دانلود ترجمه مقاله وابستگی ژنتیکی در بین انتروکوک فکالیس ها با مقاومت جنتامایسین سطح بالا (آکسفورد ژورنال ۲۰۰۳) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

وابستگی ژنتیکی در بین انتروکوک فکالیس ها با مقاومت جنتامایسین سطح بالا با واسطه ترانسپوزون در بخش های مراقبت ویژه سوئد

Genetic relatedness among Enterococcus faecalis with transposon-mediated high-level gentamicin resistance in Swedish intensive care units

مقدمه

مواد و روش ها

نمونه های میکروبی جدا شده، آزمایش حساسیت و نقاط وقفه

بیمارستان های شرکت کننده

الكتروفورز ژلی پالس فیلد

تهیه پلاسمید

تشخیص PCR ژن آنزیم اصلاح کننده آمینوگلیکوزید در تهیه DNA و پلاسمید باکتریایی

تشخیص ترانسپوزون مشابه Tn5281 با استفاده از PCR بلند و PCR جایگزین

نتایج

PFGE و آنتی بیوتیپ ها

PCR

تهیه پلاسمید

تشخیص ترانسپوزون مشابه Tn5281

بحث

ما ۴۵ نمونه ایزوله از انترکوک فکالیس با مقاومت سطح بالاي جنتامايسين (HLGR) را مورد بررسي قرار داديم و یه جز يک مورد، همه نمونه ها در برابر سيپروفلوکساسين مقاوم بوده و ۲۵ نمونه ایزوله مقاوم در برابر سيپروفلوکساسين بدون HLGR، براي برقراری وابستگی ژنتيکي از الکتروفورز ژلی پالس فیلد (میدان ضربه ای) (PFGE) استفاده می کنند. انترکوک فکالیس ها، از بیماران بستری شده در بخش مراقبت های ویژه ۸ بیمارستان در جنوب سوئد از دسامبر ۱۹۹۶ تا دسامبر ۱۹۹۸ جدا شدند. آنالیز ژنومی توسط PFGE منجر به ارائه سه دسته از نمونه های جدا شده ی مرتبط از لحاظ ژنتیکی (دسته های I، II و III) و ۲۳ کلون منحصر به فرد شد. دسته I عمدتا در بخش های شرقی و مرکزی جنوب سوئد و دسته های II و III در جنوب غربی سوئد یافت شدند. در میان ۴۵ نمونه جدا شده با HLGR، ۶۹% به دسته I و ۲۰% به دسته II تعلق داشته و ۱۱% دارای الگوهای PFGE منحصر به فرد بودند، که این امر نشان می دهد اکثر نمونه های جدا شده با HLGR ارتباط نزدیکی داشتند. از بین ۲۵ نمونه جدا شده مقاوم در برابر سیپروفلوکساسین بدون HLGR، ۶۸% الگوهای PFGE منحصر به فردی داشتند، ۱۲% به دسته I و ۲۰% به دسته III تعلق داشتند، که این امر نشان می دهد که نمونه های جدا شده مقاوم در برابر سایپروفلوکساسین، مرتبط نیستند. تمام نمونه های جدا شده با HLGR حاوي ژن aac(6′)Ie-aph(2″)Ia بودند که بر روي یک ترانسپوزون مشابه Tn5281 در تمام نمونه ها به جز يک مورد، حمل می شد. ما به این نتیجه رسیدیم که HLGR در انترکوک فکالیس ها عمدتا به علت انتشار کلون های ژنتیکی مرتبط در طول زمان مطالعه بود و اینکه HLGR در این نمونه های جدا شده، به علت حضور ژن aac(6′)Ie-aph(2″)Ia بود.

مقدمه

در دهه های اخیر، عفونت های بیمارستانی ناشی از انتروکوک ها، در بسیاری از کشورها به طور فزاینده ای رایج شده است. اگرچه انتروکوک ها اغلب به عنوان پاتوژن های با قابلیت بیماری زایی پایین شناخته می شوند، آن ها همچنین می توانند علت عفونت های جدی مانند باکتریمی و اندوکاردیت باشند.

بحث

نتایج ما، انتشار نمونه های جدا شده انترکوک فکالیس مرتبط ژنتیکی همراه با HLGR در بیماران بستری شده در ICU های سوئد را نشان می دهند. این می تواند توضیحی برای فراوانی بیشتر نمونه های انترکوک فکالیس با HLGR در مطالعه ما در مقایسه با گزارش های قبلی ارائه شده در سوئد باشد.

We studied 45 isolates of Enterococcus faecalis with high-level gentamicin resistance (HLGR), all but one concomitantly resistant to ciprofloxacin, and 25 ciprofloxacin-resistant isolates without HLGR for genetic relatedness using pulsed-field gel electrophoresis (PFGE). E. faecalis were isolated from patients admitted to intensive care units at eight hospitals in southern Sweden from December 1996 through December 1998. Genomic analysis by PFGE resulted in three clusters of genetically related isolates (designated clusters I, II and III) and 23 unique clones. Cluster I was found predominantly in the eastern and central parts of southern Sweden and clusters II and III in south-western Sweden. Among the 45 isolates with HLGR, 69% belonged to cluster I, 20% to cluster II, and 11% had unique PFGE patterns, which suggests that the majority of isolates with HLGR are closely related. Among the 25 ciprofloxacin-resistant isolates without HLGR, 68% had unique PFGE patterns, 12% belonged to cluster I and 20% to cluster III, which suggests the ciprofloxacin-resistant isolates are not related. All isolates with HLGR contained the aac(6′)Ie-aph(2″)Ia gene, which was carried on a Tn5281-like transposon in all isolates except one. We conclude that HLGR in E. faecalis was mainly due to dissemination of genetically related clones during the time studied, and that HLGR in these isolates was due to the presence of the aac(6′)Ie-aph(2″)Ia gene.

Introduction

During recent decades, nosocomial infections caused by enterococci have become increasingly common in many countries.1,2 Although enterococci have often been considered to be pathogens with low virulence, they are also known to cause serious infections such as bacteraemia and endocarditis.

Discussion

Our results indicate dissemination of genetically related E. faecalis isolates, with HLGR among patients in Swedish ICUs. This could be one explanation for the higher frequency of E. faecalis isolates with HLGR that was seen in our study compared with earlier Swedish reports .5,6

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

وابستگی ژنتیکی در بین انتروکوک فکالیس ها با مقاومت جنتامایسین سطح بالا با واسطه ترانسپوزون در بخش های مراقبت ویژه سوئد

Genetic relatedness among Enterococcus faecalis with transposon-mediated high-level gentamicin resistance in Swedish intensive care units