دانلود رایگان ترجمه مقاله ترکیب میکرواستخراج مایع-مایع پراکنشی و میکرواستخراج فاز جامد (نشریه الزویر ۲۰۱۶)

این مقاله انگلیسی ISI در نشریه الزویر در ۹ صفحه در سال ۲۰۱۶ منتشر شده و ترجمه آن ۲۱ صفحه میباشد. کیفیت ترجمه این مقاله ارزان – نقره ای ⭐️⭐️ بوده و به صورت کامل ترجمه شده است.

 

دانلود رایگان مقاله انگلیسی + خرید ترجمه فارسی
عنوان فارسی مقاله:

ترکیب میکرواستخراج مایع-مایع پراکنشی و میکرواستخراج فاز جامد: یک روش آماده سازی نمونه جداشده کارآمد

عنوان انگلیسی مقاله:

Combination of dispersive liquid–liquid microextraction and solid–phase microextraction: An efficient hyphenated sample preparation method

 
 
 
 
 

 

مشخصات مقاله انگلیسی (PDF)
سال انتشار ۲۰۱۶
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۹ صفحه با فرمت pdf
رشته های مرتبط با این مقاله شیمی
گرایش های مرتبط با این مقاله شیمی تجزیه، شیمی کاتالیست، شیمی کاربردی، شیمی آلی
چاپ شده در مجله (ژورنال) مجله کروماتوگرافی الف – Journal of Chromatography A
کلمات کلیدی میکرواستخراج مایع-مایع پراکنده، میکرواستخراج فاز جامد، کروماتوگرافی گازی-تحرک یونی، طیف سنجی، نانولوله های Halloysite-فیبر TiO2
ارائه شده از دانشگاه گروه شیمی، دانشگاه صنعتی اصفهان، ایران
رفرنس دارد  
کد محصول F1503
نشریه الزویر – Elsevier

 

مشخصات و وضعیت ترجمه فارسی این مقاله (Word)
وضعیت ترجمه انجام شده و آماده دانلود
تعداد صفحات ترجمه تایپ شده با فرمت ورد با قابلیت ویرایش  ۲۱ صفحه (۱ صفحه رفرنس انگلیسی) با فونت ۱۴ B Nazanin
ترجمه عناوین تصاویر و جداول ترجمه شده است ✓ 
ترجمه متون داخل تصاویر ترجمه نشده است  
ترجمه متون داخل جداول ترجمه شده است  
درج تصاویر در فایل ترجمه درج شده است 
درج جداول در فایل ترجمه درج شده است  
درج فرمولها و محاسبات در فایل ترجمه  به صورت عکس درج شده است
منابع داخل متن درج نشده است 
کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 

 

فهرست مطالب

چکیده
۱-مقدمه
۲-آزمایشی
۲-۱-مواد شیمیایی و مواد
۲-۲-ابزارآلات و دستگاه ها
۲-۳-آماده سازی فیبر SPME
۲-۴-روش DLLME-SPME
۲-۵ نمونه های واقعی
۳-نتایج و بحث
۳-۱-تبخیر کل
۳-۲- بهبود کارایی روش
۳-۳-بهینه سازی روش DLLME-SPME
۳-۴-مقایسه DLLME-SPME و DLLME و SPME به تنهایی
۳-۵-روایی روش
۳-۶-تحلیل نمونه واقعی
۳-۷-کنترل کیفیت و بیمه کیفیت
۳-۸-مقایسه روش DLLME-SPME با سایر روشها
۴-نتیجه گیری ها

 

بخشی از ترجمه
 چکیده
دو روش میکرواستخراج مشهور به نام میکرواستخراج مایع-مایع پراکنشی DLLME و میکرواستخراج فاز جامد SPME با هم ترکیب گردید و به یک روش تشویق کننده منجر گردید. این روش به نام DLLME-SPME براساس تکنیک تبخیر کل اجرا گردید. برای مرحله DLLME ، ۲،۲،۱،۱-تتراکلرواتان و استونیتریل به ترتیب به عنوان حلالهای استخراج و حلال های پخش کننده استفاده گردید. نانولوله های Halloysite –دی اکسید تیتانیوم به عنوان پوشش دهنده فیبر در مرحله SPME استفاده گردید. این روش برای استخراج دیازینون و پاراتیون (به عنوان ترکیبات تست) در نمونه های آب محیط زیستی و آب میوه ها بکار رفت، و کروماتوگرافی گازی-طیف سنجی قابلیت تحرک یون تخلیه قوس الکتریکی کورونا به عنوان دستگاه تعیین کننده استفاده گرددی. درجه حرارت و زمان واجذب، درجه حرارت و زمان استخراج و حجم حلال استخراج در مرحله DLLME به عنوان پارامترهای موثر روی کارایی استخراج بهینه سازی گردید. انحراف استاندارد نسبی (RSD) یک روزه به میزان ۴ الی ۷ درصد و ۶ الی ۸ درصد برای به ترتیب دیازینون و پاراتیون بدست آمد. نیز RSDهای یک روزه برای دیازینون و پاراتیون به ترتیب ۷ الی ۹ درصد و ۸ الی ۱۰ درصد بود. محدوده های کمیت و شناسایی برای دیازینون به اندازه ۰٫۰۱۵ و ۰٫۰۰۵ μg L−۱ و برای پاراتیون به اندازه ۰٫۰۲۰ و ۰٫۰۰۷ μg L−۱ بدست آمدند. یک دامنه خطی خوب r2 ˃ ۰٫۹۹۳ در دامنه ۰٫۰۱۵–۳٫۰۰۰ و ۰٫۰۲۰–۳٫۰۰۰ μg L−۱ برای دیازینون و پاراتیون به ترتیب بدست آمد. عوامل غنی کنننده بالا به شکل ۳۱۵۰ و ۲۹۶۵ به ترتیب برای دیازینون و پاراتیون بدست آمد. این روش حساسیت بالایی را با مقادیر بازیابی خوبی (بین ۸۷ و ۹۹ درصد) برای استخراج مواد آنالیز شده هدف در نمونه های واقعی نشان داده است. درکل، نتایج نشان داده است که روش DLLME-SPME کارایی استخراج بهتری نسبت به DLLME و SPME به تنهایی دارد.
 
