دانلود رایگان ترجمه مقاله یادگیری خودآموز در آموزش پرستاری – NCBI 2003

دانلود رایگان مقاله انگلیسی یادگیری خودآموز در آموزش پرستاری: بررسی مروری مقالات به همراه ترجمه فارسی

 

عنوان فارسی مقاله یادگیری خودآموز در آموزش پرستاری: بررسی مروری مقالات
عنوان انگلیسی مقاله Self-directed learning in nurse education: a review of the literature
رشته های مرتبط علوم تربیتی، تکنولوژی آموزشی، مدیریت و برنامه ریزی آموزشی
کلمات کلیدی یادگیری خودآموز، آموزش پرستار، ترجیح سبک یادگیری، آمادگی، تسهیل
فرمت مقالات رایگان

مقالات انگلیسی و ترجمه های فارسی رایگان با فرمت PDF آماده دانلود رایگان میباشند

همچنین ترجمه مقاله با فرمت ورد نیز قابل خریداری و دانلود میباشد

کیفیت ترجمه کیفیت ترجمه این مقاله متوسط میباشد 
نشریه NCBI
مجله مسائل و نوآوری در آموزش پرستاری – ISSUES AND INNOVATIONS IN NURSING EDUCATION
سال انتشار ۲۰۰۳
کد محصول F686

مقاله انگلیسی رایگان (PDF)

دانلود رایگان مقاله انگلیسی

ترجمه فارسی رایگان (PDF)

دانلود رایگان ترجمه مقاله

خرید ترجمه با فرمت ورد

خرید ترجمه مقاله با فرمت ورد
جستجوی ترجمه مقالات جستجوی ترجمه مقالات علوم تربیتی

  

فهرست مقاله:

مقدمه
روش
یافته ها
تعریف یادگیری خودگردان
ماهیت آموزش خود گردان
سبکهای یادگیری و توانایی خودگردان بودن
بلوغ و مرحله آموزش
آمادگی یادگیری خود گردان
تسهیل یادگیری خودگردان
مزایای یادگیری خودگردان
نتیجه گیری
آنچه در حال حاضر در مورد این موضوع می دانیم
آن چیزی که این مقاله اضافه می کند

 

بخشی از ترجمه فارسی مقاله:

مقدمه:
پرستاران در یک محیط مراقبت بهداشتی پیچیده کار می کنند که در آن تغییرات اجتماعی، تکنولوژیکی و پزشکی آنها را با چالش مواجه می کند و آموزش پرستاران نقش حیاتی در اطمینان از پذیرش پذیری و پاسخگویی به این چالش ها دارد. به طور سنتی روش های آموزشی در آموزش پرستاران غالب است. با این حال، دیگر رضایتبخش نیست که به این ترتیب تدریس شود. و برنامه های پرستاری در حال حاضر به طور فزاینده ای بر آموزش بزرگسالان، از جمله آموزش خود هدایت شده تأکید دارند. مفید است که دانش آموزان را با مهارت های لازم برای جستجو، تجزیه و تحلیل و استفاده از اطلاعات به طور موثر آشنا کنند، و مربیان پرستاری نقش مهمی در کمک به پرستاران برای به دست آوردن این مهارت ها دارند. پرستارانی که قادر به هدایت یادگیری خود نبیستند نمی توانند مهارت لازم را برای برآورده شدن تغییرات در مراقبت های بهداشتی مدرن داشته باشند. برای تسهیل درک مهارتها برای یادگیری خودگردان، مربیان پرستاری باید خود را با این مفهوم آشنا سازند. این بررسی با هدف بررسی مفهوم یادگیری خودگردان و استفاده از آن در آموزش پرستاری است.
روش
یک جستجوی کامپیوتری با استفاده از پایگاه داده های اطلاعاتی پرستاری CINAHL، MEDLINE و ترکیب RCN / BNI / Worldwide انجام شد. کلمات کلیدی زیر استفاده شد: “یادگیری خودگردان”، “دانشجویان پرستاری”، “کلاس”، “آموزش پرستاری” و “آموزش بزرگسالان”. خلاصه ای از نقل قول ها برای مناسب بودن خوانده شده است که منجر به شناسایی تنها ۲۴ گزارش تحقیقاتی منتشر شده در حوزه پرستاری شد. کتابشناسی تمام مقالات بازیابی شده برای مطالعات بیشتر مورد بررسی قرار گرفت. اکثریت مقالات از ایالات متحده آمریکا (آمریکا)، کانادا و استرالیا است. مهم است که اذعان کنیم که اکثریت پژوهش های پرستاری در رابطه با یادگیری خود مختار از دهه ۱۹۸۰ آغاز شده است. با این حال، از آن به بعد، آموزش پرستاری تغییر قابل توجهی داشته و امروزه مدرسان پرستاری به طور فزاینده ای در پی درک اصول آموزش بزرگسالان و یادگیری دانش آموز محور در برنامه های پرستاری هستند.
یافته ها:
مقالات بازبینی شده تحت عناوین زیر ارائه می شود: تعریف یادگیری خودگردان، ماهیت یادگیری خودگردان، سبک یادگیری و توانایی خودآموزی، بلوغ و مرحله آموزش، آمادگی برای یادگیری خودگردان، تسهیل یادگیری خودگردان و مزایای یادگیری خودگردان.

