دانلود ترجمه مقاله چالش ها درباره عسل و دیابت شیرین (ساینس دایرکت – الزویر 2017) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

عسل و دیابت شیرین : مشکلات و چالش ها، مسیری که باید اصلاح شود

Honey and diabetes mellitus: Obstacles and challenges – Road to be repaired

1- معرفی

2- روش تحقیق

2-1- انتخاب مطالعات

2-2- استخراج داده ها

2-3- تاییدیه اخلاقی

3- نتایج

4- بحث

5- نتیجه

منابع

چکیده

زمينه و هدف: از زمان های قدیم، عسل به دلیل دارا بودن ارزش تغذیه ای و درمانی مورد استفاده قرار گرفته است. نقش عسل در متون علمی تصدیق شده است، اما به هر حال، استفاده از آن بحث برانگیز شده است و در پزشکی مدرن بخصوص برای بیماران دیابتی به خوبی پذیرفته نشده است. این مطالعه با هدف بررسی و تحقیق نقش عسل در بیماران دیابتی انجام شده است.
روش ها: در این مطالعه ما 107 مقاله ی پژوهشی را از سایت های جستجوی مبتنی بر اطلاعات شناسایی کردیم که شامل سایت های PubMed، ISI-Web of Science، Embase و Google Scholar می باشد. مقالات پژوهشی با استفاده از اصطلاحات کلیدی اولیه شامل «عسل»، «زنبور عسل» و «دیابت شیرین» انتخاب شدند. مدارک پژوهشی که در آن ها «عسل» و «دیابت شیرین» مطرح گشته و مورد بحث قرار گرفته اند نیز گنجانده شده اند. بعد از غربالگری، ما 66 مقاله را مرور کردیم و 35 مطالعه را که معیارهای ورود به پژوهش داشتند را انتخاب و بقیه ی مقاله های موجود حذف شدند.
نتایج: در این مطالعه، مطالعات پیش بالینی، بالینی، مطالعات انسانی و حیوانی بر روی عسل و دیابت مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه به دست آمد که عسل باعث کاهش گلوکز سرم ناشتا، افزایش C-peptide و C-peptide بعد از صرف غذا می شود. اگرچه اطلاعات و دست نوشته های کمی نیز وجود دارد که مخالف با بحث استفاده از عسل در بیماران دیابتی می باشد.
بحث: عسل باعث کاهش گلوکز سرم ناشتا، افزایش C-peptide ناشتا و C-peptide بعد از دو ساعت پس از صرف غذا می شود. عسل دارای شاخص گلیسمیک افزایشی و شاخص افزایشی راس آن در بیماران دیابتی می باشد. استفاده از عسل در بیماران دیابتی همچنان موانع و چالش هایی دارد و نیازمند مطالعات بالینی در نمونه های بزرگتر و چند مرکزی می باشد تا نتیجه گیری بهتری حاصل شود.

5- نتیجه

در اين مطالعه، مطالعات پیش بالینی، باليني، انساني و حيواني در مورد عسل و ديابت شیرین مورد بررسي قرار گرفت و مشخص شد که عسل باعث کاهش گلوکز خون ناشتا، افزایش C-peptide ناشتا و C-peptide دوساعت پس از صرف غذا می شود و دارای شاخص گلیسمیک پایین و شاخص افزایشی راس می باشد. بدون تردید تعداد کمی از اطلاعات و متون علمی، تاثیر احتمالی عسل را در ابتلا به دیابت در مراحل اولیه نشان می دهد. علاوه بر این، یافته های مطالعات حیوانی ممکن است به درستی به شرایط انسانی تعمیم داده نشود، قبل از تأیید عسل به عنوان جایگزین شکر، مکمل های درمانی یا رژیم غذایی در بیماران دیابتی و یا بیماران متاثر از متابولیسم، مطالعات بیشتری برای بررسی اثرات مصرف طولانی مدت عسل در این بیماران مورد نیاز است. استفاده از رژیم غذایی حاوی عسل و یا درمان با عسل در بیماران دیابتی همچنان با موانع و چالش هایی مواجه است و نیاز به تحقیقات بیشتر با نمونه های بزرگتر و چندین مرکز نمونه برداری و کنترل بالینی دارد تا نتایج بهتری کسب شود.

Abstract

Background and objective Since ancient times, honey has been used due to its nutritional and therapeutic value. The role of honey has been acknowledged in the scientific literature however, its use has been controversially discussed and has not been well accepted in modern medicine especially for diabetic patients. This study aimed to investigate the role of honey in diabetic patients. Methods In this study, we identified 107 research articles from data based search engines including “PubMed”, “ISI-Web of Science”, “Embase” and “Google Scholar”. The research papers were selected by using the primary key-terms including “Honey”, “Honey bee” and “Diabetes Mellitus”. The research documents in which “Honey” and “Diabetes Mellitus” were debated are included. After screening, we reviewed 66 papers and finally we selected 35 studies which met the inclusion criteria and the remaining documents were excluded.
Results This study investigated the preclinical, clinical, human and animal model studies on honey and diabetes mellitus and found that honey decreases the fasting serum glucose, increases the sting C-peptide and 2-h postprandial C-peptide. Although, there is a dearth of data and literature also contrary discussed the use of honey in diabetic patients.
Conclusion Honey decreases the fasting serum glucose, increases fasting C-peptide and 2-h postprandial C-peptide. Honey had low glycemic index and peak incremental index in diabetic patients. The use of honey in diabetic patients still has obstacles and challenges and needs more large sample sized, multi-center clinical controlled studies to reach better conclusions.

5- Conclusion

This study investigated the preclinical, clinical, human and animal model studies on honey and diabetes mellitus and found that honey decreases the fasting blood glucose, increases fasting Cpeptide and 2-h postprandial C-peptide and had lower glycemic index and peak incremental index. No doubt there is a dearth of data and literature implying the possible impact of honey in diabetes mellitus is moderate at an early stage. Moreover, the findings of animal studies may not be justly generalized to human condition, before endorsing honey as a preferred sugar substitute, therapeutic or dietary supplement in diabetic or any metabolic compromised patients, further studies are required to investigate the effects of long term consumption of honey in these patients. The dietary or therapeutic use of honey in diabetic patients still has some obstacles and challenges and needs more large sample sized, multi-center clinical controlled studies to reach better conclusions.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

عسل و دیابت شیرین : مشکلات و چالش ها، مسیری که باید اصلاح شود

Honey and diabetes mellitus: Obstacles and challenges – Road to be repaired