دانلود ترجمه مقاله اثربخشی آموزش شطرنج برای درمان ADHD (ساینس دایرکت – الزویر ۲۰۱۶) (ترجمه ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه ساینس دایرکت (الزویر) در ۹ صفحه در سال ۲۰۱۶ منتشر شده و ترجمه آن ۱۶ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ویژه – طلایی ⭐️⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار	۲۰۱۶
تعداد صفحات مقاله انگلیسی	۹ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله	روانشناسی و پزشکی
گرایش های مرتبط با این مقاله	روانشناسی بالینی، روانشناسی عمومی، روانشناسی بالینی کودک و نوجوان و روانپزشکی
مجله	مجله روانپزشکی و بهداشت روان – Revista de Psiquiatría y Salud Mental
دانشگاه	دانشگاه مادرید، اسپانیا
کلمات کلیدی	شطرنج، ADHD، درمان
شناسه شاپا یا ISSN	ISSN ۲۱۷۳-۵۰۵۰
رفرنس	دارد
لینک مقاله در سایت مرجع	لینک این مقاله در نشریه Elsevier
نشریه الزویر

• فهرست مطالب:

چکیده
مقدمه
روش‌ها
شرکت کنندگان
محیط
اقدامات پیش و پس از برنامه آموزشی
اخلاق
نتایج
خصوصیات شرکت کنندگان
امکان سنجی
ارزیابی اکتشافی پیش و پس از درمان
بهبود کلی در ADHD با آموزش شطرنج
جنسیت
هوش و بهبودی
مزایای آموزش شطرنج برای درمان ADHD
نقاط قوت و محدودیت‌ها
نتیجه گیری
مسئولیت‌های اخلاقی

• بخشی از ترجمه:

نتیجه گیری
این مطالعه آزمایشی با مدرکی اولیه به این مسئله اشاره می‌کند که انجام بازی شطرنج می‌تواند در درمان کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD نقش داشته باشد. کودکان با ضریب هوشی بالا ظاهراً منفعت خاصی از این بازی می‌برند. با توجه به ضعف‌های مطالعه ما – برچسب دار بودن مطالعه، نبود گروه شاهد، نداشتن آرایش تصادفی و وسعت کم نمونه آماری – نتایج ما باید با دقت تفسیر شوند. این پروژه آزمایشی بر اهمیت انجام مطالعه وسیع‌تر با طرحی کنترل موردی تأکید دارد. اگر نتایجمان در مطالعات قویتری تکرار شوند، انجام بازی شطرنج را می‌توان جزء درمان‌های چندوجهی ADHD درنظر گرفت. درمان‌های جایگزین مانند آموزش شطرنج ممکن است بطور خاص در کشورهای در حال توسعه یا فقیری که منابعشان محدودست جالب توجه باشد (۸). بنابراین، «شطرنج درمانی» برای ADHD می‌تواند بطور بالقوه به عنوان منبعی کم هزینه جهت کشمکش با دانش آموزان مبتلا به ADHD در سیستم مدارس دولتی (عمومی) استفاده شود.

• بخشی از مقاله انگلیسی:

Conclusions

This pilot study presents preliminary evidence suggesting that chess playing might play a role in the treatment for children and adolescents with ADHD. High IQ children appear to be particularly benefited. Given the weaknesses of our study—open label, no control group, no randomization, and small sample size—our results should be interpreted with caution. This pilot project highlights the importance of carrying out larger studies with a case—control design. If our results are replicated in more robust studies, playing chess could be included within the multimodal treatment of ADHD. Alternative therapies such as chess training might be particularly interesting in developing or impoverished countries where resources are scarce.8 Thus, ‘‘chess therapy’’ for ADHD could be potentially used as a low cost resource for struggling ADHD students in the public school system.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی          خرید ترجمه فارسی مقاله