دانلود ترجمه مقاله تحقیقات واکسن ایدز

این مقاله انگلیسی ISI در ۵ صفحه در سال ۲۰۰۲ منتشر شده و ترجمه آن ۹ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

• فهرست مطالب:

اهداف توسعه واکسن‌ها

آیا ایمنی ناشی از واکسن در برابر HIV ممکن است؟

پاسخ به تحریک پادتن خنثی

واکسن‌های مبتنی بر CTL

وضعیت پیشرفت واکسن

• بخشی از ترجمه:

وضعیت پیشرفت واکسن روش‌های سنتی توسعه واکسن‌های ویروسی شامل استفاده از ویروس ضعیف و زنده و یا ویروس سالم و مرده است. نگرانی‌هایی راجع به روش اول برای HIV یا SIV وجود دارد؛ این که طبق آزمایش، به نظر بیماری زا می‌آیند (بابا و همکاران ۱۹۹۹؛ گرینوف و همکاران ۱۹۹۹). در استفاده از ویروس سالم و مرده نیز نگرانی‌های سلامتی وجود دارد؛ علاوه بر نگرانی بالقوۀ عدم تولید مناسب CTL. اکثر واکسن‌های HIV که در حال توسعه است، حاصل تکنولوژی مربوط به DNA نوترکیب است. در این روش، DNA با رمزگذاری ۱ یا چند پروتئین ویروسی می‌تواند برای ترانسفکشن سلول‌های آزمایشگاه استفاده شود تا پادگن‌هایی تولید کند که بعنوان یک واکسن، قابل استفاده باشد. DNA همچنین می‌تواند به عنوان یک واکسن، توسط یک حامل ویروسی مثل واکسینیا یا آدنوویروس، و به همراه پادگن ارسال شود؛ و بنابراین زنده نشان داده شود. DNA همچنین می‌تواند به صورت مستقیم تزریق شود (روش DNA برهنه) تا تولید پادگن زنده را تحریک کند.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Status of Vaccine Development Traditional approaches to viral vaccine development have consisted of using live, attenuated virus or whole, killed virus. There are safety concerns with the former approach for HIV vaccines in that the live, attenuated forms of HIV or SIV that have been tested appear to be pathogenic (Baba et al, Nat Med, 1999; Greenough et al, N Engl J Med, 1999). There are also safety concerns with the use of whole, killed virus, in addition to concerns regarding the potential lack of adequate production of CTL using this approach. Most HIV vaccines currently in development are the products of recombinant DNA technology. In this approach, DNA encoding 1 or more viral proteins can be used to transfect cells in the laboratory to produce antigen that can be used as a vaccine. The DNA can also be delivered as a vaccine through a viral vector, such as vaccinia virus or adenovirus, with the antigens thus being expressed in vivo. The DNA can also be directly injected (ie, the “naked” DNA approach) to stimulate in vivo antigen production.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد