دانلود رایگان ترجمه مقاله سولفورزدایی با جذب سطحی سوختهای جت و دیزلی (نشریه الزویر ۲۰۱۳)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در ۹ صفحه در سال ۲۰۱۳ منتشر شده و ترجمه آن ۲۴ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

سولفورزدایی با جذب سطحی سوختهای جت و دیزلی با استفاده از ماده های جاذب سطحی Ag/TiOx–Al2O3 و Ag/TiOx–SiO2

عنوان انگلیسی مقاله:

Adsorptive desulfurization of jet and diesel fuels using Ag/TiOx–Al2O3 and Ag/TiOx–SiO2 adsorbents

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار ۲۰۱۳
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۹ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله شیمی
گرایش های مرتبط با این مقاله شیمی تجزیه، شیمی کاتالیست، شیمی کاربردی، شیمی آلی
چاپ شده در مجله (ژورنال) سوخت – Fuel
کلمات کلیدی سولفورزدایی، ماده جاذب سطحی، تیتانیا، آلومینات، سیلیکات
ارائه شده از دانشگاه گروه مهندسی شیمی، دانشگاه آبرن، ایالات متحده آمریکا
رفرنس دارد  
کد محصول F1498
نشریه الزویر – Elsevier

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۲۴ صفحه (۲ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه نشده است 
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است  
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است 
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه  به صورت عکس درج شده است  
منابع داخل متن درج نشده است 
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

نکات مهم مقاله
چکیده
۱-مقدمه
۲-آزمایشی
۲-۱-تهیه ماده جاذب سطحی
۲-۲-سوخت های چالش برانگیز
۲-۳-آزمایشات سولفورزدایی
۲-۴ آنالیز سوخت
۳-نتایج و بحث
۳-۱-فرمولاسیون ماده جاذب سطحی
۲-۳-اثر ترکیبات سولفور مختلف در سوخت های تجاری
۳-۳-بازسازی
۴-نتیجه گیری ها

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
هدف این کار بررسی عملکرد Ag/TiOx–Al2O3 و Ag/TiOx–SiO2 برای سولفورزدایی با جذب سطحی JP5، JP8 ، دیزل برای سفرهای بیابانی (ORD)، دیزل با سولفور فوق العاده کم (ULSD) در شرایط محیطی می باشد. مشاهده گردید که این ماده جاذب سطحی برای سولفورزدایی سوخت های هیدروکربن مایع موثر بوده است که از ۷٫۵-۱۱۷۲ ppmw ی S می باشد و متشکل از ترکیبات سولفور گوناگون است. در تست های جذب سطحی پیوسته با بستر ثابت، Ag/TiOx–Al2O3 ی ۴wt% نشان دهنده ظرفیت های اشباع برابر با ۱۰٫۱۱ و ۶٫۱۱ و ۷٫۴ mg S/g ماده جاذب سطحی برای به ترتیب JP5 (1172 ppmw S)،
JP8 (630 ppmw S)، و ORD (452 ppmw S) می باشد. در آزمایشات اشباع تعادل، ماده جاذب سطحی قادر به سولفورزدایی ULSD به میزان پایین کمتر از ۷۵ ppbw S می باشد و این امر حتی زمانی که غلظت اولیه آورماتیک های غیرسولفوری بیش از ۲۵ هزار برابر بالاتر بوده، قابل حصول بوده است. پراکنش روی سوبستراهای آلومینات و سیلیکات با مساحت سطح بالا باعث افزایش ظرفیت جذب سطحی سولفور در هر دو شده است. این تقویت در ظرفیت جذب سطحی همچنان با افزودن نقره بیشتر افزایش یافته است. بارگذاری Ag بالاتر (تا تقریبا ۱۲ wt%Ag) روی Ag/TiOx–Al2O3 بنا به اثبات برای ظرفیت جذب سطحی سولفور در مقایسه با TiO2 (تا تقریبا ۴wt%Ag) مفید بوده است که نشان می دهد پشتیبان های اکسید مخلوط قادر به میزبانی اکسیدهای نقره فعالتری بوده اند. انتخاب پذیری جذب سطحی نسبت به ترکیبات سولفور مختلف که در سوختها موجود است طی تست های جذب سطحی با بستر ثابت متغیر است. ماده جاذب سطحی دارای بالاترین میل ترکیبی برای BT و دارای پایین ترین میل ترکیبی برای TMBT و DMDBT بوده است (ترتیب انتخاب پذیری از قوی ترین به ضعیف ترین جذب سطحی عبارت بود از: . BT > MBT > DMBT > DBT≈MDBT > TMBT DMDBT. Ag/TiOx–Al2O3 به طور حرارتی در هوا برای چرخه های متعدد در درجه حرارتهای از ۱۱۰ تا ۴۵۰ درجه سانتیگراد قابل تجدید بوده است. اثرات بارگذاری تیتانیوم، بارگذاری نقره، پیش ساز تیتانیوم روی ظرفیت جذب سطحی سولفور نیز ارائه گردیده است.
۱- مقدمه
سولفور و مشتقات آن آلاینده های اصلی سوخت های هیدروکربنی می باشند. سولفورزدایی سوخت ها به دلیل مسائل محیط زیست از اهمیتی برخوردار شده و بسیاری کشورها قوانینی برای محدودیت صدورات سولفور حداکثر وضع کرده اند. برای مثال، حداکثر غلظت سولفور در سوخت دیزل مخصوص بزرگراه ها در امریکا از سال ۲۰۰۶ به ۱۵ ppmw محدود شده است که از ۵۰۰ppmw تنزل کرده است. سوخت های حمل و نقل دیگر نیز تحت مقررات محتوای سولفور خود را کاهش داده اند. سولفورزدایی نیز یک اثر برجسته ای بر کاربرد موفقیت آمیز تکنولوژی های سلول سوخت دارد. سوخت های حمل و نقل نظیر بنزین، دیزل، و سوخت جت برای سیستم های سلول سوخت درون کار به دلیل چگالی انرژی بالایشان، قابلیت دسترسی، و عوامل ایمنی عملیاتی ایده آل می باشند. ولی، تکامل و پیشرفت سیستم های سلول سوخت به دلیل تقاضای سوخت با سولفور فوق العاده پایین در سیستم های اصلاحشان محدود می باشد. سولفور باعث مسمومیت الکترودهای فلزی گرانبها در سلولهای سوخت و کاتالیزورهای اصلاح کننده می شود و از اینرو تنها سوخت های با کمتر از ۱۰۰ ppb محتوای سولفور در سیستم های سلول سوختی نظیر سلولهای سوخت غشای تبادل پروتونی یا PEM مجاز می باشند. سلولهای سوخت اکسید جامد با درجه حرارت بالا یا SOFC معمولا به کمتر از ۳۰ ppm S در سوخت قبل از اصلاح نیاز دارند.
اغلب ترکیبات سولفور آلی عموما از سوخت های هیدروکربن با عملیات معمول هیدروسولفورزدایی یا HDS در پالایشگاه ها حذف می گردند. این یک فرایند کاتالیزوری می باشد که نیاز به درجه حرارت بالا (۳۰۰ تا ۴۰۰ درجه سانتیگراد) و فشار (۳ تا ۶ MPa) در حضور هیدروژن دارد. در سالهای اخیر، پالایشگاه ها با مقادیر بالاتر نفت خام گوگرددار به عنوان ماده خام به دلیل ذخایر نفت خام در حال کاهش و تولید مقادیر بالاتر محصولات از فراکسیونهای نفت سنگین با سولفور بالا مواجه بوده اند. این امر، همگام با تقاضا برای سوخت فوق العاده تمیز، هزینه سولفورزدایی را افزایش داده است. بویژه برای حصول غلظت سولفور قابل تحمل برای سلولهای سوخت، فرایند HDS باید حجم راکتور خود و مصرف هیدروژنش را افزایش بدهد. همچنین HDS عملکردی با رضایت بخشی کمتری در حذف هتروسیکلهای سولفور پلی آروماتیک (PASH) دارد. با اینحساب، لازم است فرایندی دیگر یا فرایندی مکمل برای HDS جهت سوخت سولفورزدایی عمیق ابداع شود. در میان فرایندهای دیگر متعددی که قبلا گزارش گردیده (در مقالات شماره ۱ و ۸ و ۱۱ تا ۱۷)، سولفورزدایی با جذب سطحی مستقیم گونه های سولفور آلی در شرایط محیطی توجه زیادی را به خود جلب نموده است. سولفورزدایی با جذب سطحی قابلیت کاربرد زیادی را ارائه کرده است و دارای مزیت های متعددی نظیر انتخاب پذیری آن نسبت به PASH، قابلیت مقیاس پذیری و توانایی سولفورزدایی سوخت های هیدروکربن به محتوای سولفور تقریبا صفر بوده است. سولفورزدایی با جذب سطحی می تواند مکمل فرایند HDS به عنوان یک مرحله اصلاحی باشد و یک راه حل دیگری را برای هزینه بالای تولید سوخت های فوق العاده تمیز ارائه می دهد.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

The objective of this work is to examine the performance of Ag/TiOx–Al2O3 and Ag/TiOx–SiO2 for adsorptive desulfurization of JP5, JP8, Off-Road Diesel (ORD), and Ultra Low Sulfur Diesel (ULSD) at ambient conditions. These adsorbents were observed to be effective for desulfurizing liquid hydrocarbon feeds that ranged from 7.5 to 1172 ppmw S and comprised of diverse sulfur compositions. In fixed bed continuous adsorption tests, 4 wt.%Ag/TiOx–Al2O3 demonstrated saturation capacities of 10.11, 6.11, and 7.4 mg S/g adsorbent for JP5 (1172 ppmw S), JP8 (630 ppmw S), and ORD (452 ppmw S), respectively. In equilibrium saturation experiments, the adsorbent was able to desulfurize ULSD down to less than 75 ppbw S and this was achievable even when the initial concentration of non-sulfur aromatics was greater than 25,000 times higher. Dispersing TiOx onto high surface area alumina and silica substrates increased the sulfur adsorption capacities of both. This enhancement in adsorption capacity increased still further with silver addition. Higher Ag loading (up to ∼۱۲ wt.%Ag) on TiOx–Al2O3 proved beneficial to sulfur adsorption capacity when compared to TiO2 (up to ∼۴ wt.%Ag), indicating that the mixed oxide supports were able to host more active silver oxides. The adsorption selectivity toward different sulfur compounds present in the fuels varied during the fixed bed adsorption tests. The adsorbent had the greatest affinity for BT’s and the least for TMBT’s and DMDBT’s (the selectivity order from the strongest to weakest adsorption was: BT > MBT > DMBT > DBT ≈ MDBT > TMBT ≈ DMDBT). Ag/TiOx–Al2O3 was thermally regenerable in air for multiple cycles at temperatures ranging from 110 to 450 °C. The effects of titanium loading, silver loading, and titanium precursor on sulfur adsorption capacity are also presented.

۱ Introduction

Sulfur and its derivatives are major contaminants in hydrocarbon fuels. Desulfurization of fuels has gained importance due to environmental concerns, and many countries are enacting laws limiting maximum sulfur emissions. For example, the maximum sulfur concentration in highway diesel in the US has been limited to 15 ppmw since 2006, down from 500 ppmw [1–۳]. Other transportation fuels are also being regulated to reduce sulfur content. Desulfurization also has a significant impact on the successful application of fuel cell technologies. Transportation fuels such as gasoline, diesel, and jet fuel are ideal for on-board fuel cell systems because of their high energy density, availability, and operational safety factors. However, the development of fuel cell systems is restricted due to the demand of ultra low sulfur feeds in their reformation systems [4]. Sulfur poisons precious metal electrodes in fuel cells and reforming catalysts, therefore only fuels with less than 100 ppb sulfur content are allowable in fuel cell systems such as Proton Exchange Membrane (PEM) fuel cells [1,5]. High temperature Solid Oxide Fuel Cells (SOFCs) typically require less than 30 ppm S in the feed prior to reforming [6].

Most of the organosulfur compounds are generally removed from hydrocarbon fuels by conventional Hydrodesulfurization (HDS) process in refineries. It is a catalytic process requiring high temperature (300–۴۰۰ C) and pressure (3–۶ MPa) in the presence of hydrogen [1]. In the recent years, refineries are facing higher amounts of sulfurous crude oil as feedstock due to the diminishing crude oil reserves and producing larger volume of products from high sulfur heavy oil fractions. This, along with the demand for ultra clean fuel, are increasing the desulfurization cost [7]. Especially for achieving the sulfur concentration tolerable to fuel cells, the HDS process has to increase its reactor volume and H2 consumption [8,9]. HDS also has less satisfactory performance in removing Poly Aromatic Sulfur Heterocycles (PASHs) [10]. Hence, it is necessary to develop an alternative or supplementary process to HDS for deep desulfurizing fuel. Among several alternative processes reported earlier [1,8,11–۱۷], desulfurization by direct adsorption of organosulfur species at ambient conditions has gained much attention [9,18–۲۴]. Adsorptive desulfurization provides great applicability and has several advantages such as its selectivity toward PASH, scalability, and the ability to desulfurize hydrocarbon fuels to near zero sulfur content. It also does not require hydrogen or any other auxiliary units. Adsorptive desulfurization can supplement HDS process as a polishing step and offers an alternative solution to the high cost of producing ultra clean fuels.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا