| عنوان فارسی مقاله: | هزینه تجارت، تخصیص مجدد منابع و بهره وری در کشورهای در حال توسعه |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Trade costs, resource reallocation and productivity in developing countries |
| دانلود مقاله انگلیسی: | برای دانلود رایگان مقاله انگلیسی با فرمت pdf اینجا کلیک نمائید |
| سال انتشار | 2010 |
| تعداد صفحات مقاله انگلیسی | 13 صفحه |
| تعداد صفحات ترجمه مقاله | 20 صفحه |
| مجله | – |
| دانشگاه | شیلی |
| کلمات کلیدی | هزینه های تجاری، بهره وری، اختصاص منابع |
| نشریه MPRA | MPRA |
فهرست مطالب:
چکیده
مقدمه
پیشینه نظری و توصیف داده
پیشینه نظری
توصیف داده
آنالیز تجربی
خروج کارخانه
ورود به بازار صادرات
رشد صادرات
هزینه های بار و تعرفه
ملاحظات پایانی
بخشی از ترجمه:
مقدمه
تحقیقات زیادی به آنالیز اثرات تجارت بین المللی بر بهره وری کل اختصاص داده شده است. در سطح خرد، با استفاده از داده های سطح شرکتی، پژوهشهای زیادی در مورد روابط بین تجات و بهره وری انجام گرفته است. یکی از یافته های عمومی حاصل از تحقیق حاضر آن است که شرکت های حاضر در رقابت بین المللی ، از بهره وری بیشتری برخوردار می باشند؛ اما اینکه تجارت ، بهره وری را تقویت می کند یا خیر یا اینکه شرکت هایی با بهره وری بیشتر، توانایی تجارت بیشتر را دارند یا خیر، زیاد مورد بحث قرار گرفته است.
اگرچه بحث پیرامون اینکه آیا تجارت با افزایش راندمان کارخانه ، بهره وری کل را افزایش می دهد یا خیر هنوز باقی می ماند، در این راستا مدارک زیادی بدست آمده است دال براینکه بخش قابل توجهی از رشد بهره وری کل، در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، ناشی از تخصیص مجدد منابع در میان کارخانجاتی با سطوح بهره وری متفاوت می باشد. به علاوه، مدلهای تجاری جدید با شرکت های ناهمگون پیشنهاد می کنند که تجارت بین المللی نقش مهمی در فرایند تخصیص مجدد منابع ایفا می کند. بر طبق مدلهای معرفی شده، تجارت اثر داروینی اعمال می نماید، یعنی شرکت هایی با بهره وری پائین را حذف و شرکت هایی با بهره وری بالا را افزایش داده و در این فرایند متوسط بهره وری اقتصاد ارتقاء می یابد. نکته تعجب آور این است که از کانالهای تخصیص مجدد پیشنهاد شده توسط این مدلها حمایت تجربی کمی به عمل آمده است. کار اخیر جنسن، برنارد و اسکات در این میان مستثنی به شمار می رود. …
ملاحظات پایانی
مقاله حاضر مدارکی جدید برای کشورهای درحال توسعه با توجه به رابطه بین بهره وری کل و هزینه های تجاری ارائه می دهد. مدارک جدید، نتیجه بررسی دو مسئله ای است که تا این لحظه بیشتر اوقات در ادبیات نادیده گرفته شده اند: ابتدا، ما از معیارهای صریح هزینه های تجاری استفاده کرده و در این بین نه تنها موانع دیگر تجارت مانند تعرفه بلکه هزینه های بار را نیز لحاظ می کنیم؛ مولفه ای از هزینه های تجاری که اغلب نادیده گرفته شده است. ثانیاً، نقش مکانیسم های جایگزین را کشف می کنیم که تجارت از طریق فرایند تخصیص مجدد منابع ، یعنی نه تنها کانال خروج ، کانال آنالیز شده در ادبیات، بلکه ورود به کانال صادرات و رشد کانال صادرکننده ، می تواند بهره وری کل را افزایش دهد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که هزینه های تجاری حداقل از طریق دو کانال متمایز بر فرایندتخصیص مجدد منابع در میان کارخانجاتی با سطوح بهره وری متفاوت اثر می گذارند، یکی محافظت از تولیدکنندگان بی کفایت و ناکارآمد، پائین آوردن احتمال خروجی و دیگری با کاهش روند توسعه و گسترش کارخانجات کارآمد، و پائین آوردن احتمال تبدیل شدن به صادرکننده. نتایج بدست آمده همچنین نشان می دهد که تاثیرات تخصیصی تجارت ناشی از موانع هزینه های تعرفه و هزینه های حمل و نقل می باشد. مدارک بدست آمده حاکی از آن است که حیطه لازم برای افزایش بهره وری کل در کشورهای در حال توسعه از طریق تخصیص مجدد منابع از کارخانجاتی با سطح بهره وری پائین به بالا وجود دارد. تخصیص مجدد منابع ناشی ازکاهش مالیات های تجارت بین الملل و پائین آمدن هزینه های حمل و نقل می باشد، مانع تجاری که در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مانند شیلی، در حال حاضر بسیار بالاتر از سطح محافظت از تعرفه قرار دارد. مدارک بدست آمده حاکی از آن است که کشورهای در حال توسعه، که بر افزایش بهره وری کل تمرکز می کنند، باید دستور جلسه تجاری را دنبال کنند که هزینه های حمل و نقل و نه تنها موانع تعرفه، در بطن کار قرار داشته باشد.
