دانلود ترجمه مقاله مدیریت سود واقعی، ارزش شرکت و حاکمیت شرکتی (ام دی پی آی ۲۰۲۲) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

مدیریت سود واقعی، ارزش شرکت و حاکمیت شرکتی: شواهدی از بازار کره

Real Earnings Management, Firm Value, and Corporate Governance: Evidence from the Korean Market

چکیده

۱- مقدمه

۲- مروری بر تحقیقات پیشین

۳- طراحی تجربی

۴- نتایج

۵- نتیجه گیری

منابع

چکیده

     در این مطالعه، ما به بررسی این مسئله می پردازیم که آیا راهبری شرکتی (CG) در رابطه ی بین مدیریت سود واقعی (REM) و ارزش شرکت (FV) از طریق معرفی داده های بازار کره مداخله می کند یا خیر. ما متوجه این مسئله هستیم که رفتار مدیریت سود واقعی (REM) فرصت طلبانه ی مدیریت دیگر برای شرکت هایی که از طریق راهبری شرکتی قوی و استوار طبقه بندی شده اند مؤثر نیست. مهمتر اینکه، تحلیل های استواری و رفتارهای متقابل ما شواهدی را نشان می دهند که بیانگر این هستند که راهبری شرکتی نقش نظارتی مؤثری در پیشگیری از مشارکت در فعالیت های مدیریت سود واقعی فرصت طلبانه ایفا می کند، و ارزش شرکت (FV) دیگر کاهش مرتبط با فعالیت های REM را به صورت یک پیامد تجربه نکرد.

مروری بر تحقیقات پیشین

۱-۲ FV و REM (ارزش شرکت و مدیریت سود واقعی)

     تئوری نمایندگی به بررسی قرارداد بین دو طرف، مدیر یا مالک، و کارگزار (نماینده) یا مدیر می پردازد (جنسن و همکاران، ۱۹۷۶). هر دو طرف تضاد منافع را به دلیل تمایل اصلی برای افزایش عملکرد شرکت نشان میدهند، درحالیکه کارگزار باید سرمایه و ثروت خود را افزاش دهد. بنابراین، شرکت ها باید سیستم های پاداش دهی را در جهت همتراز کردن منافع خود طراحی کرده و زمینه ی برابری بین مالکان و مدیران را فراهم کنند (جنسن و مورفی ۱۹۹۰). برای نمونه، تضاد منافع ممکن است در حضور موارد زیر مطرح شود (i) وعده یا دورنمای استخدام در آینده با شخص یا سازمانی که کارمند به عنوان بخشی از وظایف عمومی با آن تعامل دارد، (ii) دسترسی به اطلاعات محرمانه و سرّی در یکی دیگر از نقش های بخش عمومی، (iii) داشتن دو یا چند نقش در بخش های عمومی با مسئولیت های متناقض، و (iv) روابط خانوادگی و فردی از جمله تعهد به خانواده یا دوستان، و رقابت با سایر افراد یا گروه ها. این نمونه های تضاد منافع در تمامی حوزه های شرکت رخ می دهند و با ارائه ی استانداردهای تجاری، عرضه ی آموزش اصول اخلاق کسب و کار، و دربر گرفتن روش های گزارشگری رسمی می توان از تضاد منافع جلوگیری کرد.

     مطالعات قبلی نشان داده اند که مدیران براساس صلاحدید مدیریتی خود و اطلاعات شخصی تصمیم گیری می کنند. این صلاحدید ممکن است کیفیت سود را ارتقا داده و بازتاب ارزش اساسی شرکت باشد (سابرامانیام ۱۹۹۶؛ سیرگار و اوتاما ۲۰۰۸). با این حال، انعطاف پذیری حسابداری در استانداردهای گزارشگری مالی ممکن است رفتار فرصت طلبانه ی مدیران را با تحریف و تغییر سود گزارش شده افزایش دهند، که به افزایش ناهمترازی انگیزه ها بین مدیران و سهامداران منجر می شود (بورگستالر و دیچف ۱۹۹۷؛ دچاو و همکاران، ۱۹۹۵). لذا، مدیران با توجه به بازرسی منظم کم برای حفظ موقعیت و شهرت تجاری خود به فعالیت های REM متوسل می شوند، که به موجب قابلیت پیش بینی سود را بیشتر و نوسان آن را کمتر می کنند، که سندی است برای رفتار فرصت طلبانه ی آن ها (گرابینسکی و ویوتوویچ ۲۰۲۱). مدیران داخلی می توانند با اغراق در سود دوره ی جاری در صورت درآمد صورت های مالی را دستکاری کنند، به صورت ساختگی و جعلی تورم درآمد و سود را موجب شوند، یا از تورم مخارج دوره ی جاری بکاهند، که ظاهر بهتری از شرکت برای برآورده کردن توقعات مقرر شده فراهم می کند. علاوه براین، روش های مشخص تری برای دستکاری صورت های مالی ممکن است شامل ثبت درآمد پیش از موعد، ثبت درآمد ساختگی، افزایش درآمد با سود یکباره، انتقال هزینه های جاری به دورهای قبل یا بعد، عدم ثبت یا کاهش نادرست بدهی ها، تغییر درآمد جاری به دوره ی بعد، و تغییر هزینه های آتی به دوره ی جاری به صورت یک هزینه مشخص شوند.

     رونن و یاری، ۲۰۰۸، مفهوم مدیریت سود فرصت طلبانه و کارآمد را تعریف می کنند. از یک سو، مدیریت سود کارآمد و مؤثر برای شرکت ارزش زایی می کند، و لذا، رابطه ی مثبتی بین FV و REM وجود دارد، درست همانطور که در تئوری علامت دهی مبنا قرار داده شده است. مدیران اطلاعات مالی خصوصی را در اختیار سهامدارانی قرار می دهند که به راحتی می توانند عملکرد شرکت در آینده را پیش بینی کنند. علاوه براین، مدیران از انعطاف پذیری انتخاب های حسابداری با استفاده از سیاست های محافظه کارانه ی حسابداری در جهت افزایش منفعت بهره مند می شوند و جریان نقدینگی آتی را تحت تأثیر قرار می دهند (دی ۱۹۹۸). صوفیان و همکاران، ۲۰۱۵؛ سوسانتو و کریستیاوان ۲۰۱۶، نشان می دهند که در صورت عدم تقارن اطلاعاتی، مدیران به فعالیت های REM متوسل می شوند تا بازار را فریب داده و FV را افزایش دهند. از سوی دیگر، مدیریت سود فرصت طلبانه FV را از بین می برد، و لذا، رابطه ی منفی بین FV و REM وجود دارد زیرا مدیران فقط روی بیشینه سازی فایده و کاربردپذیری آن ها با استفاده از صلاحدید خود تمرکز می کنند، که ناهمترازی انگیزه ها بین مدیران و سهامداران، افت و زوال FV یا ارزیابی نادرست شرکت، و انحراف سود گزارش شده را موجب می شود رویچودوری ۲۰۰۶؛ عباس و ایوب ۲۰۱۹)، که بدین ترتیب دال براین است که فعالیت های REM را می توان به صورت یک ابزار مالی زیان آور برای بازار در کوتاه مدت و بلند مدت درنظر گرفت زیرا زمانی که مدیران به اطلاعات خصوصی دسترسی دارند، می توانند اعداد و ارقام حسابداری در دوره جاری را دستکاری کنند، که نتایج مالی در دوره بعدی را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین، اولین فرضیه ما به شرح زیر ارائه می شود: