراک گذاشته می شوند سایر سازمان های شرکت کننده مورد مصاحبه قرار گرفته, وزارت کار، وزارت توسعه اجتماعی، کمیسیون ملی برای دفاع از کاربران خدمات مالی (CONDUSEF)، شورای ملی برای توسعه آموزش و پرورش (CONAFE)، اداره کتابخانه های عمومی، مکزیکی موسسه تامین اجتماعی (IMS ها)، موسسه تامین اجتماعی دولت کارمندان (ISSSTE)، و یک دانشگاه خصوصی بودند.
26 مصاحبه ها از نوامبر 2006 تا مارس 2007 انجام شد. هر مصاحبه فردی دارای مدت متوسط 1 ساعت بود. مصاحبه شوندگان در مورد ویژگی های پروژه های خود، محیط سازمانی، هزینه ها و منافع پروژه، درک آنان از موفقیت پروژه، همکاری، و شبکه های مورد پرسش قرار گرفتند. تیم تحقیقاتی, مصاحبه ها را با جستجوی موضوعات و دسته بندی خاص مورد تجزیه و تحلیل قرار داد، اما برای موضوعاتی که از این اطلاعات پدیدار می شوند. یک یافته برجسته در تجزیه و تحلیل به ویژگی های مختلف فن آوری (مصوبات) و نتایج حاصل از چهار پورتال ایجاد شده در همکاری با شرکای عامل مختلف مربوط می شود. به عنوان مثال، پورتال دولت-الکترونیک، با هماهنگی وزارت امور عمومی به طور قابل توجهی متفاوت از پورتال با هماهنگی وزارت اقتصاد است. پس از آن تیم تحقیقاتی, نمونه های خاصی از تاثیر عوامل نهادی و سازمانی در ویژگی های هر پورتال و فرآیندهای همکاری در میان سازمان های مختلف مرتبط را جستجو نمود.
|