دانلود رایگان ترجمه مقاله تلفیق شاخص اقتصادی و زیست محیطی در ارزیابی خطر بیابان زایی – ۲۰۰۸

مقاله انگلیسی رایگان

ترجمه فارسی رایگان 

بخشی از ترجمه فارسی:

بیابان زایی در برگیرنده بسیاری از کشورها با شرایط بوم شناسی، اقتصادی و اجتماعی مختلف می باشد. در مناطق اروپایی با آب و هوای مدیترانه ای،فشار ناشی از فعالیت های انسانی بالا،رشد و توسعه اقتصادی و تغییرات اقلیمی دست به دست هم داده باعث ایجاد خطر آتش سوزی،شوری،فرسایش خاک و تغییر کاربری ارضی می شود که همه این عوامل فاکتورهای کلیدی برای شروع فرایند های بیابان زایی هستند. برای مدت چندین سال، بیابان زایی ارتباط تنگاتنگی با شرایط ژئو فیزیک داشته است با این حال در بسیاری از اکوسیستم های پیچیده،مطالعه فعل و انفعالات بین الگوهای فیزیکی با خصوصیات جمعیتی و اجتماعی به منظور تعیین بهتر مناطق در معرض خطر لازم است. هدف اصلی مقاله حال حاضر شامل بررسی یافته ها و نتایج گذشته از حیث فرایند های بیابان زایی و ارزیابی خطر در حوضه مدیترانه، تشریح یک مدل ساده که در آن متغیرهای اقتصادی و اجتماعی مهم به طور معناداری باعث تسریع تنزل اراضی و در نهایت بیابان زایی می شوند، پیشنهاد مجموعه ای از شاخص های جمعیت شناختی، اقتصادی و سازمانی مناسب جهت ارزیابی خطر بیابان زایی در حوضه مدیترانه ، ایجاد یک شاخص مصنوعی بر اساس رویکرد چند متغیره و در نهایت مقایسه این شاخص با شاخص استاندارد خطر بیابان زایی که اشاره به شرایط ژئوفیزیک دارد است.در نتیجه یافته های جدید در زمینه تاثیر انسان بر محیط زیست و نقش ان در مطالعات بیابان زایی بررسی می گردد.
کلمات کلیدی:

خطر بیابان زایی،شاخص ها، جمعیت شناختی،اقتصاد، ایتالیا
مقدمه
بیابان زایی پدیده ای پیچیده است که باعث کاهش حاصل خیزی خاک از جمله فرایند های اقتصادی بوم شناسی می شوند که مشخص کننده محیط زیست در مقیاس جغرافیایی مختلف می باشد. جامع ترین و مورد قبول ترین تعریف بیابان زایی توسط کنوانسیون سازمان ملل ارائه شده است. از این نظر ، بیابان زایی به عنوان تخریب و تنزل اراضی در مناطق خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب خشک ناشی از عوامل متعدد از جمله تغییرات اقلیمی و فعالیت های بشری تعریف می شود. اصطلاح بیابان زدایی عموما اشاره به شرایط ژئوفیزیکی (خاک،شیب،پوشش گیاهی) همراه با خصوصیات خشکی و قابلیت دسترسی آب دارد با این حال در اراضی مدیترانه ای،مطالعه اثرات متقابل الگوهای فیزیکی با پویایی جمعیت به منظور درک بهتر و تشخیص مناطق در خطر بیابان زایی لازم است. در حقیقت، بیابان زایی بر فعالیت های اجتماعی،اقتصادی و کشاورزی تاثیر می گذارد و نمونه ای از فجایعی است که بر اراضی خشک بدون درک روشن فرایند های مربوطه تاثیر می گذارد.پیچیدگی این پدیده بیانگر محدودیتی برای رویکرد علمی و پیشرفت و توسعه طرح های کارامد است. با این حال، رسیدگی به این مشکلات طی سال های گذشته تشدید شده است که نقش انسان را طوری در نظر می گیرد که نیروهای خارجی نظیر بازار، جمعیت شناختی،توریسم وسیاست های کشاورزی بر سیستم جامعه-منابع تاثیر می گذارد.
ناهمگنی روابط اثرات علی معلولی و اثرات متقابل بین فاکتورهای بیابان زایی و فعالیت های بشری می تواند مانعی برای یافت روش مناسب جهت ارزیابی حالت فرایند های بیابان زایی باشد. در نظر گرفتن پیچیدگی منابع آماری مورد استفاده در مطالعات جغرافیایی برای در اختیار گذاشتن اطلاعاتی در خصوص روند تغییرات بیابانزایی حتی در کشورهای توسعه یافته تر سخت است. در حقیقت، خطر بیابان زایی به سرعت در کشورهای حوزه مدیترانه ای اروپا به دلیل فشار انسانی بالا،تغییرات اقلیم و توسعه اقتصادی شدید و به دنبال آن تزل خاک و فرسایش آن علاوه بر آتش سوزی و شوری در حال افزایش است که این عوامل از فاکتورهای مهم برای شروع فرایند بیابان زایی هستند. به علاوه، پیشرفت های فناوری، صنعتی شدن کشاورزی و سیاست های سوبسید دهی منجر به تسریع تخریب اراضی طی ۵۰ سال گذشته در مناطق حساس زیست محیطی شده اند.
در این مقاله، شاخص های مناسب برای ارزیابی خطر بیابان زایی در حوزه مدیترانه با تاکید خاص بر ابعاد اقتصادی و جمعیت شناختی مورد بحث قرار گرفت که مثال هایی کلیدی ار کشور ایتالیا هم در مقیاس ملی و منطقه ای در اختیار می گذارد. یافته های جدید در خصوص اثرات بشری بر محیط نیز نقش مهمی در مطالعه بیابان زایی ایفا می کند.
قالب کاری منطقی و شاخص های اجتماعی
خطر بیابان زایی و فشار انسانی:طرحی برای حوزه مدیترانه
عومال بیابان زایی را می توان به دو دسته تقسیم کرد. طبیعی و انسانی.تاریخچه بیابان زایی در حوزه مدیترانه از روند تکاملی این دو گروه از عوامل و اثرات متقابل آنها تبعیت می کند. در حقیقت، کاهش شدید تولید کنندگی و بازدهی ارضی که باعث بیابانی شدن منطقه می شوند مستلزم ارتباط شرایط مختلف اجتماعی است.
با این حال اگرچه بیابان زایی در مناطق مدیترانه ای بدون فعالیت انسانی غیر منطقی اتفاق نمی افتد موارد بسیاری وجود دارد که تداخل بشر با طبیعت ایجاد سیستم های اجتماعی بوم شناسی جدیدی کرده اند که در رفاه او بیش از عوامل طبیعی تاثیر دارد.چنین نمونه ای یک کشاورزی پایدار است که که طی زمان باعث کاهش تنوع زیستی شده اما شرایط را برای سکونت تعداد افراد بیشتری نسبت به سیستم طبیعی در اختیار می گذارد. یک مدل ساده برای توصیف عوامل اجتماعی و تاثیرات خشکی و بیابان زایی در حوزه مدیترانه را میتوان بر اساس یافته های مطالعات اخیر ایجاد کرد.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Abstract.