تعریف یادگیری خودگردان
تعریف یادگیری خودگردان در سراسر مقالات متفاوت است. یادگیری خودآموز معمولا با یادگیری معلم به کار رفته و با این واقعیت همراه است که یادگیرنده تصمیم می گیرد چه چیزی، چگونه، کجا و زمانی یاد بگیرد. شایع ترین تعریف، تعریف Knowles است که مطابق زیر است:
یک فرآیند که در آن افراد ابتکار عمل را با کمک و یا بدون کمک دیگران در تشخیص نیازهای یادگیری خود، فرمول کردن اهداف یادگیری، شناسایی منابع انسانی و مادی برای یادگیری، انتخاب و اجرای استراتژی های یادگیری مناسب و ارزیابی نتایج یادگیری به دست می آورند. Iwasiw،که کار Knowles ،را توسعه داد پنج ویژگی از یادگیری خودگردان را مشخص می کند و نشان می دهد که دانش آموزان مسئول هستند:
• شناسایی نیازهای یادگیری خودشان
• تعیین اهداف یادگیری خود،
• تصمیم گیری در مورد نحوه ارزیابی نتایج یادگیری،
• شناسایی و پیگیری منابع و استراتژی های یادگیری
• ارزیابی محصول نهایی یادگیری

در اصل،Iwasiw یادگیری خودگردانی را یک نوع مطالعه می داند که در آن افراد مسئولیت برنامه ریزی، اجرای و ارزیابی کار خود را دارند.
هاموند و کالینز (۱۹۹۱) انتقاد از تعریف نولز را به عنوان تأکید کافی برای ایجاد آگاهی انتقادی و تشویق اقدامات اجتماعی می دانند. با وجود این، تعریف Knowles به نظر می رسد که اساس بسیاری از تعاریف دیگر است. به عنوان مثال، اسپنسر و اردن (۱۹۹۹) یادگیری خودگردان را به صورت زیر تعریف می کنند:
زمانی که دانش آموزان ابتکار عمل خود را برای یادگیری خود، تشخیص نیازها، شکل دادن اهداف، شناسایی منابع، اجرای فعالیت های مناسب و ارزیابی نتایج به دست می آورند.
D’A Slevin و Lavery معتقدند تعاریف یادگیری خودگردانی مبهم هستند و این مفهوم به معنای چیزهای مختلف برای افراد مختلف است. با این حال، ویژگی کلیدی تعاریف در ادبیات این است که آنها فرآیند یادگیری را بر اساس اصول آموزش بزرگسالان توصیف می کنند. علاوه بر این، چیزی که به نظر اکثر تعاریف نیز رایج است، مفهوم کنترل شخصی توسط یادگیرنده در زمینه برنامه ریزی و مدیریت یادگیری است.

بخشی از مقاله انگلیسی:

Introduction

Nurses operate in a complex health care environment where social, technological and medical changes present them with challenges, and nurse education has a vital role to play in ensuring that they can adapt and respond to these challenges (Majumdar 1999). Traditionally didactic methods of teaching have predominated in nurse education. However, it is no longer satisfactory to teach in this manner (Nolan & Nolan 1997a), and current nursing programmes increasingly place an emphasis on adult education, including self-directed learning. It is beneficial to provide students with the skills to seek, analyse and utilize information effectively, and nurse educators have a role to play in aiding nurses to acquire these skills (Lunyk-Child et al. 2001). Nurses unable to direct their own learning will not have the skills necessary to meet the changes in modern health care. In order to facilitate the acquisition of the skills for selfdirected learning, nurse educators need to familiarize themselves with the concept. This review aims to explore the concept of self-directed learning and its use in nurse education.

Method

A computer search was conducted using the CINAHL, MEDLINE and combined RCN/BNI/Worldwide Nursing Information databases. The following keywords were used: ‘self-directed learning’, ‘student nurses’, ‘classroom’, ‘nursing education’ and ‘adult education’. Abstracts from citations were read for suitability, which resulted in the identification of only 24 published research reports within the nursing field. Bibliographies of all retrieved articles were examined for additional studies. The majority of the literature emanated from the United States of America (USA), Canada and Australia. It is important to acknowledge that the majority of nursing research reports in relation to self-directed learning date from the 1980s. However, since then nurse education has undergone considerable change and nurse educators today increasingly seek to incorporate principles of adult education and student-centred learning in nursing curricula.

Findings The literature reviewed will be presented under the following headings: definition of self-directed learning, nature of self-directed learning, learning styles and ability to be selfdirected, maturity and stage of education, readiness for self-directed learning, facilitating self-directed learning and benefits of self-directed learning.

Definition of self-directed learning

The definition of self-directed learning varies throughout the literature. Self-directed learning is customarily contrasted with teacher-directed learning and is exemplified by the fact that the learner decides what, how, where and when to learn (Race 1990). The most common definition is that of Knowles (1975) as follows: a process in which individuals take the initiative, with or without the help of others, in diagnosing their learning needs, formulating learning goals, identifying human and material resources for learning, choosing and implementing appropriate learning strategies and evaluating learning outcomes (p. 18). Iwasiw (1987), developing the work of Knowles (1975), outlines five characteristics of self-directed learning and suggests that students are responsible for: • identifying their own learning needs, • determining their learning objectives, • deciding how to evaluate learning outcomes, • identifying and pursuing learning resources and strategies, • evaluating the end product of learning. In essence, Iwasiw (1987) considers self-directed learning to be a form of study in which individuals have responsibility for planning, implementing and evaluating their own work. Hammond and Collins (1991) criticize Knowles’ definition as placing insufficient emphasis on developing critical awareness and encouraging social action. Despite this, Knowles’ definition appears to form the basis of many others. For example, Spencer and Jordan (1999) define self-directed learning as: when students take the initiative for their own learning, diagnosing needs, formulating goals, identifying resources, implementing appropriate activities and evaluating outcomes (p. 1281). D’A Slevin and Lavery (1991) contend that definitions of self-directed learning are ambiguous and that the concept means different things to different people. However, the key feature of definitions in the literature is that they describe a process of learning based on the principles of adult education (Nolan & Nolan 1997a). Furthermore, what also appears common to most definitions is the notion of some personal control by the learner over the planning and management of the learning.

 

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا