دانلود ترجمه مقاله اثر محیط آبی بر کنترل نوسان وضعی (ساینس دایرکت – الزویر 2017) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

اثر محیط آبی بر کنترل نوسان وضعی

The influence of the aquatic environment on the control of postural sway

چکیده
1- مقدمه
2- روشها
2-2- ابزار
2-3- روند آزمایشی
2-4- تحلیل داده ها
2-5- تحلیل های آماری
3- نتایج
3-1- درصد کاهش وزن بندی
3-2- پارامتر های COP
3-3- پارامتر های شتاب سنجی
4- مباحث
4-1- نوسان های COP در آب و در خشکی
4-2- نوسان های شتاب در آب و خشکی
4-3- تعامل بین محیط و حالت بصری
4-4- محدودیت ها
5- جمع بندی
منابع

چکیده

تمرین های تعادل در محیط آبی معمولا در فعالیت های بازتوانی مورد استفاده قرار می گیرد تا تعادل ایستا و پویای فرد بهبود پیدا کند. با وجود این که درمان های آبی به صورت گسترده به عنوان یک فعالیت بالینی مورد استفاده قرار می گیرد، هنوز شواهد کافی وجود ندارد که نشان دهد قرار گرفتن در داخل آب آیا واقعا بر روی کنترل وضعی فرد تاثیر دارد یا خیر. ما در این مطالعه این موضوع را بررسی کردیم آیا توان نوسان وضعی اندازه گیری شده با استفاده از مرکز فشار و پارامتر های شتاب تنه ، تحت تاثیر محیط آبی هستند یا خیر ؛ همچنین ما تاثیر اطلاعات بصری را هم بررسی کردیم. نتایج ما نشان می دهد که محیط آبی منجر به افزایش ناپایداری وضعی می شود که این ناپایداری با استفاده از پارامتر مرکز فشار در حوزه ی زمان اندازه گیری شده است. میانگین سرعت و مساحت ، در شرایطی که فرد با چشمان بسته در محیط آبی قرار گرفته بود، تا حد زیادی تحت تاثیر قرار گرفت. به علاوه، در شرایطی که فرد با چشمان بسته در آب ایستاده بود، حالت وضعی اش در مقایسه با شرایطی که بر روی زمین خشک ایستاده بود، بیشتر به سمت جلو متمایل بود. در آب، فرکانس های پایین نوسان ، در مقایسه با حالت ایستایی بر روی زمین خشک، بیشتر بود. شتاب تنه نیز در آب و زمین خشک تنها از نظر شتاب قسمت بالایی تنه در جهت میانی جانبی در طول ایستادن در آب، نسبت به قسمت پایینی تفاوت محسوس داشت . این یافته نشان می دهد که شرکت کنندگان در این مطالعه به صورت بالقوه توانستند از بالاتنه ی خودشان استفاده کنند تا ناپایداری های وضعی خودشان را در جهت میانی جانبی رفع کنند. مشخص شد که تنها پایین تنه شتاب خودش را در زمان بستن چشم در حالت میانی جانبی و قدامی خلفی، تغییر می دهد و این کار مبتنی بر شرایط محیطی رخ می دهد. افزایش ناپایداری وضعی و تغییر در برنامه های کنترل وضعی که محیط آبی ایجاد می کند، می تواند یک عامل محرک مفید برای بهبود کنترل تعادل باشد.

5- جمع بندی

جمع بندی ما این است که محیط آبی منجر به افزایش ناپایداری های وضعی می شود ؛ یعنی پارامتر های مرکز فشار در آب فارغ از شرایط اطلاعات بصری افزایش پیدا می کنند ؛ همچنین مشخص شد که در نوسان های وضعی در آب در مقایسه با خشکی، فرکانس های پایین غالب هستند ؛ شتاب بالاتنه در جهت میانی جانبی نشان دهنده ی ناپایداری بیشتر تنه در جهت میانی جانبی در آب می باشد. افزایش ناپایداری وضعی و تغییر در کنترل وضعی بدن در محیط آبی، می تواند یک تحریک مناسب برای بهبود کنترل تعادل بدن باشد. . ارزیابی های بیشتر در این زمینه مورد نیاز می باشد.

Abstract

Balance training in the aquatic environment is often used in rehabilitation practice to improve static and dynamic balance. Although aquatic therapy is widely used in clinical practice, we still lack evidence on how immersion in water actually impacts postural control. We examined how postural sway measured using centre of pressure and trunk acceleration parameters are influenced by the aquatic environment along with the effects of visual information. Our results suggest that the aquatic environment increases postural instability, measured by the centre of pressure parameters in the time-domain. The mean velocity and area were more significantly affected when individuals stood with eyes closed in the aquatic environment. In addition, a more forward posture was assumed in water with eyes closed in comparison to standing on land. In water, the low frequencies of sway were more dominant compared to standing on dry land. Trunk acceleration differed in water and dry land only for the larger upper trunk acceleration in mediolateral direction during standing in water. This finding shows that the study participants potentially resorted to using their upper trunk to compensate for postural instability in mediolateral direction. Only the lower trunk seemed to change acceleration pattern in anteroposterior and mediolateral directions when the eyes were closed, and it did so depending on the environment conditions. The increased postural instability and the change in postural control strategies that the aquatic environment offers may be a beneficial stimulus for improving balance control.

5- Conclusions

We conclude that the aquatic environment increased postural instability: i.e., the center of pressure parameters increased in water regardless of the visual information; there was a predominance of low frequencies of sway in water compared to land; the larger upper trunk acceleration in mediolateral potentially suggests increased mediolateral trunk instability in water. The increased postural instability and the change in postural control strategies that the aquatic environment offers may be a beneficial stimulus for improving balance control. Further investigation is warranted.

تصویری از مقاله ترجمه و تایپ شده در نرم افزار ورد

اثر محیط آبی بر کنترل نوسان وضعی

The influence of the aquatic environment on the control of postural sway