بخشی از مقاله انگلیسی:
Introduction
A great deal of research has been devoted to analyze the effects of international trade on aggregateproductivity. At the micro level, a rich literature has evolved to investigate the links between tradeand productivity using firm level data. A general finding from this line of research is that firms that engage in international competition tend to be more productive; however, whether trade fostersproductivity or more productive firms are able to trade more, has been the subject of much debate(see e.g. Aw, Chung, and Roberts, 2000; Bernard and Jensen., 1999; Bernard and Jensen, 2004;Clerides, Lach, and Tybout, 1998; Harrison, 1994; Pavcnik, 2002: Alvarez and Lopez, 2005; andFernandes, 2007). While the discussion on whether trade can increase aggregate productivity by raising plantefficiency still settles, an increasing body of evidence indicates that an important share of aggregateproductivity growth, in both developed and developing countries, arises from the reallocation ofresources across plants of different productivity levels (see for example, Bernard and Jensen, 1999;Bartelsman, Haltiwanger and Scarpetta, 2004). Moreover, new trade models with heterogeneousfirms (Bernard et al., 2003; Melitz, 2003) suggest that international trade plays an important role inthis reallocative process. According to these models, trade has a Darwinian effect, weeding out thelow and boosting the high productivity firms and raising, in the process, the economy’s averageproductivity. Surprisingly, the empirical support to the reallocation channels suggested by thesemodels is still scarce. One exception is recent work by Bernard, Jensen and Schott (2006).While Bernard, Jensen and Schott (2006) constitutes an important contribution to theliterature, it has focused exclusively on the U.S. Whether similar effects are present in developingcountries is relatively less well known. Early work on trade and productivity in developing countriesprovide some hints that trade indeed fostered aggregate productivity through a better reallocation ofresources across plants of different productivity levels. For instance, Tybout (1991) finds that marketshare reallocations contribute to productivity growth among tradeable sectors in Chile, Colombiaand Morocco. Pavcnik (2002) also finds that the reallocation of market shares toward more efficientplants is an important source of aggregate efficiency gains after a period or large liberalization in Chile. While these studies are very important, they do not explore specifically the channels by whichinternational trade induces these market share reallocations, nor they link such market sharesreallocations with explicit measures of trade costs. A more recent work on Colombia (Eslava et al.,2009) advances the state of the research along these lines. Using real effective rates of protection,the authors show that the tariff reductions observed in Colombia during the early 1990s contributedsignificantly to increase aggregate productivity by raising the exit rate of the low-efficiency plants.
| عنوان فارسی مقاله: | هزینه تجارت، تخصیص مجدد منابع و بهره وری در کشورهای در حال توسعه |
| عنوان انگلیسی مقاله: | Trade costs, resource reallocation and productivity in developing countries |
خرید ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد