دانلود ترجمه مقاله تاثیر فرکانس تغییر زبان بر کنترل بازدارنده در کودکان پیش دبستانی دوزبانه (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۲۳)

تاثیر فرکانس تغییر زبان بر کنترل بازدارنده در کودکان پیش دبستانی دوزبانه: نقش های مختلف توانایی های زبانی بیانی و دریافتی

Effects of language switching frequency on inhibitory control in bilingual preschool children: Different roles of expressive and receptive language abilities

چکیده

۱ مقدمه

۲ روش ها

۳ نتایج

۴ بحث

۵ نتیجه گیری

تضاد منافع

سهم نویسندگان

دسترسی به داده ها

تقدیر و تشکر

منابع

چکیده
     با اینکه تحقیقات انجام شده، ارتباط بین دفعات تغییر زبان در افراد دوزبانه و توانایی های زبانی آنها با کنترل مهاری شان را نشان داده اند، مکانیزم اینکه این دو چگونه با همکاری یکدیگر بر کنترل مهاری اثر می گذارند هنوز نامشخص است. در این پژوهش، نقش تعدیل کنندۀ توانایی های زبانیِ بیانی و دریافتی در ارتباط بین دفعات تغییر زبان و کنترل مهاری، بررسی شد. شرکت کنندگان شامل ۲۲۹ بچه ۵/۴ تا ۵/۶ سالۀ دوزبانۀ پیش دبستانی چینی (اویغور-مندرین) بودند. توانایی زبان بیانی (ELA)، توانایی زبان دریافتی (RLA) و کنترل مهاری در این افراد آزمایش شد. تعداد دفعاتِ تغییر زبان، بر اساس گزارش های والدین و معلّمان تعیین شد. نتایج نشان دادند که تعداد دفعات تغییر زبان، ارتباط مثبتی با کنترل مهاری در بچه هایی با ELA اویغور بالا و ELA مندرین پایین و بر عکس وجود داشت. به علاوه، دفعات تغییر زبان ارتباط منفی با کنترل مهاری در بچه هایی داشت که ELA اویغور و مندرین در آنها پایین بود ولی ارتباط معنی داری با کنترل مهاری در بچه های دارای ELA اویغور بالا و مندرین بالا نداشت. این اثرِ تعدیل کنندۀ توانایی زبانی، در توانایی های زبانی دریافتی یافت نشد. اثر تعدیل کنندۀ معنی دار ELA (و نه RLA) نقش فعّال بچه ها در رشد و پیشرفت عملکرد اجرایی اولیۀ آنها را نشان می دهد؛ این امر، درک ما از اینکه دفعات تغییر زبان، چگونه و چه وقت بر کنترل مهاریِ افراد دوزبانه اثر می گذارد، را بیشتر می نماید.

۱-۱ تعداد دفعات تغییر زبان و کنترل مهاری در افراد دوزبانه

     منظور از تغییر زبان این است که یک فرد دوزبانه، زبانش را به زبان فرد مخاطب تغییر دهد (Green & Abutalebi, 2013) که این امر نشانگر فعال سازی بین-زبانی و کنترل سیستماتیک دو زبان است (Lai&O,Brien, 2020). منظور از دفعات تغییر زبان، تعداد دفعاتی است که فرد در زندگی روزمرّۀ خود، از یک زبان به زبان دیگر سوئیچ می کند (Verrey et al., 2016). منظور از کنترل مهاری، توانایی فرد در کنترل تمایلش به پاسخ بی اختیار و نیز توانایی در جلوگیری از ارائۀ اطلاعات نامربوط است. این موضوع، جزء اصلی کارکرد اجرایی است (Salwei & de Diego-Lazaro, 2021; Treffers-Daller et al., 2020) و می تواند “فاکتور مشترک ” تعیین کننده در عناصر متفاوت آن باشد (Valian, 2015).

     به طور نظری، دفعات تغییر زبان، اثر مثبتی بر کنترل مهاری دارد. مدل کنترل مهاری (Green, 1998) بیان می کند که افراد دوزبانه، دارای برتری شناختی نسبت به افراد تک زبان هستند، چراکه به دسترسی محدود به زبان نامربوط که به طور همزمان با زبان مربوط (زبانی که در یک مکالمه به آن نیاز دارند) فعال می شود نیاز دارند، که این امر می تواند سبب تقویت کنترل مهاری گردد. فرضیۀ کنترلِ سازگار (Abutalebi & Green, 2016) بیان می کند که افراد دوزبانه اغلب به فرایند تغییر زبانِ سازگار، بر اساس زبان مورد نیاز در یک مکالمه (تک زبانی، دوزبانی، و کدگزینی متراکم ) نیاز دارند. منظور از تک زبانی ، استفاده از یک زبان در یک مکالمه است. منظور از دوزبانی این است که افراد دوزبانه بر اساس زبانی که مخاطبشان صحبت می کند، از یک زبان به زبان دیگر خود تغییر جهت (سوئیچ) می دهند. منظور از کدگزینی متراکم، مخلوط کردن دو زبان در یک سخن یا یک جمله است. در بین این زمینه ها، تغییر زبان در دو زبانی، نسبت به تک زبانی یا کدگزینی متراکم، به کنترل مهاری بیشتری نیاز دارد. افراد دوزبانه، به دلیل تجربه ای که در تغییر زبانشان در یک محیط دوزبانه دارند، عملکرد بهتری در کنترل مهاری دارند (Sanchez-Azanza et al., 2020).