دانلود رایگان ترجمه مقاله بررسی حذف فلزات سنگین توسط نانو جاذب ها (نشریه Vinanie 2016)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Vinanie در ۹ صفحه در سال ۲۰۱۶ منتشر شده و ترجمه آن ۱۵ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

بررسی حذف فلزات سنگین توسط نانو جاذب ها

عنوان انگلیسی مقاله:

Removal of heavy metals by nanoadsorbents: A review

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار ۲۰۱۶
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۹ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله شیمی
گرایش های مرتبط با این مقاله شیمی کاتالیست، شیمی محیط زیست، شیمی تجزیه
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله تحقیقات محیط زیست و بیوتکنولوژی – Journal of Environment and Biotechnology Research
کلمات کلیدی جذب، فلزات سنگین، مکانیسم، نانو جاذب، کارایی (بازده) حذف
ارائه شده از دانشگاه گروه مهندسی شیمی، موسسه فناوری Guru Nanak Dev، دهلی، هند
رفرنس دارد 
کد محصول F1303
نشریه Vinanie

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۱۵ صفحه با فونت ۱۴ B Nazanin
منابع داخل متن به صورت انگلیسی درج شده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

چکیده
۱- مقدمه
۲- نانو مواد به عنوان جاذب ها
۲-۱ نانوذرات اکسید فلزی
۲-۲ نانوذرات مغناطیسی (MNPها)
۲-۳ نانو لوله های کربن (CNT)
۲-۴ کیتوزان
۲-۵ نانوذرات سیلیس
۳- نتیجه گیری

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
تخلیه فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی، شهری، کشاورزی و خانگی تبدیل به یک تهدید جدی برای اکوسیستم شده است. کلاس جدید از جاذب های توسعه یافته در طول چند دهه گذشته به غلبه بر این تهدید در حال رشد کمک کرده است. آنها با توجه به ویژگی های خاص خود, محبوبیت به دست آورده اند و پتانسیل بسیار عالی در تصفیه فاضلاب و پساب های صنعتی نشان داده اند که برای مقاصد مختلف توسعه پایدار جامعه در حال رشد مورد استفاده مجدد قرار گرفته اند. این مقاله یک بررسی علمی از نانو جاذب ها در زمان های اخیر برای حذف فلزات سنگین از فاضلاب ، برجسته نمودن کارایی، مزایا و مکانیسم های درگیر در آنها را ارائه می دهد.
 
۱- مقدمه
سرب، جیوه، نیکل، کروم، تالیوم، روی، مس، کبالت، سلنیوم، آرسنیک و کادمیوم فلزات سنگینی هستند که برای سمیت و تداوم خود شناخته شده هستند. بر خلاف آلاینده های آلی، آنها به راحتی تجزیه نمی شوند بلکه اغلب غیر قابل تجزیه زیستی هستند. آنها از طریق پالایشگاه ها، دفع لجن، عملیات معدنی، صنایع تولیدی مانند رنگ، دستگاه های الکترونیکی و الکتریکی، باتری، کود، آفت کش و غیره, راه خود را به اجرام آبی می یابند. حضور آنها در آب می تواند خطرات جدی را برای همه اشکال زندگی در بر داشته باشد، زیرا آنها ممکن است جهش زا و سرطان زا باشند. حضور آنها بالاتر از حدود مقرر در بدن می تواند به ارگان های حیاتی بدن، مانند کلیه، کبد و مغز، تولید مثل و سیستم عصبی (GOEL، ۲۰۰۶) آسیب برساند. روشهای مرسوم تصفیه فاضلاب به کار گرفته شده از چندین دهه قبل، مانند تعویض یون، انعقاد آهک، تبخیر، اسمز معکوس، روش های تصفیه الکتروشیمیایی، رسوب و تصفیه شیمیایی استخراج حلال، واکنش های اکسایش و کاهش منجر به بازده حذف فلزی پایین برای هزینه های عملیاتی بالا شده است و از این رو این روش ها به عنوان روش های گران قیمت و ناکافی گزارش شده اند.
جذب یک پدیده شناخته شده در تصفیه آب از زمان های قدیم بوده است. این یک پدیده شایع در فاز گازی است، اما به طور موثر در تصفیه فاضلاب استفاده می شود. برای چندین دهه به دلیل خواص خود، از جمله ظرفیت جذب، انتخاب یونی، پایداری حرارتی، سهولت فعال سازی و بازسازی و مقاومت در برابر زیان های حمل و نقل, کربن فعال شده گرانولی (GAC) برای تصفیه فاضلاب استفاده می شود. گل قرمز، شن و ماسه سبز، سرباره ها, مواد جاذب موثر یافت شه برای مواد آلی و معدنی از جمله فلزات سنگین فاضلاب از زباله صنعتی (Vigneswaran و Moon، ۱۹۹۹) هستند. سلول های مرده یا زنده تولید شده توسط باکتری های دریایی استفاده شده برای جذب فلزات سنگین کمیاب, در سم زدایی فاضلاب (Lopez-Cortes و Ochoa ، ۱۹۹۹) کمک کردند. اثبات شده که جاذب های کم هزینه تهیه شده از ضایعات کشاورزی حتی در غلظت های بسیار پایین در حذف فلزات سنگین از فاضلاب بسیار مؤثر بودند. همچنین، این جاذب ها در مدت زمان های طولانی امیدوارکننده بوده اند, زیرا بسیاری از مواد در دسترس به صورت محلی و فراوان وجود دارند که می توانند به عنوان جاذب های کم هزینه استفاده شوند (Babel و Kurniawan، ۲۰۰۳). غشاهای پلیمری مورد استفاده در تصفیه فاضلاب, پلی آمید متصل شده عرضی، پلی سولفون و مواد استات سلولز هستند و ویژگی های خاص مانند ثبات شیمیایی، نرخ شار بالا، یون فلزی بهتر اتصال دهنده با مکانیزم کیلیت و مقاومت در برابر اشعه ماوراء بنفش، ازن و کلر (Lakshmanan ، ۲۰۱۳ ) را نشان می دهند. در طول چند دهه گذشته، کلاس های جدید از مواد توسعه یافته اند، مانند مشتقات کربن، مواد نانومتخلخل کربن، مواد نانو معدنی، مواد مغناطیسی و نانو مغناطیسی، شیشه های ریزحفره، غربال های مولکولی، پلیمر، سرامیک، نانوذرات سیلیس و غیره (Kumar، ۲۰۰۹). به علت دامنه گسترده پژوهش در تصفیه فاضلاب با استفاده از مواد با ویژگی های متمایز استفاده مجدد برای توسعه پایدار جامعه در حال رشد, آنها علاقه نسل جدیدی از پژوهشگران را به دست آورده اند. همچنین گزارش شده است که آنها ظرفیت جذب بالا را برای فلزات سنگین از فاضلاب در مقایسه با مواد سنتی و تجاری استفاده شده به عنوان جاذب از خود نشان می دهند.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Discharge of heavy metals from industrial, municipal, agricultural and domestic wastewater has become a serious threat for the ecosystem. New class of adsorbents developed during past couple of decades has helped to overcome this growing threat. They have gained popularity due to their distinct characteristic and have shown excellent potential in treatment of wastewater and industrial effluents to be reused for various purposes for the sustainable development of growing society. This paper presents a scientific review of the nanoadsorbents used in recent times in the removal of heavy metals from wastewater, highlighting their efficiency, advantages and the mechanism involved in the removal.

۱ Introduction

Lead, mercury, nickel, chromium, thallium, zinc, copper, cobalt, selenium, arsenic and cadmium are the heavy metals known for their toxicity and persistency. Unlike organic pollutants, they do not easily degrade, but are mostly non-biodegradable. They find their way into water bodies through refineries, sludge disposal, mining operations, manufacturing industries such as paints, electronic and electrical devices, batteries, fertilizers, pesticides etc. Their presence in water may pose serious threats to all forms of life, because they may be mutagenic and carcinogenic. Their presence above prescribed limits in body can cause severe damages to vital organs of the body, such as kidney, liver and brain, reproductive and nervous system (Goel, 2006). The conventional methods of wastewater treatment employed since decades, such as ion exchange, lime coagulation, evaporation, reverse osmosis, electrochemical treatment methods, solvent extraction chemical precipitation and filtration, redox reactions resulted in low metal removal efficiencies for high operational costs and hence these are reported as expensive and inadequate.

Adsorption is a known phenomenon in water treatment since ancient times. It is a common phenomenon in gaseous phase, but is used effectively in treatment of wastewater. Granular activated carbon (GAC) has been used for treatment of wastewaters for decades because of its properties, such as adsorption capacity, ion selectivity, thermal stability, ease of activation and regeneration and resistance to transportation losses. Red mud, green sand, slags are the industrial waste found effective adsorbents for organic and inorganic materials including heavy metals from wastewater (Vigneswaran and Moon, 1999). Living or dead cells produced by sea bacteria used for biosorption of trace heavy metals helped in detoxification of wastewater (Lopez-Cortes and Ochoa, 1999). Low cost adsorbents prepared from agricultural waste were proved very effective in removal of heavy metals from wastewater even at very low concentrations. Also, these adsorbents have found to be promising in long terms as there are many materials available locally and abundantly which can be utilized as low cost adsorbents (Babel and Kurniawan, 2003). Polymeric membranes used in wastewater treatment are cross linked polyamide, poly sulfone and cellulose acetate materials and exhibit special characteristics such as chemical stability, high flux rate, better metal ion binding with chelating mechanism and resistance to ultraviolet radiations, ozone and chlorine (Lakshmanan, 2013). During last few decades, new classes of materials have been developed, such as derivatives of carbon, carbonaceous nanoporous materials, inorganic nano materials, magnetic and nano-magnetic materials, microporous glasses, molecular sieves, polymers, ceramics, silica nanoparticles etc. (Kumar, 2009). They have gained interest of new generation of researchers due to vast scope of research in treatment of wastewater using materials with distinct characteristics of reuse for the sustainable development of growing society. They also have been reported to exhibit high adsorption capacity for heavy metals from wastewater as compared to the materials used traditionally and commercially as adsorbents.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا