|
3 مدل تراکم
هتل ها به صورت تصادفی از طریق فضا توزیع نمی شوند. در عوض، محل آنها معمولاً به طور عمده با دیگر هتل های ناهمگن و همگن برای رسیدن به یک اثر تراکم خوشه بندی می شوند. اثر تراکم اشاره به مزایایی دارد که هتل می تواند از خوشه دریافت کند. در پژوهش محل هتل، مجموعه های دیگری از مقالات وجود دارند که به طور عمده بر فرآیند انباشتگی محل هتل با تاکید بر محل مشترک متمرکز شده اند (Ingram and Inman, ، 1996؛ Kalnins و Chung، 2004). بر خلاف مدل های فوق الذکر مطالعه محل مطلق هتل ها در منطقه، مدل تراکم به طور خاص در محل نسبی هتل های جدید و نحوه مکان یابی هتل ها نسبت به دیگر متصدیان هتل پرتو می افکند. Canina و همکاران (2005) دلایل تراکم هتل هم از دیدگاه تولید و هم تقاضا را بحث نمود. با توجه به مزایای تولید، تراکم اجازه می دهد تا افراد در خوشه دارای دسترسی منحصر به فرد منابع باشند، و دسترسی بیشتری به تامین کنندگان پیشرو، خدمات خاص، و یا روابط خاص فراهم می شود. با توجه به مزایای تقاضا، تراکم, هزینه جستجوی مصرف کنندگان را کاهش می دهد.
با این حال، همه هتل ها نمی توانند از تراکم بهره مند شوند. محوریت سودها و زیان ها از محل مشترک, بر قدرت نسبی تراکم و اثرات رقابت است. برخی مطالعات, یک رابطه U معکوس بین شماره های موجود از هتل ها و ورودی هتل جدید را مشخص نمودند (Baum and Haveman, 1997; Ingram and Inman, 1996 1996). Ingram and Inman (1996) استدلال کردند که تعداد هتل ها جدید با افزایش تعداد هتل های از قبل موجود افزایش می یابد و بنابراین برخی مقادیر آستانه به عنوان درآمدهای حاصل از تراکم کاهش می یابند. این پدیده را می توان با این واقعیت توضیح داد که رقابت شدید بین هتل ها موجب تحریک تازه واردان می شود (Baum و Haveman، 1997).
اثر تراکم برای انواع مختلف تازه واردان هتل جدید ناهمگن است، و مشخص شده است که این مورد وابسته به ناهمگنی محصول بین تازه واردان و متصدیان است. Freedman و Kosová (2012) نشان دادند که منافع تراکم در سراسر هتل ها در بخش های مختلف محصول متغیر است، و هتل های جدید به احتمال زیاد یک منطقه با تراکم بالاتر از هتل ها در بخش های دیگر را برای متمایز نمودن بیشتر محصول انتخاب می کنند. با این حال، این نتیجه مغایر با یافته های Kalnins and Chung’s (2004) است که نشان داد که اگر چه اقتصاد و هتل های بدون مارک, همکاری با هتل های مجلل را انتخاب می کنند، هتل های مجلل از مناطق با تعداد زیادی از انواع دیگر هتل ها جلوگیری می کنند. دلیلش این است که هتل های مجلل به احتمال زیاد موجب تولید سرریز برای همسایگان خود بر اساس سهام منابع ثروتمند خود می شوند. Canina et al. (2005) نیز نشان دادند که هتل های ضعیف تر, به احتمال زیاد, اثرات سرریز مثبت را توسط موقعیت یابی همزمان در محل در یک خوشه با هتل های مجلل دریافت می کنند. ENZ و همکاران (2008) اشاره کردند که بالا بودن قیمت با مکان های نزدیک به هتل مجلل و لوکس مرتبط است. از سوی دیگر، هتل های عالی تحت کاهش قابل توجه قیمت با محل نزدیک به محل های ضعیف قرار می گیرند. در مقاله دیگری توسط Tsang and Yip (2009), آنها تعیین نمودند که هتل ها, مزایای خود را با قرار گرفتن در نزدیک به هتل های مجلل دریافت می کنند.
اندازه هتل و مالکیت نقش مهمی در تعیین موقعیت نسبی هتل ها ایفا می کنند (McCann and Vroom, 2010; ؛ Yang و همکاران، 2012). Chang و Kalnins (2001) معتقد بودند که با احاطه شدن در میان هتل های بزرگتر، بازده درآمد هتل های کوچک افزایش می یابد. از نظر تراکم مرتبط با مالکیت Helmers (2010) نشان داد که هتل های مستقل و شعبات جدید به احتمال زیاد با دیگر هتل ها خوشه بندی می شوند، در حالی که هتل ها با مالکیت شرکتی اینگونه نیستند. این نتیجه موافق با یافته های Chang و Kalnins (2001)، که کشف کرد که هتل های مستقل در بازارهای روستایی تمایل به دست آوردن منافع از شرکت های محل با هتل های زنجیره ای وابسته دارند. Kalnins (2004) توضیح داد که چرا تازه واردان جدید هتل کمتر احتمال دارد که نزدیک همان نام تجاری, محلی را انتخاب کنند. دلیلی این است که ورودی ها می توانند درآمدها را از کسانی که از پیش موجود هستند به دست آورند. علاوه بر این، Kalnins و Chang (2006) به اولویت محل سکونت هتل با مالکیت Gujarati نسبت به هتل های گجراتی بدون مارک اشاره می کنند.
قابل توجه ترین سهم مدل تراکم این است که تراکم در توضیح انتخاب موقعیت نسبی برای هتل ها را را تصدیق می کند که امروزه یک وضعیت معمولاً مشاهده شده است. بر خلاف مدل THC و مدل تک محور، مدل تراکم را می تواند جهت بررسی محل هتل در مقیاس درون شهری، درون منطقه ای، و بین منطقه اعمال کند. با این حال، این مدل ها, اطلاعات محدودی را در مورد انتخاب محل مطلق در یک منطقه فراهم می کنند. بنابراین، برای ارائه یک راه حل جامع تر و عملی برای انتخاب محل هتل، هنوز هم نیاز به توسل به سایر مدل های مطلق محل پس از تجزیه و تحلیل مکان های نسبی توسط مدل تراکم وجود دارد.
2.4. مدل چند بعدی
هنگامی که هتل ها در مورد ورود به بازار تصمیم گیری می نمایند، آنها نه تنها موقعیت جغرافیایی را در نظر می گیرند, بلکه همچنین موقعیت کالا را (Baum و Haveman، 1997) در نظر می گیرند. در نتیجه، مدل های چند بعدی برای توضیح انتخاب ورود به بازار هتل ها، برای هر دوی محصول و مکان جغرافیایی تولید می شوند. Baum و Haveman (1997) برای اولین بار از یک مدل چند بعدی برای مطالعه محل هتل در منهتن، ایالات متحده آمریکا از سال 1898 تا سال 1990 استفاده نمودند. مقاله آنها فرض می نمود که یک هتل, تراکم یا تمایز را از دیدگاه های مختلف انتخاب می کند. یعنی، هتل جدید مواضع خود را بر اساس محصول و ابعاد جغرافیایی انتخاب می کند که که از یا نزدیک به هتل های موجود متمایز می کند. Baum و Haveman (1997), سه معیار فاصله، یعنی، فاصله جغرافیایی، فاصله قیمت، و اندازه فاصله را برای نشان دادن محل هتل جدید در سه ابعاد مختلف ساختند. نتایج نشان داد که یک موازنه در تصمیم گیری چند بعدی وجود دارد. از لحاظ جغرافیایی هتل های جدید تمایل به قرار گرفتن در جایی نزدیک به هتل ها با قیمت مشابه و متفاوت در بعد اندازه (شکل 3a) دارند.
Urtasun and Gutiérrez (2006) , مدل چند بعدی دیگری را برای بررسی محل هتل مورد استفاده در مادرید از 1936 تا 1998 به کار برد . آنها مدل Baum و Haveman (1997) را با اضافه کردن یک بعد خدمات گسترش دادند که تنوع خدمات ارائه شده هتل را اندازه گیری می کند. اثرات موازنه بین ابعاد مشخص شدند. آنها کشف کردند که هتل های جدید در مادرید تمایل به قرار گرفتن در مجاورت هتل ها با قیمت های مختلف، اندازه مشابه، و خدمات مشابه (شکل 3b) دارند.
به غیر از چهار مدل محل هتل نظری عمده فوق، مدل های دیگر را می توان در نوشته های گذشته پیدا کرد. دو مدل نظری گونه شناختی دیگر عبارتند از مدل منطقه عمر (Aliagaoglu و Ugur، 2008)، که نشان می دهد که محل هتل با دیگر عناصر شهری عمر منطقه مرتبط است، و مدل گردشگری کانزاس (د Brès را، 1994)، که نشان می دهد یک جهت گیری خطی از مکان های هتل به خیابان های اصلی / جاده ها و برخی از نقاط در نزدیکی رمپ های بین ایالتی یا بزرگراه ها وجود دارد. دیگر مدل های نظری مورد استفاده در پژوهش های قبلی شامل مدل الماس پورتر می شود که ویژگی های محیط عامل شرکت ها را تجزیه و تحلیل می کند (Juan and Lin, 2011; Lin and Juan, 2010)، مدل چرخه عمر صنعتی، که الگوهای فضایی در مراحل مختلف از چرخه عمر را برجسته می کند (Sund، 2006)، و (1981) نظریه التقاطی دانینگ، که بر مزیت محل به عنوان یکی از سه عامل برای توضیح هتل بین المللی تاکید می کند (Johnson و Vanetti، 2005).
همانطور که در بدنه ای از نوشته های پیشین نشان داده شده است، محققان رشته های مختلف, فلسفه ها و اهداف مختلف پژوهشی را پیاده سازی نموده اند. به عنوان مثال، جغرافیدانان انسانی, محل هتل را به عنوان بخشی از تلاش خود به سمت درک الگوهای موضعی در چشم انداز شهری به منظور ارائه مفاهیم برای سیاست های دولت و تلاش های برنامه ریزی بررسی نموده اند (Bloomfield, 1996; McNeill, ، 2008)، در حالی که اقتصاددانان, قوانین محل هتل عمومی را توسعه داده اند که قابل انتقال به موارد دیگر است. برخی از عوامل محل در سراسر مدل های مختلف شناخته شده است. به عنوان مثال، مشخص شده است که رتبه بندی ستاره هتل در تصویر کشیدن سلسله مراتب توزیع فضایی هتل در مدل های تک محور، و نیز در انتخاب محل نسبی که توسط مدل تراکم پیشنهاد شده است مهم می باشد. همین کار برای CBD صحیح است. در حالی که مدل THC و مدل های تک محور, نقش آن در جذب هتل ها را برجسته نموده اند، مدل تراکم, جذابیت آن را از طریق اقتصاد شهرنشینی / محلی سازی توضیح می دهد.
3. مدل تجربی
برای درک بهتر نیروهای محرک پشت تصمیم گیری در مورد محل هتل، تلاش های تحقیقاتی قابل توجهی از مدل های تجربی انجام شده است. در بیشتر مطالعات، توصیف کیفی، نقشه برداری مسیر، و شاخص های نابرابری برای توصیف توزیع محل هتل و عوامل احتمالی الگوی شکل دادن مورد استفاده قرار گرفتند (Bloomfield, 1996; Bull and Church, 1994; Dökmeci and Balta, 1999; Ferreira and Boshoff, 2013; Roehl and Van Doren, 1990; Rogerson, 2012b, 2013) به غیر از این استراتژی های سنتی تجربی، برخی از مدل های تجربی پیچیده تر برای روشن کردن عوامل تعیین محل هتل از مجموعه داده های مشاهده شده ظاهر شده اند.
|