دانلود ترجمه مقاله سیاست ‌عمومی شواهد قول و اصول تساوی حقوق قراردادی در برنامه ‌آموزش انفرادی

• فهرست مطالب:

A.پیش‌گفتار
B. اداره‌ی آموزش و پرورش شهر نیویورک R.E.v
C.سیاست‌های عمومی و IEP
۲.معایب تجربی، خطرات معنایی، و فرایند طراحی IEP
A.خطرات معنایی
B.نابرابری‌های معامله، منبع و تجربی
۳.تساوی حقوق قراردادی در طراحی IEP و اختلافات متعاقب
A.تعادل تساوی‌های حقوق
B. نیت قانونی مقررات IEPِ IDEA
۴.نتیجه‌گیری

• بخشی از ترجمه:

۴.نتیجه‌گیری
این تقریباً خواسته‌ی هر دو طرف یک قرارداد است که آن‌ها بیشتر مقدار یک سود را از ابزار با کمترین خطر ممکن و هزینه‌ی پایان‌ و دردسر، استخراج کنند. یک ابزارِ به خوبی ساخته شده، منافع هر دو طرف را با تخصیص هزینه‌های اول-پایان در یک روش پرسود که بالقوه‌ی هزینه‌های پایان مانند دادرسی پرهزینه و مصرف کننده‌ی زمان، را کاهش می‌دهد، ماکسیمم می‌کند. زمانی‌که طرفین یک ابزار «با شرایط مبهم (یا استانداردها) موافقت کنند…آن‌ها وظیفه‌ی انتخاب نماینده‌ها را به انتها محول می‌کنند: برای مثال، دادگاه شاخص‌هایی از بازار را انتخاب می‌کند که به عنوان تعیین کننده‌هایی برای عمل‌کرد خدمت می‌کنند».
برعکس، زمانی‌که آن‌ها با شرایط خاصی موافقند، آن‌ها به طور غیر صریح جلو عقب را نماینده می‌کنند و نهایتاً ناکارآمدی‌ها و اختلافات طولانی درباره‌ی جلسات در نظر گرفته شده در محدوده‌ی ابزار را کاهش می‌دهند. در استدلال برای تشخیص قانون چهار زاویه و اصول تساوی حقوق قراردادی در اختلافات IEP، این مقاله مقیاس‌هایی را برای تشویق اعضای گروه IEP به تخصیص هزینه‌ها و سرمایه‌ی بشری روی جلو عقب به عنوان ابزاری برای اجتناب از هزینه‌های پشت-پایان (و نتایج آموزشی) به دست آمده از اختلافات قانونی طولانی، طرفداری می‌کند. تنها روشی که در آن این می‌تواند با موفقیت انجام شود، بوسیله‌ی مساوی کردن میدان بازی برای والدین در طول فرایند مذاکره است. در انجام این کار، ALJها و قضات تجدید نظر، کار زیادی را در روش اصلاح IEP برای همخوانی با نیت قانونی IDEA انجام می‌دهد.

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

خرید ترجمه فارسی مقاله