Desertification  involves  many  countries  featuringdifferent  ecological,  economic,  and  socialconditions. In Mediterranean Europe, high human pressure, economic development, and climatic changescombine  to  produce  land  consumption,  soil  erosion,salinization,  and  fire  risk,  all  considered  as  keyfactors  to  start  desertification  processes.  For  many  years  the  term  desertification  has  been  strictlyassociated  to  geo-physical  conditions,  but  in  verycomplex  ecosystems  the  study  of  the  interaction  ofphysical  patterns  with  population  and  social  characteristics  is  necessary  to  better  delineate  areas  atrisk.The aims of this paper are therefore (i) to reviewrecent findings in term of desertification processes andrisk  assessment  in  the  Mediterranean  basin,  (ii)  toillustrate  a  simplified  model  in  which  social  andeconomic  variables  may  significantly  accelerate  land  degradation  leading  to  desertification,  (iii)  tosuggest  a  set  of  demographic,  economic,  and  institutional  indicators  suitable  to  contribute  to  theassessment  of  desertification  risk  in  the  Mediterranean  basin,  (iv)  to  built  a  synthetic  index  based  on  amultivariate approach and, finally, (v) to comparesuch index with a standard index of desertificationriskonly referring to geo-physical conditions. As a conclusion, new findings to be achieved in the contextofhuman impact on environment as an original contribution to the study of desertification were delineated.Keywords:desertification risk, indicators, demography, economy, ItalyIntroductionDesertification  is  a  complex  phenomenon  which  reduces  the  soil  fertility  involvingecological  and  economic  processes  that  characterise  the  environment  at  differentgeographic  scale  [۱].  The  most  widely  accepted  definition  of  desertification  is  the  onegiven by the United Nation  Convention:. It defines desertification as ‘land degradationin  arid,  semi-arid  and  dry  sub-humid  areas  resulting  from  various  factors,  includingclimatic  variations  and  human  activities’  [۲].  The  term  desertification  was  generallyassociated  to  geo-physical  conditions  (e.g.  soil,  slope,  vegetation  cover)  coupled  withdrought  features  [۳]  and  water  availability  [۴],  but  in  Mediterranean  land  the  study  ofthe  interaction  of  physical  patterns  with  population  dynamics  is  necessary  to  betterdelineate  areas at  risk  [۵].  In  fact,  desertification  impacts  on  the  social,  economic,  andagricultural activities, and it is perceived as an ensemble of disasters affecting drylands,without  a  clear  understanding  of  the  involved  processes  [۶].  The  complexity  of  thisphenomenon represents a limitation for the scientific approach andfor the developmentof  efficient  action  plans  [۷].  However,  the  interest  for  these  problems  was  renewed  inthe last years, also considering the role of man in the way which external forces such asmarket,  demography,  tourism,  and  agricultural  policies,  influence  the  society-resourcesystem [8].The  heterogeneity  of  cause-effects  relationships  and   the   interlinkages  betweendesertification factors and human activities  prevent to find an efficient methodology  toevaluate  the  desertification  process  state  [۹].  Consideringthe  multiplicity  of  statistical sources  used  in  geographical  studies  it  is  hard  to  provide  sound  information  ondesertification  trends also  in  more  developed  countries.  In  fact,  desertification  risk  hasbeen  rapidly  increased  in  Mediterranean  Europe  where  human  pressure,  climaticchanges and intensive economic development combine to produce soil degradation anderosion,  as  well  as  salinization  and  fire  risk,  all  considered  as  key  factors  to  startdesertification  processes  [۱۰].  Moreover,  technological  advancement,  industrialisationof agriculture, and subsidy policies have accelerated the rate ofland degradation duringthe last 50 years in environmental sensitive areas [11].In  this  paper,  indicators  suitable  to  assess  desertification  risk  in  the  Mediterraneanbasin  were  discussed  with  a  special  emphasis  on  demographic  andeconomic  aspects,providing  key  examples  from  Italy  at  both  national  and  regional  scales[12].  Newfindings  to  be  achieved  in  the  context  of  human  impact  on  environmentwere  alsodelineated as an original contribution to the study of desertification.