دانلود ترجمه مقاله آموزش از راه دور و آموزش الکترونیکی در عصر دیجیتال

• فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
ترک تحصیل و آموزش از راه دور و آموزش الکترونیک
اصلاح پشتیبانی از دانشجویان در عصر دیجیتال
آموزش از راه دور نسل سوم: تلفیق پشتیبانی از دانشجو با آموزش
نتیجه گیری

• بخشی از ترجمه:

نتیجه گیری

به استدلال من، پذیرش فناوری های معاصر توسط آموزش از راه دور  چیز جدیدی نیست و به خصوص ، پیشرفت از آموزش از راه دور نسل دوم ۱۹۸۰ میلادی به  طرف پذیرش فناوری اطلاعات و ارتباطات  در آموزش از راه دور یا انلاین در قرن ۲۱، یک مسیر جدیدی را ایجاد نکرده است. پشتیبانی از دانشجو  با هدف بهبود تجربه یادگیری و کاهش افت تحصیلی، با استفاده از فناوری هایی در آموزش از راه دور نسل دوم همانند سیستم های نسل سوم فعلی ایجاد شدند. به علاوه، افت تحصیلی و ترک تحصیل   ناشی از شیوه تحصیل  نبوده بلکه به دلیل ماهیت ریسک های موجود در ماموریت تحصیلی و آموزشی دانشگاه بود. شیوه های سازمان دهی پشتیبانی از دانشجو در آموزش از راه دور نسل دوم، که در آن مسافت و توزیع جغرافیایی  یک عامل سازمان دهی تعیین کننده بود،   از طریق استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات  مجددا  در نظر گرفته شد تا پشتیبانی از دانشجو با برنامه های آموزشی و ارزیابی تلفیق شود. گزارش های کلاسیک از سیستم های آموزش از راه  دور که زیر سیستم هایی را برای مواد آموزشی و پشتیبانی از دانشجو تفکیک می کند، اکنون اصلاح  شده  اند ( به رومبا ۱۹۹۷ صفحه ۶ مراجعه شود). این یک وظیفه ضروری،  مهیج و خلاقانه است که آینده  چشم انداز  خوب پشتیبانی از دانشجو که با  برنامه های آموزشی و ارزیابی ادغام شده اند، منوط به  زمینه بزرگ طرح آموزشی است. این  موسسات آموزشی   نسل دوم را ملزم می کند تا  تاب آوری و ارتجاع سازمانی  را به عنوان یک عامل مهم  مدیریت محیط های سریع التغییر فناوری و سیاست در نظر بگیرند( ولر و اندرسون ۲۰۱۳). در صورتی که موسسات آموزشی نسل دوم از چارچوب اصلاح شده ای که در آن پشتیبانی از دانشجو باید اکنون در نظر گرفته شود بهره مند نشوند، این فقدان فرصتی را ارایه فراهم که در آن ورودی های جدید مراکز آموزش از راه دور و الکترونیک  از پیشینیان خود با تجربه دانشجویی بهتر و پیشرفته تر سبقت بگیرند.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Conclusion

The adoption of contemporary technologies by distance education, I have argued, is not at all new, and in particular the development from second generation distance education of the 1980’s to the adoption of ICT in e- or online learning in the 21st century is not by this fact alone breaking new ground. Student support which sought to enhance the learning experience and diminish drop-out was constructed with the use of technologies in second generation distance education as much as it is now in third generation systems. Further, drop-out does not derive primarily from mode of study but from the nature of the risk embodied in the educational mission of the institution to include a wider range of students. The ways in which student support was organized in second generation distance education, where geography was of necessity a primary organizing factor, have however to be reconceived in order through the deployment of ICT to be able to reintegrate student support with curriculum and assessment. The classic accounts of distance education systems, which separate subsystems for learning materials and student support, now have to be revised (see Rumble, 1997, p. 6). It is in this imperative, exciting and creative task that the future of an improved vision of student support lies, integrated with curriculum and assessment, in the larger field of learning design. This will make significant demands of second generation institutions, which will need to demonstrate the institutional resilience identified as essential in managing the fast moving environments of technology change and policy (Weller & Anderson, 2013). If second generation institutions do not take advantage of the revised framework in which student support should now be conceived, this absence will provide a window of opportunity where new entrants to e- and online learning will leapfrog their predecessors with an improved student experience.