دانلود ترجمه مقاله تخصیص منابع بر پایه مدل تحلیل پوششی داده ها (DEA) در آنالیز کشش

فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
۲  پس زمینه
۳ یک روش تخصیص منابع جدید
۴ مثال عددی
۵ نتیجه گیری

بخشی از ترجمه:

مقدمه

مسئله تخصیص منابع انرژی کاربرد بالایی دارد مشکلات این مساله عبارتند از چگونه دپارتمان و تخصیص منابع درگیر است و چگونه وزن های تخصیص را تعیین می کند و اخیرا استفاده از مدل های DEA برای حل این مسائل یک زمینه تخصصی جدیدی به شمار می رود که به این دلیل می باشد که DEA یک متد تولیدی می باشد که کارایی نسبی دپارتمان های تولیدی همگن را اندازه گیری می کند( [۱] [۴] [۵]  را ببینید)  علاوه بر این بردارهای مدتی ورودی و خروجی بدست آمده بوسیله مدلهای DEA راه حل پاراتو (Parato) برای برنامه ریزی چند هدفه می باشد و شرایط تعادل Na Sh را بخوبی برآورد می کند ([۷] را ببینید) در مقاله [۸]  و [۹] به طور واضح مسئله تخصیص منبع اضافی تعریف شده و پیشنهاد می کند که تصمیم گیرنده باید هردو کارایی و مقیاس را در نظر بگیرد متعاقبا مقاله [۲] و [۳] پیشنهاد می کنند که تصمیم گیرنده باید هنگام برخورد با این مسئله بازده نسبت به مقیاس    (Return-to-Score) را نیز در نظر بگیرد بازده نسبت به مقیاس (RB) می یابند منعکس می کند( [۵] [۴] را ببینید).RTS دارای چهار نوع می شود : بازده نسبت به مقیاس افزاینده (Irs)- بازده نسبت به مقیاس ثابت (CRS) بازده نسبت به مقیاس کاهش (DRS) و فزونی و تجمع (Cangestion) . بنابراین روش قبلی حل تخصیص منابع به شکل زیر است : محاسبه کارایی (Efficiency) و نوع بازده نسبت به مقیاس از مدل های ِDEA برای هر DMU بعد محاسبه ورزنهای تخصیص ها همه DMU  ها.
اما این روش تخصیص منابع برپایه ۴ نوع  RIS دارای تعدادی کاستی و ضعف Short Coming می باشد که بوسیله مثالی در قسمت ۲ توضیح داده خواهد شد بنابراین ما کشش  (Elasticity) که در یک مفهوم دو اقتصاده می باشد برای توصیف دقیق RTS وارد مسئله می کنیم و یک روش تخصیص منابع بر یک مدلهای DEA و تحلیل های کشش پیشنهاد می کنیم.

 ۵٫ نتیجه گیری
اخیراً مسئله تخصیص منابع یک موضوع داغ در مدیریت و تصمیم گیری می باشد. مقاله (۲) و (۳) پیشنهاد می کنند که تصمیم گیرنده باید هم کارایی تولید و هم بازده نسبت به مقیاس را هنگام سر و کله زدن با این مسائل در نظر بگیرد. این مقاله یک روش تخصیص منابع جدید بر پابه مدل های DEA  و تحلیل های کششی ارائه می کند . ابتدا کارایی را از روش DEA محاسبه می کند.
بعد کشش آنها را محاسبه کنید . در نهایت وزنهای تخصیص را محاسبه کنید همانطور که در مثال می توان دید ، وزن های تخصیص حاصل شده از این روش منطقی تر از قبل می باشند . اما فقط این روش را برای مسئله تک ورودی و تک خروجی بکار می بریم . در آینده سعی خواهیم کرد که آن را برای یک مورد چند ورودی و چند خروجی بکار بگیریم تا بتوانیم یک روش عمومی برای مسئله تخصیص منابع تولید کنیم .
ضرورت وزنهای داده شده بوسیله این روش تخصیص منابع اریابی ظرفیت تولیدی  پتانسیل این دپارتمان ها می باشد .بنابراین در کنار مسئله تخصیص منابع ما می توان آنرا برای دیگر مسائل مدیریتی از قبیل مرتب کردن ، ارزیابی و انتخاب و غیره به کار ببریم .
در این موارد ، اوزان می توانند بعنوان یک علامت گذاری برای حالت های تولیدی این دپارتمانها دیده شود . از طریق مقایسه این اوزان تصمیم گیرنده می تواند بهتر تصمیم بگیرد.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Introduction

The resource allocation problem has a great practical applied value. The difficulty ofthis problem is: how to evaluate the departments involved in the allocation, and how todetermine their allocation weights. Recently, using DEA models to solve this problemhas become a new research area. That is because DEA is a synthetic method measuringthe relative efficiency of homogeneous production departments (referred to as decisionmaking units, DMU) (see [1][4][5]). Moreover, the inputs and outputs weights vectorobtained by DEA models is the Pareto solution for multiobjective programming, and itsatisfies the Nash equilibrium condition as well(see [7]). In paper [8] and [9], they clearlydefine the extra resource allocation problem, and propose that the decision maker shouldtake into account both the efficiency and the scale. Subsequently, paper [2] and [3] suggestthe decision maker should consider the returns-to-scale also when dealing with thisproblem. Returns-to-scale (RTS) is a concept in economics, which reflects the potentialproduction capacity when inputs are increased (see [4][5]). It has 4 types: the increasereturns-to-scale (IRS), the constant returns-to-scale (CRS), the decrease returns-to-scale(DRS), and the Congestion. Thus the previous way of solving the resource allocationproblem is: calculate the efficiency and the type of returns-to-scale from the DEA modelsfor each DMU, then figure out all DMUs’ allocation weights. However, this resource allocationmode based on the 4 types of RTS has some shortcomings, which will be illustrated by the instance in section 2. Therefore, we bring in the elasticity, a concept in economics,to precisely characterize the RTS, and propose a new resource allocation mode based onDEA models and elasticity analysis.

۵ Conclusion

Recently the resource allocation problem has become a hot topic in the management and decision-making field. Paper [2] and [3] suggest that the decision-maker should consider both the production efficiency and the returns-to-scale when dealing with this problem. This paper proposes a new resource allocation mode based on DEA models and elasticity analysis. First calculate the efficiency from the DEA mode. Then compute their elasticity. Finally compute the allocation weights. As can be seen in the instance, the allocation weights get from this mode is more reasonable than before. However, we just apply this mode in single input and single output case. Next we will try to apply it in multi-input and multi-output case, so as to provide a common mode of resource allocation problem.

The essential of the weights given by this resource allocation mode is the evaluation of these departments’ production capacity and their potential production capacity. Therefore, besides the resource allocation problem, we can apply it to some other management problems, such as sorting, evaluation and choice, etc. In these cases, the weights can be seen as a marking for the production status of these departments. By reference of these weights, the decision-maker can make a better decision.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد

خرید نسخه پاورپوینت این مقاله جهت ارائه