دانلود رایگان ترجمه مقاله تاثیر آتش سوزی بر توزیع یک شکارچی مهاجم در میانه زنجیره غذایی (نشریه Plos 2014)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه Plos در ۹ صفحه در سال ۲۰۱۴ منتشر شده و ترجمه آن ۲۰ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

آیا آتش سوزی بر توزیع یک شکارچی مهاجم در میانه زنجیره غذایی در مقیاس چشم انداز اثر می گذارد؟

عنوان انگلیسی مقاله:

Does Fire Influence the Landscape-Scale Distribution of an Invasive Mesopredator?

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار ۲۰۱۴
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۹ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله محیط زیست
گرایش های مرتبط با این مقاله زیستگاه ها و تنوع زیستی
ارائه شده از دانشگاه ملبورن، ویکتوریا، استرالیا
رفرنس دارد  
کد محصول F1598
نشریه Plos

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۲۰ صفحه (۱ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه نشده است 
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است  
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
منابع داخل متن به صورت عدد درج شده است  
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
منطقه مورد مطالعه
انتخاب سایت
پیمایش گونه های شکارچی
متغیر های پیش بین
متغیر های پاسخ
تحلیل آماری
بیانیه اخلاقی
نتایج
بحث
آتش سوزی و روباه قرمز
اقلیم و فاصله تا اراضی اصلاح شده
اهمیت این مطالعه

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
شکار و آتش سوزی ساختار و عملکرد اکوسیستم ها را در سطح جهان شکل می دهند. با این حال، مطالعاتی که به بررسی برهمکنش بین این دو فرایند می پردازند به خصوص در مقیاس های مکانی بزرگ نسبتا نادر هستند. این شکاف و خلاء دانش نه تنها برای نظریه اکولوژیکی مهم است بلکه در شرایط کاربردی نیز اهمیت دارد زیرا توانایی مدیران چشم انداز را برای پیش بینی برایند های اصلاح و تغییر آتش سوزی و شکارچیان محدود می کنند. ما به بررسی اثر آتش سوزی بر وقوع شکارچیان در سطح میانی زنجیره غذایی یعنی روباه قرمز (Vulpes vulpes) در مناطق نیمه خشک استرالیا می پردازیم. ما از دو مجموعه داده گسترده و تکمیلی جمع آوری شده در دو مقیاس مکانی استفاده کردیم. در مقیاس چشم انداز، ما به مطالعه پیمایشی روباه قرمز با استفاده از پلات های شنی در ۲۸ چشم انداز مطالعاتی پرداختیم که تغییرات در تنوع و نسبت کلاس های آتش سوزی- سن – واقع در یک منطقه مطالعاتی ۱۰۴۱۰۰۰ کیلومتر مربع را شامل می شود. در مقیاس مکانی، ما به مطالعه روباه های قرمز با استفاده از تله دوربین ها در ۱۰۸ سایت طبقه بندی و لایه بندی شده در یک توالی زمانی بلند مدت پس از آتش سوزی ۰-۱۰۵ در ۶۶۳۰ کیلومتر مربع می پردازیم. روباه های قرمز هم در مقیاس چشم انداز و هم در مقیاس سایت پراکنده هستند. آتش سوزی بر توزیع روباه در مقیاس مکانی اثر نداشت، هم چنین بر سایر متغیر های زیست محیطی اندازه گیری شده نیز تاثیری نداشت. نتایج ما نشان می دهد که روباه قرمز از طیف وسیعی از شرایط محیطی در مناطق نیمه خشک استرالیا استفاده می کند. حضور روباه های قرمز در اکثر چشم انداز ها دارای اهمیت و اثرات مهمی برای جانوران به خصوص در زیست گاه های اخیرا تحت آتش سوزی می باشد که در آن ها کاهش پوشش موجب افزایش ریسک شکار گونه ها می شود.
 
۱- مقدمه
 شکارچیان اکوسیستم ها را در سرتاسر دنیا شکل می دهند(۱). آن ها عامل اصلی تنظیم سطوح غذایی یا زنجیره های غذایی پایین تر به صورت از بالا به پایین می باشند(۲) و یک سری شاره هایی را ایجاد می کنند که در کل اکوسیستم جریان می یابد(۳). شکارچیان وارد شده به مناطق خارج از زیستگاه بومی خود می توانند اثر قوی و ویژه ای را بر روی گونه های بومیداشته باشند(۴) و این منجر به انقراض و کاهش جمعیت در طیف وسیعی از اکوسیستم ها شده است(۵). بسیاری از شکارچیان مهاجم، شکارچیان در سطح میانی زنجیره غذایی یا شکارچیان مزو هستند: گونه های شکارچی کوچک تر که پس از حذف شکارچیان بزرگ و سطح بالا، فراوانی آن ها افزایش می یابد(۶). برای مثال، در استرالیا، کاهش شکارچی بومی دینگو(Canis dingo) منجر به افزایش تراکم یا فعالیت شکارچیان مزو مهاجم( برای مثال روباه قرمز [Vulpes vulpes]) در سرتاسر قاره شده است(۳).
آتش سوزی دیگر فرایند مهم جهانی است که بر محیط زیست در سراسر دنیا اثر می گذارد(۷). آتش سوزی بر اکوسیستم ها از طریق کنترل پایین به بالا با تغییر دسترسی به منابع کلیدی برای موجودات زنده اثر دارد. آتش سوزی موجب سوخته شدن مواد گیاهی و تغییر ساختار پوشش گیاهی(۸-۹) می شود که به نوبه خود بر توزیع و وفور جانوران اثر می گذارد(۱۰).
شکارچیان مزو مهاجم و آتش سوزی دارای یک ویژگی مهم از دیدگاه حفاظتی می باشند: هر دوی آن ها را می توان از طریق مداخلات مدیریتی اصلاح کرد.شکارچیان مزو یا شکارچیان مهاجم زنجیره غذایی با استفاده از کنترل و یا حصار کشی و قرق و اتش سوزی با استفاده از اتش سوزی تجویز شده و یا متوقف کردن آن مدیریت می شوند. با این حال مدیریت شکارچیان و آتش سوزی معمولا به صورت جداگانه و بدون در نظر گرفتن اثرات بالقوه آتش سوزی بر شکارچیان مهاجم در میانه زنجیره غذایی رخ می دهد(۱۱). پر کردن سریع این شکاف دانشی بسیار مهم است زیرا برخی از رژیم های آتش سوزی موجب تشدید اثرات شکارچیان مهاجم در میانه زنجیره غذایی با ساده سازی پوشش گیاهی و تشدید ریسک شکار(۱۲-۱۳) می شود. برای مثال، برهم کنش های بین رژیمها و شکارچیان مهاجم در میانه زنجیره غذایی به عنوان عامل بقای پایین گونه های خزنده در مناطق اخیرا سوخته شده(۱۴) فرض شده و یک عامل تخریب و فروپاشی جوامع پستاندار کوچک در شمال استرالیا(۱۵) می باشد.
روباه قرمز یکی از فراوان ترین شکارچیان در سطح جهان است. روباه قرمز هم در نیم کره شمالی و هم در نیم کره شمالی یافت می شود. روباه ها و یک شکارچی دوم تازه وارد، گربه وحشی (Felis catus) به عنوان عامل اصلی انقراض و کاهش موش کیسه دار (۵) می باشد. شواهد مربوط به اثر منفی روباه از طریق آزمایشات کنترل شکارچی نشان داده است که فعالیت و زیستگاه گونه های شکار زمانی افزایش می یابد که روباه ها خارج شوند(۱۶-۱۷). شواهد بیشتر مربوط به مطالعات غذایی نشان می دهد که روباه ها طیف وسیعی از پستانداران، خزندگان،پرندگان و بی مهرگان را می خورد(۱۸-۲۰).
علی رغم برخی شواهد که نشان می دهد روباه ها مانع از بازیابی و ریکاوری گونه های بومی پس از آتش سوزی می شوند(۱۲-۲۱)، این مسئله که ایا روباه ها خود تحت تاثیر اتش قرار می گیرند یا خیر مشخص نیست. شکاف دانش موجب محدود شدن توانایی مدیران اراضی برای در نظر گرفتن اثرات مدیریت اتش سوزی بر روی روباه قرمزمی شود که می تواند اثرات منفی برای تنوع زیستی بومی داشته باشد . اگرچه روباه ها به عنوان شکارچیان عمومی زیستگاه در نظر گرفته می شوند با این حال آن ها تغییرات محلی را در وقوع نشان می دهند که می تواند مرتبط با ساختار چشم انداز یا زیستگاه باشد(۲۲). برای مثال در برخی از مناطق، روباه ها چشم انداز های ناهمگن را ترجیح می دهند(۲۲) زیرا آن ها قادر به استفاده از عناصر متعدد چشم انداز به صورت روزانه و یا فصلی هستند(۲۳-۲۴). مدیریت اتش سوزی در بسیاری از مناطق به دنبال بیشینه سازی ناهمگنی منظر با ایجاد موزاییکی از آتش سوزی ها با عمر مختلف هستند( سوخته شدن موزاییک لکه ها ۲۵). آیا این مدیریت به نفع شکارچیان میانی است؟
 

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Predation and fire shape the structure and function of ecosystems globally. However, studies exploring interactions between these two processes are rare, especially at large spatial scales. This knowledge gap is significant not only for ecological theory, but also in an applied context, because it limits the ability of landscape managers to predict the outcomes of manipulating fire and predators. We examined the influence of fire on the occurrence of an introduced and widespread mesopredator, the red fox (Vulpes vulpes), in semi-arid Australia. We used two extensive and complimentary datasets collected at two spatial scales. At the landscape-scale, we surveyed red foxes using sand-plots within 28 study landscapes – which incorporated variation in the diversity and proportional extent of fire-age classes – located across a 104 000 km2 study area. At the site-scale, we surveyed red foxes using camera traps at 108 sites stratified along a centurylong post-fire chronosequence (0–۱۰۵ years) within a 6630 km2 study area. Red foxes were widespread both at the landscape and site-scale. Fire did not influence fox distribution at either spatial scale, nor did other environmental variables that we measured. Our results show that red foxes exploit a broad range of environmental conditions within semi-arid Australia. The presence of red foxes throughout much of the landscape is likely to have significant implications for native fauna, particularly in recently burnt habitats where reduced cover may increase prey species’ predation risk.

۱ Introduction

Predators shape ecosystems worldwide [1]. They can exert topdown regulation of lower trophic levels [2] and induce trophic cascades which flow through entire ecosystems [3]. Predators introduced to areas outside of their native range can have a particularly strong effect on native species [4], and have caused population declines and extinctions in a range of ecosystems [5]. Many invasive predators are ‘mesopredators’: smaller predator species that increase in abundance or activity following the removal of apex predators [6]. For example, in Australia, persecution of the native apex predator, the dingo (Canis dingo), has led to increases in the density or activity of invasive mesopredators (e.g. the red fox [Vulpes vulpes]) throughout large portions of the continent [3].

Fire is another globally significant process that affects environments worldwide [7]. Fire influences ecosystems via bottom-up control by altering the availability of key resources for biota. Fire incinerates plant matter, altering vegetation structure [8,9], which in turn affects the distribution and abundance of animals [10]. Invasive mesopredators and fire share an important characteristic from a conservation perspective: both can be manipulated through management interventions. Invasive mesopredators are managed using lethal control and exclusion fencing, and fire using suppression or prescribed burning. However, management of mesopredators and fire usually occurs in isolation, without consideration of the potential effects of fire on mesopredators [11]. It is important to rapidly address this significant knowledge gap because some fire regimes may exacerbate the effects of invasive mesopredators by simplifying vegetation and amplifying predation risk [12,13]. For example, interactions between fire regimes and invasive mesopredators have been hypothesised as a cause of lower survival of reptile species in recently-burned areas [14], and a contributor to the collapse of small mammal communities in northern Australia [15].

The red fox is one of the world’s most widely distributed mesopredators. It is common in both the northern and southern hemispheres. Foxes, and a second introduced mesopredator, the feral cat (Felis catus), are widely regarded as the primary cause of extinctions and declines of Australia’s marsupial fauna [5]. Evidence for the negative impact of foxes has been demonstrated through predator-control experiments that have shown that prey species increase in both range and activity when foxes are removed [16,17]. Further evidence comes from dietary studies showing foxes eat a wide range of native mammal, reptile, bird, and invertebrate prey [18–۲۰].

Despite indications that foxes may inhibit the recovery of native species following fire [12,21], whether foxes are themselves influenced by fire remains poorly known. This knowledge gap limits the ability of land managers to consider the effects of fire management on red foxes, which could have negative ramifications for native biodiversity. While foxes are widely considered as habitat generalists, they do display local variability in occurrence related to habitat or landscape structure [22]. For example, in some regions, foxes prefer heterogeneous landscapes [22], as they are able to use multiple landscape elements on a daily or seasonal basis [23,24]. Fire management in many regions seeks to maximise landscape heterogeneity by creating mosaics of fire ages (i.e. ‘patch mosaic burning’; [۲۵]). Does such management inadvertently favour invasive mesopredators?

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا