دانلود رایگان ترجمه مقاله دانش کودکان درباره پیشگیری از آسیب های جنسی (Boston College سال 2014)

دانش کودکان درباره پیشگیری از آسیب های جنسی در السالوادور

مبتدی (مناسب برای درک مفهوم کلی مطلب)

F2129

اگرچه، بسیاری از چالش‌های موجود در برنامه‌های پیشگیری CSA در یک کشور با منابع اقتصادی محدود، سیستم قانون گذاری ضعیف و تعداد محدودی از آژانس‌های محافظت کودکان مرتبط است. یک موزه کودکان که کودکان در بخشی از برنامه خود در این آموزش شرکت ‌می‌کنند، جذاب است و هیچ اثر خطرناکی ندارد و ‌می‌تواند به شیوه ای جالب اطلاعات مربوط به آموزش کودکان را در مدارس ابتدایی ارائه ‌می‌دهد. هدف ما این بود که تعیین کنیم که این برهم کنش‌های آموزشی و اطلاعات موزه ‌می‌تواند درباره پیشگیری از تجاوز جنسی آموزش دهد و تاثیر آموزشی زیادی دارد.
هدف‌ها
این پروژه یک ارتباط بین مدرسه Icahn در پزشکی در Mount Sinai و مرکز سلامت عمو‌می‌و موزه Tin Marin برای کودکان در San Salvador در السالوادور انجام شده است. این مطالعه توسط کالج پزشکی Icahn در Mount Sinai تایید شده است. موزه کودکان Tin Marin در همان زمان کتابی درباره CSA به نام Mi Cuerpo Me Pretence a Mi منتشر کرده است که حاوی موضوعاتی پیرامون مالکیت جسم، انواع تماس‌های نامناسب و فرار و رفتارهای گزارش تعرض است. این ارائه بخشی از کمپینی است که کودکان را درباره CSA توسط دولت السالوادور و بسیاری از سازمان‌های غیردولتی آموزش ‌می‌دهد. این پروژه مشارکتی است و کودکان در طی آن مشاهده ‌می‌کنند و درباره ویدئویی که توسط گروه آموزشی موزه ارائه شده است، بحث ‌می‌کنند.
برای تعیین دانش کودکان درباره محافظت از CSA، یک پرسش نامه بین ۱۸۹ دانش آموز توزیع شد قبل از اینکه به موزه وارد شوند و هم چنین بین ۵۹ دانش آموز مختلف بعد از ترک موزه توزیع شد. از والدین خواسته شده که قبل از ورود فرزندانشان به موزه پرسش نامه را پر کنند و بعد از خروج از موزه این کار را انجام ندهند. پرسش نامه حاوی دو پرسش اصلی بود(جدول ۱ را برای پروفایل‌های اجتماعی شرکت کننده‌ها بررسی کنید) و پنج پرسش چند گزینه ای دارد که پاسخ‌های آن‌ها در نتایج بررسی ‌می‌شود( جدول ۲ را برای ۵ پرسش ببینید).

پرسش نامه به اسپانیایی ترجمه شده است و سپس توسط سه فرد بو‌می‌اسپانیایی ترجمه و تصحیح شده است. فقط ۱ ناظر پرسش نامه‌ها را توزیع کرده است. کودکان و والدینشان به این ناظر اصلی نزدیک هستند و توضیحات زبانی حداقل از یک والد دربافت شده است. سوالات سپس برای همه کودکان به اسپانیایی خوانده شده است و کودکان دور پاسخ‌های مورد نظر خود دایره کشیده اند. برای ارزیابی بیشتر این که کودکام دوبار ارزیابی نشده باشند، از آن‌ها پرسیده شد که آیا قبلا این پرسش نامه را پر کرده اند و آیا این برنامه را در طی یک سال گذشته دیده اند یا خیر.
یافته‌ها
در کل ۲۴۸ کودک پرسش نامه را پر کرده اند. در بین آن‌ها، ۱۸۹ نفر قبل از ورود به موزه پرسش نامه را پاسخ داده اند و ۵۹ نفر بعد از ورود به موزه این کار را انجام داده اند. ما مشاهده کردیم که والدینی که مشتاق بودند در این مطالعه شرکت کنند، یک روز قبل از ورود به موزه و در انتهای بازدید از موزه این پرسش نامه را بررسی کرده اند. یک پرسش نامه که مربوط به کودکی بود که به سن قانونی نرسیده بود(سن ۱۷ سالگی) بررسی نشد. داده‌های مربوط به ۲۴۷ کودک باقی مانده بررسی شد(جدول۱).
در همه پرسش‌ها، اکثریت کودکان قادر بودند که قبل از مشاهده پروژه موزه پاسخ صحیح را ارائه دادند. به عنوان مثال، >90% قادر بودند که نواحی خصوصی دختر و پسر را به درستی تعیین کنند. اگرچه، کودکان که به صورت صحیح پاسخ دادند، امتیاز بالاتری را دریافت کردند بعد از اینکه پروژه موزه به نام بدن من به خودم تعلق دارد را مشاهده کردند. با استفاده از مقیاس پیرسون برای آنالیز، یک بهبود آماری قابل توجه در تعداد سوالاتی حاصل شده است که پاسخ درست را دریافت کرده اند به ویژه بعد از زمانی که پروژه موزه را مشاهده کردند. به عنوان مثال، در سوال دوم، چه ‌می‌کنید اگر فردی تلاش کند که شما را لمس کند یا به شما به نحوی نگاه کند که شما را بترساند یا احساس بدی به شما دست بدهد؟ قبل از ورود به موزه، 15% از کودکان پاسخ داده بودند که چیزی ن‌می‌گویم. اگرچه بعد از ورود به موزه هم 2.4% از آن‌ها پاسخ مشابهی داده بودند. براساس امتیاز کل پرسش نامه‌ها، امتیاز کودکان بعد از بازدید از موزه افزایش یافته است(P=0.012). وقتی گروه‌های سنی اختصاصی بررسی شد، کودکان جوانتر در رده سنی ۶ تا ۹ سال، پیشرفت بیشتری را در امتیازشان نسبت به کودکان ۱۰ تا ۱۴ سال نشان داده اند. برای کودکان ۶ تا ۹ سال، حداقل دوبار امتیازی برابر با >60% کسب ‌می‌کنند. برای کودکان سنین ۱۰ تا ۱۴ سال، فقط حدود 20% از کودکان، امتیازی بالاتر از 60% را بعد از بازدید از موزه کسب کردند.
بحث
کودکان به صورت غیر منتظره قبل از ورود به موزه آموزش دیده بوده اند. این ‌می‌تواند اطلاع رسان و مرتبط با آموزشی باشد که کودکان را برای دریافت این دانش آموزش ‌می‌دهد که ‌می‌تواند از خانه یا مدرسه به دست بیاید. بیشتر از آنچه از آموزش انتظار ‌می‌رود این است که کودکان ممکن است تحت تاثیر ورود به موزه همراه با والدینشان قرار بگیرند که ‌می‌تواند شبیه به این موضوع باشد که آن‌ها تحت آموزش والدین یا معل‌می‌بالاتر از خودشان از منظر اقتصادی اجتماعی قرار گرفته اند که معمولا فردی است که با کودکان درباره پیشگیری از سواستفاده جنسی صحبت ‌می‌کنند. اکثریت کودکانی که از شهرهای بزرگ San Salvador مورد بررسی قرار گرفته اند، در سطوح بالاتری از آموزش و وضعیت اقتصادی اجتماعی(SES) قرار دارند. تحقیقات گذشته نشان داده اند که SES بر اینکه کودکان چه میزان درباره تجاوز جنسی مورد آموزش قرار بگیرند، تاثیر دارد. Briggs و Hawkins نشان دادند که کودکانی که در سطوح پایین تری از SES هستند، کمتر آموزش‌های ایمن را در خانه و مدرسه به صورت فردی دریافت ‌می‌کنند.
به علاوه، 26.6% از کودکانی که مصاحبه شده اند، قبل از بازدید از پروژه موزه گزینه چیزی ن‌می‌گویم را انتخاب کرده اند یا اینکه تاکنون درباره آن چیزی نگفته ام را انتخاب کرده اند. وقتی که به صورت نزدیکی لمس ‌می‌شوند یا توسط فردی آزار ببینند. دلایل اینکه کودکان نباید به فاصله نزدیکی مورد تماس قرار بگیرند بسیار زیاد است. Shaw و همکارانش نشان دادند که قربانیان قبلی Hispanic به صورت تصادفی بیشتر از کودکان سیاه پوست مورد تجاوز قرار گرفته اند. یک دلیل این است که تجاوز جنسی در بسیاری از فرهنگ‌ها هنوز یک تابو است. به ویژه در فرهنگ امریکای لاتین. متغیرهای فرهنگی دیگر مثل خجالت و ارزش حفظ باکرگی و پاکدامنی در فرهنگ امریکای لاتین از عواملی است که ممکن است تجاوز جنسی را برای کودکان با تاخیر همراه کند. مطالعات پیشنهاد ‌می‌کنند که جوامع Hispanic بیشتر خجالت ‌می‌کشند که از قربانیان تجاوزهای جنسی صحبت کنند و به همین دلیل است که این قربانیان ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی بیشتری را تجربه ‌می‌کنند. ساختار فرهنگ لاتین خانواده محود است و احترام به بزرگترها در آن دیدده ‌می‌شود که پیشنهاد ‌می‌شود ممکن است برای کودکان السالوادور دشوار باشد که بعد از تجاوزهای جنسی مورد حمایت خانواده قرار بگیرند. کودکان امریکای لاتین ممکن است به عنوان عملی از عدم وفاداری و عدم احترام تلقی شود. اگرچه، علیرغم امتیازهای مورد انتظار، دانش کودکان درباره پیشگیری از CSA بعد از آموزش بالاتر رفته است.
یافته‌های ما، تحقیقات قبلی را تایید ‌می‌کند که کودکان دانش را از طریق برنامه‌های آموزشی CSA دریافت ‌می‌کنند. این بعدا توسط Davis و Gidycz در آنالیزهای متا از ۲۷ مطالعه دیگر به دست آمد که نشان ‌می‌داد که کودکانی که در مدارس آموزش پیشگیری ‌می‌بینند دارای 1.07SD بالاتر از گروه کنترل امتیاز ‌می‌گیرند. به طور ویژه، ما متوجه شدیم که کودکانی که ‌می‌توانند موضوعات پیشگیری از CSA را از بازدید موزه دریافت کنند، این امر را پس از مشاهده ویدئوی کوتاهی توسط موزه دریافت ‌می‌کنند. به علاوه، مشابه با Davis و Gidycz ما هم دریافتیم که کودکان در سنین کمتر بیشتر ‌می‌آموزند.
چون مهم است که این موضوع از منظر والدی هم مورد بررسی قرار بگیرد، هم شرکت کننده‌ها همراه با والدینشان در موزه حضور پیدا کردند. بنابراین، نمونه‌های شرکت کننده‌های ما ممکن است با کودکانی همراه باشند که دارای سطوح بالاتری از SES هستند و بنابراین به تحصیلات بالاتری دسترسی دارند. نتایج ما ممکن است متفاوت باشند اگر تعداد کودکان السالوادوری با SES کمتر، و دسترسی محدود به آموزش مورد بررسی قرار بگیرند. محدودیت دیگر در مطالعه ما این است که ما فقط قادر بودیم که افزایش آنی را در موضوع دانش مورد بررسی قرار دهیم و قادر نبودیم که تعیین کنیم چه قدر طول ‌می‌کشد که کودکان بعد از بازدید از موزه، دانسته‌های دریافتی خود را به اجرا بگذارند. ما هم چنین قادر نبودیم که بررسی کنیم آیا مشاهده موزه آن‌ها را قادر ‌می‌کند که این درس‌ها را به کار ببندند و بنابراین نرخ ابتلا به آزارهای جنسی را کاهش دهند.