دانلود ترجمه مقاله نقش اکوسیستم های کارآفرینی در بین المللی شدن SME (ساینس دایرکت – الزویر 2023)

نقش اکوسیستم های کارآفرینی در بین المللی شدن شرکت های کوچک و متوسط (SME)

The role of entrepreneurial ecosystems in the SME internationalization

چکیده

1 مقدمه

2 پیشینه نظری و طرح فرضیه ها

3 روش شناسی

4 نتایج

5 بحث

6 نتیجه گیری

منابع

چکیده
     اکوسیستم های کارآفرینی (EE) مفاهیمی از جریان های مختلف ادبیات را به هم مرتبط می کنند و توسط ذینفعان متعدد شکل می گیرند و با سطوح مختلف تحلیل ارتباط دارند. اگرچه ادبیات نشان دهنده اهمیت فزاینده موضوع EE است، بیشتر مطالعاتِ این زمینه مفهومی هستند و وجود مطالعات تجربی با روش‌شناسی های کمی هنوز کم است. این مطالعه در تلاش است تا با ایجاد یک مدل پویا از EE و تأثیر آن بر عملکرد بین‌المللی شرکت‌های کوچک و متوسط (SME) با ترکیب سطوح مختلف تحلیل، به پر کردن این شکاف کمک کند. بر اساس نمونه‌ای از 120 شرکت کوچک و متوسط، نتایج نشان می‌دهند که متغیرهای سطح کلان (کنشگران) و میانی(شرکای مختلف) بر عملکرد بین‌المللی تأثیر مثبت دارند. همچنین دریافتیم که انتقال فناوری، تاثیر تعدیل کننده منفی بر رابطه سطح میانی EE با عملکرد دیجیتال دارد. همچنین، مطالعه ما در درک بیشتر اکوسیستم های کارآفرینی، بین المللی سازی آن و اثر عملکرد دیجیتال نقش دارد.

2 پیشینه نظری و طرح فرضیه ها

2-1 اکوسیستم های کارآفرینی

     از زمان شومپیتر (1934)، تأثیر کارآفرینی بر توسعه اقتصادی، توجه محققان زیادی را به خود جلب کرده است(لیبنشتاین، 1968؛ بامول، 1990). گرچه در زمینه ادبیات مربوط به رشد اقتصادی اجماع وجود ندارد، اما درباره اثرات مثبت کارآفرینی بر آن، اجماع نظر وجود دارد(آدریچ و همکاران، 2006؛ کری و توریک، 2010؛ فریچ، 2013؛ باسما و همکاران، 2018). و در زمینه روند، نویسندگان متعددی قبلا نشان داده اند که کارآفرینی، همانند سایر ارگانیسم‌های زیستی، در محیط‌هایی تکثیر می یابند که نهادهایی وجود داشته باشند که رشد آن را ارتقا دهند(سوبل، 2008؛ فریچ، 2013؛ بوسما و همکاران، 2018).

     در نتیجه، کارآفرینی در خلا روی نمی دهد، بلکه در یک مکان خاص با ویژگی های خاص رخ می دهد (فلدمن، 2001). بدین ترتیب، موضوع فضا، زمینه ساز آن است (گازمن و استرن، 2015؛ آلودالن و بوشما، 2017). بنابراین یک اکوسیستم، در اکولوژی و زیست شناسی، تعاملات بین موجودات زنده و محیط آنها را بررسی می کند( او کانر و همکاران، 2018). با توجه به اینکه این تعاملات در اقتصاد مشاهده شد، مور (1993 و 1996) بوم شناسی را به مدیریت مرتبط ساخت و برای اولین بار مفهوم اکوسیستم را به ادبیات مدیریت معرفی کرد.

     سپس، ایزنبرگ (2011) رویکرد استراتژی اکوسیستم کارآفرینی را برای توسعه اقتصاد آغاز کرد و از نظر نویسنده، این رویکرد یک استراتژی جدید و کارا را برای افزایش موفقیت تشکیل می دهد. پس از آن، نویسندگان متعددی در مطالعهEE یا به صورت مطالعات تجربی(آکز و همکاران، 2017؛ آتیو و همکاران، 2018؛ اشپیگل و هریسون، 2018؛ راپاسو و همکاران، 2021) یا مرورنظامند ادبیات وارد این حوزه شدند(آلودالان و بوشما، 2017؛ براون و میسون، 2017؛ کاوالو و همکاران، 2019؛ مالکی، 2018؛ گوئررو و همکاران، 2021).