۱- مقدمه
تحلیل ترکیبات در مقیاس فوق العاده ناچیز باعث شد که محققان روشهای تهیه نمونه جدیدی را در علم جداسازی ابداع نمایند. در دو دهه اخیر، چندین روش میکرواستخراج برای تهیه نمونه و تعیین غلظت قبل از آنالیز درباره مواد آنالیز شده آلی و غیرآلی مختلف معرفی گردیده است. اساسا، روشهای میکرواستخراج به دو دسته کلی تقسیم بندی شده است: ۱) تکنیک های مبتنی بر ماده جاذب نظیر استخراج فاز جامد (SPE) ، استخراج فاز جامد میکرو (µ-SPE)، استخراج با میله همزن دارای پوشش جاذب و میکرواستخراج فاز جامد (SPME) و ۲) روشهای مبتنی بر حلال مانند میکرواستخراج قطره منفرد، میکرواستخراج فاز مایع فیبر توخالی و میکرواستخراج مایع-مایع پراکنشی.
SPME توسط Pawliszyn و همکارانش در ۱۹۹۰ معرفی گردید. در این روش، ماده جاذب حلال بوسیله یک حلال با پوشش روی یک فیبر استخراج می گردد. براساس فشار بخار ماده های آنالیز شده هدف، SPME می تواند در فضای جلویی یا به حالت فروبری بکار گرفته شود. مزیت اصلی SPME شامل سادگی، ماهیت عاری از حلال بودن، عامل غنای بالا، توانایی تحلیل ماده های آنالیز شده در انواع مختلف ماتریس ها (گاز، مایع و جامد) ، نمونه گیری در محیط in vivo و اتوماسیون آسان می باشد. قطبیت پوشش فیبر می تواند یک پارامتر نیمه گزینشی برای استخراج ترکیبات قطبی، نیمه قطبی و غیرقطبی باشد. از اینرو، انتخاب فاز حلال می تواند در این روش گزینش را ارائه دهد. ازسوی دیگر، SPME یک محدودیت قابل ملاحظه اندکی دارد. برای مثال، پوشش های جاذب قطبی برای استخراج مواد آنالیز شده قطبی وجود دارد. نیز افزودن نمک، وجود ذرات غیرفرّار، استفاده از حلال آلی، و محلول اسیدی یا بازی می تواند به پوشش فیبر صدمه بزند. بعلاوه، قسمت بندی ماده آنالیز شده در میان نمونه، فضای جلویی و پوشش فیبر می تواند بر کارایی استخراج اثر بدی داشته باشد. در ماتریس های کمپلکس (برای مثال نمونه های ماده غذایی و بیولوژیکی)، مولکولهای ماکرو و سایر ذرات روی سطح پوشش فیبر به شکل بی حرکت می باشند. این اثر منجر به صدمه به ساختار پوشش و یا از دست دادن جایگاه های جذب روی پوشش فیبر می شود و سرانجام کارایی استخراج را کاهش می دهد. علی رغم محدودیت های گفته شده قبلی، بازیابی بالا در ماتریس های کمپلکس دارای انحراف استاندارد نسبتا پایین (RSD) می تواند به عنوان ویژگی های مهمی تلقی گردد که SPME را یک روش مطلوب در شیمی تحلیلی می سازد.
میکرواستخراج مایع-مایع پراکنشی به عنوان یک تکنیک با عملکرد عالی توسط Assadi و همکارانش در ۲۰۰۶ ارائه گردید. به اختصار این روش یک حجم اندک استخراج و حلال های پراکنش ساز را مخلوط ساخته و سریعا به یک نمونه آبی ترزیق می کند. یک محلول ابری تشکیل شده و بعد محلول سانتریفوژ می گردد. از اینرو ماده های آنالیز شده با حجم کوچک حلال استخراجی مورد استخراج قرار می گیرند. فاکتور چگال سازی بالا و کارایی تمیزکاری ، مدت زمان استخراج کوتاه و عملکرد آسان از مزیت های اصلی این روش می باشد. براساس چگالی استخراج حلال، DLLME می تواند با استفاده از هر دو تراکم پایین و حلال های با تراکم بالا اجرا گردد. در کنار مزیت های خوب، DLLME از برخی محدودیت ها رنج می برد. اثر ماتریس و استفاده از حلال های سمّی از موانع اصلی DLLME می باشد، ذرات یا ترکیبات غیرفرّار می تواند به ابزار تحلیلی بوسیله تزریق مایع وارد گردد، و منجر به اثرات سو کارکرد ابزار می شود. بعلاوه، بعد از مرحله سانتریفوژ، حلال استخراج جمع آوری شده حدود ۱۰-۵۰µlبوده و صرفا بخشی از آن (تقریبا ۱µl) می تواند به سیستم شناسایی تزریق گردد. این امر منجر به یک کاهش قابل ملاحظه حساسیت می باشد که به موجب آن باعث می شود که آنالیز ، بویژه در مقیاسهای با مقدار فوق العاده ناپیز در نمونه های کمپلکس چالش برانگیزتر باشد. معمولا اغلب مطالعات در حوزه تهیه نمونه به طور سالیانه با موضوعات DLLME و SPME منتشر گردیده است. طبق شرایط و قابلیت های دو روش شرح داده شده، می تواند جالب باشد که مزیت های هر دو روش با هم به شکل یک روش با طراحی تازه بدست بیاید درحالیکه موانع آنها می تواند کاهش بیابد. برای بهتر شدن استخراج و قابلیت تمیزسازی مرحله تهیه نمونه، معدودی روشهای ترکیب سازی شده مانند میکرواستخراج فاز جامد-مایع (SLME) و ترکیب DLLME با SPE و µ-SPE به عنوان تکنیک های استخراج مبتنی بر ماده جاذب قبلا برای استخراج ترکیبات مختلف در نمونه های مختلف گزارش گردیده است. SLME مزیت هایی مانند فاکتور چگالی سازی بالا، عملکرد آسان ، خصوصیت عدم داشتن حافظه و عدم کنده شدن پوشش دارد. ولی این روش از محدودیت هایی برای گزینش ماده جاذب جامد و تحلیل ترکیبات فوق العاده فرار رنج می برد. نیز مزیت های اصلی DLLME با SPE و µ-SPE عبارتند از عوامل چگالی سازی بالا و قابلیت تمیزسازی بالا. ولی چالش های دو روش اشاره شده همان استفاده از نمونه و حجم های حلال و روش چند مرحله ای و نیاز به خلا می باشد. از همه مهمتر اینکه، استفاده از حجم های بالای حلال های آلی سمی خطرناک است و برای محیط زیست هم دوستانه نمی باشد. از اینرو مطلوب است که یک روش ترکیب شده ای را برای بدست آوردن یک کارایی استخراج بهتر با جنبه های سبز ابداع نماییم.

 

بخشی از مقاله انگلیسی

Abstract

Two well-known microextraction methods, dispersive liquid–liquid microextraction (DLLME) and solid–phase microextraction (SPME), were combined, resulting in as an encouraging method. The method, named DLLME–SPME, was performed based on total vaporization technique. For the DLLME step, 1,1,2,2-tetrachloroethane and acetonitrile were used as extraction and disperser solvents, respectively. Halloysite nanotubes–titanium dioxide was used as the fiber coating in the SPME step. The method was applied for the extraction of diazinon and parathion (as the test compounds) in environmental water samples and fruit juices, and gas chromatography–corona discharge ion mobility spectrometry was used as the determination apparatus. Desorption temperature and time, extraction temperature and time, and the volume of the extracting solvent in the DLLME step were optimized as the effective parameters on the extraction efficiency. The relative standard deviations (RSDs) of intra-day were found to be 4–۷% and 6–۸% for diazinon and parathion, respectively. Also, the RSDs of inter-day were 7–۹% and 8–۱۰% for diazinon and parathion, respectively. The limits of quantification and detection were obtained to be 0.015 and 0.005 μg L−۱ for diazinon, and 0.020 and 0.007 μg L−۱ for parathion. A good linearity range (r2 ˃ ۰٫۹۹۳) was obtained in the range of 0.015–۳٫۰۰۰ and 0.020–۳٫۰۰۰ μg L−۱ for diazinon and parathion, respectively. The high enrichment factors were obtained as 3150 and 2965 for diazinon and parathion, respectively. This method showed high sensitivity with good recovery values (between 87 and 99%) for the extraction of target analytes in the real samples. Overall, the results revealed that the developed DLLME–SPME method had better extraction efficiency than DLLME and SPME alone.

۱ Introduction

The analysis of compounds at ultra-trace level encouraged the researchers to develop new sample preparation methods in the separation science. In the last two decades, several microextraction methods have been introduced for the sample preparation and preconcentration of various organic and inorganic analytes. Basically, microextraction methods are divided in two general categories: i) sorbent-based techniques such as solid–phase extraction (SPE) [1], micro solid–phase extraction (-SPE) [2], stir–bar sorptive extraction [3], and solid–phase microextraction (SPME) [4]; and ii) solvent-based methods such as single–drop microextraction [5], hollow–fiber liquid–phase microextraction [6], and dispersive liquid–liquid microextraction (DLLME) [7].

SPME was introduced by Pawliszyn and co-workers in 1990 [4]. In this method, the analyte is extracted by a sorbent coated on a fiber. Based on the vapor pressure of the target analytes, SPME can be applied in the headspace or immersion mode. The main advantages of SPME include simplicity, the feature of being solvent-free, high enrichment factor, capability of the analysis of analytes in different types of matrices (gas, liquid and solid), in vivo sampling and easy automation. The polarity of the fiber coating can be a quasi-selective parameter for the extraction of polar, semi-polar and non-polar compounds. Therefore, the choice of sorbent phase can offer selectivity in this method. On the other hand, SPME has a few considerable limitations; for example, there are limited polarsorbent coatings for the extraction of polar analytes [8]; also the addition of salt, existence of non-volatile particles, the use of the organic solvent, and acidic or basic solution may damage the fiber coating. Further, the partitioning of the analyte among the sample, headspace and fiber coating can affect the extraction efficiency [9,10]. In complex matrices (e.g. foodstuff and biological samples), the macro molecules and other particles are immobilized on the surface of the fiber coating. This effect lead to damaging the coating structure and/or loss of some adsorption sites on the fiber coating, finally decreasing the extraction efficiency. Despite the above mentioned limitations, the high recovery in complex matrices with low relative standard deviation (RSD) can be regarded as the important features that make SPME a favorable method in analytical chemistry.

Dispersive liquid–liquid microextraction as a high-performance technique was introduced by Assadi and co-workers in 2006 [7]. Briefly, in this method, a low volume of extraction and disperser solvents is mixed and rapidly injected into an aqueous sample. A cloudy solution is formed and then the solution is centrifuged. So, analytes are extracted with small volume of the extraction solvent. High enrichment factor and clean-up efficiency, short extraction time and easy performance are the main advantages ofthis method. Based on the density of the solvent extraction, DLLME can be performed using both low-density and high-density solvents [11,12]. Besides the good advantages, DLLME is suffering from some limitations. The matrix effect and the use of toxic solvents are the main drawbacks of DLLME; the particles or non-volatile compounds can be introduced into the analytical instrument by liquid injection, resulting in instrumental malefaction. Additionally, after the centrifuge step, the collected extraction solvent is about 10–۵۰ L and just a portion of it (∼۱ L) can be injected to the detection system. This results in a considerable reduction of sensitivity, thereby making analysis more challenging, especially in ultra-trace scales in complex samples. Generally, most studies in the field of sample preparation have been published annually with the subjects of DLLME and SPME. According to the privileges and capabilities of the two described methods, it can be of interest to have the advantages of both methods together, as a novel designed method, while their drawbacks can be lessened. To promote the extraction and clean-up capability of the sample preparation step, a few combined methods such as solid–liquid phase microextraction (SLME) and combination of DLLME with SPE and -SPE as sorbent-based extraction techniques have been previously reported for the extraction of different compounds in various samples [13–۱۵]. SLME has advantages like high enrichment factor, easy performance, feature of being no memory effect and no stripping ofthe coating. However, this method suffers from the limitations for the selection of solid sorbent and analysis of high volatile compounds. Also, the main benefits of DLLME with SPE and -SPE are high enrichment factor and high clean up capability. But, the challenges of two mentioned methods are use of large sample and solvent volumes, multi-step procedure and need the vacuum. More importantly, using the large volumes of toxic organic solvents are risky and unfriendly for the environment. Therefore, it is desirable to develop a combined method to obtain a better extraction efficiency with green aspects.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا